Ημέρα περισυλλογής, για τον καθένα, η τελευταία του χρόνου. Η δυσάρεστη διαπίστωση πως για ακόμη 365 ημέρες τα όνειρα παρέμειναν απλώς όνειρα, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο απολογισμός είναι -ως συνήθως, εδώ που τα λέμε- θλιβερός...
Οι επιθυμίες δεν εκπληρώθηκαν, οι προσδοκίες (μεγάλες κι... εκτός πραγματικότητας, απόρροια «αφελών» συναισθημάτων) δεν δικαιώθηκαν και αυτό που απομένει είναι η αίσθηση ότι άλλη μία χρονιά έφυγε έτσι, χωρίς να φέρει τα ποθούμενα.
Πάντως, το 2009 είχε και λίγα καλά. Πρώτα και πάνω από όλα, μία ημερήσια εκδρομή τον Ιούλιο σε νησί, που μπορεί να μην πήγε κατ' ευχήν αλλά και μόνο το γεγονός ότι υπήρξε, ήταν φανταστικό. Ανάμνηση ξεχωριστή. Και μετά, η Πράγα. Το ταξίδι στον αγαπημένο προορισμό, έστω και αν έγινε με πολύ κακή διάθεση, ήταν εμπειρία μοναδική.
Η χρονιά που φεύγει, έφερε επίσης μία καινούργια καλή φίλη, από εκείνες που κάνουν κάτι πολύ απλό και σημαντικό: σε παίρνουν τηλέφωνο να σε ρωτήσουν «τι κάνεις;». Και, φυσικά, και η γνωριμία με την Πέννυ, που έκανε πιο μελωδικά τα βράδια.
Α, θα το ξέχναγα, έφερε και τον Πιγκουίνο...
(ένα τραγούδι στο ύφος του κειμένου...)
Οι επιθυμίες δεν εκπληρώθηκαν, οι προσδοκίες (μεγάλες κι... εκτός πραγματικότητας, απόρροια «αφελών» συναισθημάτων) δεν δικαιώθηκαν και αυτό που απομένει είναι η αίσθηση ότι άλλη μία χρονιά έφυγε έτσι, χωρίς να φέρει τα ποθούμενα.
Πάντως, το 2009 είχε και λίγα καλά. Πρώτα και πάνω από όλα, μία ημερήσια εκδρομή τον Ιούλιο σε νησί, που μπορεί να μην πήγε κατ' ευχήν αλλά και μόνο το γεγονός ότι υπήρξε, ήταν φανταστικό. Ανάμνηση ξεχωριστή. Και μετά, η Πράγα. Το ταξίδι στον αγαπημένο προορισμό, έστω και αν έγινε με πολύ κακή διάθεση, ήταν εμπειρία μοναδική.
Η χρονιά που φεύγει, έφερε επίσης μία καινούργια καλή φίλη, από εκείνες που κάνουν κάτι πολύ απλό και σημαντικό: σε παίρνουν τηλέφωνο να σε ρωτήσουν «τι κάνεις;». Και, φυσικά, και η γνωριμία με την Πέννυ, που έκανε πιο μελωδικά τα βράδια.
Α, θα το ξέχναγα, έφερε και τον Πιγκουίνο...
2 σχόλια:
...πέθανε κι ο Ντε Νίγκρις, θα πρόσθετα εγώ για να ολοκληρώσω τον "μεστό" απολογισμό σου.
Πιγκουίνος έγραψε:
"Α, θα το ξέχναγα, έφερε και τον Πιγκουίνο..."
Το πιο σημαντικό κόντεψες να ξεχάσεις. Το μπλογκ που άλλαξε τις ζωές όσων το διαβάζουν. Μια (αναγκαία) νότα απαισιοδοξίας στις χαρούμενες ζωές μας.
Δημοσίευση σχολίου