Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Ενοχλητικές αλήθειες από το «Ράδιο Αρβύλα»


Τους... Αρβύλες τους παρακολουθώ, συνήθως, χωρίς όμως να τους έχω και ιδιαίτερη αδυναμία. Ωστόσο, οφείλω να τους παραδεχθώ για όσα είπαν χθες στο παραπάνω σκετσάκι, που προηγήθηκε την έναρξης της εκπομπής τους.
Είχα την εντύπωση ότι και αυτοί, όπως οι περισσότεροι στην τηλεόραση, θέλοντας να γίνουν αρεστοί στο κοινό τους, δεν λένε τα πράγματα όπως ακριβώς έχουν αλλά αντίθετα, χαϊδεύουν αυτιά για να ανεβάσουν τη θεαματικότητά τους. Άλλωστε, όπως έχω γράψει κι άλλες φορές, το εύκολο είναι να φορτώνουμε όλα τα κακά στους πολιτικούς, βγάζοντας απέξω τους εαυτούς μας. Όσοι αυτή την εποχή βρίζουν τους πολιτικούς, μαζεύουν και το περισσότερο κοινό, συνήθως «αγανακτισμένο».
Οφείλω, λοιπόν, να τους παραδεχθώ και μακάρι να ακολουθήσουν κι άλλοι μήπως κάποιοι από τον λαό αντιληφθούν για ποιους λόγους φτάσαμε εδώ που φτάσαμε...

14 σχόλια:

Σοφία Ζ. είπε...

δεν το είχα δει Πιγκουίνε και πράγματι λέει αλήθειες, αλήθειες όμως εκατέρωθεν. Δεν είναι όλοι οι Ελληνες δημόσιοι υπάλληλοι, δεν είναι όλοι οι Έλληνες λαμόγια με εικονικές επιχειρήσεις, δεν έχουν πάρει όλοι αναπηρικές συντάξεις. Ο Αντώνης στο βιντεάκι εκφράζει αυτήν την άλλη Ελλάδα που δυστυχώς αδικείτο και στις καλές εποχές, αδικείται και τώρα. Το ότι οι πολιτικοί μας εξέθρεψαν ένα κράτος υπερφίαλο και υπερμεγέθες είναι δεδομένο, το ότι πολλοί βολεύτηκαν και αυτό είναι δεδομένο. Συγγνώμη αν κάποιος βγει στο δρόμο, πες γιατί τρελλάθηκε, και μοιράζει λεφτά στον κόσμο, θα φταίει ο κόσμος που τα παίρνει ή αυτός που τα μοιράζει ή οφείλει αυτός που τα παίρνει να ρωτήσει αν καλά κάνει και μοιράζει ο άλλος λεφτά!
Οι υπόλοιποι όμως Αντώνηδες ή "ανθρωπάκια" του Λαζόπουλου, μόνο την ανοχή τους έδειξαν στο σύστημα, την ίδια ανοχή που δείχνουν τώρα στα χαράτσια και στη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας και την ίδια ανοχή που θα δείξουν και στο μέλλον γιατί μας αρέσει δεν μας αρέσει η κοινωνία αποτελείται από φιλήσυχους πολίτες και όχι από ήρωες και ηγέτες. Μαστιγώστε μας λοιπόν.

Πιγκουίνος είπε...

Η βάση του συλλογισμού σου είναι σωστή αλλά ως ένα σημείο. Οι πολιτικοί εξέθρεψαν το υπερφίαλο κράτος γιατί το θέλησε η κοινωνία, όχι όλη αλλά σημαντικό μέρος της. Εγώ, βλέπω μια προσπάθεια απενεχοποίησης του κόσμου προκειμένου να πέσει όλη η ευθύνη σε 300, 400, 1.000 πολιτικούς.
Μα εμείς ψηφίσαμε τους κακούς πολιτικούς, εμείς ανεχόμασταν τα ρουσφέτια τους και ζηλεύαμε (και αποθεώναμε!) εκείνους που είχαν το μέσο και βολεύονταν ή εκείνους που έβρισκαν τρόπο να κλέβουν την Εφορία ή εκείνους που έπαιρναν τις επιδοτήσεις της ΕΟΚ και αντί να επενδύσουν, πήγαιναν στα σκυλάδικα κλπ.
Φυσικά, δεν ισχύει για όλους αλλά η δική μου εκτίμηση είναι ότι ζούμε σε μία διεφθαρμένη κοινωνία, που απαιτεί να διοικείται από αρίστους. Γίνεται; Οι πολιτικοί είναι η εικόνα μας...

Χρήστος Γ. είπε...

Έχουμε την κοινωνία, το κράτος, το σύστημα, τους πολιτικούς που μας αξίζουν.
Απορώ πως ο θεός μας έκανε τη χάρη να ζούμε σ' αυτόν τον υπέροχο τόπο!
Αποτελέσαμε όλα αυτά τα χρόνια το λιγότερο "μικρομέτοχοι" στην εταιρεία "ΤΟ ΛΑΜΟΓΙΟ".
Ακόμα κι αν δεν γλύψαμε ούτε ένα κοκκαλάκι τους ΑΝΕΧΘΗΚΑΜΕ και αυτό δεν απέχει πολύ από την συνυπευθυνότητα την ενοχή.
Φαύλος κύκλος!

ακυβέρνητος είπε...

Συγγνώμη Πιγκουίνε, εσύ κατάλαβες από αυτή τη παπάρα ότι ΔΕΝ θέλουν να γίνουν αρεστοί στο κοινό τους; Γιατί εγώ κατάλαβα το ακριβώς αντίθετο. Μέχρι χθες το «χιούμορ» τους είχε απήχηση σε πιτσιρίκια το πολύ μέχρι Β’ Γυμνασίου. Τώρα που είναι και της μόδας …πολιτικοποιήθηκαν! Άλλαξε το target group και πάμε σε πιο πιασάρικα θέματα!
Γράφεις «το εύκολο είναι να φορτώνουμε όλα τα κακά στους πολιτικούς, βγάζοντας απέξω τους εαυτούς μας. Όσοι αυτή την εποχή βρίζουν τους πολιτικούς, μαζεύουν και το περισσότερο κοινό, συνήθως «αγανακτισμένο».
Δηλαδή, τώρα που οι ράδιο αρβύλα βρίζουν το δημόσιο, αγιοποιώντας τον ιδιωτικό τομέα, τι ακριβώς κάνουν; Το δύσκολο; Μου έρχεται να βάλω τα γέλια! Απαλλάσσουν τους πολιτικούς και ρίχνουν το ανάθεμα σε όλο τον κόσμο που δουλεύει στο δημόσιο. Δηλαδή ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ που έκανε ο Λοβέρδος και ο Πάγκακος. Κοίτα να δεις λοιπόν, ενώ ολάκερη η Ελλάδα τους φτύνει πατόκορφα και όπου τους πετύχει τους πλακώνει στα κοσμητικά και στα γιαούρτια, στη συγκεκριμένη πουστιά συμφωνείτε όλοι σας. Τα συγχαρητήρια μου λοιπόν.
Ελάχιστο μυαλό να διέθεταν οι οπαδοί αυτών των μαλακισμένων θεωριών θα έπρεπε να το βάλουν να σκεφτεί: ΟΛΟΙ διορίστηκαν με γλείψιμο; ΟΛΟΙ είναι κηφήνες; Δεν δουλεύει ΚΑΝΕΝΑΣ; Ενώ στον Ι.Τ. ΟΛΟΙ είναι παραγωγικοί; ΟΛΟΙ παίρνουν ελάχιστα; ΟΛΟΙ είναι τίμιοι; ΟΛΟΙ είναι ικανοί;
Γράφεις «μακάρι να ακολουθήσουν κι άλλοι μήπως κάποιοι από τον λαό αντιληφθούν για ποιους λόγους φτάσαμε εδώ που φτάσαμε...»
Αν ερμηνεύω σωστά, εννοείς πως φτάσαμε εδώ εξαιτίας του δημοσίου και των υπαλλήλων του.
Μου επιτρέπεις μια φιλική συμβουλή αγαπητέ Πιγκουίνε;
Πάρτο αλλιώς. Αναμασάς τις θεωρίες αυτών που αντιμάχεσαι.

Σοφία Ζ. είπε...

Από γενέσεώς του, το ελληνικό κράτος πάσχιζε να βρει έναν δρόμο ευρωπαϊκό, έχοντας όμως δομές που προέρχονταν από την οθωμανική αυτοκρατορία (προερχόμενες και εκείνες με τη σειρά τους από την βυζαντινή αυτοκρατορία), άγνωστες εν πολλοίς και μη φιλικές στους Ευρωπαίους. Χωρίς να υπεισέλθω σε πολιτική/κοινωνική ανάλυση, δεν είναι εξάλλου το αντικείμενό μου, ο μετασχηματισμός δεν ήταν ούτε εύκολος ούτε επιτεύξιμος σε κάποιες περιπτώσεις. το μοντέλο οικονομίας που θα μπορούσε να επιτευχθεί ίσως να έπρεπε να είναι διαφορετικό, φιλικό στην κουλτούρα, φιλικό στο τόπο και το περιβάλλον, προσδίδοντας προστιθέμενη αξία σε αυτά που ήδη ξέραμε καλά. Αυτό δεν έγινε και ακόμη και τώρα δεν γίνεται. Η ύπαρξη ενός τεράστιου δημόσιου τομέα, που καλύπτει την ανεπάρκεια των δομών του ιδιωτικού τομέα για απορρόφηση της απασχόλησης/ανεργίας αλλά και πραγματικές ανάγκες της οικονομίας, (μη στεκόμαστε στους οργανισμούς-μαϊμούδες που φτιάχνονται για χάρη ρουσφετιών - αυτοί πρέπει να καταργηθούν άμεσα και οι δημιουργοί τους να τιμωρηθούν παραδειγματικά) δεν είναι γνώρισμα των τελευταίων 30 ετών. Και επί Χαρίλαου Τρικούπη, το ίδιο συνέβαινε. Η ύπαρξη ενός επίσης τεράστιου δημόσιου τομέα στην Γαλλία δεν ανέκοψε την ανάπτυξή της.
Η κατασπατάλιση πόρων στην μη στοχευμένη προσπάθεια εκβιομηχάνισης και η εν συνεχεία αποβιομηχάνιση της χώρας σε τομείς που υπήρχε ισχύς αλλά και η εγκατάλειψη της αγροτικής παραγωγής (κατά τις προσταγές της τότε ΕΟΚ) κατά την ταπεινή μου και ίσως εσφαλμένη γνώμη συνέβαλαν στο να απογυμνωθεί η οικονομία από τις παραγωγικές δομές της.

Δεν είμαστε μικρομέτοχοι στην εταιρία ΛΑΜΟΓΙΟ. Η ψήφος ή ακόμη και η μη ψήφος δεν μπορεί να θεωρηθεί συνενοχή και συνυπευθυνότητα, τη στιγμή που το σύστημα (εκλογικό και όχι μόνο) είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να κυβερνά πάντα η καθεστηκυία τάξη σε όποια έκφανσή της. Δυστυχώς οι πολιτικοί μας έχουν μελετήσει πολύ καλά την "Ψυχολογία των Όχλων" και τη χρησιμοποιούν όπου δει.
Πάρτε παράδειγμα τις εκλογές του 2009, ο κόσμος ψήφισε το σύνθημα "Λεφτά υπάρχουν", η εναλλακτική της λιτότητας δεν ήταν επιθυμητή και λογικά νομίζω. Θα έπρεπε όλοι να διαθέτουμε MBA ή PHD στα δημοσιονομικά για να αντιληφθούμε που όδευε η Ελλάδα. Δεν έχω δει σε καμιά χώρα, το λαό να ψηφίζει αφού έχει λάβει και μελετήσει τους εθνικούς λογαριασμούς και έχει ζητήσει απαντήσεις επ' αυτών απ'όλα τα κόμματα.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

Χρήστος Γ. είπε...

Αγαπητή Σοφία Ζ.
Προφανώς το σχόλιό σου αναφέρεται στο δικό μου σχόλιο. Αλλά δεν έχει σημασία, κουβέντα κάνουμε όλοι μας εδώ.

Έχω πάψει προ πολλού να πιστεύω ότι τα αίτια των κακών που μας έχουν βρει οφείλονται στο Βυζάντιο, την Τουρκοκρατία και στον κακό μας τον καιρό. Σιγά μη φταίνε ο Δαρείος, ο Αρταξέρξης και ο Μαρδόνιος. Σκύβουμε και χώνουμε το κεφάλι μας στην άμμο, κι εγώ αυτό δεν πρόκειται να το κάνω.

Δεν καταλαβαίνω επίσης τη λογική σου να δικαιολογείς τον γιγαντισμό του δημόσιου τομέα σαν φυσικό επακόλουθο να καλύψει την ανεπάρκεια του ιδιωτικού τομέα. Δηλαδή δεν έχουμε τι να τους κάνουμε, τους βάζουμε στο δημόσιο να τους κλείσουμε το στόμα τους πληρώνουμε κι ας μην κάνουν τίποτα, κι επειδή δεν είναι γνώρισμα μόνο των τελευταίων 30 ετών καλώς να συνεχίσουν να υπάρχουν.

Γράφεις ότι και επί Χ. Τρικούπη το ίδιο συνέβαινε. Ναι συμφωνώ αλλά αυτός δεν ήταν που είπε και το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν»; Όταν δε αναφερόμαστε σε άλλα κράτη το εξής ένα (Γαλλία) καλά θα είναι να αναφέρουμε και τα υπόλοιπα που το αφορούν και όχι μόνο αυτά που μας συμφέρουν, γιατί τότε προσπαθώντας να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα στο τέλος τα πιστεύουμε κι εμείς οι ίδιοι.

Σήμερα άκουγα στις ειδήσεις ότι Έλληνες και Κινέζοι συμφώνησαν σε εξαγωγές προς την Κίνα κρασιού ύψους 550 εκατομμυρίων.

Άλλαξε κάτι από την αμαρτωλή εποχή που με νύχια και με δόντια προσπαθούμε να συντηρήσουμε; Ασφαλώς όχι! Οι προσταγές της τότε ΕΟΚ αν θυμάμαι καλά ήταν για προϊόντα που θα απορροφούσε η ΕΕ και η ύπαρξη επιδότησης αυτών των προϊόντων μας βόλευε ακόμα κι αν ρίχναμε τα προϊόντα αυτά στις χωματερές. Πάνω απ’ όλα η επιδότηση;

Είχα φίλους που το έκαναν αυτό. Δεν ασχολούνταν ποτέ με τις μηλιές που είχαν στο Πήλιο και όταν έρχονταν η ώρα της συγκομιδής έρχονταν από την Αθήνα που είχαν μετακομίσει, τρομάρα τους, πετούσαν τα αρρωστημένα μήλα στην χωματερή και τα «ΠΑΙΡΝΑΝΕ».

Την ευθύνη για την απογύμνωση της χώρας την έχουμε όλοι εμείς!

Στην Κρήτη αν ο κανονικός αριθμός αιγοπροβάτων αν ήταν πχ 10.000 κεφάλια στην ΕΕ δηλώνονταν τουλάχιστον 20.000. Πως; Όταν έρχονταν οι επιθεωρητές εκείνα τα βράδια γινόταν μεταφορά ζώων από τη στάνη το ενός λαμόγιου στην στάνη του άλλου ενώ την επομένη προς την αντίθετη κατεύθυνση κοκ. Κι έτσι ο επιθεωρητής μετρούσε τα ίδια ζώα δύο, τρεις, τέσσερις και δεν ξέρω πόσες φορές. Μπορώ να αναφέρω ΧΙΛΙΑΔΕΣ τέτοια παραδείγματα. Συντάξεις νεκρών, ψεύτικες αναπηρικές συντάξεις, δάνεια που ποτέ δεν ξοφλούσαμε, χρηματισμός πολεοδόμων, εφοριακών κλπ. ΧΙΛΙΑΔΕΣ!!!! Σήμερα όλοι αυτοί φωνάζουν να φύγουν τα λαμόγια. Ποιοι απ’ όλους; Εγώ, αυτοί, όλοι μαζί;

Αγαπητή Σοφία Ζ. συγνώμη για πρώτο πληθυντικό που χρησιμοποίησα για την εταιρεία «ΛΑΜΟΓΙΟ». Το κάνω πρώτο ενικό. Εγώ λοιπόν ο Πλοίαρχος ΕΝ που δεν είχα, δεν έχω και δεν πρόκειται να έχω σχέση με το ΑΜΑΡΤΩΛΟ ΔΗΜΟΣΙΟ και διάλεξα στη ζωή μου να ζήσω και να επιπλεύσω σε ένα από τα δυσκολότερα και ανταγωνιστικότερα επαγγέλματα θεωρώ τον εαυτό μου μικρομέτοχο σ΄ αυτήν την εταιρεία με την επωνυμία "ΛΑΜΟΓΙΟ". Γιατί απ’ ότι θυμάμαι όλο και κάποια κλίση παράνομου παρκαρίσματος όταν είχα την ευκαιρία έσβησα, όλο και προσπάθησα με μέσο να περάσω καλά στο στρατό και μη με στείλουν στον Έβρο ή σε αντιτορπιλικό να βγάλω τη θητεία μου, όλο και κάποιον καργιόλη ψήφισα στέλνοντάς τον στη βουλή που οργάνωσε με τη δική μου ψήφο και ανοχή το φαύλο κράτος. Θεωρώ λοιπόν τον εαυτό μου υπεύθυνο (στο βαθμό που μου αναλογεί) για όσα μου συμβαίνουν.
Συνέχεια...

Χρήστος Γ. είπε...

Τέλος δεν χρειάζεται να έχω μάστερ στα οικονομικά για να καταλάβω ότι δεν είναι δυνατόν ο συνοικιακός ανθοπώλης της απέναντι γωνίας από το σπίτι μου (ΓΕΓΟΝΟΣ και όχι πλάκα) πουλώντας γαρύφαλλα και πρασινάδες να διαθέτει ΠΟΡΣΕ ΚΑΓΙΕΝ όταν εγώ με το ζόρι έχω ΓΚΟΛΦ ενώ οργώνω τις θάλασσες από το 1976 (από καράβι γράφω όπου έχω ήδη 10 μήνες μακριά από την Ελλάδα, την οικογένειά μου και συνεχίζω ακόμα). Τα περισσότερα dream cars σε αναλογία κατοίκων διαθέτει η Ελλάδα. Σήμερα μετά αυτή την κατρακύλα γέμισαν οι μάντρες και πωλούνται όλα μπιρ-παρά που δεν αγοράζει πλέον κανένας. Τα εξοχικά μας σπίτια κι αυτά πλέον στο σφυρί. Όταν δεν πληρώνεις τους φόρους σου, τα δάνειά σου η κατάληξη αυτή θα είναι.

Δεν είναι δυνατόν να βλέπω ότι αυτή η χώρα δεν παράγει τίποτα και να πιστεύω ότι όλα πάνε καλά. Να αγοράζουμε ρεύμα από την Τουρκία, πατάτες και κρεμμύδια (κάποτε το ΞΕΡΟΧΩΡΙ Ευβοίας τροφοδοτούσε κρεμμύδια όλη την Έλλάδα) από την Αίγυπτο, πλαστελίνη για τα παιδάκια από την Ταιβάν, οδοντογλυφίδες από την Ταϊλάνδη. Είναι αστείο όσο και εξοργιστικό. Τις πατάτες όμως δεν τις καλλιεργεί ο εφοπλιστής αλλά ο γεωργός ο οποίος πίστεψε ότι δεν χρειάζεται πια να δουλέψει αφού και επιδοτήσεις υπήρχαν και σχεδόν τζάμπα εργατικά χέρια εξ Αλβανίας χιλιάδες, αλλά και η χωματερή νάναι καλά.

Που να φανταστούν στην Ευρώπη τι κομπίνες θα σκαρφιζόμασταν για να τους κοροϊδέψουμε τους κουτόφραγκούς.

Βέβαια σήμερα μας κακοφαίνεται που μας λοιδορούν οι γείτονες μας Αλβανοί και μας ζητούν να εργαστούμε γι’ αυτούς. Ο Μέρμυγκας και ο Τζίτζικας. Δεν το βλέπαμε ότι αυτό έρχονταν; Που να το δούμε με τη μαρμελάδα στα μάτια! Ήρθε η ώρα να πληρώσουμε και αυτό θα γίνει είτε το θέλουμε είτε όχι.
Ας αφήσουμε τις δικαιολογίες ότι γι όλα φταίνε οι Αμερικάνοι, η Μέρκελ, οι Σιωνιστές, οι Ιλουμινάτι και ο… Αλέφαντος!
Εμείς φταίμε!
Ω, συγνώμη και πάλι!
ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ!!!

ΥΓ: Ζητώ συγνώμη αν το γραπτό μου δείχνει να διαθέτει δόση ειρωνείας. Δεν είναι έτσι όμως. Οργή βγάζει γι’ αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μου. Οι απόψεις μας μπορούν να απέχουν αλλά η ουσία είναι μία. Η Ελλάδα μας κατεδαφίστηκε. Είμαι σίγουρος ότι έχουμε πιάσει τον πάτο όπου θα μείνουμε για πολλά χρόνια.
Κάποτε ο Μάνος Χατζηδάκις είχε πει:
Πάντα μ’ απασχολούσε το γνωστό εμβατήριο (Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει) όσες φορές τ’ άκουγα.
Έλεγα μέσα μου, τι άραγες εννοεί;
Σκέφτηκα, σαν κάτι να φωτίστηκε μέσα μου, εφόσον η Ελλάδα δεν πεθαίνει ποτέ, πάει να πει πως και ποτέ δεν θα αναστηθεί.

Ε, λοιπόν η Ελλάδα πέθανε και είμαι σίγουρος ότι θα αναστηθεί αρκεί όλοι μας να το θελήσουμε κάνοντας πρώτα την τίμια αυτοκριτική μας!

Απέναντι σε όλους
Με εκτίμηση

Πιγκουίνος είπε...

Πέτρο, δεν αντιμάχομαι κανέναν. Είμαι, όμως, πάντα απέναντι σε όσους ευθύνονται για το κατάντημά μας. Και δεν είναι μόνο οι πολιτικοί.
Για να φτάσουμε εδώ φταίμε όλοι και όχι μόνο αυτοί.
Δεν υποστήριξα ότι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι διορίστηκαν με μέσο ή ότι δεν είναι παραγωγικοί. Αλλά σε αυτήν την κατηγορία ανήκει πολύ μεγάλο ποσοστό. Άσε που είναι πολύ περισσότεροι από όσο θα έπρεπε.
Σε ό,τι έχει να κάνει με τις απορίες σου για εκείνους που δουλεύουν στον ιδιωτικό τομέα, η απάντηση είναι μία. Αν δεν είναι όλα αυτά που αναφέρεις (παραγωγικοί, τίμιοι και ικανοί) πολύ απλά απολύονται και δεν βρίσκουν δουλειά. Αλλά ακόμη και αν κάποιοι ξεγελούν, αυτός που ζημιώνεται είναι ο επιχειρηματίας, όχι το κράτος και εγώ ή εσύ, που παίρναμε ένα σωρό δάνεια για να πληρώνουμε, μεταξύ άλλων, και τους δημόσιους υπαλλήλους.
Επίσης, λόγω κρίσης απολύθηκαν περισσότεροι από 400.000 εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα. Αντίθετα, στο δημόσιο ακόμη και οι άχρηστοι δεν απολύονται. Τους έχουμε εκεί να τους καμαρώνουμε γιατί τους υποστηρίζουν οι συντεχνίες τους. Και εξακολουθούμε να τους πληρώνουμε...
Για μένα ο Πάγκαλος είχε δίκιο όταν έλεγε ότι μαζί τα φάγαμε. Ξέρω ότι ενοχλεί αλλά έτσι είναι. Και στο λέει κάποιος που δεν είχε ποτέ πάρε δώσε με το δημόσιο.
Στο κάτω κάτω πες πως έτσι είμαστε εμείς οι οπαδοί των μαλακισμένων θεωριών, που δεν διαθέτουμε ελάχιστο μυαλό και συμφωνούμε με πουστιές...

Πιγκουίνος είπε...

Σοφία, είναι ενδιαφέρουσα, για μία ακόμη φορά, η ανάλυσή σου. Ίσως σε κάποια συμπεράσματα να μη συμφωνούμε απολύτως αλλά η ουσία για μένα είναι ότι γίνεται διάλογος με επιχειρήματα από τον οποίο όλοι μας βγαίνουμε κερδισμένοι.
Σε αυτό το θέμα, πάντως, συμφωνώ με τον Chrisgio, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι -αμφότεροι- δεν αντιλαμβανόμαστε τις τεράστιες ευθύνες του πολιτικού κόσμου.
Και τέλος, εγώ ευχαριστώ που μπαίνεις στο μπλογκ και σχολιάζεις και συμβάλεις κι εσύ στο να γίνεται ουσιαστικός διάλογος.

Σοφία Ζ. είπε...

Αγαπητε Πιγκουίνε καλημέρα, ελπίζω να μην κάνω κατάχρηση του βήματος που απλόχερα προσέφερες, ξέρω ότι είθισται ο οικοδεσπότης να κλείνει τη συζήτηση αλλά τι να κάνω μπήκα αργότερα, και αισθάνομαι την ανάγκη να απαντήσω στο προηγούμενο σχόλιο του Crisgio.
Να διαβεβαιώσω ότι σε καμία περίπτωση δεν αντιπαρατίθεμαι και δεν κοντράρω. Διάβασα πολύ προσεκτικά τα επιχειρήματα και του Crisgio και τα επόμενα και σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να πώ ότι διαφωνώ, αντιθέτως συμφωνώ. Πονώ εξίσου για τη χώρα μου και υφίσταμαι και εγώ τις συνέπειες και δυστυχώς χωρίς να μπορώ να παρουσίασω αντίσταση, βλέπεις ανήκω στην κατηγορία των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα σε άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον, οπότε και όλα τα μέτρα τα τρώω στο κεφάλι και ανά πάσα στιγμή αντιμετωπίζω και τον πέλεκυ της ανεργίας. Χρησιμοποιώ και εγώ εδώ το πρώτο ενικό πρόσωπο - η ένσταση στα πληθυντικά πρόσωπα στην προηγούμενη ανάρτηση αφορούσε τον ισοπεδωτικό χαρακτήρα που το πληθυντικό πρόσωπο εμπεριέχει. Το σύνολο αποτελείται από ετερόκλητες μονάδες κατά την άποψή μου και οι γενικεύσεις είναι παρακινδυνευμένες. Και όλοι μας πέφτουμε στην ίδια αντίφαση, ενώ μιλούμε για το εμείς, διαχωρίζουμε τον εαυτό μας, ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Αν μπορούσαμε να κάνουμε μια δημοσκόπηση, θα εκπλησσόμαστε πόσο πολλοί είμαστε αυτοί που ανήκουμε σε αυτήν την κατηγορία (πάλι γενίκευση).
Ως προς τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας αλλά και τα κακώς κείμενα της κοινωνίας (βλέπετε πόσο εύσχημα αποδίδω όλα αυτά που με τόση ακρίβεια προσδιορίσατε παραπάνω) , ποτέ μου δεν θα υποστήριζα τη συνέχισή τους. Θα πρέπει να λυθούν άμεσα και κανονικά θα έπρεπε να έχουν λυθεί εδώ και 30 χρόνια. Την φαυλότητα την καταδικάζω εξ αρχής και μπορώ να πω ότι υποστηρίζω το «φέρτε πίσω τα κλεμμένα». Η πρώτη αντίδρασή μου θυμού και μένα είναι βρεγμένη σανίδα για όλους (έτσι μας μάλωσε και η Μέρκελ λίαν προσφάτως αλλά και ο Υπουργός Οικονομικών μας μαλώνει και μας στέλνει τιμωρία σε καθημερινή βάση), πίσσα και πούπουλα για τους πολιτικούς και αυτομαστίγωμα γιατί επέτρεψα με την ανοχή μου να γίνουν όλα αυτά. Δεν λύνεται όμως τίποτε έτσι. Η ένστασή μου είναι στο πως προσδιορίζεται χρονικά το άμεσα όταν έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους.
Στην οικονομική θεωρία διδασκόμαστε ότι οι παραγωγικοί πόροι κατευθύνονται εκεί που θα παραχθεί μεγαλύτερη ωφέλεια. Ιδεατά λοιπόν, απολύουμε 150.000-200.000 δημοσίους υπαλλήλους, τόσοι είναι περίπου οι πλεονάζοντες. Απελευθερώνονται εργατικοί πόροι, οι οποίοι συμπιέζοντας το εργατικό κόστος προς τα κάτω (υπερπροσφορά) απορροφώνται άμεσα στην ιδιωτική οικονομία, παράγεται περισσότερο και ανταγωνιστικότερο προϊον, πωλείται και εξάγεται, μεγιστοποιείται το κέρδος και επέρχεται η ανάπτυξη, ενώ και το κράτος παρουσιάζει πλεόνασμα!!! Μέσες άκρες η οικονομική θεωρία που διδάσκονται οι πρωτοετείς. Παραμένοντας για λίγο ακόμη στη θεωρία, και εισάγοντας περιοριστικές παραμέτρους μία μία, διαπιστώνουμε ότι η αντίδραση της ιδιωτικής οικονομίας στις νέες συνθήκες έχει να κάνει με τις δομές που διαθέτει και τους πόρους που έχει δεσμευμένους. Συνήθως οι δομές και η δέσμευση πόρων σχεδιάζονται εξ αρχής ώστε να έχουμε επιθυμητό αποτέλεσμα με τη χρήση όσο το δυνατόν λιγότερων πόρων (μεγιστοποίηση ωφέλειας). Για την παραγωγή 100 τσατσάρων δεν θα φτιάξω ένα εργοστάσιο που μπορεί δυνητικά στο μέλλον να φτιάξει 10.000 αυτοκίνητα. Επομένως και σε αυτήν την κατάσταση ceteris paribus η απορρόφηση των ανέργων (που υποθέτουμε ότι θα παραμένουν νέοι και σφριγηλοί αέναα) και η ανάπτυξη θέλουν τουλάχιστον 20 χρόνια. Τόσο χρειάζεται να φτιαχτούν παραγωγικές δομές (χωρίς γραφειοκρατία).

Σοφία Ζ. είπε...

Αν στο παράδειγμα αυτό υπεισέλθει και η αποστράγγιση της ρευστότητας της πραγματικής οικονομίας από το κράτος με αυξημένη φορολογία, παύουν να υφίστανται και οι απαιτούμενοι πόροι εξ ιδίων για ανάπτυξη (δεν συνυπολογίζονται οι καταθέσεις στο εξωτερικό). Η είσοδος και η παραμονή της πραγματικής οικονομίας στην ύφεση είναι γεγονός. Επομένως δεν προκύπτει όφελος για κανέναν (ούτε το κράτος εισπράττει το επιθυμητό, αλλά και η ύφεση εισέρχεται σε ένα καθοδικό σπιράλ με ιλιγγιώδη ταχύτητα). Επομένως η ανάπτυξη θα μετατοπισθεί για τα επόμενα 20 χρόνια (σύνολο 40). Στα μοντέλα της οικονομικής θεωρίας δεν λαμβάνονται καθόλου υπόψη παράγοντες ψυχολογίας, κοινωνικοί, κλπ. Οι 150.000-200.000 απολυμένοι είναι «πόροι», εμφανίζονται μόνο όταν τους έχει ανάγκη η παραγωγή, κατά τ’ άλλα δεν υφίστανται, δεν έχουν ανάγκες, δεν τρώνε, δεν κοιμούνται, δεν ντύνονται ..., αν σκεφτούμε όμως ότι είναι άνθρωποι που οδεύουν στην εξαθλίωση (δεν θα έλεγα ποτέ καλά να πάθουν, γιατί εναλλακτικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι λύνουμε το πρόβλημα στέλνοντάς τους σε θάλαμο αερίων και ξεμπερδεύουμε!!!!!! Κάποιοι οικονομολόγοι και δη Γερμανοί ίσως το έχουν σκεφθεί και ως λύση, λύση θα ήταν και να εξολοθρεύσουμε όλους τους Ελληνες κατά το πονάει δόντι κόβει κεφάλι.) και αρχίζουν να κυριαρχούν καλά κρυμμένα ένστικτα επιβίωσης, αυτοσυντήρησης, κλπ... Η κοινωνική αναταραχή που θα προκαλείτο καμμία σχέση δεν θα έχει με τις απεργίες των πρόσφατων ημερών, ούτε καν πρόγευση δεν αποτελούν τα πρόσφατα γεγονότα. Η ανάσχεση της οικονομικής δραστηριότητας θα έφερνε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση, και όλοι θα λέγαμε who cares, εδώ ο κόσμος χάνεται. Πολύ επικίνδυνες καταστάσεις που δυστυχώς δεν παραμετροποιούνται για να μπουν στα περίφημα μοντέλα της Τρόικας. Δεν είναι τυχαίο ότι πέφτει έξω στις προβλέψεις της και διαρκώς αναθεωρεί.
Που θέλω να καταλήξω; Το άμεσα πρέπει να είναι τόσο καλά σχεδιασμένο ώστε όχι να κρατηθούν τα κεκτημένα, ούτε να παραμείνουμε ίδιοι αλλά να επιτρέψει την έξοδο από την κρίση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και σε χρόνο τέτοιο που δεν θα καταδικάζει 2-3 γενιές στην εξαθλίωση (αφήνω καταμέρος τις φανφαρολογίες για περήφανο λαό / περήφανα νιάτα, τιμημένα γηρατειά, μιλώ για στοιχειώδη ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αυτή που επιθυμώ να έχει και ο λαός της ... Αιτής που τρέφεται με μπισκότα λάσπης) . Δεν μπορώ να δεχθώ αυτό που ειπώθηκε πρόσφατα από την Τρόικα ότι θα είμαστε τυχεροί αν το 2020 φθάσουμε στο έλλειμμα του 2009, δηλαδή στο σημείο που σηκώσαμε τα χέρια και ζητήσαμε διεθνή βοήθεια. (Κι αυτό αν πέσει μεσα στις προβλέψεις της, εδώ πέφτει έξω ανά τρίμηνο). Δηλαδή τι θα έχουμε κάνει, μια τρύπα στο νερό; Ο Keynes είχε πει το περίφημο in the long run we will all be dead. Δεν υποστηρίζω Κεύνσιανές ή νεοκεϋνσιανές θεωρίες, παρότι οι Αμερικανοί (ως διορατικότεροι στον καπιταλισμό) εφαρμόζουν τέτοιες πρακτικές τα τελευταία χρόνια. Κάτι παραπάνω ξέρουν μου φαίνεται.

Σοφία Ζ. είπε...

Και η αγανάκτηση: Εφόσον η χώρα δεν χρεωκοπήσει και εξακολουθώ να έχω τη δουλειά μου, πέραν της τακτικής φορολογίας που λόγω μείωσης αφορολογήτου θα αυξηθεί και αυτή ουσιαστικά, το 2012 θα με βρεί να πληρώνω επιπλέον τις δόσεις του κεφαλικού του 2010 και μόλις αυτό τελειώνει θα προστεθεί από τον Ιούλιο ο κεφαλικός του 2011, θα παρακρατείται δε από το μισθό και ο κεφαλικός του 2012 (τεχνική διόρθωση χαρακτήρισε την τροπολογία ο Υπουργός μας, ο οποίος έχει τη συνήθεια από βήματος τηλεοράσεως να μας μαλώνει όλους εμάς και να απειλεί ότι θα μας κόψει και το ρεύμα αν δεν πληρώσουμε το άλλο χαράτσι). Παράλληλα οι περίφημοι φοροφυγάδες, οι οποίοι με δηλώσεις εισοδήματος των 10.000 ευρώ έχουν εξάγει κατά τα τελευταία δύο χρόνια κάτι εκατομμύρια σε ελβετικές τράπεζες, ανήκουν στους μη έχοντες έχουν δε κομμένο το ρεύμα στη βίλα αφού έχουν μετοικήσει στο εξωτερικό, δεν πληρώνουν και αν ακόμη πληρώνουν κάτι τι, έχουν πίστωση χρόνου ως το 2014 για το ίδιο πράγμα που εγώ καλούμαι να πληρώσω μέσα στο 2012. Ας τους βρει και ας κατασχέσει όλη την περιουσία τους, αυτό κάνουν στην Ιταλία και όχι μόνο. Το αίσθημα δικαίου είναι απαραίτητο για να καταπιεί κανείς τόσο δυσβάσταχτα μέτρα και να μην αισθάνομαι εγώ (είπαμε για το πρώτο ενικό) ο βλάκας της υπόθεσης.
Με εκτίμηση προς όλους και τη συγγνώμη μου Πιγκουίνε για τα μακροσκελή μου κείμενα. Ούτε ο blogger δεν τα χωρά.

ακυβέρνητος είπε...

Πρώτα απ’ όλα δεν είναι στον ιδιωτικό τομέα όλοι υπάλληλοι και δεν παλεύουν όλοι για ένα τίμιο μεροκάματο. Υπάρχουν και οι επιχειρηματίες, οι βιομήχανοι, οι μεγάλοι και μικρομεσαίοι επαγγελματίες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι εργολάβοι κ.α. Χιλιάδες από αυτούς – αν όχι όλοι – έχουν καταξεσκίσει στο κλέψιμο το κράτος. Με το ΦΠΑ που δεν αποδίδουν, με αποδείξεις που δεν κόβουν, με πλαστά και εικονικά τιμολόγια, με φοροδιαφυγή και ένα σωρό άλλα. Κάποιοι από αυτούς δεν πληρώνουν στο προσωπικό τους ούτε και αυτά που ορίζει το κράτος. Τους βάζουν να υπογράφουν (υπό την απειλή της απόλυσης) για χρήματα που δεν παίρνουν και καρπώνονται τη διαφορά, ενώ τα εμφανίζουν και ως έξοδα!

Δεν σου κάνει εντύπωση που κανένας δεν «στοχεύει» κατά αυτών; Από τη μια στιγμή στην άλλη ΟΛΟΙ σας τακιμιάσατε με αυτά τα καθίκια που σας (μας) ρουφάνε το αίμα, συνταχθήκατε στο πλευρό τους και τα βάλατε με το δημόσιο υπάλληλο (όχι με το κράτος). Η τσίχλα αυτή είναι χιλιοδαγκωμένη και τώρα πια άνοστη.
Μήπως έχετε την εντύπωση ότι αν απολύονταν όλοι οι Δ.Υ. και στη θέση τους προσλάμβαναν ανθρώπους που μέχρι σήμερα δουλεύουν στον Ι.Τ. τα πράγματα θα διορθώνονταν; Μήπως θα αλλάζατε ΕΣΕΙΣ τη δημόσια διοίκηση, ή θα παραβαίνατε τους νόμους του κράτους (που δεν ψηφίσατε) και τους κανονισμούς της υπηρεσίας (που δεν συντάξατε) και θα εφαρμόζατε άλλες, δικές σας διατάξεις; Μήπως φαντάζεσαι ότι ο Δ.Υ κάνει του κεφαλιού του;

Ποτέ μου δεν ανέχτηκα τον τεμπέλη, το ρουφιάνο, τον αγενή υπάλληλο. Ότι έχω όμως το λέω μπροστά του! Στα μούτρα του! Δεν το βουλώνω και δεν ανέχομαι τη πουστιά του για να «κάνω τη δουλειά μου» και μετά να ξεσπάω σε πληκτρολόγια. Δεν είμαι εγώ αυτός που τα κανόνιζα με τον επίορκο εφοριακό, αντί να πληρώσω 20.000 να πληρώσω 5.000 στον ίδιο, για να βάλει το φάκελο στο αρχείο. Και μετά να βγαίνω και να κατηγορώ συλλήβδην όλους τους υπαλλήλους ότι τα παίρνουν μαύρα και είναι πουλημένα τομάρια. Αυτό εκτός από άδικο και ψέμα είναι και μαλακία.

Όσο γι’ αυτό που ανέφερες περί μεγάλου δημόσιου τομέα, μπορείς πολύ εύκολα να ψάξεις στο διαδίκτυο. Θα ανακαλύψεις ότι η Ελλάδα διαθέτει όχι τους περισσότερους Δ.Υ. στην Ε.Ε. όπως διατείνονται οι πολιτικοί και τα παπαγαλάκια τους, αλλά βρισκόμαστε πολύ κάτω και από το μέσο όρο! Και αυτό πριν γίνουν οι απολύσεις και οι εφεδρείες. Να αναλογιστείς επίσης ότι στην Ελλάδα μέσα στο δημόσιο υπολογίζονται και υπηρεσίες που σε άλλες χώρες ούτε καν υπάρχουν ή τις έχει αναλάβει ο ιδιωτικός τομέας. Π.χ. εμείς έχουμε τακτικό στρατό και ένστολους, κάτι που σε άλλες χώρες δεν υφίσταται. Ως Δ.Υ. επίσης μετρούνται και οι ιερείς.
Έχεις σκεφτεί ποτέ αν αυτά τα θαλασσοδάνεια (δανεικά κι αγύριστα) που έπαιρναν οι επιχειρηματίες για διατήρηση των θέσεων εργασίας στα εργοστάσια τους (που τελικά έκλειναν ή μεταφέρονταν στη Βουλγαρία) ευθύνονται για το κακό μας το χάλι;
Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσο επιβαρύνει και τη δική σου τσέπη η τεράστια φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή; Αν το κράτος δεν έχανε δισεκατομμύρια κάθε χρόνο, δε νομίζεις ότι ίσως να είχαμε και καλύτερη υγεία και καλύτερη παιδεία; Ή μήπως είσαι οπαδός της άποψης «θα τα έδιναν κι αυτά σε μισθούς»;
Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσο επιβαρύνει και τη δική σου τσέπη το λαθρεμπόριο, η έκδοση εικονικών τιμολογίων και τόσα άλλα;
Έχεις σκεφτεί ποτέ πόσο επιβαρύνει και τη δική σου τσέπη τα δισεκατομμύρια που οφείλει η ιδιωτική επιχειρηματικότητα στην εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία; Για ποιο λόγο νομίζεις ότι βούλιαξε το ΙΚΑ;
Δεν λέω (γιατί δεν γνωριζόμαστε) ότι ισοπεδώνεις τα πάντα. Εκατομμύρια όμως άλλοι το κάνουν.
Η πλήρης ισοπέδωση, από όπου κι αν προέρχεται, είναι ΦΑΣΙΣΜΟΣ. Κάνω λάθος;

Και κάτι τελευταίο. Γράφεις την άποψή σου, γράφω τη δική μου όπως και οι υπόλοιποι. Κάνουμε ειλικρινή διάλογο, με όρους και κανόνες. Χωρίς χυδαιολογίες και προσωπικές αναφορές. Δεν έχω την απαίτηση να αλλάξεις γνώμη και αν θες μπορείς και να σβήνεις τα δικά μου σχόλια. Αποφάσισα να σχολιάσω τον τίτλο της ανάρτησης «ενοχλητικές αλήθειες». Μπορώ να έχω την άποψη πως δεν είναι αλήθειες αλλά ευκολόπεπτες αρλούμπες;
Καλό σου βράδυ…

Πιγκουίνος είπε...

Σοφία, τα κείμενά σου είναι εξαιρετικά και μου αρέσει πολύ να τα διαβάζω.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος, που να σκέπτεται σοβαρά, και να διαφωνεί με τις επισημάνσεις σου. Έχεις απόλυτο δίκιο σε όσα αναφέρεις και στην περιγραφή της κατάστασης, στην οποία έχουν περιέλθει.
Πέτρο, πρώτον, δεν καταλαβαίνω τι εννοείς στην τελευταία παράγραφο. Ποιος σε εμπόδισε να γράψεις την άποψή σου; Σε λογόκρινε κανένας ή σε έβρισε κανένας;
Δεύτερον, με βάση όσα καταγγέλεις για φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή, παράνομες συναλλαγές πολιτών, οι οποίοι έχουν καταξεσκίσει στο κλέψιμο το κράτος (όπως χαρακτηριστικά αναφέρεις) κλπ. έρχεσαι σε αυτό που υποστηρίζω σθεναρά. Ότι για αυτό που ζούμε τώρα, φταίμε όλοι συνολικά και όχι μόνο οι κακοί πολιτικοί, η Μέρκελ, το ΔΝΤ κλπ.
Τέλος, όσο και αν δεν θες να το πιστέψεις, ναι έχουμε πολλούς περισσότερους δημόσιους υπαλλήλους από όσους χρειαζόμαστε. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους που έχουμε αυτά τα χάλια.