Ο (θλιβερός) απολογισμός μιάς (ακόμη) χρονιάς...

Ημέρα περισυλλογής, για τον καθένα, η τελευταία του χρόνου. Η δυσάρεστη διαπίστωση πως για ακόμη 365 ημέρες τα όνειρα παρέμειναν απλώς όνειρα, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο απολογισμός είναι -ως συνήθως, εδώ που τα λέμε- θλιβερός...
Οι επιθυμίες δεν εκπληρώθηκαν, οι προσδοκίες (μεγάλες κι... εκτός πραγματικότητας, απόρροια «αφελών» συναισθημάτων) δεν δικαιώθηκαν και αυτό που απομένει είναι η αίσθηση ότι άλλη μία χρονιά έφυγε έτσι, χωρίς να φέρει τα ποθούμενα.
Πάντως, το 2009 είχε και λίγα καλά. Πρώτα και πάνω από όλα, μία ημερήσια εκδρομή τον Ιούλιο σε νησί, που μπορεί να μην πήγε κατ' ευχήν αλλά και μόνο το γεγονός ότι υπήρξε, ήταν φανταστικό. Ανάμνηση ξεχωριστή. Και μετά, η Πράγα. Το ταξίδι στον αγαπημένο προορισμό, έστω και αν έγινε με πολύ κακή διάθεση, ήταν εμπειρία μοναδική.
Η χρονιά που φεύγει, έφερε επίσης μία καινούργια καλή φίλη, από εκείνες που κάνουν κάτι πολύ απλό και σημαντικό: σε παίρνουν τηλέφωνο να σε ρωτήσουν «τι κάνεις;». Και, φυσικά, και η γνωριμία με την Πέννυ, που έκανε πιο μελωδικά τα βράδια.
Α, θα το ξέχναγα, έφερε και τον Πιγκουίνο...

(ένα τραγούδι στο ύφος του κειμένου...)

Όσα η αγάπη ονειρεύεται τα αφήνει όνειρα η ζωή...

«Όσα η αγάπη ονειρεύεται

τα αφήνει όνειρα η ζωή
μα όποιος στα αλήθεια ερωτεύεται
κάνει τον πόνο προσευχή
βαρκούλα κάνει το φιλί
και ξενιτεύεται...».
Αλκίνοος Ιωαννίδης
(Για την Κάτια, που επιμένει να κάνει λόγο για όνειρα και αστέρια...)

Να γιατί έγινε το τσουνάμι (η απάντηση ενός ιερωμένου στην απορία που εξέφρασε ο Πιγκουίνος)

Ως συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης: μόλις ολοκλήρωσα το σχόλιο για το τσουνάμι στον Ινδικό, βρήκα ένα μπλογκ με θεολογικό περιεχόμενο και θέλησα να μάθω από κάποιον του εκκλησιαστικού χώρου (ο κάτοχός του υπογράφει ως πάτερ Παντελεήμων), τι λέει η Ορθοδοξία για την τραγωδία. Πώς δηλαδή «δικαιολογείται» ο Θεός που «επέτρεψε» να γίνει τέτοιο κακό.

Έκανα σχόλιο, ο άνθρωπος απάντησε και η απάντηση βρίσκεται παρακάτω. Εμένα, πάντως, με απογοήτευσε. Σας παραθέτω τον «διάλογο» για να βγάλετε κι εσείς -αν σας ενδιαφέρει- κάποια συμπεράσματα:
Το μήνυμα Πιγκουίνου: «Χρόνια πολλά μετά μίας παρακλήσεως. Επειδή γίνεται αναφορά στην αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπο, θα μπορούσατε σε μία ανάρτηση ή σε σχόλιο κάτω από το δικό μου, να εξηγήσετε σε κάποιους που δεν το καταλαβαίνουμε, πώς «επέτρεψε» («η πηγή της ζωής») πριν από πέντε χρόνια, τη δεύτερη μάλιστα ημέρα των Χριστουγέννων, να πεθάνουν περίπου 226.000 άνθρωποι από το τσουνάμι;
Εκτός αν πρόκειται για δείγμα της φιλευσπλαχνίας του προς τον άνθρωπο.
Ελπίζω ότι θα υπάρξει κάποιου είδους απάντηση, η απορία όντως υφίσταται».
Η απάντηση του π. Παντελεήμονα: «Χρόνια Πολλά! Πράγματι είναι ένα είδος φιλευσπαλαγχνίας προς τον άνθρωπο από τον πανάγαθο Θεό. Ο θάνατος ο σωματικός και πνευματικός είναι μια ύψιστη ευεργεσία γιατί συμβάλλει στην ανάσχεση της διαιώνισης του Κακού στον κόσμο. Το Κακό που γεννάται από την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου εκμηδενιζεται και παύει να υφίσταται με τον θάνατο αυτού που το διαπράττει. Ο αιφνίδιος θάνατος αυτών ανθρώπων ήταν μια ευεργεσία ανάσχεσης του Κακού που διέπρατταν και συγκεκριμμένα της παιδεραστίας, είτε σαν έκδοση ή εκμετάλλευση ή σιωπηρή συνενοχή.
Άλλωστε ο σωματικός θάνατος στην ορθόδοξη διδασκαλία και παράδοση είναι μικρό κακό, σχεδόν μηδαμινό, πίστεψε με. Αυτό που είναι το όντως φοβερό είναι ο πνευματικός θάνατος δηλαδή η εκούσια και αιώνια αποκοπή του ανθρώπου από τον Πλάστη του που είναι η πηγή της ζωής. Αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί λοιπόν δεν είναι το δυστήχημα του θανάτου αυτών τν χιλιάδων αλλά η πνευματική τους σχέση με τον Θεό πριν τον θάνατο τους και η αιώνια κατάληξη τους.
Προς επιβεβαιώση των γραφομένων μου αναφέρω και την περίπτωση των νηπίων που έσφαξε ο Ηρώδης. Ο Θεός άφησε τον Ηρώδη ελεύθερο να πράξει ό,τι θέλει, όπως αφήνει κάθε εκμεταλλευτή και δολοφόνο. Εκείνος όμως ο άθλιος αποκόβοντας την ζωή τόσων αθώων την δε ψυχή του ζημίωσε στα δε νήπια πρόσφερε ακούσια την αιώνια ζωή.
Τέλος και ένα ακόμα παράδειγμα. Την 29η του μηνός θυμόμαστε την μνήμη όλων αυτών που πέθαναν από λιμό ή κρύο ή αρρώστια, μακρυά από τα μάτια των άσπλαχνων ανθρώπων ή και ίσως μπροστά στην πόρτα μας. Ο σχολιαστής του συναξαρίου μας πληροφορεί λοιπόν πώς όλες αυτές οι αιτίες θανάτου δεν ήταν παρά μόνο μηχανισμοί σωτηρίας επινοημένοι από τον Θεό για να σωθούν αιώνια αυτοί οι άνθρωποι. Στην παράδοση μας , αναφέρεται πώς ακόμα και οι άγιοι πριν την κοίμηση τους υπέφεραν ολιγοημερη ασθένεια έτσι ώστε μέσα από το καμίνι της θλίψης ακόμα και τα ελάχιστα παραπτώματα τους να κατακαούν κατά κάποιο τρόπο για να παρουσιαστούν οι ίδιοι σαν χρυσάφι καθαρό μπροστα στο Θεό (συγχώρα με που χρησιμοποιώ ποιητικές εκφράσεις αντί για θεολογικές μα μου είναι πιο εύκολο).
Κατά κάποιον τρόπο αποδεικνύεται πάλι πώς για τον Πανάγαθο Θεό που οικονομεί την σωτηρία όλων σημασία δεν έχει το ατύχημα του σωματικού θανάτου αλλά το δυστήχημα του πνευματικού θανάτου, της αιώνιας κόλασης.
Το ότι αυτό συνέβη την δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων δεν σημαίνει τίποτα. Για τον Θεό ο χρόνος είναι ανύπαρκτος. Οι εορτές είναι μόνο για τους ανθρώπους, που έχουν ανάγκη να μαθαίνουν και να ωφελούνται μέσα από τα μηνύματα της κάθε εορτής. Επιπλέον, εμείς έχουμε δώσει τόση βαρύτητα στην εξωτερική λαμπρότητα και σημασία των εορτών, όπως τις εννοούμε και τις εορτάζουμε. Για κάποιον ορθόδοξο χριστιανό προετοιμασμένο κατάλληλα και έχοντας άριστη σχέση με τον Πλάστη του, ο σωματικός θάνατος, δηλαδή ο διαχωρισμός σώματος και ψυχής είναι πραγματική ευλογία. Για τον κοσμικό άνθρωπο ένας θάνατος μέσα στις εορτές είναι απλά μια ύψιστη ατυχία που τον ξεβολεύει και του χαλάει το εορταστικό ηλεκτροφωτισμένο και μάταιο χαζοχαρούμενο κλίμα.
Όμως μας διαφεύγει η ουσία: το μήνημα των Χριστουγέννων είναι η ενανθρώπηση του Θεού για να γίνει δυνάμει ο άνθρωπος Θεός και να αποκαταστήσει την σχέση του μαζί Του, ώστε να ζωοποιηθεί. Ένα μήνυμα ταπείνωσης από τον ίδιο τον Θεό και αγάπης για τον άνθρωπο. Όλα τα άλλα ή συνυπάρχουν ή έπονται ή δεν έχουν καμία σημασία.
Ελπίζω να σε κάλυψα».

Η ημέρα που ο Θεός ξέχασε τη Γη...

Πέντε χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την τραγωδία που προκάλεσε το φονικό τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό. Ήταν 26 Δεκεμβρίου του 2004 όταν περίπου 226.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους (οι 50.000 υπολογίζεται πως ήταν παιδιά και η πλειοψηφία γυναίκες) σε συνολικά δεκατρείς χώρες, από τα τεράστια κύματα, ενώ περίπου δύο εκατομμύρια έμειναν άστεγοι.
Ο πόνος που προκλήθηκε τεράστιος. Άνθρωποι (φτωχοί ως επί το πλείστον) έχασαν τις οικογένειες, τους φίλους, το βιός τους, ορφανά, τραυματίες, χωριά ολόκληρα σβήστηκαν από το χάρτη...
Αν υπάρχει κάτι καλό που μένει να θυμόμαστε από εκείνη τη μεγάλη συμφορά (η οποία, προφανώς, ακόμη στοιχειώνει τις περιοχές που επλήγησαν), είναι η ανταπόκριση των ανθρώπων από -ανεξαιρέτως- όλες τις γωνιές του πλανήτη και η διάθεσή τους να προσφέρουν ό,τι ο καθένας μπορούσε για να απαλύνει τον πόνο όσων δοκιμάζονταν σκληρά. Ίσως είναι η μοναδική φορά στην Ιστορία που όλοι οι άνθρωποι έγιναν ένα και ενήργησαν με ένα μυαλό και -κυρίως- μία καρδιά μπροστά στο θάνατο και στην καταστροφή.

Η απορία που έκτοτε με βασανίζει, είναι πώς γίνεται να λέμε ότι υπάρχει Θεός, ότι είναι καλός, αγαθός, ελεήμων, φιλεύσπλαχνος κλπ. και να «επέτρεψε» για γίνει μια τέτοια καταστροφή; Δηλαδή, πάλι καλά που είναι και φιλεύσπλαχνος, ποιος μπορεί να φανταστεί τι άλλο θα μπορούσε να είχε συμβεί αν δεν ήταν...

Τα «Χριστούγεννα» του Φοίβου Δεληβοριά

Μια άλλη ματιά στα Χριστούγεννα, λιγότερο λαμπερή και γιορτινή, έτσι όπως προκύπτει από την ερμηνεία του Φοίβου Δεληβοριά σε ένα κομμάτι με μελαγχολικό τόνο, που μάλλον ανταποκρίνεται περισσότερο στην πραγματικότητα σε σύγκριση με τα... συνηθισμένα (σίγουρα, πάντως, είναι πιο κοντά στην... ψυχοσύνθεση του Πιγκουίνου).
Χρόνια μας πολλά...

Κάμερον κατά... (πάσης μορφής) ίωσης!

Ο Πιγκουίνος περνάει δύσκολες στιγμές: πυρετός, πονοκέφαλος, πονόλαιμος (αν και αυτός έχει υποχωρήσει), τον δοκιμάζουν! Επίσης, πονάει και το αριστερό μάτι!
Προφανώς, πρόκειται για την απλή (ο Θεός να την κάνει...) ίωση δεν αποκλείεται, όμως, να είναι και η... άλλη, αυτή των χοίρων! Επειδή κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το μέλλον και επειδή ο Πιγκούινος ενδέχεται να γίνει το πρώτο πτηνό που θα «πάει» από τη συγκεκριμένη ασθένεια, αποφάσισε να αναρτήσει τη φωτογραφία της Κάμερον, στην οποία έχει αδυναμία, για να τη βλέπει και να παίρνει δύναμη και κουράγιο ώστε να αποφύγει το... μοιραίο.
Το πολύ - πολύ, αν τελικά ο Πιγκουίνος αποδημήσει και πάει σε έναν άλλον κόσμο, σε μία άλλη... Ανταρκτική (που θα έχει περισσότερο πάγο και πιο πολλά ψαράκια από τη γήινη) και αποδειχθεί ότι πρόκειται για την τελευταία ανάρτηση, θα αποτελεί σίγουρα και το πιο όμορφο (κυριολεκτικά!) αντίο...

Αλλιώς, τα ξαναλέμε...

Όταν η βλακεία ξεπερνάει κάθε όριο...

Η είδηση από την ιστοσελίδα του ΣΚΑΪ. Τα σχόλια, όπως θα αντιληφθείτε, είναι περιττά.
«Χιλιάδες Ιάπωνες σήμερα φαίνεται ότι έχουν βρει τις τέλειες (;) 'γυναίκες'. Όμορφες, ευγενικές, με κατανόηση αλλά και με μηδενικές απαιτήσεις. 'Πολύ ωραίο για να είναι αληθινό', θα έλεγαν κάποιοι φαλλοκράτες, και όντως δεν είναι!
Ο λόγος για το παιχνίδι εικονικών σχέσεων 'Love Ρlus' που, σύμφωνα με το BBC, σημειώνει μεγάλη επιτυχία στην Ιαπωνία, στη φορήτη κονσόλα της Nintendo.
Ένας από τους ερωτοχτυπημένους Ιάπωνες, ο Σαλ 9.000, όπως θέλει να ονομάζεται, δεν αφήνει το Νintendo του, ακόμη και όταν περπατά στο δρόμο, καθώς διανύει το μήνα του μέλιτος με την εικονική συμβία του.
Σε τελετή που μεταδόθηκε ζωντανά από το διαδίκτυο, ο Σαλ 9.000, ορκίστηκε αιώνια πίστη στην εικονική του αγάπη. Την ώρα της 'τελετής', η Νε - Νε - Αναγκασάκι, κοκκίνισε από ντροπή, ενώ ο Σαλ 9,000 φίλησε τη 'γυναίκα' του (ή μάλλον την οθόνη του...). Μετά το γάμο ο Σαλ 9,000 έκανε το γύρο των αξιοθέατων του Τόκιο, βγάζοντας φωτογραφίες στα αξιοθέατα με τη σύζυγό του.
Ο ευτυχισμένος σύζυγος, δηλώνει ότι δεν θα εγκαταλείψει τη νέα του σύζυγο, ακόμη και αν κυκλοφορήσει νέα έκδοση του παιχνιδιού, και ότι θα την αγαπά αιώνια (!). Σημεία των καιρών...».
Στη φωτογραφία, το... ζευγάρι.

Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη: Ψηφιδωτό πολιτισμών στην πλατεία Κουμουνδούρου

Παγκόσμια Ημέρα Μετανάστη αυτή που μόλις έφυγε και για πρώτη φορά πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Κουμουνδούρου, εκδήλωση για τους ανθρώπους που έχουν αφήσει τα σπίτια τους, τις οικογένειές τους και τις πατρίδες τους για να βρουν στην Ελλάδα το δικό τους παράδεισο.
Τίτλος της εκδήλωσης ήταν «Σαν στο σπίτι σας», ενώ -όπως συνηθίζεται σε αυτές τις εκδηλώσεις- όσοι βρέθηκαν εκεί είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με κουλτούρες άλλων χωρών μέσα από τη μουσική τους, το χορό τους, την κουζίνα τους, την τέχνη τους και παραδοσιακά προϊόντα τους.
Η αλήθεια είναι ότι στην Ελλάδα οι «συμπαθούντες» τους μετανάστες παραμένουν (-ουμε) μειοψηφία απέναντι στον φανατισμό και τη μισαλλοδοξία (καθώς και στα πραγματικά προβλήματα, τα οποία έχουν τη ρίζα τους στην πολιτική που εφαρμόζεται γύρω από το συγκεκριμένο ζήτημα) αλλά ελπίζουμε πως αυτό κάποια στιγμή θα αλλάξει...

Κατηγορούν την ΕΡΤ για αντικομμουνισμό επειδή έδειξε εκπομπές για την πτώση του Τείχους του Βερολίνου!

Είναι το δεύτερο διαδοχικό σχόλιο για το ΚΚΕ και θα με περάσουν για αντικομμουνιστή αλλά θα πω τη γνώμη μου (εδώ άλλωστε έχουμε δημοκρατία).

Μόλις πριν από λίγο, στις ειδήσεις της ΕΡΤ είδα τον βουλευτή Σπύρο Χαλβατζή να κατηγορεί την κρατική τηλεόραση για προβολή σειράς «αντικομμουνιστικών εκπομπών και προγραμμάτων». Και έφερε ως παραδείγματα τρεις εκπομπές στις αρχές Νοεμβρίου με θέμα την πτώση του Τείχους στο Βερολίνο πριν από είκοσι χρόνια!
Δεν τις είδα αλλά είμαι σίγουρος ότι θα στάθηκαν στην ιστορική αλήθεια, που όπως και να το κάνουμε, δεν είναι δυνατόν να αρέσει στο ΚΚΕ. Προφανώς, για τον συγκεκριμένο κύριο οι δημοσιογραφικές εκπομπές θα έπρεπε να υμνούν εκείνους που έχτισαν το Τείχος και ήταν υπεύθυνοι για το θάνατο πολλών ανθρώπων που θέλησαν να περάσουν από την άλλη πλευρά... Και σίγουρα την αλήθεια για το συγκεκριμένο ζήτημα όπως και για άλλα... ενοχλητικά (π.χ. σφαγή στην Τιέν αν Μεν), μπορεί να τη βρει κανείς μόνο στις σελίδες του «Ριζοπάστη» και στις συχνότητες του 902...
Και φυσικά, ο Χαλβατζής δεν παρέλειψε να κατακεραυνώσει και την ΕΕ, λέγοντας ότι «έχει καθορίσει επίσημα την πολιτική της ως αντικομμουνιστική, επιδιώκοντας την παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας». Τι να πεις...

Περίεργα, για την κ. Παπαρήγα, τα περί οικονομικής διαφάνειας των κομμάτων...

Δεν άρεσε στην κυρία Αλέκα Παπαρήγα η πρόταση για πλήρη διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων που κατατέθηκε στο σημερινό συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών. υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Μάλιστα, σε δηλώσεις της μετά το τέλος του συμβουλίου, η γενική γραμματέας του ΚΚΕ είπε πως της φάνηκαν και κάπως... περίεργα τα λεγόμενα ορισμένων από τους αρχηγούς που έλεγαν ότι τα κόμματα πρέπει να δίνουν στη δημοσιότητα τις πηγές από τις οποίες παίρνουν χρήματα.

Πρόκειται για το γνωστό επιχείρημα του Περισσού ότι αν δώσει τα ονόματα εκείνων που στηρίζουν οικονομικά το ΚΚΕ, αυτοί κινδυνεύουν από διάφορες... υπηρεσίες που θα τους κηνηγήσουν, τυφλωμένες προφανώς από τον έντονο αντικομμουνισμό, που όλοι μας έχουμε διαπιστώσει πως κυριαρχεί στην Ελλάδα του... Μακάρθι (άλλωστε οι διωγμοί κομμουνιστών είναι καθημερινό φαινόμενο στη χώρα μας).
Ή είναι στον κόσμο τους ή κάτι άλλο θέλουν να κρύψουν... Άραγε τι είναι χειρότερο;

10/12: Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων...

Παγκόσμια Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων η σημερινή.
Στις 10 Δεκεμβρίου 1948 υπεγράφη από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ η Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Και από τότε παραβιάζεται κάθε ημέρα σε κάθε γωνιά του κόσμου με θύματα πολλά εκατομμύρια ανθρώπους, που στερούνται ακόμη και τα πλέον στοιχειώδη...

Χρόνια πολλά...

Υπάρχουν πολλά πιο όμορφα θεάματα από το να βλέπεις τον Αστέρ και τη Ρότζερς να χορεύουν;

Ο Πιγκουίνος έχει λίγο ασυνήθιστα -για την εποχή- γούστα, μεταξύ άλλων, και στο σινεμά. Aπό τις πλέον αγαπημένες ταινίες του είναι τα παλιά αμερικανικά μιούζικαλ, στα οποία δέσποζαν ο Φρεντ Αστέρ, η Τζίντζερ Ρότζερς, ο Τζιν Κέλι, η Τζούντι Γκάρλαντ κ.α.
Οι δύο πρώτοι ίσως είναι και οι πιο γνωστοί ηθοποιοί της συγκεκριμένης κατηγορίας ταινιών. Ήταν ένα ζευγάρι που κυριάρχησε στο χώρο. Οι στιγμές που έχουν χαρίσει στο κοινό ο Φρεντ και η Τζίντζερ είναι κλασικές και ανεπανάληπτες.
Για τον Πιγκουίνο, δεν υπάρχουν και πολλές πιο όμορφες σκηνές στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου από αυτές στις οποίες χορεύουν ο Αστέρ και η Ρότζερς.
Το απόσπασμα από την ταινία «Swing Time» του 1936.

Ας τους φωτίσει ο Θεός...

O Πιγκουίνος είναι φύσει απαισιόδος αλλά σε ό,τι έχει να κάνει με το θέμα της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το κλίμα, που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη στην πολύ όμορφη Κοπεγχάγη, διατηρεί ελπίδες ότι κάτι καλό μπορεί να προκύψει.
Όχι φυσικά επειδή οι ισχυροί της Γης ξαφνικά θα ευαισθητοποιηθούν και θα βάλουν το περιβάλλον πάνω από το κέρδος αλλά γιατί είναι τέτοια η πίεση του κόσμου (και των εκεί διαδηλωτών) που θα τους αναγκάσει να σκεφτούν λίγο και τον πλανήτη μας.
Μάλιστα, ο διαπραγματευτής του ΟΗΕ για το κλίμα, Ίβο Ντε Μπόερ, λέει πως οι συνομιλίες έχουν αρχίσει με τους καλύτερους οιωνούς καθώς πολλές χώρες υπόσχονται πως θα προχωρήσουν στη μείωση των εκπομπών αερίου. Ανάμεσά τους και οι μεγαλύτεροι ρυπαντές του κόσμου, Κίνα, ΗΠΑ και Ινδία...

Οι επιστήμονες αναφέρουν πως οι ηγέτες που θα συγκεντρωθούν στην πρωτεύουσα της Δανίας, έχουν την τελευταία ευκαιρία για να αντιστρέψουν την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ας τους φωτίσει ο Θεός...
ΥΓ: Πολλοί πολλοί χαιρετισμοί στους ακτιβιστές και στους διαδηλωτές που βρίσκονται στην Κοπεγχάγη. Αυτοί είναι οι καλύτεροι εκπρόσωποί μας!

Στην Κίνα πληρώνουν τους... καταδότες ερωτικών σάιτ!

Χρηματική αμοιβή μέχρι και 10.000 γιουάν (987 ευρώ, περίπου) θα δίνουν στο εξής οι κινεζικές αρχές σε όσους χρήστες του διαδικτύου εντοπίζουν και παράλληλα καταγγέλλουν ιστοσελίδες που έχουν πορνογραφικό περιεχόμενο!
Μία τηλεφωνική γραμμή, η οποία εγκαινιάστηκε την Παρασκευή από το Κέντρο για παράνομες πληροφορίες διαδικτύου, δέχθηκε ήδη 500 κλήσεις σε 24 ώρες και κατέγραψε περίπου 13.000 συνδέσεις.
Το Κέντρο έχει αναλάβει τον εντοπισμό ιστοτόπων προσβάσιμων μέσω υπολογιστή ή κινητού τηλεφώνου με απρεπές περιεχόμενο ή που προωθούν προϊόντα που σχετίζονται με το σεξ, ενώ η κυβέρνηση υπόσχεται αμοιβή ύψους 1.000 έως και 10.000 γιουάν σε όποιον καταγγείλει πρώτος ένα σάιτ με «μεμπτό» περιεχόμενο.
Η Κίνα, η χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό χρηστών του διαδικτύου (300 εκατομμύρια), ξεκίνησε στις αρχές της χρονιάς μεγάλη εκστρατεία κατά της πορνογραφίας, απαγορεύοντας την πρόσβαση στις πληροφορίες ερωτικού χαρακτήρα ακόμη και τις επιστημονικές, μέσω του διαδικτύου.
Παρά τις ανησυχίες τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, οι κινεζικές αρχές έχουν επίσης αποφασίσει την υποχρεωτική ενσωμάτωση ειδικού «αντιπορνογραφικού λογισμικού» σε όλους τους υπολογιστές που πωλούνται στην Κίνα, το οποίο θα μπορεί να ελέγχει και να μπλοκάρει την πρόσβαση των υπολογιστών σε συγκεκριμένα σάιτ.
(Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ)

Το ερείπιο της ειρήνης

Η ηλικία της Καμπούλ ξεπερνάει τα 3.000 χρόνια, η θέση της είχε ιδιαίτερη γεωστρατηγική σημασία για τους δρόμους του εμπορίου στη Νότια και Κεντρική Ασία. Από εκεί έχουν περάσει αρκετοί κατακτητές εκτός από τους Αμερικανούς.

Το παλάτι του Darul Αman, έχει πολύ λιγότερα χρόνια ιστορίας. Χτίστηκε τη δεκαετία του 1920, ωστόσο έχει πρωταγωνιστήσει ως σκηνικό στο πλούσιο και γεμάτο αντιθέσεις παρελθόν της χώρας.
Το 2005 έγινε η πρόταση να φιλοξενηθεί εκεί το μελλοντικό Κοινοβούλιο του Αφγανιστάν.

Είχε δημιουργηθεί μάλιστα και ίδρυμα από Αφγανούς και Γερμανούς αρχιτέκτονες, το οποίο βασιζόταν κυρίως σε δωρεές και αντιμετώπιζε το συγκεκριμένο σχέδιο ανέγερσης ως «διαδικασία εκδημοκρατισμού της χώρας».

Όπως φαίνεται όμως, ο «Πλίνθος της Ειρήνης» -αυτό σημαίνει στα αφγανικά το όνομα του παλατιού- παραμένει ερείπιο του πολέμου...
(Πηγή: Τα Νέα)

Καλώς σε βρήκαμε, Νεφέλη...

Μια ορφανή νεογέννητη Monachus monachus βρέθηκε στις 14 Οκτωβρίου στην Άσσο της Κεφαλονιάς, από τους κατοίκους του όμορφου νησιού. Η ομάδα διάσωσης της MOm έφτασε άμεσα στην περιοχή, εξέτασε τη μόλις δέκα ημερών θηλυκή μεσογειακή φώκια και διαπίστωσε ότι ήταν αφυδατωμένη και με πολλά αλλά ελαφρά τραύματα στο σώμα της και της παρείχε της πρώτες βοήθειες.
Αν η Νεφέλη, όπως την ονόμασαν οι κάτοικοι και οι εθελοντές, συμπληρώσει όλο τον κύκλο ζωής της στο φυσικό της περιβάλλον, θα έχει φέρει στον κόσμο περίπου 15 Monachus monachus. Και αυτό για ένα είδος που απειλείται με εξαφάνιση, σημαίνει ότι η διάσωση έστω και μιας μεσογειακής φώκιας αρκεί για να κάνει τη διαφορά.
Η Νεφέλη μεταφέρθηκε στο Κέντρο Περίθαλψης Μεσογειακής Φώκιας της MOm στην Αλόννησο, όπου άρχισε εντατικό πρόγραμμα περίθαλψης και θεραπείας, σε συνεργασία με την Κτηνιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης. Από τις πρώτες κιόλας ημέρες φάνηκε ότι είναι αρκετά δραστήρια και ζωηρή.
Σήμερα και μετά από 1,5 μήνα νοσηλείας της στο Κέντρο Περίθαλψης, ανταποκρίνεται πολύ καλά στο πρόγραμμα θεραπείας της. Έχει φτάσει τα 24 κιλά και παρόλο που είναι από τα πιο μικροκαμωμένα φωκάκια που έχουν περάσει από το Κέντρο Περίθαλψης της MOm, είναι αντιθέτως ιδιαίτερα δυνατή και πολύ ζωηρή. Προβλέπεται να μείνει συνολικά για πέντε μήνες στο Κέντρο Περίθαλψης Μεσογειακής Φώκιας, μέχρι να είναι απόλυτα έτοιμη να γυρίσει στην ανοιχτή θάλασσα.
Οι υψηλές απαιτήσεις που έχει η περίθαλψη μιας μεσογειακής φώκιας τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε οικονομικούς πόρους, κάνουν επιτακτική την ανάγκη υποστήριξης της MΟm. Σε αυτή την προσπάθεια μπορείτε και εσείς να βοηθήσετε υιοθετώντας συμβολικά τη Νεφέλη προσφέροντας 100€ ετησίως. Πληροφορίες εδώ.
Επίσης, όποιος επιθυμεί, μπορεί να προσφέρει εθελοντική εργασία -για τουλάχιστον μία εβδομάδα- στο Κέντρο Περίθαλψης στην Αλόννησο και να γνωρίσει τη Νεφέλη. Πληροφορίες στο τηλέφωνο 210-5222888.
(Πηγή: Mom)

Ένα σκληρό -αλλά αληθινό- σποτ της Δ. Αμνηστίας

Μία εξαιρετική διαφήμιση από το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας. Είναι σκληρή αλλά δυστυχώς, πολύ αληθινή... Όποιος ενδιαφέρεται, θέλει και μπορεί να ασχοληθεί με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το έργο της οργάνωσης, ας ανατρέξει στην ιστοσελίδα της, http://www.amnesty.org.gr.
Αξίζει τον κόπο και δείτε το γιατί...

Από προδότης... αρχηγός!

Δεν υπήρξα ποτέ φίλος, οπαδός, ψηφοφόρος ή οτιδήποτε άλλο σχετικό προς τη ΝΔ (ούτε βέβαια πρόκειται να γίνω ποτέ, μακριά!) και ως εκ τούτου δεν με απασχόλησε ιδιαίτερα η εκλογή του νέου αρχηγού της.

Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι το αποτέλεσμα μού έκανε εντύπωση. Και αυτό γιατί οι ψηφοφόροι έδωσαν το χρίσμα σε εκείνον που κάποτε έριξε το ίδιο του το κόμμα από την κυβέρνηση, έφυγε από τη ΝΔ και έφτιαξε άλλον πολιτικό φορέα. Στον συγκεκριμένο άνθρωπο, μάλιστα, κάποτε έριχναν κατάρες υποστηρίζοντας ότι συνεργάζονταν με τα διαπλεκόμενα. Mάλλον ο κόσμος ξεχνάει εύκολα (έχει, τελικά, δίκιο ο επίτιμος πρόεδρος...).
Προφανώς, δεν είναι τυχαίο πως η υποψηφιότητα του νέου αρχηγού στηρίχθηκε από έναν ακόμη άνθρωπο που επίσης εγκατέλειψε το κόμμα του και επέστρεψε όταν απέτυχε ο πολιτικός φορέας που είχε δημιουργήσει.
Τέλος πάντων, όσοι πήγαν και ψήφισαν, κάτι παραπάνω θα ξέρουν... Να τον χαίρονται, λοιπόν...

«Μα τα δειλινά, μια φωνή μού ψιθυρίζει, μυστικά, δεν θα γυρίσεις πια...»

Ένα αξέχαστο τραγούδι. Εξαιρετική μουσική από τον Γιώργο Ζαμπέτα, μοναδικοί στίχοι από τον Χαράλαμπο Βασιλειάδη (τον «Τσάντα») και αναεπανάληπτη ερμηνεία από τη ζεστή φωνή της Βίκυς Μοσχολιού.
(Για όσους δεν έχουν κοντά τους εκείνον/η που θα ήθελαν...)

«Johnnie Society» του Γιάννη Φαρσάρη

Η φίλη του Πιγκουίνου, Κατερίνα Μενεγάτου απέστειλε το ακόλουθο κείμενο για το «Johnnie Society» του Γιάννη Φαρσάρη, το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα που διατίθεται ελεύθερα στο διαδίκτυο στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.Johnnie-society.org.

«Τον έρωτα αλλά και το επάγγελμα, δύο από τα πλέον παιδευτικά διαχρονικά ζητήματα στη ζωή των ανθρώπων επεξεργάζεται στο πρώτο του βιβλίο, που έχει τον τίτλο «Johnnie Society», ο συγγραφέας Γιάννης Φαρσάρης. Τα δύο συγκεκριμένα ελκυστικά θέματα αρκούν από μόνα τους για να κάνουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την πρώτη προσπάθεια του συγγραφέα στο χώρο του βιβλίου.
Ο Γιάννης Φαρσάρης από τις πρώτες κιόλας σελίδες του έργου του κάνει σαφές, ότι έχει στήσει άρτια το στόρι του. Γνωρίζει σε βάθος τον κεντρικό ήρωα καθώς και τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές, «παίζει» άνετα με την ψυχολογία τους, μη διστάζοντας να τους θέτει σε τακτά χρονικά διαστήματα, μπροστά σε διλήμματα και προβληματισμούς για το πραγματικό νόημα της ζωής.
Οι δυσάρεστες εκπλήξεις στις ζωές των πρωταγωνιστών του προοιωνίζονται ανατροπές που δεν φαντάζονταν ότι θα ζούσαν, και οι οποίες δημιουργούν τη βάση μιας περισσότερο ενδιαφέρουσας ζωής.
Στο «Johnnie Society» μπορεί ο κάθε ανήσυχος και σκεπτόμενος άνθρωπος να αναγνωρίσει στοιχεία του χαρακτήρα του και στάδια της ζωής του, που πέρασε, ή πιθανόν να περάσει.
Την αδικία στον εργασιακό χώρο που δεν παλεύεται και οδηγεί στην ανεργία, αναζήτηση νέου αντικειμένου εργασίας, νέας ζωής, ανατροπή που τελικά οδηγεί τον Τζόνι, κεντρικό ήρωα, στην επαγγελματική επιτυχία μέσω άλλης οδού που του φέρνει η ζωή. Ο φίλος που προδίδει για να πάρει προαγωγή. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας του Τζόνι που τον βασανίζει φρικτά όλες τις περιόδους της δοκιμασίας του, επιστρέφει σε αυτόν και ζουν ευτυχισμένοι. Ο επαίτης στα φανάρια που γίνεται φίλος πραγματικός για τον Τζόνι και εξελίσσεται μαζί του. Ο πιτσιρικάς Γιαννάκης που δείχνει έναν αλλιώτικο δρόμο στον βασικό ήρωα. Η σοφή γριούλα, κάτι, σαν μέντορας στη δύσκολη περίοδο του Τζόνι μέχρι να βρει την πορεία που του αντιστοιχεί στη ζωή.
Ο συγγραφέας με βαθύ εύρος ευαισθησιών, πιστεύει στη ζωή, γι’ αυτό και είναι αισιόδοξος. Τα δύσκολα όταν συμβαίνουν θέλουν ψυχικό σθένος, υπομονή, προσπάθεια και πίστη. Στο τέλος η ζωή θα αποκαλύψει ότι όλα αυτά γίνονται για να κάνουν οι άνθρωποι ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός. Αυτό δείχνει να είναι το μότο του Γιάννη Φαρσάρη, το οποίο αποπνέουν και οι 234 σελίδες του βιβλίου του.
Ως αδυναμίες του βιβλίου διέκρινα τον πλουμιστό τρόπο γραφής – δεν είναι ενοχλητικός -, απλώς, δίνει την αίσθηση της υπερβολής και γι’ αυτό αρκετές φορές κάπως κουράζει. Επίσης, το γεγονός ότι σε χρόνο d/t ο νέος φίλος του Τζόνι από εκεί που δεν ήξερε να βάζει τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο του PC γίνεται εξπέρ σε ό,τι έχει να κάνει με το κομπιούτερ και το διαδίκτυο. Ρηχή, τέλος, η αναφορά στο θέμα του εμφυλίου που αποτέλεσε πολιτικό-ιστορικό γεγονός, το οποίο ταλάνισε τη χώρα μας και τα σημάδια του υπάρχουν ακόμα και σήμερα στον τόπο μας.
Το «Johnnie Society» πιστεύω ότι αξίζει να διαβαστεί από ακόμα περισσότερους αναγνώστες, γιατί μπορεί να πει πολλά χρήσιμα πράγματα για το μεγαλείο της ζωής, αλλά και γιατί πραγματικά αποτελεί ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο, σε μια εποχή που είναι ελάχιστα, τα αξιόλογα λογοτεχνικά έργα!».

«Νο Βerlusconi Day», στις 5 Δεκεμβρίου

Στην Ιταλία καθώς και σε άλλες χώρες, με πρωτοβουλία των Ιταλών που ζουν σε αυτές, χιλιάδες άτομα αναμένεται να λάβουν μέρος στο «NO BERLUSCONI DAY», το οποίο έχει προγραμματιστεί για τις 5 Δεκεμβρίου.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, θα γίνει προβολή της ταινίας «Videocracy» του Erik Gandini στις 6 στο Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς (Σαρρή 14 στον δεύτερο όροφο, Ψυρρή).
Στο σχετικό κείμενο αναφέρεται:
«Για την κυβέρνηση Berlusconi όλα πάνε καλά!
Αυξάνεται η ανεργία, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων έχασαν τη δουλεία τους και καταλήγουν στο δρόμο. Για τον Berlusconi και τους συνεργάτες του 'έχουμε ξεπεράσει την κρίση', όλα πάνε καλά!
Αυξάνεται ο αριθμός των πολιτών που καταφεύγει στο ταμείο ανεργίας, εκατοντάδες χιλιάδες οικογενειών αναγκάζονται να επιβιώσουν με αυτό το βοήθημα της πείνας. Για τον Berlusconi και τους συνενόχους του 'η βιομηχανική ανάκαμψη ξεκίνησε', όλα πάνε καλά!
Σε εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους και συμβασιούχες δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις και κατέληξαν στο δρόμο, χωρίς προοπτική.
Ο Berlusconi κατεβαίνει στο δρόμο για να δεχθεί τις επευφημίες των αυλικών του, τόσο αυτός όσο και οι συνεργάτες ούτε που γνωρίζουν τη σημασία της λέξης συμβασιούχος, γι’ αυτούς όλα πάνε καλά!
Τα μέτρα της κυβέρνησης οδήγησαν σε διάλυση το δημόσιο σχολείο, πηγαίνοντάς το δεκαετίες πίσω. Για τον Berlusconi και την υπουργό παιδείας ο 'εκσυγχρονισμός της παιδείας έχει ξεκινήσει', όλα πάνε καλά!
Συνταξιούχοι και συνταξιούχες 'σφίγγουν το ζωνάρι', ενώ τραπεζίτες και βιομήχανοι εισπράττουν 'βοηθήματα' εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Για τον Berlusconi και τον Tremonti αυτά τα 'βοηθήματα' έδωσαν ώθηση στην οικονομία, όλα πάνε καλά!
Σε εκατομμύρια μετανάστες και μετανάστριες που ζουν και εργάζονται στην Ιταλία δεν έχουν αναγνωριστεί τα δικαιώματά τους. Aσφυκτιούν μέσα σε ένα ρατσιστικό κλίμα που εντείνεται με την ψήφιση ρατσιστικών νόμων. Για τον Berlusconi και τον Βοssi οι νόμοι κατασκευάστηκαν για την 'ασφάλεια των πολιτών', όλα πάνε καλά!
Κατά της κυβέρνησης της ανεργίας, της κρίσης, της καταστροφής της δημόσιας παιδείας, των ρατσιστικών διακρίσεων, των προνομίων υπέρ των τραπεζιτών και των βιομηχάνων, των νόμων που κατασκευάζονται ώστε να συνεχίσουν κάποιοι και κυβερνάνε ανενόχλητοι.
Για να πάψει πια να πηγαίνει καλά η πιο αντιδραστική κυβέρνηση από τον καιρό της κυβέρνησης Μουσσολίνι!».

Άλλη μία χαζομάρα για το βιβλίο Γκίνες...

Το βιβλίο Γκίνες προφανώς έχει θέση για οποιαδήποτε.. χαζομάρα και φυσικά κάποιοι άνθρωποι που αναζητούν τη... δόξα, δεν διστάζουν να κάνουν την κάθε είδους ανοησία μόνο και μόνο για να δουν το όνομά τους σε αυτό.

Ποιο θα μπορούσε να είναι καλύτερο παράδειγμα από αυτό του χωριού Περιτσέι στη δυτική Ρουμανία, όπου δημιουργήθηκε το μεγαλύτερο μνημείο, ύψους 6,5 μέτρων, αφιερωμένο στο... κρεμμύδι;
Το ύψος του φτάνει τα 4,5 μέτρα και είναι φτιαγμένο από σίδερο και ρετσίνι στο χρώμα που έχει το ξερό κρεμμύδι, ενώ είναι τοποθετημένο σε βάση δύο μέτρων από τσιμέντο.
Το μνημείο φιλοτέχνησε ο Κορνέλ Ντουργκέου, κοσμήτορας της σχολής Εικαστικών Τεχνών στην Οράντεα και κόστισε 6.700 δολάρια.
Τα χρήματα παραχώρησε επιχειρηματίας που γεννήθηκε στο Περιτσέι, ζει στην Οράντεα και ασχολείται με την εξαγωγή κρεμμυδιών.
Η αλήθεια, πάντως, είναι πως οι κάτοικοι στο χωριό ασχολούνται με την παραγωγή κρεμμυδιών και πιστεύουν ότι τα προϊόντα τους είναι πολύ νόστιμα εξαιτίας της καλής ποιότητας χώματος στη περιοχή και των κατάλληλων θερμοκρασιών για την ωρίμανση.
Oi Ρουμάνοι κατέχουν κι άλλα... σημαντικά ρεκόρ όπως το μεγαλύτερο βαμμένο αυγό και το μεγαλύτερο ποτήρι μπύρας...

«Congo River»: διασχίζοντας μία χώρα με μία ταινία

Η Τοπική Ομάδα 76 της Διεθνούς Αμνηστίας, η οποία ασχολείται με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό διοργανώνει αύριο το βράδυ προβολή της ταινίας «Congo River».

Ακολουθώντας τα βήματα του Χένρι Μόρτον Στάνλεϊ, του πρώτου Ευρωπαίου, ο οποίος διέσχισε ολόκληρο τον ποταμό Κόνγκο, η ταινία «Congo River» του Τιερί Μισέλ, μας ταξιδεύει από τις εκβολές έως τις πηγές του μεγαλύτερου ποταμού της Κεντρικής Αφρικής.
Μέσω της συγκεκριμένης ταινίας «διασχίζουμε» τα 4.371 χιλιόμετρα του ποταμού και γνωρίζουμε την πολυτάραχη ιστορία της χώρας αλλά και τις μυθικές φυσιογνωμίες που διαμόρφωσαν τη μοίρα αυτού του κράτους: τους αποικιστές, όπως ο Στάνλεϊ καθώς και ο Λεοπόλδος ΙΙ, και τους Αφρικανούς ηγέτες όπως ο Λουκούμπα και ο Μομπούτου.
H προβολή της ταινίας έχει προγραμματιστεί για αύριο το βράδυ στις 8, στον πολυχώρο Bios (Πειραιώς 84, 2103425335) και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Οι Γερμανοί αναγνώρισαν ρεκόρ Εβραίας του... 1936!

Η Ομοσπονδία στίβου της Γερμανίας (DLV) αναγνώρισε ένα εθνικό ρεκόρ γυναικών στο ύψος, το οποίο σημειώθηκε πριν από 73 χρόνια, δηλαδή το 1936. Ένα ρεκόρ που οι Ναζί αρνήθηκαν να δεχτούν, επειδή η αθλήτρια Γκρέτελ Μπέργκμαν, ήταν Εβραία.
Συγκεκριμένα, η Μπέργκμαν κατέρριψε το ρεκόρ Γερμανίας με άλμα στο 1.60μ. εντούτοις οι αθλητικές αρχές, οι οποίες ελέγχονταν από τους Ναζί, αρνήθηκαν να το αναγνωρίσουν και μάλιστα την τιμώρησαν με απαγόρευση συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες της ίδιας χρονιάς στο Βερολίνο.
«Γνωρίζουμε ότι αυτή η ενέργειά μας δεν αποκαθιστά πλήρως ότι έγινε τότε όμως αποτελεί πράξη δικαιοσύνης και συμβολική κίνηση σεβασμού στην Γκρέτελ Μπέργκμαν», δήλωσε χαρακτηριστικά ο επίτιμος πρόεδρος της DLV, Τεό Ρόους.
Η 95χρονη σήμερα Μπέργκμαν διαμένει από το 1937 μόνιμα στις ΗΠΑ, μαζί με τον 99χρονο σύζυγό της.
(Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ)

Άλυτο μυστήριο -46 χρόνια μετά- παραμένει η δολοφονία του Προέδρου, Τζον Κέννεντυ στο Ντάλας

Ήταν 22 Νοεμβρίου 1963, πριν από ακριβώς 46 χρόνια δηλαδή, όταν στο Ντάλας του Τέξας δολοφονήθηκε ο Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντυ. Τα αίτια και οι πρωταγωνιστές της πιο πολυσυζητημένης δολοφονίας του 20ού αιώνα, παραμένουν άγνωστα. Η επίσημη εκδοχή ότι υπήρξε ένας και μόνο δολοφόνος, ο Λη Χάρβεϋ Όσβαλντ, που συνελλήφθη άμεσα (η περιγραφή του μοιράστηκε από την αστυνομία περίπου δεκαπέντε λεπτά μετά τους πυροβολισμούς, στο καλύτερο παράδειγμα αστυνομικής διαίσθησης στα χρονικά!), πείθει τόσο όσο και το ενδεχόμενο ο 35ος Πρόεδρος των ΗΠΑ να... αυτοκτόνησε!
Θεωρείται δεδομένο, πλέον, στις ημέρες μας πως ο Κέννεντυ έπεσε θύμα συνωμοσίας κάποιων που ενοχλήθηκαν από τη μη επιθετική πολιτική του απέναντι στην ΕΣΣΔ και στην Κούβα.
Η θεωρία της «μαγικής σφαίρας», που μπήκε στην πλάτη του Κέννεντυ και βγήκε από το γόνατο του Κυβερνήτη Κόναλι, ο οποίος καθόταν μπροστά του, είναι μόλις ένα από τα αμέτρητα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι πίσω από τις σφαίρες του Ντάλας, κρύβονταν πολλοί περισσότεροι από τον Όσβαλντ. Τον Όσβαλντ, που αν και ήταν ο πιο σημαντικός κρατούμενος στον κόσμο εκείνες τις ημέρες, δολοφονήθηκε μέσα στο κτίριο της αστυνομίας από ένα μαφιόζο (Τζακ Ρούμπυ) και ενώ ήταν περικυκλωμένος από αστυνομικούς!
Τα περισσότερα -και πιο σημαντικά- αρχεία της υπόθεσης θα ανοίξουν το 2038...
(Το βίντεο είναι απόσπασμα από το περίφημο φίλμ του Άμπραχαμ Ζαπρούντερ, η ύπαρξη του οποίου συνετέλεσε στο να αποκαλυφθεί -από ανεξάρτητους ερευνητές- η συνωμοσία).

Μπράβο σε όλους!

Η Ελλάδα κέρδισε στην Ουκρανία και θα είναι παρούσα στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής, για δεύτερη μόλις φορά στην ιστορία της. Μπράβο σε όλους σας!

Το Πολυτεχνείο ζει, κόντρα σε αδιαφορία και καπηλεία

Όσο θα υπάρχουν γονείς, οι οποίοι θα παίρνουν από το χέρι τα παιδιά τους και θα τα πηγαίνουν στα μέσα του Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο για να τους διδάξουν τι ακριβώς συνέβη εκεί πριν από 36 χρόνια, η μνήμη των αγωνιστών της δημοκρατίας θα παραμένει ζωντανή.

Ακόμη κι αν δεν αρέσει σε κάποιους, που βιάστηκαν να το βάλουν στο... μουσείο, το Πολυτεχνείο ζει και θα ζει για πάντα! Και θα αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε γενιά.
Αντέχει κόντρα στην πλήρη αδιαφορία των νεοελλήνων, που δεν κάνουν τον κόπο να περάσουν -έστω και για λίγο- από εκεί προκειμένου να αφήσουν απλώς ένα λουλούδι, αντέχει όμως και κόντρα στην καπηλεία εκείνων που από το 1974 και μετά γεμίζουν και... εποπτεύουν (και ασχημαίνουν...) το χώρο για να τιμήσουν -λένε- τους φοιτητές. Τους ίδιους φοιτητές που κάποτε χαρακτήριζαν -εντύπως- προβοκάτορες και πράκτορες της ΚΥΠ...

Πολυτεχνείο: 36 χρόνια μετά...

«Πάνω σε τούτη την πεσμένη πόρτα δώσαμε ξανά τον όρκο -
όρκο της νιότης, της ζωής, της λευτεριάς,
όρκο του ονείρου και της πράξης».
Γιάννης Ρίτσος

Αντίο Αντόνιο...

Αυτή η ομάδα έχει, τελικά, κατάρα... Όπως έγινε πριν από λίγο γνωστό, ο 31χρονος επιθετικός της ΑΕΛ, Αντόνιο Ντε Νίγκρις έφυγε από τη ζωή.
Ο Μεξικανός ποδοσφαιριστής αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία τη νύχτα και διακομίστηκε στο νοσοκομείο αλλά οι γιατροί δεν κατόρθωσαν να τον διατηρήσουν στη ζωή. Οι λόγοι του θανάτου του είναι άγνωστοι ακόμη αλλά μάλλον πρόκειται για καρδιακή προσβολή.
Ο παίκτης είχε έρθει το καλοκαίρι στη Λάρισα και έπαιξε μόλις σε οκτώ παιχνίδια.
Καλό ταξίδι...

Μπροστά στην ισχυρή Κίνα σιωπά ως και ο Ομπάμα...

Ακόμη και ο πανίσχυρος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος δείχνει να έχει καλές προθέσεις και να ενδιαφέρεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν μπορεί να τα βάλει με την υπερδύναμη Κίνα.
Ο Μπαράκ Ομπάμα θα μεταβεί στο Πεκίνο στο πλαίσιο της περιοδείας του στην Ασία αλλά για το ζήτημα του Θιβέτ, που εδώ και δεκαετίες βρίσκεται στην κατοχή της Κίνας (που ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εργάζεται σκληρά για την παγκόσμια... ειρήνη), δεν θα βγάλει άχνα. Ο Ομπάμα, απλώς, θα αφήσει κάποιες... αιχμούλες για το θέμα στην αυριανή του ομιλία στο Τόκιο:
«Δεν θα μιλήσει για το Θιβέτ. Θα αναφερθεί οπωσδήποτε για τη δέσμευσή μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες, τα οποία πιστεύουμε ότι όλοι οι λαοί θα πρέπει να απολαμβάνουν», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μπεν Ρόουντς, σύμβουλος του Προέδρου.
Μάλιστα, η απόφαση του Ομπάμα να μη δεχτεί τον Δαλάι Λάμα, τον πνευματικό ηγέτη των Θιβετιανών, όταν αυτός μετέβη στο αμερικανικό έδαφος, προκάλεσε επικρίσεις. Ο Πρόεδρος κατηγορήθηκε τότε ότι υποχώρησε στις πιέσεις του Πεκίνου όπου μεταβαίνει για επίσημη επίσκεψη την Κυριακή...
Η Κίνα είναι, όπως όλοι γνωρίζουμε, οικονομικά πανίσχυρη και ως γνωστόν, όλοι τη θέλουν σύμμαχό τους. Και φυσικά, μπροστά στο χρήμα υποχωρούν όλοι. Ακόμη και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ...

Πήγε να ξαναβρεί την κόρη του στον παράδεισο...

Κάποιες ιστορίες πραγματικά είναι συγκλονιστικές. Χθες το απόγευμα ο 32χρονος τερματοφύλακας της Εθνικής Γερμανίας, Ρόμπερτ Ένκε αυτοκτόνησε καθώς παρασύρθηκε από τρένο.
Όπως ανέφερε η σύζυγός του, Τερέσα, έπασχε από κατάθλιψη. Ο Ένκε δεν είχε ξεπεράσει το θάνατο της δίχρονης κόρης του Λάρας, η οποία έφυγε από τη ζωή στις 17 Σεπτεμβρίου 2006 κατά τη διάρκεια επέμβασης στην καρδιά, όπου αντιμετώπιζε πρόβλημα εκ γενετής.
Τον Μάιο το ζευγάρι είχε υιοθετήσει ένα άλλο κοριτσάκι, τη Λέιλα, που σήμερα είναι οκτώ μηνών αλλά προφανώς δεν κατάφερε να καλύψει το κενό της Λάρας στην καρδιά του Ένκε, που αποφάσισε να πάει κοντά της...
Μάλιστα, το σημείο που έγινε το κακό απέχει μόλις διακόσια μέτρα από τον τάφο της...

9/11/1989: 20 χρόνια από την πτώση του Τείχους

Η νέα ταινία της πιο όμορφης ηθοποιού του Χόλυγουντ

Σήμερα το πρωί, το πρώτο όνομα στις αναζητήσεις στο yahoo ήταν η Κάμερον Ντίαζ. Και αυτό γιατί η -όπως ο Πιγκουίνος έχει χαρακτηρίσει- ομορφότερη ηθοποιός του Χόλυγουντ, πρωταγωνιστεί στη νέα ταινία «The Box».

Σύμφωνα με το σενάριο του θρίλερ, στην Κάμερον και στον σύζυγό της Τζέιμς Μάρσντεν, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πολλά οικονομικά προβλήματα, προσφέρονται ένα εκατομμύριο δολλάρια για να προκαλέσουν το θάνατο ενός αγνώστου πατώντας, απλώς, το κουμπί ενός παράξενου κουτιού...

Η συνέχεια, κάποια στιγμή (σύντομα ας είναι μόνο) επί της μεγάλης οθόνης...

Λέμε για την άγνοια των δικών μας μαθητών για την Ιστορία αλλά και οι Σκοτσέζοι δεν πάνε πίσω...

Ένα παιδί στα είκοσι στη Σκωτία πιστεύει ότι ο Αδόλφος Χίτλερ, o άνθρωπος που αιματοκύλησε τον κόσμο, ήταν προπονητής σε μια ποδοσφαιρική ομάδα της Γερμανίας, ενώ το 6% πιστεύει ότι το Ολοκαύτωμα είναι μία επέτειος για το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σύμφωνα με μελέτη που εκπονήθηκε από μια ένωση παλαιών πολεμιστών.
Η μελέτη παρουσιάστηκε με τη μορφή ερωτηματολόγιου με πολλαπλές απαντήσεις και τα 2.000 παιδιά που ρωτήθηκαν, έπρεπε να επιλέξουν τη σωστή απάντηση. Το ερωτηματολόγιο δόθηκε την 11η Νοεμβρίου επέτειο της ανακωχής πριν το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου το 1918.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πλειονότητα των παιδιών μπερδεύει τελείως τους δύο παγκόσμιους πολέμους ενώ η μειοψηφία αγνοεί παντελώς το γεγονός...
Συγκεκριμένα, το 77% των παιδιών ηλικίας από 9 έως 15 χρόνων γνώριζε ότι ο Χίτλερ ήταν ηγέτης του ναζιστικού κόμματος, το 13,5% θεωρεί ότι ήταν αυτός που ανακάλυψε τη βαρύτητα το 1.650 και το 5% απάντησε με σιγουριά πως πρόκειται για Γερμανό προπονητή.
Το 61% των παιδιών γνώριζε ποιος ήταν ο Γκέμπελς, ο επικεφαλής της ναζιστικής προπαγάνδας αλλά το 21% πιστεύει ότι πρόκειται για έναν διάσημο Εβραίο που έγραφε σε εφημερίδα και το 14% πίστευε ότι ήταν ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το Ολοκαύτωμα ήταν γνωστό στο 85% των ερωτηθέντων νεαρών , το Άουσβιτς στο 70% (το 15% των ερωτηθέντων απάντησε ότι το Άουσβιτς είναι ωραίο πάρκο όπου γίνονται διάφορες εκδηλώσεις) όσο για το ποια χώρα χρησιμοποίησε πρώτη την ατομική βόμβα, το 41% απάντησε οι ΗΠΑ το 31% η Ιαπωνία και το 19% η Γερμανία.
«Ορισμένες από τις απαντήσεις ήταν πραγματικά σοκ για μας», παραδέχτηκε ο Ταγματάρχης Τζιμ Πάντον μέλος της Ένωσης των παλαιών μαχητών. «Οι μαθητές είναι το μέλλον της χώρας μας και είναι σημαντικό να γνωρίζουν την ιστορία», ανέφερε ο ίδιος.

(Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Ήρθε η ώρα και για ένα βιβλίο...

Ήρθε -μετά από πολύ πολύ καιρό- και πάλι η ώρα για ένα καλό βιβλίο. Ο χρόνος, βέβαια, είναι περιορισμένος, λόγω δουλειάς και τρεξίματος, όμως σίγουρα αξίζει να τον διαθέσει κανείς αφού το βιβλίο μπορεί να προσφέρει στον καθένα από εμάς πολύ καλή διέξοδο. Ακόμη και το να σε κάνει να ξεχαστείς, καλό είναι.
«Η κλέφτρα των βιβλίων» του Αυστραλού Μάρκους Ζούσακ και των 612 σελίδων, λένε ότι αποτελεί ιδανική επιλογή.
Η πρώτη «επαφή» ήταν από μία εκπομπή στο ραδιόφωνο (στο Δεύτερο νομίζω) που το πρότεινε ανεπιφύλακτα, ενώ παράλληλα το αποτέλεσμα της μικρής έρευνας που ακολούθησε στο διαδίκτυο, το κάνει ακόμη πιο ελκυστικό αφού από κάθε πλευρά προκύπτει το συμπέρασμα ότι πρόκειται για κάτι εξαιρετικό.
Αληθεια, αν το έχει διαβάσει κανείς, αφήνει ένα σχόλιο. Λένε, επίσης, ότι το 2010 θα βγει και στους κινηματογράφους.
Όπως και να έχει, οι επόμενες ημέρες θα περιλαμβάνουν λιγότερη τηλεόραση, λιγότερο facebook, λιγότερο ίντερνετ γενικότερα (λιγότερη δουλειά -δυστυχώς- δεν γίνεται) και συντροφιά ένα βιβλίο... Καλό φαίνεται...

The Quest

Ένα πολύ ωραίο -σε μουσική και στίχους- τραγούδι του Bryn Christopher με τίτλο «The Quest». Το άκουσα τυχαία σε ένα διαφημιστικό του Αντέννα και πρέπει να ακούστηκε στο «Grey's Anatomy». Είναι αρκετά καλό.

Τρία δοκάρια σε τρία δευτερόλεπτα!

Δείτε μία πολύ σπάνια φάση από τον ποδοσφαιρικό αγώνα Λάνσε Κρισιούμα - Αβάι για το Πρωτάθλημα Κατερινένσε της Βραζιλίας. Τρία οριζόντια δοκάρια σε ισάριθμα δευτερόλεπτα. Αυτό θα πει ατυχία...

Καλά νέα: δύο εγκληματίες πολέμου στη φυλάκη

Ο Ντεζιρέ Μουνγιανέζα, 42 ετών, από τη Ρουάντα, καταδικάστηκε σε ποινή ισόβιας κάθειρξης χωρίς δυνατότητα αναστολής για 25 χρόνια από δικαστήριο του Καναδά για το ρόλο του στη γενοκτονία το 1994 στην πατρίδα του.
Κρίθηκε ένοχος για συνολικά επτά κατηγορίες, μεταξύ των οποίων και η συμμετοχή σε γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, όπως εκτελέσεις και βιασμοί αναρίθμητων Τούτσι στην πόλη Μπουτάρε.
Eίναι ο πρώτος που καταδικάστηκε βάσει του νόμου, ο οποίος επιτρέπει κάτοικοι του Καναδά να δικάζονται για εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν εκτός της επικράτειάς της.

Περίπου 800.000 Τούτσι και Χούτου που αρνήθηκαν να λάβουν μέρος στη γενοκτονία σφαγιάσθηκαν. «Τα στοιχεία δείχνουν ότι πολλοί Ρουαντέζοι, από όλες τις εθνοτικές ομάδες, υπήρξαν θαρραλέοι στην διάρκεια της γενοκτονίας και ορισμένοι το πλήρωσαν με τις ζωές τους», είπε ο δικαστής Αντρέ Ντενί στο ακροατήριο του ασφυκτικά γεμάτου δικαστηρίου στο Μόντρεαλ. «Ο κατηγορούμενος, μορφωμένος και προνομιούχος άνθρωπος, επέλεξε να σκοτώσει, να βιάσει και να λεηλατήσει, κομπάζοντας για την ανωτερότητα της εθνοτικής του ομάδας, θυμίζοντάς μας για άλλη μια φορά ότι κάθε φορά που κάποιος υποστηρίζει ότι ανήκει σε μια ανώτερη ράτσα, έναν περιούσιο λαό, η ανθρωπότητα κινδυνεύει».
Η ποινή ήταν η βαρύτερη που μπορούσε να επιβληθεί και έγινε δεκτή με επιδοκιμασία από την κοινότητα των Ρουαντέζων στη χώρα.
Ο Μουνγιανέζα, γιος πλούσιου Χούτου επιχειρηματία, πέταξε στον Καναδά το 1997 αλλά δεν του παραχωρήθηκε καθεστώς πρόσφυγα. Έμεινε στο Τορόντο ως το 2005, όταν αναγνωρίστηκε από συμπατριώτες του που ανέφεραν ποιος ήταν στην αστυνομία. Η δίκη χρειάστηκε δυο χρόνια για να ολοκληρωθεί, με συνολικά 66 καταθέσεις σε Μόντρεαλ, Ρουάντα, Κένυα και Γαλλία. Πολλοί κατέθεσαν πίσω από κλειστές πόρτες, υπό το φόβο αντιποίνων.
Παράλληλα, ο πρώην Σερβοβόσνιος στρατιωτικός Πρέντραγκ Κούγιουντζιτς καταδικάστηκε σε φυλάκιση 22 ετών για εγκλήματα πολέμου κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στη Βοσνία (1992 - 1995). «Ο 48χρονος Πρέντραγκ Κούγιουντζιτς καταδικάστηκε για δολοφονίες, υποκίνηση σε φόνο, υποδούλωση, βιασμό (...) καθώς και για τη δίωξη των μη Σέρβων πολιτών», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το δικαστήριο.της Βοσνίας.
Τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται, διαπράχθηκαν στο Ντομπόι μεταξύ της άνοιξης και του φθινοπώρου του 1992.
Πηγή: (ΑΠΕ-ΜΠΕ)

«Θεέ μου, το φρικτό γέλιο των ανθρώπων...»

Όταν η ποίηση «μιλάει» στην ψυχή. Ένα εξαιρετικό ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη σε μουσική Δήμου Μούτση και με τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη. Οι «ιδανικοί αυτόχειρες».

Ιδανικοί αυτόχειρες
Γυρίζουν το κλειδί στην πόρτα, παίρνουν
τα παλιά, φυλαγμένα γράμματά τους,
διαβάζουν ήσυχα, κι έπειτα σέρνουν
για τελευταία φορά τα βήματά τους.

Ήταν η ζωή τους, λένε, τραγωδία.
Θεέ μου, το φρικτό γέλιο των ανθρώπων,
τα δάκρυα, ο ίδρως, η νοσταλγία
των ουρανών, η ερημιά των τόπων.

Στέκονται στο παράθυρο, κοιτάνε
τα δέντρα, τα παιδιά, πέρα τη φύση,
τους μαρμαράδες που σφυροκοπάνε,
τον ήλιο που για πάντα θέλει δύσει.

Όλα τελείωσαν. Το σημείωμα να το,
σύντομο, απλό, βαθύ, καθώς ταιριάζει,
αδιαφορία, συγχώρηση γεμάτο
για κείνον που θα κλαίει και θα διαβάζει.

Βλέπουν τον καθρέφτη, βλέπουν την ώρα,
ρωτούν αν είναι τρέλα τάχα ή λάθος,
«όλα τελείωσαν» ψιθυρίζουν «τώρα»,
πως θ' αναβάλουν βέβαιοι κατά βάθος.

Στιγμές από την εκδήλωση των ΓΧΣ στο Γκάζι

Με περίπου ένα μήνα καθυστέρηση, μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από την εκδήλωση των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» στο Γκάζι με τον τίτλο «Κλικ στην ανθρωπιστική δράση» (το σχετικό κείμενο εδώ: http://opiguinos.blogspot.com/2009/09/10-209.html).
Κάλλιο αργά παρά ποτέ, πάντως. Οι φωτογραφίες στην έκθεση ήταν συγκλονιστικές και ο κόσμος -ως συνήθως- λίγος.
Οι παρακάτω φωτογραφίες εμφανίζονται σε καλύτερη ανάλυση αν κάνετε κλικ πάνω τους.