Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2011

Διάγγελμα του «Ιδρύματος»: «Έλληνες, μαζί τα φάγατε»

Εδώ και περίπου ένα μήνα έχει αρχίσει στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ μία σατιρική εκπομπή που λέγεται «το Ίδρυμα».
Υποτίθεται πως το «Ίδρυμα» έχει έρθει στην Ελλάδα για να βοηθήσει τους Έλληνες να αντιληφθούν τα λάθη, στα οποία υπέπεσαν με συνέπεια η χώρα να φτάσει στο χείλος του γκρεμού και να τους μεταμορφώσει σε υπεύθυνους πολίτες.

Επειδή λέει τα πράγματα με το όνομά τους (με τη φυσιολογική υπερβολή που... απαιτείται στη σάτιρα) και επειδή κατακρίνει τους Έλληνες, που έχουν μάθει να ακούνε μόνο εγκώμια και ότι δεν φταίνε σε τίποτα, πολλοί τους βρίζουν και τους απειλούν ακόμη (έχουν βγάλει πολλά τέτοια τηλεφωνήματα αγανακτισμένων στον «αέρα»). Πράγματι, αν ανήκετε στους «Αγανακτισμένους» και τους ακούσετε, θα αγανακτίσετε πολύ περισσότερο.
Ο Πιγκουίνος, που θεωρεί ότι για τη σημερινή κατάσταση της χώρας του, φταίει πρώτα από όλους ο ίδιος και μετά οι άλλοι (οι όποιοι άλλοι), παραθέτει σήμερα το πρώτο διάγγελμα του «Ιδρύματος». Φυσικά, δεν είναι δημοφιλές και στους περισσότερους προκαλεί οργή. Στους λιγοστούς αναγνώστες του Πιγκουίνου (που ξέρουν ότι απεχθάνεται το χάιδεμα των αυτιών), ελπίζω να αποτελέσει τροφή για σκέψη.
Ιδού λοιπόν:
«Έλληνες,
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησής σας είπε πριν από αρκετούς μήνες ότι 'μαζί τα φάγατε'. Το Ίδρυμα, βέβαια, θεωρεί ότι ένας πολιτικός που είναι υπουργός εδώ και τριάντα χρόνια και μάλιστα υπέρβαρος δεν είναι ο καταλληλότερος κάνει τέτοιες αποκαλύψεις. Όμως, σ’ αυτή τη φράση του υπάρχει μια πικρή αλήθεια την οποία δεν δείχνετε να έχετε καταλάβει. Έλληνες,
Ανάμεσά σας ζουν όντως φτωχοί συνταξιούχοι οι οποίοι, όντως δεν έχουν να πάρουν τα φάρμακά τους. Κανείς όμως δεν αναφέρει ότι πρόκειται για ανθρώπους που δεν έχουν πληρώσει ποτέ εισφορές και ότι οι συντάξεις τους είναι από τα δανεικά του κράτους σας. Ανάμεσά σας υπάρχουν άνθρωποι που εργάζονται στο δημόσιο τομέα με αμοιβές που όσοι κάνουν αντίστοιχες δουλειές στην ιδιωτική οικονομία δεν τις φαντάζονται. Κανείς ποτέ δε σκέφτηκε ότι οι αυξήσεις τους είναι από τα δανεικά του κράτους σας.
Ανάμεσά σας υπάρχουν προστατευμένοι επαγγελματίες με -υποτίθεται- υγιή ασφαλιστικά ταμεία τα οποία με την προστασία των τιμών και τις εισφορές υπέρ τρίτων επιβάρυναν την οικονομία σας. Κανείς δε σκέφτηκε ότι αυτή η επιβάρυνση πληρώθηκε από τα δανεικά του κράτους σας.
Έλληνες,

Τα μεγάλα συμφέροντα έφαγαν πολλά από τα δανεικά του κράτους σας.

Κι εσείς επίσης. Οι πολλές ακρίδες κάνουν μεγαλύτερη ζημιά από έναν ελέφαντα.

Οπότε Έλληνες, ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΤΕ. Και φάγατε πάρα πολλά.
Απλώς, εσάς σας αδίκησε η διαίρεση».

7 σχόλια:

Νίκος Ματσαμπλόκος είπε...

http://news247.gr/ellada/politiki/900_000_eyrw_tha_mas_stoixisei_to_grafeio_toy_venizeloy.1361714.html?fb_ref=recArt

Όντως, μαζί τα φάγαμε. Απλά εμείς φάγαμε 10 κι αυτοί εκατομμύρια, αλλά το ίδιο είναι μωρέ, για μερικά μηδενικά παραπάνω...

Ανώνυμος είπε...

ΤΑ ΕΙΠΕΣ ΟΛΑ !ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΕΓΩ ......ΚΑΛΥΤΕΡΑ Η ΣΙΩΠΗ!ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ!

Πιγκουίνος είπε...

Φίλτατε Ματσαμπλόκε, το ζήτημα δεν είναι τα μηδενικά αλλά η πράξη του καθενός και η έλλειψη σεβασμού προς τους υπόλοιπους συνέλληνες. Κακός είναι ο ένας που τρώει τα πολλά κακός και ο άλλος που τρώει λιγότερα.
Ακριβώς αυτού του είδους η αντίδραση («έλα μωρέ, επειδή έφαγα εγώ θα φαληρίσουμε; Δεν κοιτάς πόσα έφαγαν οι άλλοι;»), μας έχει φέρει ως εδώ.
Αλλά ας το πάρουμε και με τη δική σου... ελληνική λογική. Βάλε έναν αχρείαστο δημόσιο υπάλληλο, που μπήκε με μέσο και... ξύνεται. Υπολόγισε το μηνιαίο μισθό του (κατά μέσο όρο για όλα τα χρόνια... υπηρεσίας του) που μαζί πληρώνουμε, πολλαπλασίασέ το με το 14 (πλέον με το 12) για να δεις πόσα στοιχίζει το χρόνο και όλο αυτό κάντο επί 35 για να δεις πόσο συνολικά κόστισε η «καριέρα» του στον Έλληνα φορολογούμενο. Πόσα μηδενικά βγαίνουν; Λίγα ή πολλά;
Και μετά, βέβαια, θα του δίνουμε και σύνταξη.
Πόσα μηδενικά βγάζεις; Λίγα ή πολλά;

Πιγκουίνος είπε...

Και τα δικά μου σέβη Μαρία!

coolplatanos είπε...

Πιγκουίνε έχουν ίδια ευθύνη εκβιαστής και εκβιαζόμενος; Σκέψου τι θα απαντήσεις, διότι θα έχει και συνέχεια το σχόλιο μια και αυτή τη στιγμή βιάζομαι να φύγω και κόλλησε το προηγούμενο που έγραψα και δεν προλαβαίνω να εκθέσω όλο το σκεπτικό μου.

Πιγκουίνος είπε...

Μόλις τώρα, μετά από εννέα ημέρες, είδα το σχόλιό σου, coolplatanos.
Δεν συμφωνώ με τους όρους εκβιαστής και εκβιαζόμενος. Αλλά δεν θα μείνουμε εδώ.
Αν π.χ. εγώ πάω αύριο στον Χ πολιτικάντη και του πω «σε ψηφίζω αλλά θα με βάλεις κάπου στο Δημόσιο αν βγεις», εφόσον τελικά βγει και με... βολέψει, έχω μερίδιο ευθύνης για τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος ή όχι; Θεωρώ ότι και οι δύο έχουν την ίδια ευθύνη. Θες να μην έχουν την ίδια; Να είναι 40-60; Να είναι 30-70, 20-80; Ας είναι τόσο.
Δεν έχω δει, όμως, κανέναν από τον πάντα ριγμένο (για σένα και εκβιαζόμενο) λαό, να αναλαμβάνει ευθύνη και να λέει πως φταίει και αυτός: γιατί έβαλε μέσο να βρει δουλειά, γιατί κλέβει την εφορία, σβήνει τις κλήσεις, παίρνει σύνταξη ανάπηρου ενώ είναι υγιής κλπ.
Ούτε έχω δει κανέναν να μπαίνει στον κόπο να γράφει ή να λέει κάτι τέτοιο (πλην του Ιδρύματος, που φαντάζομαι δεν το ακούς) από φόβο να μην τον κακολογίσουν. Αντίθετα, ο λαός, και μάλιστα ο... αγωνιζόμενος, βγαίνει και φωνάζει «Δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε».

coolplatanos είπε...

Θα απαντήσω προς το παρόν με κάποιους συνδέσμους http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1294224 για το πώς συνεχίζουν το έργο http://taxalia.blogspot.com/2011/09/i.html που κάνουν για κοντά 40 χρόνια οι πόλοι του δικομματισμού. Ας πει, λοιπόν, το Ιδρυμα -αν έχει κοχόνες- σε αυτούς τους κυρίους που τα κάνουν αυτά να ξεκουμπιστούν διότι προσωπικά δεν σκοπεύω να νιώσω συνένοχη για κάτι που από επιλογή δεν συμμετείχα κι αν κι εσύ δεν συμμετείχες δεν καταλαβαίνω γιατί αναλαμβάνεις ευθύνες και φορτώνεσαι ενοχές που δεν σου αναλογούν λέγοντας ότι όλοι είμαστε υπεύθυνοι για το σημερινό χάλι.
Πέρα από αυτούς ωστόσο υπήρχε και μία μερίδα κόσμου που σερνόταν από ανάγκη πίσω από όλους αυτούς όχι μόνο για δουλειά στο δημόσιο, αλλά ακόμα και για δουλειά σε εργοστάσια στις περιφέρειες τους. Αυτούς τους θεωρώ θύματα και όχι βολεμένους διότι ήταν πολιτικοί όμηροι του κάθε βολευτή (το γράφω σκόπιμα λάθος). Του κάθε βολευτή που ενίοτε τοποθετούσε για εξάμηνο κόσμο σε ΔΕΚΟ και μέχρι να καλομάθουν τη δουλειά τους άλλαζαν. Ετσι κρατούσαν περισσότερους σε ομηρία, ξοδεύονταν εργατοώρες για την εκπαίδευσή τους και χρήμα για την πληρωμή τους και μετά ερχόταν η άλλη φουρνιά του βολευτή για να τους έχει όλους στο περίμενε. Κακώς δεσμεύονταν, κακώς έπαιζαν στο παιχνίδι, κακώς τους ψήφιζαν, αλλά δεν θα τους λιθοβολήσω αν είχαν ανάγκη. Δεν θα τους λιθοβολήσω διότι η δουλειά είναι δικαίωμα για όλους. Και υπήρχαν και τέτοιοι, έστω λίγοι και εκεί ευθύνονταν περισσότερο οι θύτες και όχι τα θύματα.