Δύο πράγματα έχουν μείνει στη μνήμη μου από την 11η Σεπτεμβρίου του 2001.
Το ένα είναι ότι βρισκόμουν στη δουλειά και -όπως όλοι μας- παρακολουθούσα στην τηλεόραση αποσβολωμένος τα όσα απίστευτα συνέβαιναν τη «μαύρη εκείνη» ημέρα και το άλλο ότι οι περισσότεροι γύρω μου χαίρονταν επειδή σκοτώνονταν Αμερικάνοι...
Ακόμη και σε διεθνή ποδοσφαιρικά παιχνίδια που έγιναν εκείνες τις ημέρες, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ (αν δεν κάνω λάθος) αποδοκίμαζαν άγρια την ώρα που υπήρχε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων. Μάλιστα, ορισμένες εφημερίδες βάφτιζαν την ασέβεια, «πολιτική στάση»... Ποτέ δεν θα καταλάβω πώς είναι δυνατόν κάποιος να χαίρεται όταν ένας άνθρωπος χάνει τη ζωή του...
Όπως και να έχει, σήμερα, οκτώ χρόνια μετά, όλοι ξέρουμε ότι ο κόσμος μας άλλαξε και έγινε ακόμη χειρότερος με αιτία τα όσα αποτρόπαια συνέβησαν στις 11/9. Εκείνη η ημέρα, δεν θα ξεχαστεί ποτέ, όχι μόνο από τους συγγενείς των 2.993 νεκρών αλλά από όλους μας...
Το ένα είναι ότι βρισκόμουν στη δουλειά και -όπως όλοι μας- παρακολουθούσα στην τηλεόραση αποσβολωμένος τα όσα απίστευτα συνέβαιναν τη «μαύρη εκείνη» ημέρα και το άλλο ότι οι περισσότεροι γύρω μου χαίρονταν επειδή σκοτώνονταν Αμερικάνοι...
Ακόμη και σε διεθνή ποδοσφαιρικά παιχνίδια που έγιναν εκείνες τις ημέρες, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ (αν δεν κάνω λάθος) αποδοκίμαζαν άγρια την ώρα που υπήρχε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των θυμάτων. Μάλιστα, ορισμένες εφημερίδες βάφτιζαν την ασέβεια, «πολιτική στάση»... Ποτέ δεν θα καταλάβω πώς είναι δυνατόν κάποιος να χαίρεται όταν ένας άνθρωπος χάνει τη ζωή του...
Όπως και να έχει, σήμερα, οκτώ χρόνια μετά, όλοι ξέρουμε ότι ο κόσμος μας άλλαξε και έγινε ακόμη χειρότερος με αιτία τα όσα αποτρόπαια συνέβησαν στις 11/9. Εκείνη η ημέρα, δεν θα ξεχαστεί ποτέ, όχι μόνο από τους συγγενείς των 2.993 νεκρών αλλά από όλους μας...
3 σχόλια:
Ενας από τους λόγους που δεν πηγαίνω πιά στο γήπεδο είναι γιατί δεν μπορώ τέτοιου είδους περιστατικά καθώς και χουλιγκανισμούς και όλα εκείνα που στερούν πολιτισμό τα οποία βέβαια υπάρχουν σε όλο το φάσμα της ελληνικής κοινωνίας και όχι μόνο στα γήπεδα! Οσο για την στάση ορισμένων εφημερίδων, λυπάμαι και εξεγείρομαι συγχρόνως. Ο προβληματισμός σου και όσα αναφέρεις μου αρέσουν! Καμεν
Εμείς ακούγαμε ραδιόφωνο, που λέγανε για ένα τρομερό και απίστευτο ατύχημα που έγινε στο WTC. Μόνο ο πατέρας μου είπε «μπας και είναι τρομοκρατικό χτύπημα και όχι ατύχημα, γιατί παλιότερα τους είχαν βάλει και βόμβα εκεί».
Δεν πρόλαβε να τελειώσει και ακούσαμε του εκφωνητές να φωνάζουν σαν τρελοί ότι ένα δεύτερο αεροπλάνο πλησιάζει απειλητικά τους πύργους!!!
Όσο για τους οπαδούς, το ξέρουμε όλοι ότι πάντα ήταν κάγκουρες και αναγκάζουν τους φιλάθλους να φύγουν από τα γήπεδα.
Το κακό, ΚΑΜΕΝ και mariw, στο συγκεκριμένο ζήτημα (των γηπέδων) δεν είχε να κάνει τόσο με τη στάση των ανεγκέφαλων οπαδών όσο με το γεγονός ότι τους κάλυπταν τα ΜΜΕ.
Λογικό, όμως, είναι αφού κατά τη γνώμη μου, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων χάρηκε για αυτό που συνέβη εκείνη τη μέρα. Εκτός αν κάνω λάθος.
Δημοσίευση σχολίου