Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

Να επανεκδοθεί το βιβλίο «Ο Αγών μου» ζητά υπουργός

Θέμα με το βιβλίο «Ο Αγών μου» του Αδόλφου Χίτλερ έχει προκύψει στη Γερμανία. Ο υπουργός Eπιστημών και Έρευνας της Βαυαρίας, Βόφγκανγκ Χόιμπις, ζητάει να επανεκδοθεί το μανιφέστο του ηγέτη των Ναζί, διανθισμένο με κριτικά σχόλια ιστορικών, καθώς το κρατίδιο θεωρείται ως ο «κληρονόμος» του.
Με δεδομένο ότι στη Γερμανία τα πνευματικά δικαιώματα παύουν να ισχύουν με το πέρας εβδομήντα ετών από το θάνατο του συγγραφέα (1945), το μέλος του κεντροδεξιού «Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος» (FDP), τονίζει ότι πρέπει το κράτος να «προλάβει» τους νεοναζί που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν το συγκεκριμένο γεγονός μιας και σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν τέτοιοι περιορισμοί για το έργο του Χίτλερ. Έτσι, θα μπορούν να το χρησιμοποιήσουν ως «εργαλείο» για να φέρουν κοντά τους νέους οπαδούς.
Το βιβλίο δεν εκδίδεται στη Γερμανία, ενώ η κατοχή του είναι παράνομη. Επιτρέπεται η πρόσβαση σε αυτό μόνο για ακαδημαϊκούς σκοπούς από αντίτυπα σε βιβλιοθήκες.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί ιστορικοί αλλά και αρκετές εβραϊκές οργανώσεις έχουν ταχθεί υπέρ της επανέκδοσης του βιβλίου.

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2009

Οι μεγαλύτερες δημοσιογραφικές γκάφες στην ιστορία

Με αφορμή την γκάφα του «Βήματος» -και όχι μόνο- την περασμένη Κυριακή (για τη συνάντηση ανάμεσα σε Καραμανλή και Ερντογάν που βέβαια δεν έγινε ποτέ), η Ξένια Kουναλάκη κατέγραψε στην εφημερίδα «Καθημερινή» ορισμένες από τις πιο μεγάλες γκάφες που έλαβαν χώρα στη δημοσιογραφική ιστορία.
«Στις 9 Μαΐου 1927 οι Γάλλοι πληροφορήθηκαν την πτώση του αεροσκάφους των αεροπόρων Σαρλ Νουνγκεσέρ και Φρανσουά Κολί. Και οι δύο άσοι του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου χάθηκαν στον Ατλαντικό στην προσπάθειά τους να διασχίσουν τον ωκεανό χωρίς στάση με το διπλάνο τους, το "Λευκό Πουλί". Η βραδινή εφημερίδα του Παρισιού "La Presse", όμως, στο φύλλο της ίδιας ημέρας έσπευσε να ανακοινώσει με πηχυαίους τίτλους την επιτυχία του εγχειρήματος: "Οι Νουνγκεσέρ και Κολί πέτυχαν! Οι συναρπαστικές στιγμές του μεγάλου τολμήματος. Στις 5 το απόγευμα έφθασαν στη Νέα Υόρκη. Η προσθαλάσσωση έγινε κανονικά και το αεροσκάφος περικυκλώθηκε αμέσως από πλήθος σκαφών, ενώ υδροπλάνα πετούσαν χαμηλά. Οι δύο αεροπόροι στάθηκαν μια στιγμή ακίνητοι πάνω στο φτερό του αεροπλάνου, λες και δεν άκουγαν τις ζητωκραυγές. Αμέσως μετά, αγκαλιάστηκαν και κατέβηκαν μαζί μέχρι μια μικρή βάρκα, που τους έφερε στην προκυμαία".
"Ο Ντιούι επικράτησε του Τρούμαν", έγραφε το 1948 η "Σικάγο Ντέιλι Τρίμπιουν". Ένα από τα 150.000 φύλλα της εφημερίδας με τον θρυλικό πλέον τίτλο, που αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γκάφες στην ιστορία του Τύπου, έπεσε στα χέρια του Χάρι Τρούμαν. Το σαρδόνιο χαμόγελό του στη σχετική φωτογραφία μαρτυρά πως προφανώς συνέβη το αντίθετο...
Η "Νιου Γιορκ Ποστ" είχε σπεύσει τον Ιούλιο του 2004 να ανακηρύξει –κατά αποκλειστικότητα– τον Ντικ Γκέπχαρντ υποψήφιο αντιπρόεδρο του Δημοκρατικού Τζον Κέρι, ενώ τελικά επέλεξε τον Τζον Έντουαρντς. Η βασική ανταγωνίστριά της στο χώρο των ταμπλόιντ, η "Νιου Γιορκ Ντέιλι Νιουζ»" έτριβε τα χέρια της με ικανοποίηση για την γκάφα και ο διευθυντής της έστειλε ένα κασόνι στον συνάδελφό του στην "Ποστ" για να γιορτάσουν μαζί την αποκλειστικότητα...
Ο αναμάρτητος τον λίθον πρώτος βαλέτω. Αν ψάξει κανείς τις εφημερίδες, παλιές και σύγχρονες, ελληνικές και ξένες, θα βρει χιλιάδες τέτοια παραδείγματα - προϊόντα κεκτημένης δημοσιογραφικής ταχύτητας. Και καλό είναι να αποφεύγει κανείς να καγχάσει με τα παθήματα των άλλων, γιατί δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει.
Ίσως η πιο μνημειώδης γκάφα στην Ελλάδα είναι η ανταπόκριση δημοσιογράφου από την Τήνο τον Δεκαπενταύγουστο του 1940, στην οποία παρέλειψε να αναφερθεί... στον τορπιλισμό της "Έλλης". Αυτό δεν επισκιάζει ασφαλώς τη μαζική παράκρουση του ελληνικού κυριακάτικου Τύπου, που είδε τον Ερντογάν στα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης!
Οι πιο επώδυνες στιγμές για τους δημοσιογράφους είναι όταν προετοιμάζουν επικήδειους για ανθρώπους που βρίσκονται ακόμη εν ζωή. Ενίοτε δε οι πρόωρες αυτές νεκρολογίες δημοσιεύονται και διαβάζονται και από τους ίδιους τους υποψήφιους νεκρούς!
Αυτό είχε συμβεί στον πρώην αντιπρόεδρο Ντικ Τσένι, ο οποίος είχε πληροφορηθεί το θάνατό του από το CNN. Μόνο που επρόκειτο περί δοκιμαστικής δημοσίευσης και το σχετικό κείμενο βασίστηκε στη βασιλομήτορα. Έτσι, στον επικήδειό του, ο Τσένι πληροφορήθηκε πως υπήρξε η αγαπημένη γιαγιά της Βρετανίας!
Σχολιάζοντας μια παρόμοια βιαστική 17σέλιδη νεκρολογία, που φιλοξενήθηκε στο Μπλούμπεργκ, ο ιδρυτής της Apple, Στιβ Τζομπς, χρησιμοποίησε τα λόγια του Μαρκ Τουέιν. "Τα ρεπορτάζ για το θάνατό μου είναι κάπως υπερβολικά"»...

Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Ένας... Σοφός που ζητάει εκτελέσεις δίχως οίκτο

Ο φανατισμός μαζί με τη βλακεία είναι δύο εξαιρετικά «επικίνδυνα» χαρακτηριστικά, τα οποία όταν συνδυάζονται με απόλυτη... επιτυχία, μπορούν να φτιάξουν «παπάδες»! Παπάδες όπως ο αγιατολάχ Αχμάντ Χαταμί, ο οποίος ανήκει στους θαυμαστές του αξιότιμου Ιρανού Προέδρου, Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ.
Ο σκληροπυρηνικός ιερωμένος απευθύνθηκε σε πλήθος πιστών στο Πανεπιστήμιο της Τεχεράνης και τα όσα είπε μάς κάνουν να αναρωτιόμαστε αν είναι ποτέ δυνατόν σε αυτόν τον κόσμο να βρούμε έναν κοινό παρονομαστή ώστε να συννενούμαστε και να πάμε μπροστά σεβόμενοι -πάνω από όλα- τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Μερικές από τις ατάκες του συγκεκριμένου ανθρώπου, που έχει επιρροή στο Ιράν, αρκούν για να αντιληφθούμε πόσο εύκολα δηλητηριάζονται τα μυαλά στο Ιράν.
Ο κύριος αυτός είναι και μέλος της Συνέλευσης των Σοφών. Έτσι λέγεται στη χώρα το σημαντικότερο θρησκευτικό όργανο του καθεστώτος.
Να λοιπόν τι είπε:
Για τους διαδηλωτές των τελευταίων ημερών: «Καλώ τη δικαιοσύνη σε μια αποφασιστική αντιπαράθεση με τους επικεφαλής αυτών των παράνομων διαδηλώσεων και ζητώ την επιβολή της θανατικής ποινής εναντίον τους χωρίς κανένα έλεος. Η δικαιοσύνη πρέπει να τιμωρήσει τους επικεφαλής των ταραξιών με αυστηρότητα και χωρίς κανένα έλεος για να δώσει σε όλους ένα μάθημα. Να τιμωρηθούν χωρίς οίκτο και σκληρά».
Για το θάνατο της Νέντα: «Πυροβολήθηκε σκόπιμα από διαδηλωτές για να γίνει προπαγάνδα κατά του ιρανικού καθεστώτος. Σκοτώθηκε, ώστε κάποιος, όπως Ομπάμα, να μπορέσει να χύσει κροκοδείλια δάκρυα».
Για τους ξένους δημοσιογράφους στο Ιράν: «Τα αμερικανικά, τα ευρωπαϊκά και τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης έδειξαν τη διαστροφή τους σε αυτήν την ιστορία. Ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Πώς μπορούν να κάνουν ελεύθερα περίπατο στη χώρα; Αναμένω από την κυβέρνηση να τους θέσει υπό έλεγχο. Πώς είναι δυνατό να σουλατσάρουν στη χώρα, να δίνουν πληροφορίες με τα κινητά και τα δορυφορικά τηλέφωνά τους για να προκαλούν τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους;».
Τέτοια λένε οι... Σοφοί στο Ιράν...

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

Μάικλ Τζάκσον 1958-2009

Πριν από περίπου δύο ώρες έγινε γνωστό ότι ένας από τους πλέον διάσημους τραγουδιστές παγκοσμίως, ο Μάικλ Τζάκσον άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 51 ετών.
Ο «βασιλιάς της ποπ», που μάλιστα ήταν έτοιμος για τη μεγάλη επιστροφή στη μουσική μιας και δεν είχε δώσει συναυλία για περίπου δώδεκα χρόνια, υπέστη καρδιακή προσβολή στο σπίτι του...

Η είδηση έχει κάνει το γύρο του κόσμου και έχει προκαλέσει σοκ. Το CNN αυτή τη στιγμή έχει διακόψει την κανονική ροή του προγράμματός του και μεταδίδει εκπομπή για το θάνατο του τραγουδιστή με συνεντεύξεις ανθρώπων που τον γνώριζαν πολύ καλά.
Σίγουρα, όλοι κάτι θα έχουν να θυμούνται από τον Μάικλ Τζάκσον, ο οποίος, όμως, απασχόλησε την κοινή γνώμη και για θέματα που δεν είχαν να κάνουν με την παρουσία του ως καλλιτέχνης.

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Εξαιρετική γελοιογραφία

Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα «Νέα»

Φοροαπαλλαγές στους παχύσαρκους για να αδυνατίσουν!

Η αυστραλιανή κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο να προσφέρει φοροαπαλλαγές σε παχύσαρκα άτομα, προκειμένου να τα ενθαρρύνει να αδυνατίσουν! Η αρμόδια κυβερνητική επιτροπή για θέματα υγείας έχει ετοιμάζει έκθεση προς την κυβέρνηση, με την οποία προτείνει:
* Τα παχύσαρκα άτομα να δικαιούνται ειδικών φοροαπαλλαγών αν πηγαίνουν σε γυμναστήρια ή αγοράζουν μηχανήματα γυμναστικής.
* Οι ίδιες φοροαπαλλαγές να ισχύουν και για τους γονείς με παχύσαρκα παιδιά.

* Να δικαιούνται εκπτώσεις για την κατανάλωση διαιτητικών τροφών.
Παράλληλα, οι εργοδότες θα κληθούν να ενθαρρύνουν το προσωπικό τους να είναι πιο κινητικό. Για παράδειγμα να συνεδριάζει όρθιο και να απαντά στο τηλέφωνο όρθιο.

Οι προτάσεις περιλαμβάνουν ακόμα μεγάλη αύξηση στην τιμή των τσιγάρων έως και 30%, με στόχο τη μείωση του ποσοστού καπνιστών κατά 9%. Τα ίδια θα προταθούν και για τα αλκοολούχα ποτά, με στόχο τη μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ κατά 30%.
(Πηγή ΑΠΕ)

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2009

Στο Ιράν συνεχίζουν να σκοτώνουν ανθρώπους...

Εδώ και περίπου δώδεκα ημέρες οι δυνάμεις ασφαλείας του Ιράν δολοφονούν και τρομοκρατούν εκατομμύρια ανθρώπους που διαδηλώνουν εκφράζοντας την αντίθεσή τους στο καθεστώς της χώρας, επικεφαλής του οποίου είναι ένας επικίνδυνος άνθρωπος.
Οι υποστηρικτές του υποψηφίου Προέδρου Μιρχοσεΐν Μουσαβί, που έχουν κατακλύσει τους δρόμους μετά τις εκλογές της 12ης Ιουνίου, τα αποτελέσματα των οποίων αμφισβητούνται, ζητούν αλλαγές και περισσότερη δημοκρατία προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες της ζωής τους.
Έχουν, όμως, να αντιμετωπίσουν την άγρια καταστολή και τη βία του καθεστώτος, που δεν διστάζει να σκοτώνει αθώους πολίτες. Την ίδια στιγμή, οι ξένοι δημοσιογράφοι έχουν τεθεί σε περιορισμό και τους απαγορεύεται να μεταδίδουν πληροφορίες αφού η ενημέρωση ενοχλεί. Εντούτοις, οι ίδιοι οι εξεγερμένοι μέσω του ίντερνετ, φροντίζουν να περνούν προς το εξωτερικό εικόνες από τη σφαγή στη χώρα.

Πριν από λίγες ημέρες σκοτώθηκε -προφανώς από πυρά ελεύθερου σκοπευτή- μία φοιτήτρια, η Νέντα, η οποία έχει γίνει σύμβολο της εξέγερσης. Εκτιμάται ότι οι νεκροί είναι δεκάδες αλλά κανένας δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει τον ακριβή αριθμό των θυμάτων.
Και όμως, παρά το φόβο και τον τρόμο που έχει απλωθεί στη χώρα, ο κόσμος δεν φεύγει από τους δρόμους. Καθημερινά γίνονται νέες μαχητικές συγκεντρώσεις και καθημερινά οι Ιρανοί αποδεικνύουν ότι είναι αποφασισμένοι να μη σταματήσουν τον αγώνα τους αν δεν δικαιωθούν. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό παράδειγμα για όλους μας.
Καλή τους δύναμη!

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

Η ημέρα που «έφυγε» ο Ανδρέας...


Μνήμη Ανδρέα Παπανδρέου, 13 χρόνια μετά...

Αλλυλεγγύη στους εργαζόμενους του «Ελεύθερου Τύπου»

Ο Θόδωρος και η Γιάννα Αγγελοπούλου αποφάσισαν να κλείσουν τον «Ελεύθερο Τύπο, τον «Τυπο της Κυριακής» και το ραδιοφωνικό σταθμό «City 99,5», με συνέπεια περίπου πεντακόσιοι εργαζόμενοι να κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο και μάλιστα σε περίοδο κρίσης.
Η ΕΣΗΕΑ αποφάσισε να προχωρήσει σε απεργία και το πρωί της Τρίτης στις 12 θα γίνει συγκέντρωση στα γραφεία της και πορεία προς τη Βουλή.

Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων να κρατήσουν τη δουλειά τους. Όσοι μπορούν ας δώσουν το «παρών» στην πορεία.
Στη φωτογραφία, το εξώφυλο που θέλησε να δημοσιεύσει η διεύθυνση της εφημερίδας στο 16σέλιδο απεργοσπαστικό φύλλο που ετοιμάζε... Ο διευθυντής Σεραφείμ Κοτρώτσος γράφει «Ευχαριστώ τον Θόδωρο και τη Γιάννα Αγγελοπούλου...».
Παρακολουθήστε εδώ όλες τις τελευταίες εξελίξεις.

Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

Ο Β. Παπακωνσταντίνου ερμηνεύει Κώστα Καρυωτάκη

ΠΡΕΒΕΖΑ

Θάνατος είναι οι κάργες που χτυπιούνται
στους μαύρους τοίχους και τα κεραμύδια,
θάνατος οι γυναίκες, που αγαπιούνται
καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια.


Θάνατος οι λεροί, ασήμαντοι δρόμοι
με τα λαμπρά, μεγάλα ονόματά τους,
ο ελαιώνας, γύρω η θάλασσα, κι ακόμη
ο ήλιος, θάνατος μες στους θανάτους.


Θάνατος ο αστυνόμος που διπλώνει
για να ζυγίση μια «ελλειπή» μερίδα,
θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι,
κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα.


Βάσις, Φρουρά, Εξηκονταρχία Πρεβέζης.
Την Κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα.
Επήρα ένα βιβλιάριο Τραπέζης
πρώτη κατάθεσις δραχμαί τριάντα.


Περπατώντας αργά στην προκυμαία,
«Υπάρχω;» λες, κ' ύστερα «δεν υπάρχεις!».
Φτάνει το πλοίο. Υψωμένη σημαία.
Ίσως έρχεται ο Κύριος Νομάρχης.


Αν τουλάχιστον, μέσα στους ανθρώπους
αυτούς, ένας επέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία.

(Από συναυλία στο Ηρώδειο, 2005)

Αμερικανός ρεπόρτερ το έσκασε από τους Ταλιμπάν!

Δημοσιογράφος της εφημερίδας Νιου Γιορκ Τάιμς που είχε απαχθεί πριν από επτά μήνες και κρατήθηκε από τους Ταλιμπάν στα βουνά του Αφγανιστάν και του Πακιστάν κατάφερε να δραπετεύσει, όπως ανέφερε η εφημερίδα στην ιστοσελίδα της.
Ο Ντέιβιντ Ρόουντ, 41 ετών, μαζί με τον ντόπιο δημοσιογράφο Ταχίρ Λουντίν και τον οδηγό τους, Ασαντουλάχ Μανγκάλ, απήχθησαν στις 10 Νοεμβρίου έξω από την Καμπούλ.
Επικαλούμενη τη σύζυγο του Ρόουντ, Κρίστεν Μάλβιχιλ, η εφημερίδα γράφει ότι αργά το βράδυ της Παρασκευής οι δύο δημοσιογράφοι σκαρφάλωσαν τον τοίχο του συγκροτήματος όπου τους κρατούσαν, στο Βόρειο Ουαζιριστάν του Πακιστάν. Ο Μανγκάλ δεν δραπέτευσε μαζί τους.
Οι δύο άνδρες βρήκαν περίπολο του πακιστανικού στρατού που τους οδήγησε σε στρατιωτική βάση και σήμερα μεταφέρθηκαν αεροπορικώς στην αμερικανική στρατιωτική βάση του Μπάγκραμ, στο Αφγανιστάν.
Ο εκτελεστικός διευθυντής της εφημερίδας, Μπιλ Κέλερ, είπε ότι η Νιου Γιορκ Τάιμς τηρούσε σιγή για την απαγωγή για να μη θέσει σε κίνδυνο τους δύο άνδρες. Απέφυγε να συζητήσει ωστόσο τις προσπάθειες που έγιναν για την απελευθέρωσή τους και είπε ότι δεν καταβλήθηκαν λύτρα, ούτε έγινε ανταλλαγή με κρατούμενους Ταλιμπάν.
Ο Ρόουντ βρισκόταν στο Αφγανιστάν για να γράψει βιβλίο.
(Πηγή ΑΠΕ)

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

28% των ανδρών στη Ν. Αφρική έχει διαπράξει βιασμό!

Έρευνα στη Νότιο Αφρική, από το χρηματοδοτούμενο από το κράτος Συμβούλιο Ιατρικών Ερευνών, έδειξε ότι ένας στους τέσσερις πολίτες της χώρας έχει διαπράξει βιασμό. Το 28% των ερωτηθέντων ανδρών από δύο επαρχίες της Ν. Αφρικής παραδέχτηκε ότι έχει εξαναγκάσει με τη βία γυναίκα για σεξ. Από αυτούς, το 20% ήταν φορείς του ιού HIV. Επίσης, το 9% των ερωτηθέντων είχαν πάρει μέρος σε ομαδικό βιασμό.
«Η έρευνα δείχνει ότι ο βιασμός θεωρείται κάτι το φυσιολογικό σε μία κοινωνία που έχει περάσει χρόνια καταπίεσης» σχολίασε εκπρόσωπος του ΟΗΕ.
Η επικεφαλής της ερευνητική ομάδας, Ρέιτσελ Τζιουκς, υποστήριξε ότι «αν η κοινωνία ήταν πρόθυμη να διορθώσει το πρόβλημα νοοτροπίας, θα χρειαζόταν τουλάχιστον μία γενιά». Η ίδια χαρακτήρισε επίσης τα αποτελέσματα της έρευνας «σοκαριστικά μεν αλλά όχι μη αναμενόμενα».
Σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας, το 2007 βιάστηκαν 36.000 γυναίκες -περίπου 100 την ημέρα. Επιπλέον, το κοινωνικό στίγμα και το ψυχολογικό τραύμα που επισύρει ο βιασμός αποθαρρύνει πολλές γυναίκες από το να δηλώσουν το βιασμό στις αστυνομικές αρχές. Έτσι, ο πραγματικός αριθμός των περιστατικών βιασμού θεωρείται κατά πολύ υψηλότερος.
Πολλές ομάδες υποστηρίζουν ότι οι δίκες για βιασμό αναβάλλονται επανειλημμένα και δεν λαμβάνονται μέτρα για την προστασία του θύματος. Οι περισσότερες υποθέσεις δεν φτάνουν καν στα δικαστήρια, λένε.
(Πηγή in.gr)

20ή Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα (των 10,6 εκ.) Προσφύγων

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Στη Σαουδική Αραβία τούς αποκεφαλίζουν...

Η Σαουδική Αραβία είναι μία από τις χώρες που συνεχίζει ακάθεκτη να εκτελεί ανθρώπους και μάλιστα με αποκεφαλισμό (ενώ σε άλλα... πολιτισμένα μέρη του κόσμου, όπου υπάρχει... ευαισθησία, χρησιμοποιούνται πιο... ανθρώπινες μέθοδοι, όπως η θανατηφόρος ένεση).
Ένας Σαουδάραβας, λοιπόν, που κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία κάποιου συμπατριώτη του, αποκεφαλίστηκε σήμερα στην περιοχή Ασίρ, στα νοτιοδυτικά της χώρας, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Εσωτερικών.
Πλέον, οι εκτελέσεις από την αρχή του έτους, έφτασαν τις 41, όπως εκτιμά το Γαλλικό Πρακτορείο.
Πέρυσι, είχαν εκτελεστεί 102, το 2007, 153 και το 2006, 36.
Ο βιασμός, η ανθρωποκτονία, η ληστεία και το εμπόριο ναρκωτικών είναι μερικά από τα εγκλήματα που επισύρουν τη θανατική ποινή στη χώρα, όπου εφαρμόζεται με αυστηρότητα η σαρία...
Φυσικά, όσοι βρίσκονται κατηγορούμενοι στη Σαουδική Αραβία δεν απολαμβάνουν και τις πιο έντιμες δίκες στον κόσμο...

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Ένας άνθρωπος δολοφονήθηκε σήμερα...

Ένας ακόμη άνθρωπος σκοτώθηκε σήμερα το πρωί από σφαίρες τρομοκρατών, που θεωρούν ότι η ζωή ενός αστυνομικού αξίζει όσο μία σφαίρα. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι η «ελαφρότητα» με την οποία έχει περάσει το θέμα στην ειδησεογραφία. Τούτη τη στιγμή -λίγες ώρες μετά το φονικό- πρώτο θέμα στα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά σάιτ αποτελεί η παραίτηση Αλαβάνου από τον ΣΥΡΙΖΑ...
Έχω την εντύπωση ότι γενικά ως κοινωνία -πέρα από τους πάσης φύσεως ακραίους- έχουμε αρχίσει να «ξεχωρίζουμε» τη σπουδαιότητα μίας ζωής αναλόγως... επαγγέλματος. Για τη συγκεκριμένη περίπτωση ούτε θα βγούμε να φωνάξουμε ούτε θα διαμαρτυρηθούμε ούτε θα κάνουμε πορείες για να καταδικάσουμε το γεγονός και να δηλώσουμε ότι είμαστε στην αντίπερα όχθη από εκείνους που χρησιμοποιούν κάθε είδους βία και αφαιρούν ζωές.
Αυτοί που διοργάνωναν συλλαλητήρια για τον αδικοχαμένο Γρηγορόπουλο και την Κούνεβα (και πολύ καλά έκαναν, βεβαίως), μάλλον δεν θα δείξουν τώρα την ίδια ευαισθησία. Και φυσικά, ούτε κι εμείς.
Και αυτό είναι -απλώς- λάθος...

Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Πλησιάζουν οι μέρες για το 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

Στο Πάρκο Ειρήνης στο Ρέντη θα φιλοξενηθεί στις 3, 4 και 5 Ιουλίου το 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβαλ. Έμειναν, δηλαδή, περίπου δύο εβδομάδες μέχρι να ανοίξει τις πύλες του, σε μία συγκυρία τουλάχιστον δύσκολη μιας και το θέμα των ξένων κυριαρχεί στην ελληνική εισησεογραφία.
Στο σάιτ του φεστιβάλ αναφέρονται ορισμένες απλές, πολύ απλές αλήθειες:
«Για 14η χρονιά τo Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ ανοίγει τις πύλες του. Έλληνες και ξένοι, Ελληνίδες και ξένες μαζί θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, τη ζωή μας και την αξιοπρέπειά μας. Γιατί ο ρατσισμός δεν πλήττει μόνο όσους τον υφίστανται, θίγει εξίσου και όσους τον ανέχονται.
Το κυνήγι των μεταναστών και των προσφύγων δεν βελτιώνει τη ζωή των ντόπιων, αντίθετα προετοιμάζει την αφαίρεση των δικαιωμάτων όλων μας, αποκτηνώνει τις κοινωνίες και οπλίζει τη ρατσιστική Ακροδεξιά.
Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν είναι πρόβλημα, έχουν προβλήματα. Πάνω τους οι κυρίαρχοι μεταθέτουν τα βάρη της δικής τους κρίσης, όπως κάνουν με τους εργαζόμενους και τους φτωχούς, εξαπολύοντας αστυνομίες και στρατούς ενάντια στα θύματα της δικής τους πολιτικής.
Μαζί, λοιπόν, στο δρόμο που άνοιξε η Κωνσταντίνα Κούνεβα, στο δρόμο της ενότητας ελλήνων και αλλοδαπών εργαζομένων και ανέργων, στο δρόμο της αλληλεγγύης, της ζωής και της αξιοπρέπειας...
Η συνέχεια εδώ, για όσους ενδιαφέρονται...

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Ακροδεξιοί εθελοντές θέλουν να συνεργαστούν με την ιταλική αστυνομία για να... προστατέψουν τους πολίτες...

Ονομάζονται Ronde Nere, (δηλαδή «Μαύρες περιπολίες») και παρουσιάσθηκαν σε συνέντευξη Τύπου από μέλη του ακροδεξιού Νέου Κοινωνικού Κινήματος, στο Μιλάνο. Σύμφωνα με την πρόθεση των ιδρυτών τους, θα πρέπει να συνεργασθούν με την αστυνομία και τους καραμπινιέρους, με εθελοντικές περιπολίες, για την τήρηση της τάξης και της ασφάλειας.
Το όλο θέμα έχει προκαλέσει έντονη πολεμική στην Ιταλία, από τη στιγμή μάλιστα που υπάρχει συγκεκριμένος νόμος, ο οποίος απαγορεύει την αναβίωση οποιασδήποτε οργάνωσης που να χρησιμοποιεί σύμβολα και συνθήματα της φασιστικής περιόδου. Οι Εισαγγελίες του Μιλάνου και του Τορίνο άρχισαν έρευνες για να εξακριβώσουν κατά πόσον οι Ronde Nere παραβιάζουν την εν λόγω νομοθεσία, αφού στις στολές των μελών τους εμφανίζονται ο αετός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και ο «μαύρος ήλιος», με ευθεία αναφορά στη μουσολινική δικτατορία.
Το εθελοντικό σώμα του Νέου Κοινωνικού Κινήματος θα ήθελε να ενταχθεί στις εθελοντικές περιπολίες, που αποτελούν μέρος του προγράμματος της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι για την ενίσχυση της ασφάλειας και της προστασίας των πολιτών. Το συγκεκριμένο σχέδιο μιλά για άοπλους πολίτες (σε μεγάλο βαθμό πρώην μέλη των σωμάτων ασφαλείας) που θα ειδοποιούν την αστυνομία και τους καραμπινιέρους όταν εντοπίζουν ύποπτες και επικίνδυνες καταστάσεις και πολίτες σε δύσκολη θέση.
Ο υφυπουργός Εσωτερικών, Αλφρέντο Μαντοβάνο, υπενθύμισε πάντως ότι το σχετικό σχέδιο νόμου δεν έχει ακόμη εγκριθεί οριστικά από το Κοινοβούλιο της Ρώμης και έδωσε τη διαβεβαίωση ότι, ούτως ή άλλως, δεν πρόκειται να δοθεί πράσινο φως στις «Μαύρες περιπολίες». Ωστόσο, η ένωση ανωτέρων υπαλλήλων της ιταλικής αστυνομίας εκφράζει επιφυλάξεις και ο γραμματέας της, Έντσο Λετίτσια, εξηγεί ότι δεν είναι σαφές αν τα εθελοντικά σώματα, που έχουν ήδη συσταθεί, διαλυθούν σε περίπτωση που δεν λάβουν την τελική έγκριση.
Τα μέλη των Ronde Nere, πάντως, που στο παρελθόν έχουν αναφερθεί σε «φυλετική ανωτερότητα των Ιταλών έναντι των μεταναστών», καθιστούν σαφές ότι «θα συνεχίσουν την προγραμματισμένη τους δραστηριότητα εκτός και αν κάποιος τους πληροφορήσει ότι έχουν παραβιάσει τους νόμους του ιταλικού κράτους».
(Πηγή ΑΠΕ)

Κυριακή 14 Ιουνίου 2009

Ένα σπάνιο και παράξενο γκολ!

Μιας και πιάσαμε τα ποδοσφαιρικά, μπορείτε να δείτε ένα ακόμη φοβερό βίντεο με ένα απίστευτο τέρμα. Σημειώστε πως αν ο τερματοφύλακας δεν είχε ακουμπήσει την μπάλα μετά το έμμεσο που καταλογίστηκε, το τέρμα δεν θα είχε κατακυρωθεί... Μάλλον πρόκειται για αναμέτρηση Πλύμουθ - Σουίντον στην Αγγλία.

Σάββατο 13 Ιουνίου 2009

Ένα πέναλτι που εκτελέστηκε έξι φορές!

Στο youtube βρίσκει κανείς απίστευτα πράγματα. Όπως το παρακάτω βίντεο, στο οποίο ο διαιτητής υποδεικνύει συνεχώς επανάληψη σε εκτέλεση πέναλτι στη διάρκεια του ματς! Δεν γνωρίζω ποιο είναι το παιχνίδι αλλά λίγη σημασία έχει...

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Τα γενέθλια της Άννας Φρανκ: σήμερα θα γινόταν 80...

«Απλώς, φαντάσου πόσο εύκολα θα ξεχνάω όταν θα φτάσω στα 80»
Άννα Φρανκ, 11 Μαΐου 1944

Σαν σήμερα, 12 Ιουνίου, το μακρινό 1929 γεννήθηκε η Άννα Φρανκ, η ιστορία της οποίας είναι γνωστή σχεδόν σε όλους.
Σήμερα -αν είχε επιζήσει της ναζιστικής θηριωδίας- θα γινόταν ογδόντα ετών. Ο θάνατος, όμως, τη βρήκε πολύ μικρή, στα 15 της, καθώς έχασε τη ζωή της στις αρχές Μάρτη του 1945 στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν - Μπέλσεν.

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2009

H φυλή Ogoni νίκησε τη Shell και πήρε 15,5 εκ. δολλάρια!

H πολυεθνική εταιρεία Shell συμφώνησε σε εξωδικαστικό συμβιβασμό για την καταβολή 15,5 εκατομμυρίων δολαρίων ως αποζημίωση σε μέλη της φυλής Ogoni, για την υπόθεση συμμετοχής της σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Νιγηρία.
Η υπόθεση ήρθε στο φως από τους συγγενείς εννέα ακτιβιστών, μεταξύ των οποίων και του Ken Saro-Wiwa, οι οποίοι εκτελέστηκαν το 1995 από το τότε στρατιωτικό καθεστώς της Νιγηρίας. Η ίδια η Shell υποστηρίζει ότι δεν διέπραξε κανένα αδίκημα και δηλώνει ότι η καταβολή του ποσού των 15,5 εκατ. δολαρίων αποτελεί μέρος της «διαδικασίας συμφιλίωσης». Η υπόθεση, η οποία άρχισε πριν από 13 χρόνια, επρόκειτο να εκδικαστεί στις ΗΠΑ την ερχόμενη εβδομάδα, σύμφωνα με τον ομοσπονδιακό νόμο 1789 ο οποίος επιτρέπει σε αμερικανικά δικαστήρια να ερευνούν υποθέσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν στο εξωτερικό.
Σύμφωνα με τις κατηγορίες, η Shell υπήρξε συνεργός σε δολοφονία, βασανιστήρια και άλλες παραβιάσεις που διέπραξε το στρατιωτικό καθεστώς κατά ακτιβιστών στο πλούσιο σε πετρέλαιο Δέλτα του Νίγηρα.
Ο Ken Saro-Wiwa και άλλοι οκτώ ακτιβιστές ήταν μέλη της φυλής Ogoni που διεξήγαγαν καμπάνια για τα δικαιώματα του τοπικού πληθυσμού και προκειμένου να αναδειχθεί η περιβαλλοντική καταστροφή που προκαλούσαν οι δραστηριότητες της Shell στην περιοχή. Το 1994 οι ακτιβιστές συνελήφθησαν με την κατηγορία της δολοφονίας τεσσάρων τοπικών αρχηγών και μετά από στρατοδικείο, εκτελέστηκαν διά απαγχονισμού. Η εκτέλεση του Ken Saro-Wiwa και των άλλων ακτιβιστών προκάλεσε τότε τη διεθνή κατακραυγή.
Ο 40χρονος γιος του Ken Saro-Wiwa, Ken Wiwa δήλωσε πως ο πατέρας του θα χαιρόταν για την έκβαση της υπόθεσης. «Ο συμβιβασμός της Shell αποτελεί μια νίκη για εμάς» δήλωσε στο Associated Press.
Η Judith Chomsky του Κέντρου για τα Συνταγματικά Δικαιώματα, με έδρα τις ΗΠΑ, και μία εκ των συνηγόρων των οικογενειών των θυμάτων, δήλωσε ενθουσιασμένη με την έκβαση της υπόθεσης. «Στέλνει το μήνυμα ότι οι εταιρείες, όπως και τα άτομα, πρέπει να συμμορφώνονται με τις διεθνώς αναγνωρισμένες επιταγές για τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Τα πέντε εκατομμύρια από την αποζημίωση που θα καταβάλει η Shell θα πάνε σε ένα ίδρυμα για τους ανθρώπους της περιοχής των Ogoni, την περιοχή που ο Ken Saro-Wiwa πάσχιζε να προστατεύσει. Τα υπόλοιπα χρήματα θα μοιραστούν στις οικογένειες των θυμάτων και για αποπληρωμή των εξόδων του δικαστικού αγώνα.
Η πολυεθνική πετρελαϊκή εταιρεία εξακολουθεί να αρνείται τις κατηγορίες. Ο εκπρόσωπος της Shell, Malcolm Brinded, δήλωσε μετά την ανακοίνωση του συμβιβασμού ότι «η εταιρεία αναγνωρίζει ότι, παρόλο που δεν είχε σχέση με τη βία που έλαβε χώρα, οι μηνυτές και άλλα άτομα υπέφεραν».
Σύμφωνα με τη μήνυση, η Shell βοήθησε στον εξοπλισμό της νιγηριανής αστυνομίας τη δεκαετία του 1990, συμμετείχε σε εφόδους των στρατιωτικών δυνάμεων στην γη των Ogoni και προσέλαβε κυβερνητικά στρατεύματα που έβαλλαν με όπλα κατά των κατοίκων ενός χωριού που διαμαρτύρονταν για έναν αγωγό της εταιρείας. Επιπλέον, η Shell κατηγορείται ότι βοήθησε στη σύλληψη και την εκτέλεση του Ken Saro-Wiwa και αρκετών άλλων ακτιβιστών.
(Πηγή TVXS)

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Μία άποψη για τους Οικολόγους Πράσινους

Το κείμενο που ακολουθεί στάλθηκε στον Πιγκουίνο από τον καλό φίλο (αλλά όχι και αναγνώστη του μπλογκ!) Μ. Ζαφειρίου. Δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα «Νίκη»:
«Η αναβίωση των εθνικισμών δεν μπορεί να θεωρείται σαν αρνητική, απλώς, εκδήλωση, η οποία εναντιώνεται στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, αλλά και σαν αναπόφευκτη εκδήλωση αντίστασης όλων εκείνων, οι οποίοι αισθάνονται ότι είναι υποχρεωμένοι ή να αγωνιστούν για να διατηρήσουν μια δική τους εθνική ταυτότητα ή να υποταχθούν απολύτως στη νέα τάξη πραγμάτων.
Είναι σωστό ότι ο εθνισμός που είναι απαραίτητος, δεν είναι σε καμία αντίθεση με το διεθνισμό. Ο κάθε διεθνιστής έχει και μια ιδιαίτερη πατρίδα και είναι φυσικό την πατρίδα αυτή να την αγαπάει όχι περισσότερο από τις άλλες, αλλά τουλάχιστον το ίδιο».
Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο)
Απλά μαθήματα Ιστορίας
Επισημάνσεις και ερωτήματα των Ποντίων για τις θέσεις των Οικολόγων Πράσινων

Έβγαλαν ευρωβουλευτή, χωρίς να εκφράσουν κοινωνική δυναμική

Ψηφίσαμε, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι διανύσαμε την πιο στείρα από άποψη πολιτικού προβληματισμού εκλογική περίοδο από τη Mεταπολίτευση και μετά. Η επίφαση δημοκρατικότητας που υπάρχει στο τηλεοπτικό-πολιτικό σκηνικό δεν έχει σχέση με τα πραγματικά πολιτικά, κοινωνικά, εθνικά, η περιβαλλοντικά ζητήματα.
Η απαξίωση των θεσμών μέσα από την αναγωγή του θεάματος της αντιπαράθεσης (σκάνδαλα, προεκλογικά σποτς, απρέπειες και λάσπες) θολώνει την ουσία. Εξέχουσα θέση στο σκηνικό αυτό κατέλαβε η εκλογική απόπειρα των Οικολόγων Πράσινων. Πρόκειται για μια οικολογία «τρέντι», αστικού τύπου, μιας και ο πραγματικά οικολόγος δεν μπορεί να μην είναι φύσει και θέσει αντικαπιταλιστής, άρα και επαναστάτης. Kαι αυτό εγείρει πολλά ερωτήματα και αιτιάσεις που έχουν να κάνουν με την καθαρότητα των θέσεων των Οικολόγων που δεν προέβλεψαν τη συσσωρευμένη ένταση που έχει προκαλέσει η μηδενιστική οπτική τους γύρω από τα εθνικά ζητήματα.
Η αντίφαση
Πρόκειται για κραυγαλέα αντίφαση να υπερασπίζεσαι τα ανθρώπινα δικαιώματα και να ζητάς από το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης να τιμήσει τον οργανωτή και καθοδηγητή των γενοκτονιών των Ποντίων, των Αρμενίων, αλλά και των μαζικών σφαγών και εκτοπίσεων των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Επίσης είναι κραυγαλέο να διατυπώνεις πρόταση με το «Ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό φόρουμ» το 1998 στη Θεσσαλονίκη και που αφορούσε στη μετονομασία κεντρικού δρόμου της πόλης σε «Κεμάλ Ατατούρκ», όπως και να μιλάς για περιουσίες των Τσάμηδων ή να υμνείς το «μακεδονικό αναγνωστικό» και να ευθυγραμμίζεσαι με τη σκοπιανή προπαγάνδα. Μαζί με αυτά τα ευτράπελα, εσχάτως προέκυψε και η καταγγελία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντίων της χώρας που μεταξύ άλλων αναφέρει και υπενθυμίζει στον κ. Τρεμόπουλο:
«Η ιδεολογία του Κεμάλ Ατατούρκ και του Χίτλερ και οι δύο είναι ιδεολογίες της φυλετικής καθαρότητας και των εθνοκαθάρσεων. Χωρίς την ιδεολογία του Κεμάλ Ατατούρκ, 353.000 Πόντιοι δεν θα ήταν νεκροί και εμείς θα ήμασταν ακόμα στην Τραπεζούντα, Σαμψούντα, Κερασούντα και τις άλλες ιστορικές περιοχές του Πόντου. Εκατομμύρια Αρμένιοι, Ασσύριοι και άλλοι λαοί μη Τουρκικοί και Μουσουλμανικοί, δεν θα είχαν σφαγιασθεί και δεν θα είχαν ξεριζωθεί από τις πατρίδες τους. Εάν η Ευρώπη μπορούσε να αντιληφθεί το μέγεθος και τη βαρβαρότητα αυτής της ιδεολογίας και να την σταματήσει, εκατομμύρια Εβραίοι θα ήταν ζωντανοί, δεν θα υπήρχαν Άουσβιτς, Καλάβρυτα, Χορτιάτης και άλλα μέρη, όπου χιλιάδες αγωνιστές σφαγιάστηκαν από την ίδια ιδεολογία του θανάτου, με εκφραστή όμως αυτή τη φορά τον Χίτλερ.
Πρόκληση
Ως απάντηση της ανοήτου πολιτικά και ιστορικά προτάσεώς σου, σου προτείνουμε η οδός του Απ. Παύλου, η μισή να μετονομαστεί σε οδό Κεμάλ Ατατούρκ και η άλλη μισή σε οδό Αδόλφου Χίτλερ. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων μπροστά σ΄ αυτά που εσύ γνωρίζεις και αποτελούν τη Θεσσαλονίκη για σένα, σου προτείνει να ανοίξεις κανένα βιβλίο και να μάθεις για τον Βησσαρίωνα εκ Τραπεζούντας, στον Στράβωνα, τον Ενεπεκίδη, τον Ιασονίδη, τον Χρύσανθο εκ Τραπεζούντας και για να μην μακρηγορώ, αν διαβάσεις καλά θα ανακαλύψεις και άλλους. Γι’ αυτό σε καλούμε να απαντήσεις:
- Πώς δεσμεύεσαι και ποιες δράσεις θα αναλάβεις, για τη διεθνοποίηση του Ποντιακού ζητήματος, δηλαδή της αναγνωρίσεως της Γενοκτονίας μας από τους Τούρκους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
- Πώς θα αγωνιστείς και αν σκοπεύεις, για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον Πόντο χιλιάδων Ποντιόφωνων Χριστιανών ή και Μουσουλμάνων;
- Για την απόδοση προς χρήσιν και θρησκευτική λατρεία των θρησκευτικών και ιστορικών μας μνημείων στον Πόντο.
Καλή η οικολογία αγαπητέ Τρεμόπουλε, αλλά χρειάζεται συνειδητή γνώση και αξιολόγηση της ιστορίας για αποφυγή καινούργιων ολοκαυτωμάτων», καταλήγει η ανακοίνωση.
Πολλά δείχνουν ότι θα έχουμε μια ελληνική εκδοχή της «οικολογίας της παγκοσμιοποίησης» τύπου Φίσερ και Κον Μπετίτ, μιας οικολογίας που παίζει με τους όρους του θεάματος και συνεργάζεται με καθεστωτικές δυνάμεις, ζητώντας απλώς μια πράσινη πινελιά στις πολιτικές τους.
Παράλληλα, οι Οικολόγοι Πράσινοι που πέτυχαν την εκλογή ενός ευρωβουλευτή και μάλιστα με άλμα σε σχέση με τα ποσοστά των προηγούμενων εκλογών, δεν κατάφεραν να μεταφέρουν στις κάλπες τη δυναμική που έδειχναν. Σημειώνεται ότι οι δημοσκοπήσεις τους εμφάνιζαν ως δύναμη έκπληξη που φλέρταρε και με την τρίτη θέση. Πλέον, οι θέσεις τους θα κριθούν στα θεσμικά όργανα.

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Γελοιογραφία «οδηγός» για την ημέρα των Ευρωεκλογών

Αύριο, πάμε στην κάλπη για να ψηφίσουμε και να στείλουμε το μήνυμα που θέλουμε: να διαμαρτυρηθούμε, να προτείνουμε, να στηρίξουμε ώστε να καταγραφεί η άποψή μας για όλα εκείνα τα θέματα που μας αφορούν.
Και μετά πάμε και για μπάνιο!
Καλή ψήφο ή καλό μπάνιο ή και τα δύο μαζί (ό,τι προτιμήσει κανείς)!
Η γελοιογραφία από τα σημερινά «Νέα», του Δημήτρη Χαντζόπουλου.

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

Ποιος ήταν και τι απέγινε ο άνθρωπος που στάθηκε μπροστά στα τανκς πριν από είκοσι χρόνια;

Με αφορμή το σχόλιο του Θερινού Αγροφύλακα στην προηγούμενη ανάρτηση για τη σφαγή στην Τιεν Αν Μεν, σχετικά με την τύχη του ανθρώπου που στάθηκε μπροστά στα τανκς του καθεστώτος, έκανα μία πολύ μικρή έρευνα (λόγω έλλειψης χρόνου) πάνω στο θέμα. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που έχει μείνει γνωστός ως «tank man», εντούτοις κανείς δεν ξέρει την ταυτότητά του, άρα και το τι απέγινε μετά τη γενναία πράξη του, που έλαβε χώρα σαν σήμερα (5 Ιουνίου) το 1989.
Υπήρξαν, ωστόσο, διάφορες εκδοχές πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα. Η βρετανική εφημερίδα «Sunday Express» κυκλοφόρησε λίγο μετά το συμβάν υποστηρίζοντας στο ρεπορτάζ της ότι επρόκειτο για τον 19χρονο μαθητή Wang Weilin, πιθανότατα γιο εργάτη σε εργοστάσιο. Ο Wang κατηγορήθηκε για «πολιτικό χουλιγκανισμό». Πάντως, η εκδοχή αυτή δεν έχει επιβεβαιωθεί, εντούτοις είναι η μοναδική που «προσφέρει» το ονοματεπώνυμο του ήρωα.
Μία άλλη -αισιόδοξη- εκδοχή προέρχεται από το στόμα του Κινέζου ηγέτη Jiang Zemin, ο οποίος όταν ρωτήθηκε από Αμερικανό δημοσιογράφο (μάλλον στην Ισπανία) για την τύχη του «tank man» απάντησε: «Νομίζω δεν σκοτώθηκε». Τώρα, αν τον πιστεύει κανείς, αυτό είναι κάτι άλλο.
Σε ομιλία του το 1999, ο Bruce Herschensohn, άλλοτε συνεργάτης του Προέδρου των ΗΠΑ, Richard Nixon, ανέφερε ότι εκτελέστηκε 14 ημέρες μετά το συμβάν. Άλλες πηγές υποστηρίζουν ότι σκοτώθηκε από ένοπλη ομάδα λίγους μήνες μετά τα αιματηρά γεγονότα της Τιεν Αν Μεν.
Ο Καναδός δημοσιογράφος Jan Wong, που από το 1988 ως το 1994 ήταν απεσταλμένος στην Κίνα, έγραψε σε βιβλίο του ότι είναι ακόμη ζωντανός και κρύβεται στην Κίνα.
Το 2006 ο Άντονι Τόμας πήγε στην Κίνα και γύρισε ντοκιμαντέρ για τον «tank man» αλλά ούτε εκείνος κατάφερε να αποκαλύψει την ταυτοτητά του.
Μακάρι ο άνθρωπος να είναι καλά. Όπως και να έχει, πάντως, αποτελεί παγκόσμιο σύμβολο αγώνα για την ελευθερία και τη δημοκρατία...
ΥΓ: Η φωτογραφία βγήκε πρόσφατα στη δημοσιότητα. Ο «tank man» φαίνεται στο βάθος και αριστερά και είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τα τανκς, που έρχονται από πίσω. Στο βίντεο βλέπετε την ηρωική του πράξη και τους έντρομους συντρόφους του που στο τέλος τον απομακρύνουν από το δρόμο.

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Τιεν Αν Μεν: Είκοσι χρόνια από τη σφαγή...

«Μέσα στη θλίψη μου ακούω τους δαίμονες να στριγκλίζουν.
Κλαίω, όταν οι λύκοι και τα τσακάλια γελούν.
Με δάκρυα θρηνώ τον ήρωα,
όμως σηκώνω ξανά ψηλά το κεφάλι και τραβάω το ξίφος μου».

(Απόσπασμα από τα «Ποιήματα της Τιεν Αν Μεν» του Ουάνγκ Γιουν Τάο)

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

«Δεσποινίς Λίζα, πατήστε λίγο τη μίζα...»

Δεν ξέρω ποια είναι η γνώμη σας για τις διαφημίσεις του 11880 που στηρίζονται σε παρωδίες ταινιών του Νίκου Ξανθόπουλου αλλά την... αμαρτία μου θα την πω. Μου αρέσει πάρα πολύ αυτή με το αυτοκίνητο και τη Λίζα με τη μίζα. Με κάνει να γελάω. Δείτε την κι εσείς και πείτε τη γνώμη σας! Πείτε, επίσης, αν θέλετε, ποια είναι η δική σας αγαπημένη διαφήμιση.

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Ας γίνει ένα θαύμα...

Άγνωστη παραμένει, ως τώρα, η τύχη του Airbus A 330 της Air France, το οποίο εκτελούσε την πτήση Ρίο ντε Τζανέιρο - Παρίσι.
To αεροσκάφος, στο οποίο επέβαιναν 228 άνθρωποι (πρόκειται για την πτήση ΑF 447) χάθηκε από τις οθόνες των ραντάρ το πρωί της Δευτέρας πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό και το πιθανότερο είναι ότι χτυπήθηκε από κεραυνό.
Οι έρευνες για τον εντοπισμό του συνεχίζονται αλλά οι ελπίδες για την εξεύρεση επιζόντων είναι μηδαμινές...
Ας γίνει μία φορά και ένα θαύμα...