Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

«Θεέ μου, το φρικτό γέλιο των ανθρώπων...»

Όταν η ποίηση «μιλάει» στην ψυχή. Ένα εξαιρετικό ποίημα του Κώστα Καρυωτάκη σε μουσική Δήμου Μούτση και με τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη. Οι «ιδανικοί αυτόχειρες».

Ιδανικοί αυτόχειρες
Γυρίζουν το κλειδί στην πόρτα, παίρνουν
τα παλιά, φυλαγμένα γράμματά τους,
διαβάζουν ήσυχα, κι έπειτα σέρνουν
για τελευταία φορά τα βήματά τους.

Ήταν η ζωή τους, λένε, τραγωδία.
Θεέ μου, το φρικτό γέλιο των ανθρώπων,
τα δάκρυα, ο ίδρως, η νοσταλγία
των ουρανών, η ερημιά των τόπων.

Στέκονται στο παράθυρο, κοιτάνε
τα δέντρα, τα παιδιά, πέρα τη φύση,
τους μαρμαράδες που σφυροκοπάνε,
τον ήλιο που για πάντα θέλει δύσει.

Όλα τελείωσαν. Το σημείωμα να το,
σύντομο, απλό, βαθύ, καθώς ταιριάζει,
αδιαφορία, συγχώρηση γεμάτο
για κείνον που θα κλαίει και θα διαβάζει.

Βλέπουν τον καθρέφτη, βλέπουν την ώρα,
ρωτούν αν είναι τρέλα τάχα ή λάθος,
«όλα τελείωσαν» ψιθυρίζουν «τώρα»,
πως θ' αναβάλουν βέβαιοι κατά βάθος.

Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

Στιγμές από την εκδήλωση των ΓΧΣ στο Γκάζι

Με περίπου ένα μήνα καθυστέρηση, μπορείτε να δείτε φωτογραφίες από την εκδήλωση των «Γιατρών Χωρίς Σύνορα» στο Γκάζι με τον τίτλο «Κλικ στην ανθρωπιστική δράση» (το σχετικό κείμενο εδώ: http://opiguinos.blogspot.com/2009/09/10-209.html).
Κάλλιο αργά παρά ποτέ, πάντως.
Οι φωτογραφίες στην έκθεση ήταν συγκλονιστικές και ο κόσμος -ως συνήθως- λίγος.
Οι παρακάτω φωτογραφίες εμφανίζονται σε καλύτερη ανάλυση αν κάνετε κλικ πάνω τους.





Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009

Η Πάμελα Άντερσον υπερασπίζεται τις φώκιες

Η διάσημη ηθοποιός, Πάμελα Άντερσον ενώνει τις δικές της δυνάμεις με εκείνες αρκετών φιλοζωικών οργανώσεων στον αγώνα κατά του κυνηγιού της φώκιας στην πατρίδα της, τον Καναδά.
Θέλοντας να καταδείξει την απόλυτη αντίθεσή της στη θανάτωση των ζώων, η σταρ φωτογραφήθηκε με μία φώκια μασκότ στην αγκαλιά της. Επιπροσθέτως, χαρακτήρισε το κυνήγι ως «βάρβαρη μα και ντροπιαστική σφαγή των ανυπεράσπιστων όντων και κυρίως των μωρών, η οποία πρέπει
άμεσα να σταματήσει».
Εκτιμάται ότι κάθε χρόνο περίπου 300.000 φώκιες πέφτουν θύματα των κυνηγών στον Καναδά. Το κακό είναι πως η κυβέρνηση της χώρας δεν δείχνει να συγκινείται από τις κινητοποιήσεις. Μάλιστα, ο αρμόδιος υπουργός τόνισε ότι θα συνεχιστεί το κυνήγι προσθέτοντας πως οι αστέρες του Χόλυγουντ δεν πρόκειται να επιβάλουν τη θέλησή τους και να επιβάλλον αλλαγή της πολιτικής της κυβέρνησης.

Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Σαουδική Αραβία: Εκεί που οι δημοσιογράφοι τιμωρούνται με βουρδουλιές...

Ο βασιλιάς Αμπντάλα της Σαουδικής Αραβίας διέταξε τη Δικαιοσύνη (έτσι το έχουν εκεί!) να ανακαλέσει την ποινή των εξήντα μαστιγώσεων που είχε επιβάλλει στη δημοσιογράφο, Ροζάνα αλ Γιάμι.
Η ρεπόρτερ είχε καταδικαστεί το Σάββατο επειδή έχει συμεργαστεί με το δημοφιλές λιβανέζικο ιδιωτικό κανάλι LBC, που μετέδωσε εκπομπή στην οποία κάποιος Σαουδάραβας εξομολογούνταν τις σεξουαλικές του περιπέτειες.
Ο βασιλιάς ζήτησε από τον υπουργό Δικαιοσύνης να μην εφαρμοστεί η ποινή και να προωθήσει το ζήτημα στο υπουργείο Πληροφοριών, το οποίο θα πάρει τις όποιες αποφάσεις για το θέμα.
Η αλ Γιάμι δήλωσε ότι δεν είχε καμία σχέση με την εκπομπή και πως τιμωρήθηκε επειδή έχει συνεργαστεί με το κανάλι. Επίσης, πρόσθεσε πως δεν πρόκειται να καταθέσει έφεση καθώς δεν πιστεύει ότι μπορεί να της επιβληθεί πιο αυστηρή ποινή.
Οι αρχές της χώρας ανέφεραν τον Αύγουστο ότι έκλεισαν τα γραφεία του LBC στην Τζέντα μετά την προβολή εκπομπής, στην οποία ο Μάζεν Άμπντουλ Αουάν, εξομολογούνταν τις σεξουαλικές του περιπέτειες, προκαλώντας κατακτραυγή. O τελευταίος καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης πέντε ετών και χίλια χτυπήματα με μαστίγιο.

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου 2009

Μάθημα επιβίωσης από θανατοποινίτη

«Την ημέρα που ήταν προγραμματισμένη μία εκτέλεση, οι θανατοποινίτες το διέδιδαν από στόμα σε στόμα. Όλοι νήστευαν και προσεύχονταν, ακόμη κι όσοι δεν ήταν θρησκευόμενοι. Προσεύχονταν για την οικογένεια του κατάδικου και την οικογένεια του θύματος. Τους συμπονούσαν».
O Τζων Τόμσον βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στη Βρετανία για να μιλήσει σε δικηγόρους και ακαδημαϊκούς για τη ζωή στα κελιά των μελλοθανάτων της Λουιζιάνας και για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι που, όπως και αυτός, προσπαθούν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους αφού αθωώθηκαν μέσω των εξετάσεων DΝΑ και ενώ ήταν καταδικασμένοι σε θάνατο.
Ο ίδιος καταδικάστηκε σε θάνατο το 1985 για έναν φόνο που είχε πραγματοποιηθεί τρεις εβδομάδες νωρίτερα. Είχε μεγαλώσει στη Νέα Ορλεάνη και στα 18 του είχε ήδη δύο παιδιά. Εργαζόταν σ' ένα κοσμηματοπωλείο και συμπλήρωνε τον μισθό του αγοράζοντας και πουλώντας κλοπιμαία. Έτσι, όταν βρέθηκε δολοφονημένος στη γειτονιά του ο γιος ενός πλούσιου λευκού ξενοδόχου, το όπλο του φόνου και το δαχτυλίδι του θύματος οδήγησαν τους αστυνομικούς στον Τόμσον, ο οποίος τα είχε αγοράσει από τον πραγματικό δολοφόνο (έναν ντόπιο που αργότερα σκοτώθηκε από σφαίρες). Στη δίκη του δεν είχε καμιά ελπίδα, με τον διορισμένο δικηγόρο του. Όταν τον έκλεισαν στα κελιά των μελλοθανάτων, ήταν 24 ετών. Στα 18 χρόνια που έμεινε εκεί, επτά φορές ορίστηκε ημερομηνία για την εκτέλεσή του.
Η τελευταία ήταν το 2000. Όμως, λίγες εβδομάδες πριν δεχθεί τη θανατηφόρα ένεση, ένας ερευνητής που επανεξέταζε την υπόθεση, βρήκε ίχνη αίματος ενός αγνώστου στα ρούχα ενός από τα θύματα. Το στοιχείο αυτό είχε εσκεμμένα κρατηθεί κρυφό στη διάρκεια της δίκης και ήταν αρκετό για να δημιουργήσει αμφιβολίες για την καταδίκη του για φόνο. Το Εφετείο διέταξε επανάληψη της δίκης και το 2003, έπειτα από μια ακροαματική διαδικασία κατά την οποία παρουσιάστηκαν και νέα στοιχεία από μαρτυρικές καταθέσεις, οι ένορκοι τον αθώωσαν μέσα σε λίγα λεπτά.
Ο Τόμσον ανέκαθεν υποστήριζε την αθωότητά του. Τελικά του επιδικάστηκαν από τα αστικά δικαστήρια 14 εκατομμύρια δολάρια ως αποζημίωση και χρησιμοποίησε μέρος των χρημάτων αυτών για να ιδρύσει τη φιλανθρωπική οργάνωση «Ανάσταση μετά την αθώωση» (RΑΕ) που έχει δημιουργήσει και συντηρεί ένα δίκτυο υποστήριξης ανθρώπων που αποφυλακίζονται έπειτα από μια άδικη καταδίκη. Τις προάλλες μίλησε στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ για το έργο της, αλλά και για την προσωπική του εμπειρία.
Στην πτέρυγα των μελλοθανάτων είχε οργανώσει απεργίες πείνας και αγωνίστηκε για να πετύχει επισκέψεις «πλήρους επαφής» των κρατουμένων με τις συντρόφους τους, δηλαδή να μπορούν να κάνουν σεξ με τις συζύγους και τις φιλενάδες τους. Δημιούργησε στενές φιλίες με συγκρατουμένους τους, 12 από τους οποίους είδε να εκτελούνται. «Οι θανατοποινίτες είναι άνθρωποι όπως όλοι οι άλλοι», λέει. «Πονούν. Κλαίνε. Κάνουν λάθη».
(Πηγή: Τα Νέα)

Ένας αγώνας για τη Μαντλίν...

Σήμερα το βράδυ θα γίνει το παιχνίδι της Μπενφίκα με την Έβερτον για το Γιουρόπα Λιγκ (μάλιστα οι δύο ομαδες βρίσκονται στον όμιλο της ΑΕΚ), το οποίο θα έχει μία ιδιαιτερότητα.
Το συγκεκριμένο ματς θα μετατραπεί σε εκστρατεία ώστε να αναθερμανθούν οι έρευνες για τον εντοπισμό της Μαντλίν, του κοριτσιού από την Αγγλία, το οποίο αγνοείται από το Μάιο του 2007, όταν σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών εξαφανίστηκε στην περιοχή Αλγκάβρε της Πορτογαλίας, όπου έκανε διακοπές με την οικογένειά της.

Οι γονείς της είχαν δώσει στη δημοσιότητα μία φωτογραφία της με τη φανέλα της Έβερτον και απόψε 3.000 Άγγλοι οπαδοί που θα βρεθούν στη Λισαβόνα και άλλοι τόσοι Πορτογάλοι θα φορούν μπλούζες με τη φωτογραφία της Μαντλέν και το μήνυμα «We are still looking for you» («Ακόμη σε ψάχνουμε»).
Η πρωτοβουλία της συγκεκριμένης κίνησης ανήκει στην Έβερτον, ο πρόεδρος της οποίας Μπιλ Κενράιτ αναφερόμενος στο θέμα, τόνισε: «Ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσω την εικόνα ενός όμορφου, χαμογελαστού παιδιού με τη φανέλα της Έβερτον».

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Στο Σύνταγμα η «πράσινη» πρεμιέρα του «Age of Stupid»


Η Greenpeace και το WWF μας προσκαλούν όλους αύριο, Πέμπτη 22 Οκτωβρίου στις 9.00 το βράδυ, στην Πλατεία Συντάγματος στην «πράσινη» πρεμιέρα του «Age of Stupid», μιας προειδοποιητικής ιστορίας για ένα εφιαλτικό μέλλον…
Οι δύο οργανώσεις υποστηρίζουν και προωθούν τη νέα ταινία-ντοκιμαντέρ της Φράνι Άρμστρονγκ με θέμα την κλιματική αλλαγή και την ανάγκη για άμεση δράση, όσο ακόμα η ανθρωπότητα έχει περιθώριο αντίδρασης.
Η κλιματική αλλαγή έχει καταστρέψει τον πλανήτη το 2055. Ο Πιτ Πόστλθγουεϊτ («Ο Τελευταίος των Μοϊκανών», «Στο Όνομα του Πατρός») είναι ο ιδρυτής των Παγκόσμιων Αρχείων, μίας τεράστιας φουτουριστικής «Κιβωτού του Νώε» στην Αρκτική θάλασσα (χωρίς καθόλου πάγο το 2055). Εκεί φυλάσσονται ανά ζεύγη βαλσαμωμένα όλα τα είδη ζωής του πλανήτη, καθώς και τα σπουδαιότερα ανθρώπινα επιτεύγματα με την ελπίδα ότι ο πλανήτης θα γίνει κάποτε και πάλι κατοικήσιμος. Ο πρωταγωνιστής κάνει μια αναδρομή στα αίτια που οδήγησαν την ανθρωπότητα στην καταστροφή…
Μέσα από την προβολή οπτικού υλικού από τη δική μας εποχή, η ταινία επικεντρώνεται κυρίως σε έξι πραγματικές ιστορίες που αναδεικνύουν τα διλήμματα της εποχής μας, αλλά και τους κινδύνους που εγκυμονούν αν αγνοήσουμε τις υποδείξεις της επιστήμης και συνεχίσουμε στον δρόμο της μη-βιώσιμης ανάπτυξης.
Η Greenpeace και το WWF υποστηρίζουν την πρεμιέρα της ταινίας στην Ελλάδα, στo πλαίσιο μιας κοινής εκστρατείας για μία δίκαιη και δεσμευτική συμφωνία στην κρίσιμη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή τον Δεκέμβριο στην Κοπεγχάγη. Στη δανέζικη πρωτεύουσα οι ηγέτες του πλανήτη δεν θα διαπραγματευτούν απλά ένα κείμενο, αλλά την ίδια την επιβίωση εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η πρώτη πράσινη πρεμιέρα που έχει διοργανωθεί ποτέ στην Ελλάδα, θα ηλεκτροδοτηθεί από φωτοβολταϊκά συστήματα, μηδενίζοντας έτσι τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Η... πρωτοπόρος στη λογοκρισία, Κίνα επίσημη καλεσμένη στην έκθεση βιβλίου της Φρανκφούρτης

Ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα από το tvxs. Παρακάτω παρατίθεται μόνο ένα απόσπασμα, όλο το κείμενο εδώ.
«Η 61η έκθεση βιβλίου της Φρανκφούρτης έριξε την αυλαία της. Σκιά στη φετινή έκθεση υπήρξε η αμφιλεγόμενη επιλογή ως επίτιμης καλεσμένης, της Κίνας -μιας χώρας που λογοκρίνει εκατοντάδες βιβλία κάθε χρόνο.
Η Τie Ning, η πρόεδρος της Κινεζικής Ένωσης Συγγραφέων, αντιπροσωπεύει συνολικά 8.920 κρατικά αναγνωρισμένους συγγραφείς. 'Λογοκρισία; Μα, για πια λογοκρισία μιλάτε;', δηλώνει στο Spiegel. 'Οι δημιουργοί έχουν απόλυτη ελευθερία στην Κίνα', προσθέτει και φαίνεται να ξαφνιάζεται όταν ερωτάται για τα περίπου 600 βιβλία που λογοκρίνονται κάθε χρόνο στην Κίνα. 'Τα όσα γράφονται πρέπει να συνάδουν με τους νόμους και τους 
κανονισμούς της χώρας. Αυτό είναι όλο!', σπεύδει να απαντήσει.


Σύμφωνα με τον παγκόσμιο δείκτη ελευθερίας του Τύπου, που δημοσιεύει η μη-κυβερνητική οργάνωση 'Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα', η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας κατέχει μόλις την 167 θέση από τις συνολικά, 173. Μιλώντας με αριθμούς, τουλάχιστον 40 δημοσιογράφοι και συγγραφείς είναι σήμερα φυλακισμένοι, ενώ βασανιστήρια και κακοποιήσεις είναι ευρέως διαδεδομένα όπως καταγγέλλει, η Διεθνής Αμνηστία.


Ένας ποπλυπληθής στρατός λογοκριτών -ο ακριβής αριθμός και η ταυτότητα των οποίων 
παραμένουν άγνωστα- επαγρυπνεί ελέγχοντας τα κινεζικά media. Οι συγγραφείς υπάγονται σε μια ειδική κυβερνητική υπηρεσία, τη Γενική Διοίκηση Τύπου και Εκδόσεων (GAPP). Η GAPP είναι και επίσημος συνεργάτης της Έκθεσης Βιβλίου στη Φρανκφούρτης. 
Οι λογοκριτές και η GAPP παρεμβαίνουν σε οτιδήποτε μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη 
'σταθερότητα και ενότητα της Κίνας'». 



Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Το παράθυρο από το οποίο άρχισε ο... 30ετής Πόλεμος

Τελευταία ανάρτηση από την Πράγα. Στη φωτογραφία βλέπετε ένα παράθυρο που έχει μείνει στην ιστορία.
Από το δεύτερο παράθυρο της εικόνας
(βρίσκεται στο Κάστρο), στις 23 Μαΐου του 1618, έγινε η περίφημη δεύτερη Εκπαραθύρωση της Πράγας, που αποτέλεσε την αφορμή για την έναρξη του Τριακονταετούς Πολέμου, ο οποίος ήταν και ο τελευταίος σημαντικός θρησκευτικός πόλεμος στην Ευρώπη.
Εκείνη την ημέρα, λοιπόν, ορισμένοι προτεστάντες ευγενείς πέταξαν από το παράθυρο δύο καθολικούς απεσταλμένους από την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Με τον αρκαίο αυτό τρόπο εξέφραζαν την αντίθεσή τους στην προσπάθεια επιβολής του καθολικισμού.
Οι δύο άνδρες σώθηκαν (σύμφωνα με τους καθολικούς έγινε θαύμα και τους βοήθησαν άγγελοι) αλλά το γεγονός αυτό οδήγησε τελικά στον πόλεμο, στον οποίο έλαβαν μέρος 18 κράτη φέρνοντας πολλά δεινά στους λαούς τους.

Οι συγκρούσεις τελικά σταμάτησαν το 1648 οπότε υπεγράφη η συνθήκη της Βεστφαλίας και ενώ η Ευρώπη είχε χάσει περίπου το 10% του πληθυσμού της. Και όλα αυτά άρχισαν από ένα... παράθυρο!

Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Ένα καντήλι που αν το δεις να σβήνει, θα... πεθάνεις σύντομα (και μία ακόμη, λυπητερή, ιστορία)!

Μία ή μάλλον δύο, πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες από την πρόσφατη επίσκεψη στην Πράγα. Και οι δύο αφορούν το αναμένο καντήλι που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία από ένα σπίτι που βρίσκεται δίπλα στη γέφυρα του Καρόλου.
Η πρώτη εκδοχή προέρχεται από τον οδηγό «Eyewitness Travel» και αναφέρει ότι σύμφωνα με παλιό θρύλο, η μορφή της Παναγίας που εικονίζεται πίσω από το καντήλι, έχει θαυματουργικές ιδιότητες, ενώ όποιος δει να σβήνει το φως, υποτίθεται ότι θα... πεθάνει σύντομα. Μάλιστα, ο οδηγός συμβουλεύει «καλού - κακού μη κάθεστε να το κοιτάτε για ώρα»!
Τη δεύτερη εκδοχή έδωσε ένας ξεναγός που εξιστορούσε σε τουρίστες στη γέφυρα ότι κάποτε -πολύ παλιά- στο σπίτι της φωτογραφίας ζούσε μία κυρία με την υπηρέτριά της. Η πρώτη, κάποια στιγμή, διαπίστωσε ότι της έλειπε ένα κόσμημα και κατηγόρησε τη δεύτερη ότι το έκλεψε. Εκείνη αρνήθηκε αλλά κανείς δεν την πίστεψε και για να την τιμωρήσουν, την έριξαν στον ποταμό Μολδάβα, όπου και πνίγηκε. Όμως, αργότερα η κυρία βρήκε το κόσμημα, κατάλαβε ότι άδικα κατηγόρησε την άλλη γυναίκα και άναψε αυτό το καντήλι -που έκτοτε καίει χωρίς διακοπή- στη μνήμη της...

Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Γεια σου, Σάκη...

Ένας άνθρωπος, ο οποίος με βοήθησε στα πρώτα μου βήματα στο επάγγελμά μου, ο Σάκης Τσακασιάνος, έφυγε σήμερα από κοντά μας. Ούτε εκείνος κατάφερε να κερδίσει τη μάχη με τον καρκίνο...
Δεν θα γράψω για τα καλά του ή για τα κακά του αλλά μόνο ότι ήταν ο πρώτος που μου έμαθε κάποια πράγματα γύρω από τη δημοσιογραφία. Ακολούθησαν κι άλλοι πολλοί (κι ακόμα... ακολουθούν) αλλά ο Σάκης -ο «πατριάρχης» του ρεπορτάζ του αθηναϊκού ποδοσφαίρου- ήταν αυτός που με πήρε στο επιτελείο του και μέσα από τις σελίδες που εκείνος επιμελούνταν, είδα για πρώτη φορά δημοσιευμένο το όνομά μου.
Ο χρόνος πέρασε, εγώ άλλαξα ρεπορτάζ («αναβαθμίστηκα»...), εκείνος άλλαξε εφημερίδα, χαθήκαμε, όπως γίνεται πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις. Τι μένει πίσω; Οι αναμνήσεις αλλά και η νοσταλγία για όλα αυτά που ζούσαμε τα παλιά ΚΑΛΑ χρόνια στην ιστορική και... συγχωρεμένη, πλέον, «Αθλητική Ηχώ» με την οποία έχει συνδέσει το όνομά του. Πρόκειται για μια εικόνα που όσο περνάει ο καιρός ξεθωριάζει αλλά που δεν ξεχνιέται και ποτέ δεν θα ξεχαστεί.
Και ο Σάκης θα βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο να φωνάζει, να κάνει πλάκα και να εξαπολύει -αλλά και να δέχεται- «φαρμακερές» και... σόκιν ατάκες από τους συναδέλφους του...
Καλό ταξίδι...

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Ένας πιγκουίνος στην Πράγα!

Έστω και με καθυστέρηση και μετά από παρότρυνση της Κωνσταντίνας, ο Πιγκουίνος θα μοιραστεί με τους (μην ξεχνιόμαστε, εξαιρετικά ελάχιστους αναγνώστες του), κάποιες από τις στιγμές της πρόσφατης επίσκεψης στην Πράγα, που αποτελούσε (και εξακολουθεί να αποτελεί) το απωθημένο του και αγαπημένο προορισμό!
Οι φωτογραφίες είναι φυσικά ερασιτεχνικές, μην περιμένετε κάτι το ιδιαίτερο. Παίρνετε, όμως, μία γεύση από Πράγα, την οποία πρέπει να πάτε να δείτε.
Η πρώτη (όπως και η έκτη) έχει τραβηχθεί από τη γέφυρα του Καρόλου (απ' όπου και το άγαλμα της έβδομης) και στο βάθος διακρίνεται το κάστρο της Πράγας, η είσοδος του οποίου φαίνεται στην τέταρτη φωτογραφία. Στο κάστρο βρίσκεται ο καθεδρικός ναός του Αγίου Βίτου (όγδοη φωτογραφία - από το εσωτερικό του). Στην προτελευταία φωτογραφία το «τείχος του Τζον Λένον» και στην πέμπτη το σπίτι που έζησε ο ποιητής και συγγραφέας, Γιαν Νερούντα (1834-1891).
Αν κάνετε «κλικ» στις φωτογραφίες μεγαλώνουν.

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009

Kseniya Simonova: Έκανε τους Ουκρανούς -και όχι μόνο- να κλαίνε με ιστορίες στην... άμμο!

Το εξαιρετικό βίντεο που πρέπει να δείτε, το έστειλε η Κάτια. Είναι απλώς, εκπληκτικό! Προέρχεται από το σόου «Ουκρανία έχεις ταλέντο» και «δείχνει» την καταστροφή που προκάλεσε ο Β' Παγκόσμιος Πολέμος στη συγκεκριμένη χώρα μέσα από την τέχνη της άμμου της απίστευτης 24χρονης, Kseniya Simonova.
Η Ουκρανία υπέστη πολλές απώλειες στη σύγκρουση με τους ναζί και η Simonova περιγράφει την ιστορία με το δικό της μοναδικό τρόπο. Τα πορτραίτα της αναπαριστούν τα δεινά που επέφερε η γερμανική εισβολή το 1941.
Αρχικά, βλέπουμε ένα ερωτευμένο ζευγάρι να κάθεται στο παγκάκι, μετά όμως η εικόνα διαταράσσεται με πολεμικά αεροπλάνα και ακολουθεί η θλίψη. Η γυναίκα χαμογελάει ξανά με τη γέννηση του μωρού της αλλά ο πόλεμος την αφήνει χήρα, ενώ στη συνέχεια απεικονίζεται η μορφή του Αγνώστου Στρατιώτη της Ουκρανίας και η σκηνή κλείνει με τη μητέρα και το παιδί να στέκονται στο παράθυρο και απέξω ο άνδρας να πιέζει το τζάμι και να τους αποχαιρετά. Τότε η Simonova γράφει «You always nearby»
, αναφερόμενη φυσικά στα θύματα του πολέμου. Και όλα αυτά συνδυάζονται με εξαιρετική μουσική ακόμη και με ιστορικά ηχητικά ντοκουμέντα αλλά και με τα κλαμένα πρόσωπα των θεατών...
Φυσικά, η Simonova κέρδισε τον διαγωνισμό (μαζί με 125.000 δολάρια) και είναι χαρακτηριστικό ότι στην τελευταία εκπομπή, τις ζωγραφιές της απόλαυσαν 13 εκ. άνθρωποι από την τηλεόραση!
Το συγκεκριμένο βίντεο από το youtube έχει δεχθεί 3,8 εκ. επισκέψεις από τον Ιούνιο, ενώ τα αποθεωτικά μηνύματα «πέφτουν» με καταιγιστικό ρυθμό! Άμα δείτε το βίντεο θα καταλάβετε γιατί...

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Δύο... μετεκλογικές γελοιογραφίες



Άλλη μία ανάρτηση από τα «Νέα» με δύο μετακλογικές γελοιογραφίες του Δημήτρη Χαντζόπουλου.

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

Για το «όχι» των Οικολόγων στον Γιώργο

Το παρακάτω κείμενο είναι του Στέφανου Τζανάκη από τα σημερινά «Νέα» και εκφράζει πλήρως τον Πιγκουίνο. «Η συνεργασία είναι μισή αρχοντιά, η άλλη μισή είναι λόγια του αέρα. Οι Οικολόγοι- Πράσινοι διαβεβαίωναν προεκλογικά ότι είναι έτοιμοι για συνεργασίες στη βάση του προγράμματός τους. Όταν τους προσφέρθηκε χαρτοφυλάκιο- και μάλιστα το νέο υπερυπουργείο Περιβάλλοντος- έσπευσαν να αρνηθούν.
Αν μη τι άλλο, έδειξαν ότι δεν τους πολυενδιαφέρει τι θα απογίνει το περιβάλλον στη χώρα μας αλλά και ότι δεν διαθέτουν χιούμορ: Σκέφτεστε πόσες κρυάδες θα μπορούσε να επιφυλάσσει καθημερινά ένας Πράσινος υπουργός στον αρχισυντονιστή κ. Θ. Πάγκαλο»;
Πιγκουίνος talking τώρα: Είναι πραγματικά κρίμα να σου δίνεται η ευκαιρία να προσφέρεις στον τόπο και να κάνεις έστω κάποια -αν όχι όλα- από τα πράγματα που θεωρείς απαραίτητα για τη χώρα και το περιβάλλον και να την αφήνεις να περάσει αναξιοποίητη. Στα λόγια όλοι καλοί είναι, η μαγκιά είναι να αναλάβεις ευθύνες και να τα βγάλεις πέρα.

«Νεκρός» άνοιξε την πόρτα στους πενθούντες συγγενείς!

Μια απίστευτη ιστορία που μοιάζει με μαύρη κωμωδία διαδραματίστηκε σε χωριό της επαρχίας Πάφου στην Κύπρο Όλα άρχισαν όταν σε ανεγειρόμενη οικοδομή στην Άρμου -τουριστικό χωριό κοντά στην Πάφο- βρέθηκε το πτώμα άνδρα, ηλικίας περίπου πενήντα ετών.
Η Αστυνομία, έπειτα από καταγγελία ότι ένας άνδρας από την Άρμου, 53 χρόνων, είχε εξαφανιστεί τις τελευταίες ημέρες, κάλεσε στο νεκροτομείο τον άνδρα της αδελφής του εξαφανισθέντα ώστε να διαπιστώσει αν υπήρχε ταυτοπροσωπία ανάμεσα στο νεκρό και το πρόσωπο που αναζητείτο. Εκείνος δεν είχε κανένα δισταγμό όταν είδε το πτώμα, να βεβαιώσει ότι επρόκειτο για τον αδελφό της συζύγου του.
Οι αδελφές του «νεκρού» έκαναν όλες τις ενέργειες για την κηδεία και φορώντας μαύρα ξεκίνησαν για το σπίτι του αδελφού τους για να δεχθούν τα συλλυπητήρια από τους συγχωριανούς.
Όταν όμως έφθασαν στο σπίτι δοκίμασαν πολύ μεγάλη έκπληξη. Ο αδελφός τους, που τον θεωρούσαν νεκρό, βρισκόταν στην πόρτα του σπιτιού του!
Η Αστυνομία άρχισε νέες έρευνες για την ταυτότητα του νεκρού και τελικά διαπιστώθηκε ότι επρόκειτο για άνδρα από τη Λεμεσό που αναφέρθηκε ότι έχει εξαφανιστεί εδώ και μερικές ημέρες.
(Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ)

Τρίτη 6 Οκτωβρίου 2009

«Και μόνο την αλήθεια»

Η καλή φίλη ΚΑΜΕΝ προτείνει στους (εξαιρετικά ελάχιστους!) αναγνώστες του Πιγκουίνου την ταινία «Και μόνο την αλήθεια».
Ιδού τι αναφέρει στο κείμενο που συνέταξε: «Το πολιτικό θρίλερ 'Και μόνο την αλήθεια' από τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη, Ροντ Λιούρι με καθήλωσε από τα πρώτα λεπτά προβολής στη μεγάλη οθόνη. Όχι μόνο γιατί με έβαζε να ζήσω ένα κλίμα οικείο, αγαπημένο -παρά τις εντάσεις που επιφυλάσσει αλλά γιατί με προϊδέαζε ότι η εξέλιξη της ιστορίας θα αποκάλυπτε αλήθειες που θα άγγιζαν ευαίσθητες χορδές όσων δημοσιογράφων καθημερινά μοχθούν για την είδηση και όσα αυτή προοιωνίζει.

Ο δημιουργός της ταινίας Ροντ Λιούρι εμπνεύστηκε το σενάριο από την υπόθεση αποκάλυψης της υπόθεσης ταυτότητας της μυστικής πράκτορος της ΣΙΑ, Σία Βάλερι το 2005 από τη δημοσιογράφο των «Νιου Γιόρκ Τάιμς», Τζούντιθ Μίλερ. Ο Ρόντ Λιούρι που ειδικεύεται στο πολιτικό θρίλερ με αφορμή την υπόθεση της μυστικής πράκτορος της Σία, Βάλερι θέτει το στόρι της δικής του ταινίας σε θεμέλια –ακόμα πιο αυστηρά!
Η δημοσιογράφος έρχεται σε ρήξη με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, η οποία προκειμένου να της μαρτυρήσει τον πληροφοριοδότη, μετέρχεται των σκληρότερων εκβιασμών! Παρατεταμένη παραμονή στη φυλακή σε συνθήκες άθλιες, τη στιγμή που την εγκαταλείπει ο σύζυγος της και ο μικρός γιος της της χρεώνει ότι θέτει ως πρώτη προτεραιότητα τη δουλειά της και όχι την οικογένειά της. Μόνος συμπαραστάτης της ο δικηγόρος της, ο οποίος παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε να τη μεταπείσει τις φορές που η κατάσταση έφτανε εκτός των ορίων αντοχής της, δεν κατάφερνε να την πείσει να κατονομάσει την πηγή της. Όσο και να της κόστιζε δεν μπορούσε να προδώσει τον πληροφοριοδότη της γιατί θα γινόταν αιτία εκείνος και το περιβάλλον του να υποφέρει από τη Σία.
Η ταινία αυτή μπορεί να αποτελέσει πιστεύω καλή αφορμή για δημοσιογράφους και μη, στον τρόπο που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε όταν κάνουμε μια δουλειά που μας εκφράζει. Σε ποια όρια πρέπει να κινούμαστε, αν και πότε πρέπει να είμαστε ασυμβίβαστοι, ποιο είναι το τίμημα του να κάνουμε άριστα τη δουλειά μας και κατά πόσο είμαστε διατεθειμένοι να το πληρώσουμε. Μια τέτοιου είδους ενδοσκόπηση πιστεύω πως θα ήταν διαφωτιστική τόσο για τους εαυτούς μας, όσο και για τους γύρω μας».

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Οι εφημερίδες που έγραφαν -ηθελημένα- ψέματα

Είναι λογικό η κάθε παραταξιακή εφημερίδα ή ΜΜΕ να δίνει -παράλληλα με το κόμμα- τον αγώνα για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στις εκλογές. Στο πλαίσιο αυτό, κάθε εφημερίδα προσπαθεί να «περάσει» κάποια μηνύματα αισιοδοξίας στους ψηφοφόρους για ευνόητους λόγους.
Αυτή τη φορά, όμως, ορισμένες προφανώς το παράκαναν. Οι δημοσιογράφοι και οι διευθυντές τους γνώριζαν από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις (απαγορευμένες για εμάς) πόσο πολύ είχε ανοίξει η «ψαλίδα» ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (στο ΠΑΣΟΚ έλεγαν την τελευταία εβδομάδα ότι το χειρότερο σενάριο τούς έδινε 8% διαφορά), ωστόσο έγραφαν εν γνώση τους χοντρά ψέματα παραποιώντας την αλήθεια!
Ειδικά, το δημοσίευμα του «Αδέσμευτου Τύπου», το οποίο δεν θα μπορούσε να γίνει πιστευτό αφού στήριζε τα περί αλλαγής του εκλογικού κλίματος από τις συγκεντρώσεις της ΝΔ σε Ηράκλειο και Πάτρα.
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς το μυαλό του... Δημήτρη Ρίζου για να καταλάβει ότι στα «κάστρα» του ΠΑΣΟΚ οι συγκεντρώσεις της ΝΔ μόνο ανατροπή του κλίματος δεν θα μπορούσαν να καταδείξουν.
Το μόνο που κατάφεραν ήταν να εκτεθούν...

Δικαίωσέ μας, ε;

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Σε πολύ σκληρές ερωτήσεις απάντησε ο Καραμανλής!

Μέσα στην... τρέλλα των ημερών να μην ξεχάσουμε να συγχαρούμε τον κ. Κώστα Καραμανλή για τις εξαιρετικές απαντήσεις που έδωσε στη διακαναλική συνέντευξη... με πολίτες - ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας!
Ο αρχηγός της συντηρητικής παράταξης, πραγματικά, πιέστηκε πάρα πολύ από τις ερωτήσεις του κομματικού ακροατηρίου, που ήταν του στυλ:
«Είμαι φοιτητής. Πότε θα σταματήσει επιτέλους το φαινόμενο των καταλήψεων»;
«Τι θα είχε συμβεί αν ο Κων/νος Καραμανλής δεν είχε βάλει την Ελλάδα στην ΕΟΚ»;

«Τι έχετε να συμβουλεύσετε τους νέους; Να επιλέξουν κάποιον που θέλει να γίνει ευχάριστος πρωθυπουργός ή κάποιον που λέει την αλήθεια»; (ή κάπως έτσι).
Ερωτήσεις για... Πούλιτζερ!

Είκοσι σίγουρα γκολ που δεν... μπήκαν!

Φιβερό βίντεο από το youtube. Είκοσι απίστευτες ευκαιρίες σε ποδοσφαιρικούς αγώνες που αν και όλα έδειχναν ότι θα καταλήξουν σε γκολ, χάθηκαν. Ανάμεσα στους... χασογκόληδες και πολύ γνωστοί ποδοσφαιριστές...