Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Η φωτογραφία της εβδομάδας

Διασώστες και εθελοντές, στη Βραζιλία, επιχειρούν να επαναφέρουν στη θάλασσα μία λευκή φάλαινα, που έχασε τον προορισμό της προς την Ανταρκτική. Δυστυχώς, δεν τα κατάφεραν.

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Καλό ταξίδι, Σπύρο...

Έρχονται τα «Avatar» 2 και 3!

H Πανδώρα αποκτά και πάλι ζωή! Ο σκηνοθέτης Τζέιμς Κάμερον υπέγραψε συμφωνία με την Twentieth Century Fox για τη δημιουργία δύο σίκουελ του «Avatar», της ταινίας η οποία κέρδισε 2,8 δισεκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως.
Ο διάσημος σκηνοθέτης θα αρχίσει την παραγωγή της πρώτης συνέχειας το επόμενο έτος και εκτιμά πως το φιλμ θα είναι έτοιμο τον Δεκέμβριο του 2014.

Το δεύτερο σίκουελ θα κυκλοφορήσει μία χρονιά αργότερα.

«Η δεύτερη και η τρίτη ταινία, οι οποίες θα είναι αυτοτελείς ιστορίες, θα συνεχίσουν να εξερευνούν τα θέματα και τους χαρακτήρες που άγγιξαν τις καρδιές του κοινού σε όλους τους πολιτισμούς του κόσμου. Ανυπομονώ να επιστρέψω στην Πανδώρα, τον κόσμο όπου η φαντασία μας μπορεί να ξεφύγει», δήλωσε ο Κάμερον.
Περιμένουμε, λοιπόν, τις συνέχειες του «Avatar».

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

Μαρτυρίες για την 28η Οκτωβρίου 1940


Η 28η Οκτωβρίου 1940 μέσα από μαρτυρίες που κατέγραψε η εκπομπή «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα» του Στέλιου Κούλογλου. Αξίζει, πραγματικά, να το δει κανείς.
(Πηγή: TVXS)

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

«Δώρο γενεθλίων». Για τα γενέθλια της Σύλβιας Πλαθ


Σαν σήμερα, στις 27 Οκτωβρίου 1932, γεννήθηκε η Σύλβια Πλαθ, η κορυφαία ποιήτρια του 20ού αιώνα. Ο Πιγκουίνος τη θυμάται με το ποίημα «Δώρο γενεθλίων».

Δώρο γενεθλίων

Τι είναι αυτό, πίσω από το πέπλο, είναι άσχημο, είναι ωραίο;
Τρεμοφέγγει, έχει στήθια, έχει αιχμές;

Είμαι σίγουρη πως είναι μοναδικό, είμαι σίγουρη πως είναι ακριβώς αυτό που θέλω.
Όταν μαγειρεύω σιωπηλά, το νοιώθω να με κοιτάζει, το νιώθω να σκέφτεται

«Να 'ναι αυτή για την οποία πρέπει να παρουσιαστώ,
Να 'ναι άραγε αυτή η εκλεκτή, αυτή με τις μελανιές κόγχες και την ουλή;

Ζυγιζει το αλεύρι, πετάει το περίσσευμα
Υπόκειται σε νόμους, σε νόμους, σε νόμους.

Να 'ναι γι' αυτήν ο ευαγγελισμός;
Θεέ μου, τι αστείο!»

Όμως λαμπυρίζει, δε σταματά και νομίζω πως με θέλει.
Δε θα με πείραζε αν ήταν κόκαλα ή ένα μαργαριταρένιο κουμπί.

Έτσι κι αλλιώς, δε θέλω κανένα σπουδαίο δώρο φέτος.
Αφού είμαι ζωντανή από ατύχημα.

Θα είχα μετά χαράς σκοτωθεί τότε, με οποιονδήποτε τρόπο.
Τώρα υπάρχουν αυτά τα πέπλα, που θροΐζουν σαν κουρτίνες,

Τα διαφανή σατέν ενός γεναριάτικου παράθυρου
Λευκά σαν στρωσίδια μωρού, και λάμποντας με νεκρική ανάσα.
Ω φίλντισι!

Πρέπει να υπάρχει ένα ελαφοντόδοντο εκεί, μια στοιχειωμένη στήλη.
Μα δεν καταλαβαίνεις πως δεν με νοιάζει τι είναι;

Πώς μπορείς να μη μου το δώσεις;
Μην ντρέπεσαι - δεν με πειράζει αν είναι μικρό.

Μην είσαι τσιγκούνης, είμαι έτοιμη για τη μεγαλοσύνη.
Aς καθίσουμε δίπλα του, καθένας από μία μεριά, θαυμάζοντας τη λάμψη,

Το στραφτοκόπημα, την κατοπτρική του ποικιλία.
Ας φάμε πάνω του το τελευταίο δείπνο μας, σαν σε πιάτο νοσοκομείου.

Ξέρω γιατί δεν θες να μου το δώσεις,
Είσαι τρομοκρατημένος

Πως ο κόσμος θα εκραγεί με μια κραυγή και μαζί και το κεφάλι σου,
Σμιλεμένο, μπρούτζινο, ένα αρχαίο έμβλημα,

Ένα θαύμα για τα δισέγγονά σου.
Μη φοβάσαι, δεν είναι έτσι...

Εγώ μόνο θα το πάρω και θα πάω ήσυχα σε μια γωνιά.
Δεν θα μ' ακούσεις και να το ανοίγω, ούτε τρίξιμο χαρτιού,

Ούτε κορδέλες να πέφτουν, ούτε κραυγή στο τέλος.
Δε νομίζω πως μου αναγνωρίζεις τέτοια διακριτικότητα.

Αν ήξερες μόνο πώς αυτά τα πέπλα δολοφονούσαν τις μέρες μου.
Για σένα είναι απλά διαφάνειες, καθαρός αέρας.

Αλλά, Θεέ μου, τα σύννεφα είναι σαν βαμβάκι.
Στρατιές ολόκληρες. Είναι μονοξείδιο του άνθρακα...

Γλυκά, γλυκά τα εισπνέω,
Γεμίζοντας τις φλέβες μου με αόρατα, με ένα εκατομμύριο

Πιθανά μόρια σκόνης που απαριθμούν τα χρόνια της ζωής μου.
Είσαι ασημοντυμένος για την περίσταση. Ω, προσθετική μηχανή -

Είναι λοιπόν αδύνατο για σένα ν αφήσεις κάτι να φύγει και να το αφήσεις ολόκληρο;
Πρέπει να σφραγίζεις κάθε κομμάτι βιολετί;

Πρέπει να σκοτώνεις ό,τι μπορείς;
Υπάρχει μόνο ένα πράγμα που θέλω σήμερα, και μόνο εσύ μπορείς να μου το δώσεις.

Στέκεται στο παράθυρό μου, μεγάλο σαν τον ουρανό.
Αναπνέει από τα σεντόνια μου, τον ψυχρό νεκρό πυρήνα

Όπου σπαταλημένες ζωές παγώνουν και ακινητούν στην ιστορία.
Μην τ' αφήσεις να έρθει με το ταχυδρομείο, χέρι με χέρι.

Μην τ' αφήσεις να έρθει από στόμα σε στόμα, θα είμαι εξήντα
Μέχρι να παραληφθεί ολόκληρο και πολύ νωθρή για να το χρησιμοποιήσω.

Μόνο ξεκρέμεασε το πέπλο, το πέπλο, το πέπλο.
Αν ήταν θάνατος,

Θα θαύμαζα τη βαθιά του σπουδαιότητα, τ' άχρονα μάτια του.
Θα ήξερα ότι το εννούσες.

Θα υπήρχε μία ανωτερότητα τότε, μία γενέθλιος ημέρα
Και το μαχαίρι δεν θα σμίλευε, αλλά θα εισχωρούσε

Αγνό και καθαρό σαν κλάμα μωρού,
Και το σύμπαν θα γλιστρούσε από δίπλα μου.

(Από τη συλλογή της Σύλβιας Πλαθ «Άριελ», που κυκλοφόρησε μετά την αυτοκτονία της, το 1965. Στο βίντεο ακούγεται η φωνή της ποιήτριας, που απαγγέλει το έργο της)

Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Στη Σαουδική Αραβία βγάζουν «βασίλισσα ηθικής ομορφιάς»

Το δικό της διαγωνισμό ομορφιάς διεξάγει πλέον η Σαουδική Αραβία. Στην χώρα αυτή, όπου οι γυναίκες πρέπει να καλύπτουν το κεφάλι και ολόκληρο το σώμα τους λόγω της Σαρία, δεν διεξάγονταν (για προφανείς λόγους) διαγωνισμοί ομορφιάς, ωστόσο η λύση βρέθηκε: Πρόκειται για διαγωνισμό ηθικής ομορφιάς.
Στο διαγωνισμό, που διεξήχθη στην πόλη της Κατίφ, συμμετείχαν συνολικά 400 κοπέλες καλυμμένες με πέπλο από το κεφάλι ως τα πόδια, σύμφωνα με την εφημερίδα al- Watan.
«Βασίλισσα της ηθικής ομορφιάς» στέφθηκε η 24χρονη -τυφλή- Ζεινάμπ αλ Κατάμ, η οποία διαγωνίστηκε με άλλες δέκα υποψήφιες προβάλλοντας όχι τις φυσική γοητεία της αλλά το σεβασμό της στις οικογενειακές αξίες.
Η νικήτρια του διαγωνισμού αφού τελείωσε το σχολείο έμεινε στο σπίτι με την οικογένειά της, σύμφωνα με την εφημερίδα.
(Πηγή: ΣΚΑΙ)

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Ένα αστέρι στον ουρανό η Καίτη Χωματά, που «έφυγε» στα 64 χρόνια της...


Ένα αστέρι στον ουρανό θα είναι πλέον η Καίτη Χωματά, μία από τις πιο αγαπημένες Ελληνίδες τραγουδίστριες, η οποία σφράγισε με τη φωνή της την εποχή του «Νέου Κύματος».
«Έφυγε» πριν από λίγο στα 64 χρόνια της, καθώς έπασχε από καρκίνο.
Γεννήθηκε στην Πλάκα, σπούδασε κλασσικό μπαλέτο και σε πολύ μικρή ηλικία την ανακάλυψε ο Γιάννης Οικονομίδης, ο οποίος και την έβαλε στον χώρο της μουσικής. Ήταν παντρεμένη και είχε δύο κόρες.
Καλό ταξίδι...

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Οι φωτογραφίες της εβδομάδας

Τρεις φωτογραφίες, τρεις προσωπικές ιστορίες από την τελευταία εβδομάδα.
Στην πρώτη, η 4χρονη Αφγανή πρόσφυγας στο Πακιστάν, Αΐσα Ντάουντ με αντίγραφο του Κορανίου στο σχολείο της.
Στη δεύτερη, ο αποχαιρετισμός ζευγαριού στη Σταυρούπολη της Ρωσίας πριν ο άντρας μεταβεί στη στρατιωτική μονάδα του.
Στην τρίτη, ένα μικρό αγόρι τρέχει να αγκαλιάσει τη μητέρα του μετά την τελετή της αποφοίτησής της από την αστυνομική ακαδημία της Μπογκοτά στην Κολομβία.

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Το ελληνικό ποδόσφαιρο στηρίζει την εκστρατεία κατά του υποσιτισμού

Τις καλές πρωτοβουλίες, έστω και αν έχουν καθαρά συμβολικό χαρακτήρα, πρέπει να τις επαινούμε. Μόνο καλά λόγια μπορούμε να πούμε για την απόφαση των επικεφαλής του ελληνικού ποδοσφαίρου να στηρίξουν την πανευρωπαϊκή εκστρατεία κατά του υποσιτισμού που προωθούν η EPFL (European Professinonal Football Leagues) και ο ΟΗΕ.
Έτσι, αποφασίστηκε η έβδομη αγωνιστική της Σούπερ Λίγκα, που θα διεξαχθεί το Σαββατοκύριακο, να είναι αφιερωμένη στη μάχη κατά του υποσιτισμού, που δυστυχώς εξακολουθεί να πλήττει πολλές περιοχές του κόσμου. Είναι χαρακτηριστικό ότι κάθε έξι δευτερόλεπτα χάνεται ένα παιδί, ενώ συνολικά ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι υποφέρουν από χρόνιο υποσιτισμό.
«Συνολικά σε όλη την Ευρώπη, 16 διοργανώτριες αρχές, περισσότεροι από 250 σύλλογοι, 125 γήπεδα και εκατομμύρια φίλαθλοι θα δηλώσουν τη συμπαράστασή τους σε έναν ιερό σκοπό, την καταπολέμηση της πείνας», δήλωσε ο πρόεδρος της Σούπερ Λίγκα, Βαγγέλης Μαρινάκης. Και πρόσθεσε: «Καλούμε όλους να συμμετάσχουν στη συλλογή υπογραφών στην ιστοσελίδα www.1billionhungry.org».

Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

Μία σκηνή -κι ένα τραγούδι- με τον Δημήτρη Χορν


Θυμήθηκα, απόψε, τον Δημήτρη Χορν. Φοβερός ηθοποιός, αξέχαστος...
Η ωραία σκηνή είναι από την ταινία «Η Αθήνα τη νύχτα», η οποία τον... επισκέφτηκε στο ραδιοφωνικό στούντιο την ώρα της εκπομπής του «Τα καθημερινά του καθημερινού».

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Αθωώθηκε 90 χρόνια μετά την εκτέλεσή του...

Έπειτα από 90 χρόνια αγώνων, δικαστικών διαμαχών και επιστημονικών εξετάσεων, ένας άνθρωπος που καταδικάστηκε και απαγχονίστηκε, δικαιώθηκε στην Αυστραλία.
Aύριο το πρωί ο πολιτειακός υπουργός Δικαιοσύνης, Ρομπ Χολς, θα παραδώσει τα οστά του Κόλιν Κάμπελ Ρος στους απογόνους του για να τα θάψουν δίπλα στον τάφο της μητέρας του.

Ο Ρος απαγχονίστηκε τον Απρίλιο του 1922, όταν βρέθηκε ένοχος για τη δολοφονία
της 12χρονης Αλμα Τρίσκε, που είχε σημειωθεί τον Δεκέμβριο του 1921.
Ο Ρος ισχυριζόταν τότε ότι ήταν αθώος, χωρίς, ωστόσο, να πείθει.
Από πολύχρονες έρευνες, που ακολούθησαν τον απαγχονισμό του (σσ. η τελευταία έρευνα έγινε το 2007) διαπιστώθηκε ότι οι τρίχες, που βρέθηκαν στον Ρος, δεν ανήκαν -τελικά- στο θύμα και το στοιχείο, πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η δίκη και η καταδίκη του, αποδομήθηκε.
Η μητέρα του Ρος είχε ζητήσει να της επιτραπεί να κάνει χριστιανική ταφή στο γιο της αλλά οι αρχές τότε τής αρνήθηκαν.
«Με την παράδοση των οστών διορθώνουμε ένα λάθος, που διαπράχθηκε. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να δώσουμε πίσω στον Ρος τη ζωή που δεν έζησε», δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης.
(Πηγή: «Τα Νέα»)
Αφιερωμένο στους υπέρμαχους της θανατικής ποινής...

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Έκθεση στο μουσείο με θέμα τον Χίτλερ στη Γερμανία

Άνοιξε χθες, στο Ιστορικό Μουσείο του Βερολίνου, τις πύλες της η έκθεση με τίτλο «Ο Χίτλερ και οι Γερμανοί, λαϊκή κοινότητα και έγκλημα», που είναι αφιερωμένη στον άνθρωπο που αιματοκύλησε την Ευρώπη.
Τέτοιες εκθέσεις που σε εμάς μπορεί να φαίνονται περίεργες, δίνουν την ευκαιρία στον κόσμο και κυρίως στους Γερμανούς να διερευνήσουν τη σχέση τους με τον Χίτλερ και να εξηγήσουν -αν μπορούν- πώς αυτός κατάφερε να τους γοητεύσει και να γίνει ο ηγέτης τους.
Τα εγκαίνια της έκθεσης απέκτησαν ιδιαίτερη σημασία καθώς συνέπεσαν με τη δημοσιοποίηση έρευνας, η οποία κατέδειξε ότι ένας στους δέκα Γερμανούς επιθυμεί «έναν νέο Φύρερ για να κυβερνήσει τη χώρα με σιδηρά πυγμή», ενώ το 35% δηλώνει πως η Γερμανία έχει «επικίνδυνα κατακλυστεί» από ξένους.
Οι επισκέπτες μπορούν να δουν χιλιάδες ναζιστικά «αναμνηστικά» και είδη της ναζιστικής προπαγάνδας όπως μπουκάλια μπύρας, κάρτες, τράπουλες, μολυβένιοιυςστρατιώτες και «καπέλα» φωτιστικών με τη σβάστικα. Αντίθετα, στα εκθέματα δεν περιλαμβάνονται αντικείμενα που μπορεί να είχε αγγίξει ο ίδιος ο Χίτλερ. «Τέτοιου είδους κειμήλια μπορεί να εμπεριείχαν τον κίνδυνο ενθάρρυνσης της λατρείας του Χίτλερ», δηλώνουν οι οργανωτές, οι οποίοι ήταν πολύ προσεκτικοί ακόμη και στη χωροθέτηση των εκθεμάτων ώστε να μην εκπέμπονται «λανθασμένα» μηνύματα. Για παράδειγμα, δίπλα στις στολές των SS βρίσκονται τοποθετημένες στολές κρατουμένων στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης καθώς και αυθεντικές απαγορευτικές επιγραφές «για Εβραίους»...

Πάντως, ένα ερώτημα παραμένει: κατά πόσο η Γερμανία μπορεί να μιλάει, να γράφει ή να επισκέπτεται εκθέσεις, πλήρως απενοχοποιημένη από το παρελθόν της. Μπορεί;

Όπως και να έχει, η έκθεση είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Δείτε εδώ φωτογραφίες.

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Μια... σοβαρή γελοιογραφία για τα επεισόδια στην Ακρόπολη

Για να μην πω κάτι... βαρύ αναφορικά με τα συμβάντα στην Ακρόπολη, περιορίζομαι σε μία γελοιογραφία, που «λέει» πολλά.

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Συγκλονιστικές σκηνές στη Χιλή...


Συγκλονιστικές είναι οι εικόνες που μεταδίδονται τούτη την ώρα σε όλον τον κόσμο από τον απεγκλωβισμό των μεταλλωρύχων στη Χιλή. Βαθιά ανθρώπινες και συγκινητικές.
Η ζωή νίκησε!
(Στο βίντεο ο απεγκλωβισμός του πρώτου μεταλλωρύχου)

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Δεν... είδαν τη στάση του λεωφορείου

Νωρίς το πρωί στην Ηλιούπολη. Δύο οδηγοί δεν έχουν... δει ότι έχουν αφήσει τα αυτοκίνητά τους μπροστά από στάση λεωφορείου και πήγαν να κάνουν τις δουλειές τους χωρίς να τρέχει τίποτα...
Το troktiko, νονίζω, τους αποκαλούσε γάιδαρους... Και είχε δίκιο...

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Καταργήστε τη θανατική ποινή

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Θανατικής Ποινής η σημερινή. Αφορμή για προβληματισμό μιας και σε πολλές χώρες εξακολουθεί να υφίσταται αυτή η υπέρτατη μορφή σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής τιμωρίας.
Στον κόσμο, το 2009, εκτελέστηκαν τουλάχιστον 1.708 άνθρωποι, όπως αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία. Από αυτούς οι 1.000 και πλέον στην Κίνα, 388 στο Ιράν και 120 στο Ιράκ. Οι ΗΠΑ βρίσκονται στην πέμπτη θέση, μεταξύ 18 χωρών, με 52 εκτελέσεις.
Η θανατική ποινή διατηρείται ακόμη σε 75 χώρες, παρά το γεγονός ότι καμία μελέτη δεν έχει αποδείξει ότι η εφαρμογή της οδηγεί σε μείωση της εγκληματικότητας.
Σε πολλές χώρες έχουν εκτεεστεί ανήλικοι, ενώ σε τουλάχιστον 350 αποδεδειγμένα αθώους έχει επιβληθεί θανατική ποινή. Εξ αυτών οι 23 έχουν εκτελεστεί.

«Κάθε Κυριακή μου λέει να πάω εκεί, που χτίζουνε φωλιά αλλόκοτα πουλιά στου ήλιου τα σκαλιά...»


Φθινοπωρινό πρωινό Κυριακής, συννεφιά, μελαγχολία... Χατζιδάκις!
(«Η μπαλάντα του Ούρι», Νίκος Γκάτσος, Βασίλης Λέκκας)
Καλημέρα...

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

ΤΟΜS Shoes: Για κάθε ζευγάρι παπούτσια που πουλάει, χαρίζει ένα σε παιδιά που τα έχουν ανάγκη!


Το είδα τυχαία σε ρεπορτάζ στην τηλεόραση και το διαφημίζω (στους λίγους -αλλά καλούς- που έρχονται καμία βόλτα από το μπλογκ), γιατί αξίζει.
«Το 2006, όταν ο Αμερικανός ταξιδιώτης Blake Mycoskie βρέθηκε σε ένα χωριό στην Αργεντινή, συνειδητοποίησε ότι τα παιδιά που ζούσαν εκεί δεν είχαν παπούτσια να προστατέψουν τα πόδια τους. Θέλοντας να τα βοηθήσει, ίδρυσε την ΤΟΜS Shoes, μια εταιρεία, η οποία για κάθε ζευγάρι παπούτσια που πουλούσε, θα χάριζε και ένα σε παιδιά που έχουν ανάγκη. One for one.
Εκτός από σύμβολο φιλανθρωπίας, τα ΤΟΜS έχουν γίνει και σύμβολο μόδας με φανατικούς υποστηριχτές. Η Julia Roberts, η Keira Knightley, o Matt Damon, η Demi Moore και η Lourdes είναι μόνο κάποιοι από αυτούς».
Το κείμενο από την ιστοσελίδα της εταιρείας στην Ελλάδα, όπου μπορείτε να βρείτε πληροφορίες.

Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Καλή δύναμη, Λιου Σιαομπό...

Ο Κινέζος αντιφρονών Λιού Σιαομπό είναι ο φετινός νικητής του Νομπέλ Ειρήνης. Τιμήθηκε για τον μακρόχρονο και ειρηνικό αγώνα του για τα ανθρώπινα δικαιώματα (τα ποια;) στην Κίνα.
Ο 54χρονος Λιού Σιαομπό φυλακίστηκε τον περασμένο Δεκέμβριο -ανήμερα τα Χριστούγεννα- για ένα μανιφέστο που έγραψε το 2008 μαζί με άλλους Κινέζους ακτιβιστές, με το οποίο ζητούσε ελευθερία λόγου και πολυκομματικές εκλογές. Για το... έγκλημα αυτό, εκτίει ποινή έντεκα ετών!
Το βραβείο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο ύψους 1,5 εκατομμυρίων δολαρίων και θα απονεμηθεί στο Όσλο στις 10 Δεκεμβρίου αλλά είναι άγνωστο ποιος θα το παραλάβει.
Μακάρι αυτό το βραβείο να τον βοηθήσει ηθικά και υλικά για να αντέξει τον δύσκολο αγώνα του και μακάρι να έρθει γρήγορα η ημέρα που θα βγει από τη φυλακή.
Βέβαια, η απόφαση της νορβηγικής επιτροπής Νόμπελ προκάλεσε τις αντιδράσεις της κινεζικής κυβέρνησης. Για αυτούς ο Λιου Σιαομπό είναι «εγκληματίας καταδικασμένος από το κινεζικό δικαστικό σύστημα επειδή παραβίασε τους κινεζικούς νόμους»...
Mάλιστα, αστυνομικοί εμπόδισαν τη σύζυγό του Σιαομπό, Λιού Σιά, να κάνει δηλώσεις στον Τύπο για τη βράβευση, αν και επικοινώνησε μαζί τους τηλεφωνικά. Είναι μάλιστα πολύ πιθανό ο Σιαομπό να μην γνωρίζει τίποτα για τη βράβευση.
Σημειώνεται πως οι αρχές της Κίνας διέκοψαν τη μετάδοση της σχετικής εκπομπής του CNN, για προφανείς λόγους.

Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Ένας «διάλογος» που έμεινε στην ιστορία...

Ο παρακάτω «διάλογος» έχει μείνει στην ιστορία αφού έγινε ανάμεσα σε δύο κορυφαίες προσωπικότητες, που προφανώς δεν είχαν και τις καλύτερες σχέσεις. Φρόντισαν, όμως, να αφήσουν τις αιχμές τους και στην ουσία να προσβάλουν ο ένας για τον άλλον, με... τακτ.
Κάποτε, λοιπόν, ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σο, ο μεγάλος Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας, έστειλε δύο εισιτήρια για ένα από τα έργα του στον Ουίνστον Τσόρτσιλ. «Σας στέλνω δύο εισιτήρια για την πρεμιέρα του έργου. Το ένα για σας και το άλλο για έναν φίλο σας, αν βέβαια σας έχει απομείνει μείνει κάποιος», έγραψε στο τηλεγράφημα που συνόδευε τα εισιτήρια.
Ο Αγγλος πολιτικός με την ευρύτητα πνεύματος που τον διέκρινε, απάντησε με τον ίδιο... ευγενικό τρόπο: «Σας ευχαριστώ πολύ. Είναι, όμως, αδύνατο να έρθω στην πρεμιέρα. Θα παρακολουθήσω την παράσταση την επομένη, αν βέβαια το έργο σας εξακολουθεί να παίζεται...».