Γενικά είμαι φύσει απαισιόδοξος και ίσως για αυτό μέχρι χθες να πίστευα ότι για την Ελλάδα δεν υπήρχε πραγματική ελπίδα σωτηρίας. Αλλά μετά και τα χθεσινά, με τα οποία ξεπεράσαμε τους εαυτούς μας, είμαι απόλυτα σίγουρος.Αυτή η χώρα δεν έχει σωτηρία.
Σήμερα, παρατηρώ τους πανηγυρισμούς του... υπερήφανου λαού που τιμώρησε τους «προδότες» και ανέδειξε τη βία (την απόπειρα λιντσαρίσματος!) και το φάσκελο ως πράξη αντίδρασης στη δημοκρατία. Να δείτε που κανάλια και εφημερίδες θα κυνηγάνε για συνέντευξη και... αφιερώματα τον «γενναίο» μαθητή που μούντζωσε τους επίσημους στην παρέλαση της Λάρισας γιατί πλέον αυτός είναι ο σύγχρονος ήρωάς μας.
Δεν υπάρχει καν η δυνατότητα διαλόγου γιατί αν κάποιος πει αυτά που δεν «πρέπει» χαρακτηρίζεται προδότης... Φυσικά, αυτοκριτική, πρόταση για έξοδο από την κρίση και διάθεση προσφοράς δεν υφίσταινται, ενώ οι κραυγές έχουν σκεπάσει τους πάντες και τα πάντα.
Πλέον, προσωπικά, φοβάμαι ακόμη και για το αν θα αντέξει η δημοκρατία (δεν αναφέρομαι, φυσικά, στη φυλλάδα που πανηγυρίζει για το «νέο Όχι», αυτή θα κάνει χρυσές δουλειές).
Καληνύχτα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου