Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Από προδότης... αρχηγός!

Δεν υπήρξα ποτέ φίλος, οπαδός, ψηφοφόρος ή οτιδήποτε άλλο σχετικό προς τη ΝΔ (ούτε βέβαια πρόκειται να γίνω ποτέ, μακριά!) και ως εκ τούτου δεν με απασχόλησε ιδιαίτερα η εκλογή του νέου αρχηγού της.
Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι το αποτέλεσμα μού έκανε εντύπωση. Και αυτό γιατί οι ψηφοφόροι έδωσαν το χρίσμα σε εκείνον που κάποτε έριξε το ίδιο του το κόμμα από την κυβέρνηση, έφυγε από τη ΝΔ και έφτιαξε άλλον πολιτικό φορέα. Στον συγκεκριμένο άνθρωπο, μάλιστα, κάποτε έριχναν κατάρες υποστηρίζοντας ότι συνεργάζονταν με τα διαπλεκόμενα. Mάλλον ο κόσμος ξεχνάει εύκολα (έχει, τελικά, δίκιο ο επίτιμος πρόεδρος...).
Προφανώς, δεν είναι τυχαίο πως η υποψηφιότητα του νέου αρχηγού στηρίχθηκε από έναν ακόμη άνθρωπο που επίσης εγκατέλειψε το κόμμα του και επέστρεψε όταν απέτυχε ο πολιτικός φορέας που είχε δημιουργήσει.
Τέλος πάντων, όσοι πήγαν και ψήφισαν, κάτι παραπάνω θα ξέρουν... Να τον χαίρονται, λοιπόν...

Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

«Μα τα δειλινά, μια φωνή μού ψιθυρίζει, μυστικά, δεν θα γυρίσεις πια...»

Ένα αξέχαστο τραγούδι. Εξαιρετική μουσική από τον Γιώργο Ζαμπέτα, μοναδικοί στίχοι από τον Χαράλαμπο Βασιλειάδη (τον «Τσάντα») και αναεπανάληπτη ερμηνεία από τη ζεστή φωνή της Βίκυς Μοσχολιού.
(Για όσους δεν έχουν κοντά τους εκείνον/η που θα ήθελαν...)

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

«Johnnie Society» του Γιάννη Φαρσάρη

Η φίλη του Πιγκουίνου, Κατερίνα Μενεγάτου απέστειλε το ακόλουθο κείμενο για το «Johnnie Society» του Γιάννη Φαρσάρη, το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα που διατίθεται ελεύθερα στο διαδίκτυο στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.Johnnie-society.org.
«Τον έρωτα αλλά και το επάγγελμα, δύο από τα πλέον παιδευτικά διαχρονικά ζητήματα στη ζωή των ανθρώπων επεξεργάζεται στο πρώτο του βιβλίο, που έχει τον τίτλο «Johnnie Society», ο συγγραφέας Γιάννης Φαρσάρης. Τα δύο συγκεκριμένα ελκυστικά θέματα αρκούν από μόνα τους για να κάνουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την πρώτη προσπάθεια του συγγραφέα στο χώρο του βιβλίου.
Ο Γιάννης Φαρσάρης από τις πρώτες κιόλας σελίδες του έργου του κάνει σαφές, ότι έχει στήσει άρτια το στόρι του. Γνωρίζει σε βάθος τον κεντρικό ήρωα καθώς και τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές, «παίζει» άνετα με την ψυχολογία τους, μη διστάζοντας να τους θέτει σε τακτά χρονικά διαστήματα, μπροστά σε διλήμματα και προβληματισμούς για το πραγματικό νόημα της ζωής.
Οι δυσάρεστες εκπλήξεις στις ζωές των πρωταγωνιστών του προοιωνίζονται ανατροπές που δεν φαντάζονταν ότι θα ζούσαν, και οι οποίες δημιουργούν τη βάση μιας περισσότερο ενδιαφέρουσας ζωής.
Στο «Johnnie Society» μπορεί ο κάθε ανήσυχος και σκεπτόμενος άνθρωπος να αναγνωρίσει στοιχεία του χαρακτήρα του και στάδια της ζωής του, που πέρασε, ή πιθανόν να περάσει.
Την αδικία στον εργασιακό χώρο που δεν παλεύεται και οδηγεί στην ανεργία, αναζήτηση νέου αντικειμένου εργασίας, νέας ζωής, ανατροπή που τελικά οδηγεί τον Τζόνι, κεντρικό ήρωα, στην επαγγελματική επιτυχία μέσω άλλης οδού που του φέρνει η ζωή. Ο φίλος που προδίδει για να πάρει προαγωγή. Ο ανεκπλήρωτος έρωτας του Τζόνι που τον βασανίζει φρικτά όλες τις περιόδους της δοκιμασίας του, επιστρέφει σε αυτόν και ζουν ευτυχισμένοι. Ο επαίτης στα φανάρια που γίνεται φίλος πραγματικός για τον Τζόνι και εξελίσσεται μαζί του. Ο πιτσιρικάς Γιαννάκης που δείχνει έναν αλλιώτικο δρόμο στον βασικό ήρωα. Η σοφή γριούλα, κάτι, σαν μέντορας στη δύσκολη περίοδο του Τζόνι μέχρι να βρει την πορεία που του αντιστοιχεί στη ζωή.
Ο συγγραφέας με βαθύ εύρος ευαισθησιών, πιστεύει στη ζωή, γι’ αυτό και είναι αισιόδοξος. Τα δύσκολα όταν συμβαίνουν θέλουν ψυχικό σθένος, υπομονή, προσπάθεια και πίστη. Στο τέλος η ζωή θα αποκαλύψει ότι όλα αυτά γίνονται για να κάνουν οι άνθρωποι ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός. Αυτό δείχνει να είναι το μότο του Γιάννη Φαρσάρη, το οποίο αποπνέουν και οι 234 σελίδες του βιβλίου του.
Ως αδυναμίες του βιβλίου διέκρινα τον πλουμιστό τρόπο γραφής – δεν είναι ενοχλητικός -, απλώς, δίνει την αίσθηση της υπερβολής και γι’ αυτό αρκετές φορές κάπως κουράζει. Επίσης, το γεγονός ότι σε χρόνο d/t ο νέος φίλος του Τζόνι από εκεί που δεν ήξερε να βάζει τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο του PC γίνεται εξπέρ σε ό,τι έχει να κάνει με το κομπιούτερ και το διαδίκτυο. Ρηχή, τέλος, η αναφορά στο θέμα του εμφυλίου που αποτέλεσε πολιτικό-ιστορικό γεγονός, το οποίο ταλάνισε τη χώρα μας και τα σημάδια του υπάρχουν ακόμα και σήμερα στον τόπο μας.
Το «Johnnie Society» πιστεύω ότι αξίζει να διαβαστεί από ακόμα περισσότερους αναγνώστες, γιατί μπορεί να πει πολλά χρήσιμα πράγματα για το μεγαλείο της ζωής, αλλά και γιατί πραγματικά αποτελεί ένα πολύ αξιόλογο βιβλίο, σε μια εποχή που είναι ελάχιστα, τα αξιόλογα λογοτεχνικά έργα!».

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2009

«Νο Βerlusconi Day», στις 5 Δεκεμβρίου

Στην Ιταλία καθώς και σε άλλες χώρες, με πρωτοβουλία των Ιταλών που ζουν σε αυτές, χιλιάδες άτομα αναμένεται να λάβουν μέρος στο «NO BERLUSCONI DAY», το οποίο έχει προγραμματιστεί για τις 5 Δεκεμβρίου.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, θα γίνει προβολή της ταινίας «Videocracy» του Erik Gandini στις 6 στο Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς (Σαρρή 14 στον δεύτερο όροφο, Ψυρρή).

Στο σχετικό κείμενο αναφέρεται:
«Για την κυβέρνηση Berlusconi όλα πάνε καλά!
Αυξάνεται η ανεργία, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων έχασαν τη δουλεία τους και καταλήγουν στο δρόμο. Για τον Berlusconi και τους συνεργάτες του 'έχουμε ξεπεράσει την κρίση', όλα πάνε καλά!
Αυξάνεται ο αριθμός των πολιτών που καταφεύγει στο ταμείο ανεργίας, εκατοντάδες χιλιάδες οικογενειών αναγκάζονται να επιβιώσουν με αυτό το βοήθημα της πείνας. Για τον Berlusconi και τους συνενόχους του 'η βιομηχανική ανάκαμψη ξεκίνησε', όλα πάνε καλά!
Σε εκατοντάδες χιλιάδες συμβασιούχους και συμβασιούχες δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις και κατέληξαν στο δρόμο, χωρίς προοπτική.
Ο Berlusconi κατεβαίνει στο δρόμο για να δεχθεί τις επευφημίες των αυλικών του, τόσο αυτός όσο και οι συνεργάτες ούτε που γνωρίζουν τη σημασία της λέξης συμβασιούχος, γι’ αυτούς όλα πάνε καλά!
Τα μέτρα της κυβέρνησης οδήγησαν σε διάλυση το δημόσιο σχολείο, πηγαίνοντάς το δεκαετίες πίσω. Για τον Berlusconi και την υπουργό παιδείας ο 'εκσυγχρονισμός της παιδείας έχει ξεκινήσει', όλα πάνε καλά!
Συνταξιούχοι και συνταξιούχες 'σφίγγουν το ζωνάρι', ενώ τραπεζίτες και βιομήχανοι εισπράττουν 'βοηθήματα' εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Για τον Berlusconi και τον Tremonti αυτά τα 'βοηθήματα' έδωσαν ώθηση στην οικονομία, όλα πάνε καλά!
Σε εκατομμύρια μετανάστες και μετανάστριες που ζουν και εργάζονται στην Ιταλία δεν έχουν αναγνωριστεί τα δικαιώματά τους. Aσφυκτιούν μέσα σε ένα ρατσιστικό κλίμα που εντείνεται με την ψήφιση ρατσιστικών νόμων. Για τον Berlusconi και τον Βοssi οι νόμοι κατασκευάστηκαν για την 'ασφάλεια των πολιτών', όλα πάνε καλά!
Κατά της κυβέρνησης της ανεργίας, της κρίσης, της καταστροφής της δημόσιας παιδείας, των ρατσιστικών διακρίσεων, των προνομίων υπέρ των τραπεζιτών και των βιομηχάνων, των νόμων που κατασκευάζονται ώστε να συνεχίσουν κάποιοι και κυβερνάνε ανενόχλητοι.
Για να πάψει πια να πηγαίνει καλά η πιο αντιδραστική κυβέρνηση από τον καιρό της κυβέρνησης Μουσσολίνι!».

Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

Άλλη μία χαζομάρα για το βιβλίο Γκίνες...

Το βιβλίο Γκίνες προφανώς έχει θέση για οποιαδήποτε.. χαζομάρα και φυσικά κάποιοι άνθρωποι που αναζητούν τη... δόξα, δεν διστάζουν να κάνουν την κάθε είδους ανοησία μόνο και μόνο για να δουν το όνομά τους σε αυτό.
Ποιο θα μπορούσε να είναι καλύτερο παράδειγμα από αυτό του χωριού Περιτσέι στη δυτική Ρουμανία, όπου δημιουργήθηκε το μεγαλύτερο μνημείο, ύψους 6,5 μέτρων, αφιερωμένο στο... κρεμμύδι;
Το ύψος του φτάνει τα 4,5 μέτρα και είναι φτιαγμένο από σίδερο και ρετσίνι στο χρώμα που έχει το ξερό κρεμμύδι, ενώ είναι τοποθετημένο σε βάση δύο μέτρων από τσιμέντο.

Το μνημείο φιλοτέχνησε ο Κορνέλ Ντουργκέου, κοσμήτορας της σχολής Εικαστικών Τεχνών στην Οράντεα και κόστισε 6.700 δολάρια.
Τα χρήματα παραχώρησε επιχειρηματίας που γεννήθηκε στο Περιτσέι, ζει στην Οράντεα και ασχολείται με την εξαγωγή κρεμμυδιών.
Η αλήθεια, πάντως, είναι πως οι κάτοικοι στο χωριό ασχολούνται με την παραγωγή κρεμμυδιών και πιστεύουν ότι τα προϊόντα τους είναι πολύ νόστιμα εξαιτίας της καλής ποιότητας χώματος στη περιοχή και των κατάλληλων θερμοκρασιών για την ωρίμανση.
Oi Ρουμάνοι κατέχουν κι άλλα... σημαντικά ρεκόρ όπως το μεγαλύτερο βαμμένο αυγό και το μεγαλύτερο ποτήρι μπύρας...

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009

«Congo River»: διασχίζοντας μία χώρα με μία ταινία

Η Τοπική Ομάδα 76 της Διεθνούς Αμνηστίας, η οποία ασχολείται με τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό διοργανώνει αύριο το βράδυ προβολή της ταινίας «Congo River».
Ακολουθώντας τα βήματα του Χένρι Μόρτον Στάνλεϊ, του πρώτου Ευρωπαίου, ο οποίος διέσχισε ολόκληρο τον ποταμό Κόνγκο, η ταινία «Congo River» του Τιερί Μισέλ, μας ταξιδεύει από τις εκβολές έως τις πηγές του μεγαλύτερου ποταμού της Κεντρικής Αφρικής.
Μέσω της συγκεκριμένης ταινίας «διασχίζουμε» τα 4.371 χιλιόμετρα του ποταμού και γνωρίζουμε την πολυτάραχη ιστορία της χώρας αλλά και τις μυθικές φυσιογνωμίες που διαμόρφωσαν τη μοίρα αυτού του κράτους: τους αποικιστές, όπως ο Στάνλεϊ καθώς και ο Λεοπόλδος ΙΙ, και τους Αφρικανούς ηγέτες όπως ο Λουκούμπα και ο Μομπούτου.
H προβολή της ταινίας έχει προγραμματιστεί για αύριο το βράδυ στις 8, στον πολυχώρο Bios (Πειραιώς 84, 2103425335) και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009

Οι Γερμανοί αναγνώρισαν ρεκόρ Εβραίας του... 1936!

Η Ομοσπονδία στίβου της Γερμανίας (DLV) αναγνώρισε ένα εθνικό ρεκόρ γυναικών στο ύψος, το οποίο σημειώθηκε πριν από 73 χρόνια, δηλαδή το 1936. Ένα ρεκόρ που οι Ναζί αρνήθηκαν να δεχτούν, επειδή η αθλήτρια Γκρέτελ Μπέργκμαν, ήταν Εβραία.
Συγκεκριμένα, η Μπέργκμαν κατέρριψε το ρεκόρ Γερμανίας με άλμα στο 1.60μ. εντούτοις οι αθλητικές αρχές, οι οποίες ελέγχονταν από τους Ναζί, αρνήθηκαν να το αναγνωρίσουν και μάλιστα την τιμώρησαν με απαγόρευση συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες της ίδιας χρονιάς στο Βερολίνο.
«Γνωρίζουμε ότι αυτή η ενέργειά μας δεν αποκαθιστά πλήρως ότι έγινε τότε όμως αποτελεί πράξη δικαιοσύνης και συμβολική κίνηση σεβασμού στην Γκρέτελ Μπέργκμαν», δήλωσε χαρακτηριστικά ο επίτιμος πρόεδρος της DLV, Τεό Ρόους.

Η 95χρονη σήμερα Μπέργκμαν διαμένει από το 1937 μόνιμα στις ΗΠΑ, μαζί με τον 99χρονο σύζυγό της.
(Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ)

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009

Άλυτο μυστήριο -46 χρόνια μετά- παραμένει η δολοφονία του Προέδρου, Τζον Κέννεντυ στο Ντάλας


Ήταν 22 Νοεμβρίου 1963, πριν από ακριβώς 46 χρόνια δηλαδή, όταν στο Ντάλας του Τέξας δολοφονήθηκε ο Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντυ. Τα αίτια και οι πρωταγωνιστές της πιο πολυσυζητημένης δολοφονίας του 20ού αιώνα, παραμένουν άγνωστα. Η επίσημη εκδοχή ότι υπήρξε ένας και μόνο δολοφόνος, ο Λη Χάρβεϋ Όσβαλντ, που συνελλήφθη άμεσα (η περιγραφή του μοιράστηκε από την αστυνομία περίπου δεκαπέντε λεπτά μετά τους πυροβολισμούς, στο καλύτερο παράδειγμα αστυνομικής διαίσθησης στα χρονικά!), πείθει τόσο όσο και το ενδεχόμενο ο 35ος Πρόεδρος των ΗΠΑ να... αυτοκτόνησε!
Θεωρείται δεδομένο, πλέον, στις ημέρες μας πως ο Κέννεντυ έπεσε θύμα συνωμοσίας κάποιων που ενοχλήθηκαν από τη μη επιθετική πολιτική του απέναντι στην ΕΣΣΔ και στην Κούβα.
Η θεωρία της «μαγικής σφαίρας», που μπήκε στην πλάτη του Κέννεντυ και βγήκε από το γόνατο του Κυβερνήτη Κόναλι, ο οποίος καθόταν μπροστά του, είναι μόλις ένα από τα αμέτρητα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι πίσω από τις σφαίρες του Ντάλας, κρύβονταν πολλοί περισσότεροι από τον Όσβαλντ. Τον Όσβαλντ, που αν και ήταν ο πιο σημαντικός κρατούμενος στον κόσμο εκείνες τις ημέρες, δολοφονήθηκε μέσα στο κτίριο της αστυνομίας από ένα μαφιόζο (Τζακ Ρούμπυ) και ενώ ήταν περικυκλωμένος από αστυνομικούς!
Τα περισσότερα -και πιο σημαντικά- αρχεία της υπόθεσης θα ανοίξουν το 2038...
(Το βίντεο είναι απόσπασμα από το περίφημο φίλμ του Άμπραχαμ Ζαπρούντερ, η ύπαρξη του οποίου συνετέλεσε στο να αποκαλυφθεί -από ανεξάρτητους ερευνητές- η συνωμοσία).

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2009

Μπράβο σε όλους!

Η Ελλάδα κέρδισε στην Ουκρανία και θα είναι παρούσα στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής, για δεύτερη μόλις φορά στην ιστορία της. Μπράβο σε όλους σας!

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Το Πολυτεχνείο ζει, κόντρα σε αδιαφορία και καπηλεία

Όσο θα υπάρχουν γονείς, οι οποίοι θα παίρνουν από το χέρι τα παιδιά τους και θα τα πηγαίνουν στα μέσα του Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο για να τους διδάξουν τι ακριβώς συνέβη εκεί πριν από 36 χρόνια, η μνήμη των αγωνιστών της δημοκρατίας θα παραμένει ζωντανή.
Ακόμη κι αν δεν αρέσει σε κάποιους, που βιάστηκαν να το βάλουν στο... μουσείο, το Πολυτεχνείο ζει και θα ζει για πάντα! Και θα αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε γενιά.
Αντέχει κόντρα στην πλήρη αδιαφορία των νεοελλήνων, που δεν κάνουν τον κόπο να περάσουν -έστω και για λίγο- από εκεί προκειμένου να αφήσουν απλώς ένα λουλούδι, αντέχει όμως και κόντρα στην καπηλεία εκείνων που από το 1974 και μετά γεμίζουν και... εποπτεύουν (και ασχημαίνουν...) το χώρο για να τιμήσουν -λένε- τους φοιτητές. Τους ίδιους φοιτητές που κάποτε χαρακτήριζαν -εντύπως- προβοκάτορες και πράκτορες της ΚΥΠ...

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2009

Πολυτεχνείο: 36 χρόνια μετά...

«Πάνω σε τούτη την πεσμένη πόρτα δώσαμε ξανά τον όρκο -
όρκο της νιότης, της ζωής, της λευτεριάς,
όρκο του ονείρου και της πράξης».
Γιάννης Ρίτσος

Αντίο Αντόνιο...

Αυτή η ομάδα έχει, τελικά, κατάρα... Όπως έγινε πριν από λίγο γνωστό, ο 31χρονος επιθετικός της ΑΕΛ, Αντόνιο Ντε Νίγκρις έφυγε από τη ζωή.
Ο Μεξικανός ποδοσφαιριστής αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία τη νύχτα και διακομίστηκε στο νοσοκομείο αλλά οι γιατροί δεν κατόρθωσαν να τον διατηρήσουν στη ζωή. Οι λόγοι του θανάτου του είναι άγνωστοι ακόμη αλλά μάλλον πρόκειται για καρδιακή προσβολή.

Ο παίκτης είχε έρθει το καλοκαίρι στη Λάρισα και έπαιξε μόλις σε οκτώ παιχνίδια.
Καλό ταξίδι...

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Μπροστά στην ισχυρή Κίνα σιωπά ως και ο Ομπάμα...

Ακόμη και ο πανίσχυρος Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος δείχνει να έχει καλές προθέσεις και να ενδιαφέρεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν μπορεί να τα βάλει με την υπερδύναμη Κίνα.
Ο Μπαράκ Ομπάμα θα μεταβεί στο Πεκίνο στο πλαίσιο της περιοδείας του στην Ασία αλλά για το ζήτημα του Θιβέτ, που εδώ και δεκαετίες βρίσκεται στην κατοχή της Κίνας (που ως μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εργάζεται σκληρά για την παγκόσμια... ειρήνη), δεν θα βγάλει άχνα. Ο Ομπάμα, απλώς, θα αφήσει κάποιες... αιχμούλες για το θέμα στην αυριανή του ομιλία στο Τόκιο:
«Δεν θα μιλήσει για το Θιβέτ. Θα αναφερθεί οπωσδήποτε για τη δέσμευσή μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις ελευθερίες, τα οποία πιστεύουμε ότι όλοι οι λαοί θα πρέπει να απολαμβάνουν», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μπεν Ρόουντς, σύμβουλος του Προέδρου.
Μάλιστα, η απόφαση του Ομπάμα να μη δεχτεί τον Δαλάι Λάμα, τον πνευματικό ηγέτη των Θιβετιανών, όταν αυτός μετέβη στο αμερικανικό έδαφος, προκάλεσε επικρίσεις. Ο Πρόεδρος κατηγορήθηκε τότε ότι υποχώρησε στις πιέσεις του Πεκίνου όπου μεταβαίνει για επίσημη επίσκεψη την Κυριακή...
Η Κίνα είναι, όπως όλοι γνωρίζουμε, οικονομικά πανίσχυρη και ως γνωστόν, όλοι τη θέλουν σύμμαχό τους. Και φυσικά, μπροστά στο χρήμα υποχωρούν όλοι. Ακόμη και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ...

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Πήγε να ξαναβρεί την κόρη του στον παράδεισο...

Κάποιες ιστορίες πραγματικά είναι συγκλονιστικές. Χθες το απόγευμα ο 32χρονος τερματοφύλακας της Εθνικής Γερμανίας, Ρόμπερτ Ένκε αυτοκτόνησε καθώς παρασύρθηκε από τρένο.
Όπως ανέφερε η σύζυγός του, Τερέσα, έπασχε από κατάθλιψη. Ο Ένκε δεν είχε ξεπεράσει το θάνατο της δίχρονης κόρης του Λάρας, η οποία έφυγε από τη ζωή
στις 17 Σεπτεμβρίου 2006 κατά τη διάρκεια επέμβασης στην καρδιά, όπου αντιμετώπιζε πρόβλημα εκ γενετής.
Τον Μάιο το ζευγάρι είχε υιοθετήσει ένα άλλο κοριτσάκι, τη Λέιλα, που σήμερα είναι οκτώ μηνών αλλά προφανώς δεν κατάφερε να καλύψει το κενό της Λάρας στην καρδιά του Ένκε, που αποφάσισε να πάει κοντά της...
Μάλιστα, το σημείο που έγινε το κακό απέχει μόλις διακόσια μέτρα από τον τάφο της...

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Η νέα ταινία της πιο όμορφης ηθοποιού του Χόλυγουντ

Σήμερα το πρωί, το πρώτο όνομα στις αναζητήσεις στο yahoo ήταν η Κάμερον Ντίαζ. Και αυτό γιατί η -όπως ο Πιγκουίνος έχει χαρακτηρίσει- ομορφότερη ηθοποιός του Χόλυγουντ, πρωταγωνιστεί στη νέα ταινία «The Box».
Σύμφωνα με το σενάριο του θρίλερ, στην Κάμερον και στον σύζυγό της Τζέιμς Μάρσντεν, οι οποίοι αντιμετωπίζουν πολλά οικονομικά προβλήματα, προσφέρονται ένα εκατομμύριο δολλάρια για να προκαλέσουν το θάνατο ενός αγνώστου πατώντας, απλώς, το κουμπί ενός παράξενου κουτιού...
Η συνέχεια, κάποια στιγμή (σύντομα ας είναι μόνο) επί της μεγάλης οθόνης...

Σάββατο 7 Νοεμβρίου 2009

Λέμε για την άγνοια των δικών μας μαθητών για την Ιστορία αλλά και οι Σκοτσέζοι δεν πάνε πίσω...

Ένα παιδί στα είκοσι στη Σκωτία πιστεύει ότι ο Αδόλφος Χίτλερ, o άνθρωπος που αιματοκύλησε τον κόσμο, ήταν προπονητής σε μια ποδοσφαιρική ομάδα της Γερμανίας, ενώ το 6% πιστεύει ότι το Ολοκαύτωμα είναι μία επέτειος για το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, σύμφωνα με μελέτη που εκπονήθηκε από μια ένωση παλαιών πολεμιστών.
Η μελέτη παρουσιάστηκε με τη μορφή ερωτηματολόγιου με πολλαπλές απαντήσεις και τα 2.000 παιδιά που ρωτήθηκαν, έπρεπε να επιλέξουν τη σωστή απάντηση. Το ερωτηματολόγιο δόθηκε την 11η Νοεμβρίου επέτειο της ανακωχής πριν το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου το 1918.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η πλειονότητα των παιδιών μπερδεύει τελείως τους δύο παγκόσμιους πολέμους ενώ η μειοψηφία αγνοεί παντελώς το γεγονός...
Συγκεκριμένα, το 77% των παιδιών ηλικίας από 9 έως 15 χρόνων γνώριζε ότι ο Χίτλερ ήταν ηγέτης του ναζιστικού κόμματος, το 13,5% θεωρεί ότι ήταν αυτός που ανακάλυψε τη βαρύτητα το 1.650 και το 5% απάντησε με σιγουριά πως πρόκειται για Γερμανό προπονητή.
Το 61% των παιδιών γνώριζε ποιος ήταν ο Γκέμπελς, ο επικεφαλής της ναζιστικής προπαγάνδας αλλά το 21% πιστεύει ότι πρόκειται για έναν διάσημο Εβραίο που έγραφε σε εφημερίδα και το 14% πίστευε ότι ήταν ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το Ολοκαύτωμα ήταν γνωστό στο 85% των ερωτηθέντων νεαρών , το Άουσβιτς στο 70% (το 15% των ερωτηθέντων απάντησε ότι το Άουσβιτς είναι ωραίο πάρκο όπου γίνονται διάφορες εκδηλώσεις) όσο για το ποια χώρα χρησιμοποίησε πρώτη την ατομική βόμβα, το 41% απάντησε οι ΗΠΑ το 31% η Ιαπωνία και το 19% η Γερμανία.

«Ορισμένες από τις απαντήσεις ήταν πραγματικά σοκ για μας», παραδέχτηκε ο Ταγματάρχης Τζιμ Πάντον μέλος της Ένωσης των παλαιών μαχητών. «Οι μαθητές είναι το μέλλον της χώρας μας και είναι σημαντικό να γνωρίζουν την ιστορία», ανέφερε ο ίδιος.
(Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Ήρθε η ώρα και για ένα βιβλίο...

Ήρθε -μετά από πολύ πολύ καιρό- και πάλι η ώρα για ένα καλό βιβλίο. Ο χρόνος, βέβαια, είναι περιορισμένος, λόγω δουλειάς και τρεξίματος, όμως σίγουρα αξίζει να τον διαθέσει κανείς αφού το βιβλίο μπορεί να προσφέρει στον καθένα από εμάς πολύ καλή διέξοδο. Ακόμη και το να σε κάνει να ξεχαστείς, καλό είναι.
«Η κλέφτρα των βιβλίων» του Αυστραλού Μάρκους Ζούσακ και των 612 σελίδων, λένε ότι αποτελεί ιδανική επιλογή.
Η πρώτη «επαφή» ήταν από μία εκπομπή στο ραδιόφωνο (στο Δεύτερο νομίζω) που το πρότεινε ανεπιφύλακτα, ενώ παράλληλα το αποτέλεσμα της μικρής έρευνας που ακολούθησε στο διαδίκτυο, το κάνει ακόμη πιο ελκυστικό αφού από κάθε πλευρά προκύπτει το συμπέρασμα ότι πρόκειται για κάτι εξαιρετικό.
Αληθεια, αν το έχει διαβάσει κανείς, αφήνει ένα σχόλιο. Λένε, επίσης, ότι το 2010 θα βγει και στους κινηματογράφους.

Όπως και να έχει, οι επόμενες ημέρες θα περιλαμβάνουν λιγότερη τηλεόραση, λιγότερο facebook, λιγότερο ίντερνετ γενικότερα (λιγότερη δουλειά -δυστυχώς- δεν γίνεται) και συντροφιά ένα βιβλίο... Καλό φαίνεται...

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

The Quest

Ένα πολύ ωραίο -σε μουσική και στίχους- τραγούδι του Bryn Christopher με τίτλο «The Quest». Το άκουσα τυχαία σε ένα διαφημιστικό του Αντέννα και πρέπει να ακούστηκε στο «Grey's Anatomy». Είναι αρκετά καλό.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

Τρία δοκάρια σε τρία δευτερόλεπτα!

Δείτε μία πολύ σπάνια φάση από τον ποδοσφαιρικό αγώνα Λάνσε Κρισιούμα - Αβάι για το Πρωτάθλημα Κατερινένσε της Βραζιλίας. Τρία οριζόντια δοκάρια σε ισάριθμα δευτερόλεπτα. Αυτό θα πει ατυχία...

Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Καλά νέα: δύο εγκληματίες πολέμου στη φυλάκη

Ο Ντεζιρέ Μουνγιανέζα, 42 ετών, από τη Ρουάντα, καταδικάστηκε σε ποινή ισόβιας κάθειρξης χωρίς δυνατότητα αναστολής για 25 χρόνια από δικαστήριο του Καναδά για το ρόλο του στη γενοκτονία το 1994 στην πατρίδα του.
Κρίθηκε ένοχος για συνολικά επτά κατηγορίες, μεταξύ των οποίων και η συμμετοχή σε γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου, όπως
εκτελέσεις και βιασμοί αναρίθμητων Τούτσι στην πόλη Μπουτάρε.
Eίναι ο πρώτος που καταδικάστηκε βάσει του νόμου, ο οποίος επιτρέπει κάτοικοι του Καναδά να δικάζονται για εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν εκτός της επικράτειάς της.

Περίπου 800.000 Τούτσι και Χούτου που αρνήθηκαν να λάβουν μέρος στη γενοκτονία σφαγιάσθηκαν. «Τα στοιχεία δείχνουν ότι πολλοί Ρουαντέζοι, από όλες τις εθνοτικές ομάδες, υπήρξαν θαρραλέοι στην διάρκεια της γενοκτονίας και ορισμένοι το πλήρωσαν με τις ζωές τους», είπε ο δικαστής Αντρέ Ντενί στο ακροατήριο του ασφυκτικά γεμάτου δικαστηρίου στο Μόντρεαλ. «Ο κατηγορούμενος, μορφωμένος και προνομιούχος άνθρωπος, επέλεξε να σκοτώσει, να βιάσει και να λεηλατήσει, κομπάζοντας για την ανωτερότητα της εθνοτικής του ομάδας, θυμίζοντάς μας για άλλη μια φορά ότι κάθε φορά που κάποιος υποστηρίζει ότι ανήκει σε μια ανώτερη ράτσα, έναν περιούσιο λαό, η ανθρωπότητα κινδυνεύει».
Η ποινή ήταν η βαρύτερη που μπορούσε να επιβληθεί και έγινε δεκτή με επιδοκιμασία από την κοινότητα των Ρουαντέζων στη χώρα.
Ο Μουνγιανέζα, γιος πλούσιου Χούτου επιχειρηματία, πέταξε στον Καναδά το 1997 αλλά δεν του παραχωρήθηκε καθεστώς πρόσφυγα. Έμεινε στο Τορόντο ως το 2005, όταν αναγνωρίστηκε από συμπατριώτες του που ανέφεραν ποιος ήταν στην αστυνομία. Η δίκη χρειάστηκε δυο χρόνια για να ολοκληρωθεί, με συνολικά 66 καταθέσεις σε Μόντρεαλ, Ρουάντα, Κένυα και Γαλλία. Πολλοί κατέθεσαν πίσω από κλειστές πόρτες, υπό το φόβο αντιποίνων.
Παράλληλα, ο πρώην Σερβοβόσνιος στρατιωτικός Πρέντραγκ Κούγιουντζιτς καταδικάστηκε σε φυλάκιση 22 ετών για εγκλήματα πολέμου κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στη Βοσνία (1992 - 1995). «Ο 48χρονος Πρέντραγκ Κούγιουντζιτς καταδικάστηκε για δολοφονίες, υποκίνηση σε φόνο, υποδούλωση, βιασμό (...) καθώς και για τη δίωξη των μη Σέρβων πολιτών», ανέφερε σε ανακοίνωσή του το δικαστήριο.της Βοσνίας.
Τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται, διαπράχθηκαν στο Ντομπόι μεταξύ της άνοιξης και του φθινοπώρου του 1992.
Πηγή: (ΑΠΕ-ΜΠΕ)