Ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, ένας πραγματικός αριστερός και επαναστάτης -γιατί, ευτυχώς, Αριστερά δεν είναι μόνο ο... Αλέξης Τσίπρας- φιλοξενήθηκε στην κυριακάτικη εκπομπή «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη στο MEGA.Ο επικεφαλής των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο είπε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και έστειλε τα δικά του μηνύματα στους Έλληνες, πολίτες («Αγανακτισμένους» και μη) και πολιτικούς, ενώ υπογράμμισε ότι ο κόσμος εξεγείρεται γιατί αισθάνεται αδικημένος.
Ξεχώρισα δύο σημεία.
Στο πρώτο ερωτάται από τον δημοσιογράφο, τι θα συζητούσε με τους Έλληνες, αν βρισκόταν στο Σύνταγμα. Και ως σοβαρός άνθρωπος που είναι, απάντησε:
«Τι είστε πρόθυμοι να κάνετε; Κατανοείτε το επείγον της κατάστασης; Αν για παράδειγμα η κυβέρνηση δεν λάβει κανένα αυστηρό μέτρο, οι άνθρωποι θα χάσουν και πάλι -ούτως ή άλλως- τη δουλειά τους. Αυτό πρέπει να το ξέρουν.
Και από την άλλη, θα έλεγα πως πρέπει να αποφασίσετε μεταξύ σας ποια προνόμια είναι αναγκαία και ποια όχι. Το γεγονός πως στην Ελλάδα, για παράδειγμα, υπάρχει ένας τρομακτικός αριθμός δημοσίων υπαλλήλων, παππάδες, αναρίθμητοι αξιωματικοί και οι διορισμοί γίνονται από σόι σε σόι.
Όλο αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται. Η συζήτηση 'πώς βγαίνουμε από εδώ' είναι δύσκολη. Δεν μπορούμε να καταργήσουμε μία κοινωνία, πρέπει όμως να την αλλάξουμε. Η Ελλάδα ήταν ένα κομμουνιστικό κράτος. Δημόσιοι υπάλληλοι, δημόσιοι υπάλληλοι... Έτσι κατέρρευσε και ο κομμουνισμός. Αυτή είναι μια κουβέντα που πρέπει να γίνει στην Ελλάδα.
Πρέπει η χώρα να οδηγηθεί σε νέες επενδύσεις, οι οποίες θα υποστηριχθούν από το κράτος. Όλα αυτά θα προσπαθούσα να συζητήσω στο Σύνταγμα».
Στο άλλο σημείο αναφέρεται στην ανάγκη συνεργασίας των δύο μεγαλύτερων κομμάτων: «Δεν καταλαβαίνω τους Έλληνες συντηρητικούς. Είναι τουλάχιστον εξίσου υπεύθυνοι για την κρίση όσο οι σοσιαλιστές. Η κρίση, δηλαδή, τους αφορά όσο αφορά την Παναγία η γέννηση του Ιησού. Σωστά; Και θα έπρεπε να είναι πρόθυμοι να αναλάβουν από κοινού με τους σοσιαλιστές τις ευθύνες τους προς όφελος του εθνικού συμφέροντος.
Δηλαδή, αν τώρα υπήρχε μία συντηρητική κυβέρνηση στην Ελλάδα, τι θα έκανε; Μάλλον θα ήταν χειρότερη από τον Παπανδρέου. Και οι Ευρωπαίοι συντηρητικοί του Ευρωκοινοβουλίου πρέπει να ασκήσουν πολύ περισσότερη πίεση στους Έλληνες συντηρητικούς, στον Μπερλουσκόνι κοκ. ώστε να αλλάξουν συμπεριφορά.
Το δράμα της Ελλάδας σήμερα είναι πως το εθνικό της συμφέρον θυσιάζεται για μικροπολιτικές σκοπιμότητες από κάποιους που τελικά αποδεικνύονται πολιτικοί νάνοι».
Σε παρατήρηση του δημοσιογράφου για την Αριστερά («αν πεις σε κάποιον οικολόγο ή γενικότερα αριστερό να συνεργαστεί με την κυβέρνηση, θα σε πει, τουλάχιστον, προδότη»), απάντησε: «Ναι, συμφωνώ μαζί σας. Πιστεύω πως οι οικολόγοι πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί. Ας πούμε πως, Θεού θέλοντος, κερδίζουν την πλειοψηφία στην Ελλάδα. Τι θα έκαναν; Δεν θα μπορούσαν να γεννήσουν χρήματα ...
Γι' αυτό πιστεύω πως το οικολογικό κίνημα, πρέπει να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση ώστε να ξεκινήσει, με αφορμή την κρίση, μία οικολογική μεταμόρφωση της Ελλάδας. Και η κυβέρνηση θα πρέπει να δεχθεί τις προτάσεις των Οικολόγων ... Όταν οι Οικολόγοι λένε απλώς 'να κάνουμε το ένα, να κάνουμε το άλλο και τότε όλα θα πάνε καλά', αυτό ακούγεται το ίδιο παράλογο όσο και οι απλουστεύσεις των συντηρητικών».
Εύχομαι να τον ακούσουν οι σύντροφοί του (όπως αυτοπροσδιορίζονται) και να γίνουν -και αυτοί- πιο υπεύθυνοι σε τούτες τις κρίσιμες στιγμές. Αλλά δεν το βλέπω...
Δείτε εδώ την ενδιαφέρουσα συνέντευξη
Και από την άλλη, θα έλεγα πως πρέπει να αποφασίσετε μεταξύ σας ποια προνόμια είναι αναγκαία και ποια όχι. Το γεγονός πως στην Ελλάδα, για παράδειγμα, υπάρχει ένας τρομακτικός αριθμός δημοσίων υπαλλήλων, παππάδες, αναρίθμητοι αξιωματικοί και οι διορισμοί γίνονται από σόι σε σόι.
Όλο αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται. Η συζήτηση 'πώς βγαίνουμε από εδώ' είναι δύσκολη. Δεν μπορούμε να καταργήσουμε μία κοινωνία, πρέπει όμως να την αλλάξουμε. Η Ελλάδα ήταν ένα κομμουνιστικό κράτος. Δημόσιοι υπάλληλοι, δημόσιοι υπάλληλοι... Έτσι κατέρρευσε και ο κομμουνισμός. Αυτή είναι μια κουβέντα που πρέπει να γίνει στην Ελλάδα.
Πρέπει η χώρα να οδηγηθεί σε νέες επενδύσεις, οι οποίες θα υποστηριχθούν από το κράτος. Όλα αυτά θα προσπαθούσα να συζητήσω στο Σύνταγμα».
Στο άλλο σημείο αναφέρεται στην ανάγκη συνεργασίας των δύο μεγαλύτερων κομμάτων: «Δεν καταλαβαίνω τους Έλληνες συντηρητικούς. Είναι τουλάχιστον εξίσου υπεύθυνοι για την κρίση όσο οι σοσιαλιστές. Η κρίση, δηλαδή, τους αφορά όσο αφορά την Παναγία η γέννηση του Ιησού. Σωστά; Και θα έπρεπε να είναι πρόθυμοι να αναλάβουν από κοινού με τους σοσιαλιστές τις ευθύνες τους προς όφελος του εθνικού συμφέροντος.
Δηλαδή, αν τώρα υπήρχε μία συντηρητική κυβέρνηση στην Ελλάδα, τι θα έκανε; Μάλλον θα ήταν χειρότερη από τον Παπανδρέου. Και οι Ευρωπαίοι συντηρητικοί του Ευρωκοινοβουλίου πρέπει να ασκήσουν πολύ περισσότερη πίεση στους Έλληνες συντηρητικούς, στον Μπερλουσκόνι κοκ. ώστε να αλλάξουν συμπεριφορά.
Το δράμα της Ελλάδας σήμερα είναι πως το εθνικό της συμφέρον θυσιάζεται για μικροπολιτικές σκοπιμότητες από κάποιους που τελικά αποδεικνύονται πολιτικοί νάνοι».
Σε παρατήρηση του δημοσιογράφου για την Αριστερά («αν πεις σε κάποιον οικολόγο ή γενικότερα αριστερό να συνεργαστεί με την κυβέρνηση, θα σε πει, τουλάχιστον, προδότη»), απάντησε: «Ναι, συμφωνώ μαζί σας. Πιστεύω πως οι οικολόγοι πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί. Ας πούμε πως, Θεού θέλοντος, κερδίζουν την πλειοψηφία στην Ελλάδα. Τι θα έκαναν; Δεν θα μπορούσαν να γεννήσουν χρήματα ...
Γι' αυτό πιστεύω πως το οικολογικό κίνημα, πρέπει να διαπραγματευτεί με την κυβέρνηση ώστε να ξεκινήσει, με αφορμή την κρίση, μία οικολογική μεταμόρφωση της Ελλάδας. Και η κυβέρνηση θα πρέπει να δεχθεί τις προτάσεις των Οικολόγων ... Όταν οι Οικολόγοι λένε απλώς 'να κάνουμε το ένα, να κάνουμε το άλλο και τότε όλα θα πάνε καλά', αυτό ακούγεται το ίδιο παράλογο όσο και οι απλουστεύσεις των συντηρητικών».
Εύχομαι να τον ακούσουν οι σύντροφοί του (όπως αυτοπροσδιορίζονται) και να γίνουν -και αυτοί- πιο υπεύθυνοι σε τούτες τις κρίσιμες στιγμές. Αλλά δεν το βλέπω...
Δείτε εδώ την ενδιαφέρουσα συνέντευξη
22 σχόλια:
Πραγματικός αριστερός ο Κον Μπετίτ! Ας καγχάσω.
Κάγχασες;
Δεν τα λέει καλά, όπως θα ήθελες εσύ, ε; Δεν είναι πολύ «επαναστάτης»;
Καλησπέρα. Πέρασα τυχαία και σε βρίσκω σωστό. Ο Θεοδωράκης με τους πρωταγωνιστές γράφει ιστορία. Είναι μια εκπομπή που σε κάνει να γουστάρεις να βλέπεις.Ο Κον Μπέντιτ καλά τα λέει αλλά δεν υπάρχουν αυτιά να τον ακούσουν και κυρίως να δεχθούν τέτοια πικρά λόγια. Και εγώ τα λέω και η συζήτηση πάντα καταλήγει να με λένε αμετανόητο Πασόκο....
ioannis_the_great
www.deonta.blogspot.com
Έτσι είναι... αμετανόητε Πασόκε!
Έχουμε πήξει στις «επαναστατικές» κραυγές και οι πικρές αλήθειες ενοχλούν. Λες και υπάρχει άλλη διέξοδος.
Όποιος λέει κάτι διαφορετικό, του κολλάνε ταμπέλα...
Καταρχάς τον κύριο τον έχω δει σε 2,3 γνωστές ομιλίες του, όπως φαντάζομαι το ίδιο και εσύ, άρα ο χαρακτηρισμός πραγματικός αριστερός, φίλε και συμμαθητή ίσως περιέχει υπερβολές.
Άλλα τι σημαίνει πραγματικός αριστερός γιατί μου φαίνεται είσαι και λίγο της ταμπέλας. (Σε πειράζω για να ανάψει η συζήτηση).
Πραγματική αριστερά φίλε ήταν ο υπαρκτός σοσιαλισμός ( με την λεκτική σημασία του όρου, πραγματικό είναι αυτό που πραγματοποιήθηκε) και είδαμε που κατέληξε.
Επίσης εδώ πληρώνουμε τα δεινά ενός αριστερού κομπλεξισμού που δημιουργήσαμε στους Έλληνες τα ανδρείκελα της Χούντας με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα της μεταπολίτευσης.
Όπως ίσως ξέρουμε αρκετοί, από τα καλύτερα οργανωμένα κράτη στον κόσμο και με συνεχή ανάπτυξη και με πολύ καλό βιοτικό επίπεδο και με πολύ καλή κοινωνική πολιτική είναι η Αυστραλία. Και πιστεψέ με πως η Αυστραλία μόνο αριστερή δεν είναι. Μήπως όλη αυτή η ταμπέλα περί αριστεράς και δεξιάς πρέπει να τελειώνει για να δούμε άσπρη μέρα;
Φίλτατε συμμαθητή, μπορείς να με πειράζεις όσο θέλεις, ξέρω ότι οι αντιπαραθέσεις μας στηρίζονται σε επιχειρήματα.
Λοιπόν, απαντώ: τον Κον-Μπετίτ τον χαρακτηρίζω πραγματικό αριστερό και επαναστάτη όχι για αυτά που λέει αλλά για τη συμμετοχή του στο Μάη του '68 που ήταν πραγματική εξέγερση. Γενικά, όσοι έχουν αναδειχθεί μέσα από τέτοιους κοινωνικούς αγώνες, έχουν κερδίσει την εκτίμησή μου. Όπως, π.χ. όσοι συμμετείχαν στο Πολυτεχνείο. Τους λέω πραγματικούς αριστερούς γιατί ήταν εκεί στα δύσκολα προκειμένου να υπερασπιστούν τις ιδέες τους απέναντι π.χ. σε τανκ και με τις σφαίρες να σφυρίζουν δίπλα τους (Πολυτεχνείο). Το πραγματικός το έβαλα για να ξεχωρίζουν από εκείνους που αυτοαποκαλούνται αριστεροί και νομίζουν ότι είναι επαναστάτες επειδή... μουντζώνουν τη Βουλή ή κάνουν επεισόδια γνωρίζοντας πως καμία αστυνομία δεν θα τους εμποδίσει ή δεν θα τους συλλάβει.
Από εκεί και πέρα, μου κάνει εντύπωση η τόσο κακή εικόνα που έχεις για την Αριστερά. Κακώς εντάσσεις σε αυτήν τους Στάλιν, Τσαουσέσκου κλπ. (άλλος ίσως να έβαζε και τους Μάο, Κάστρο, Ερυθρούς Χμερ και δεν συμμαζεύεται). Όχι. Η Αριστερά, φίλε, δεν είναι δικτατορία, καταπίεση και δεν υψώνει τείχη. Το ακριβώς αντίθετο. Αριστερά για μένα ήταν π.χ. ο Λαμπράκης, η ΕΔΑ, ο Ντούμπτσεκ στην Τσεχοσλοβακία. Νομίζω, λοιπόν, ότι είσαι πολύ λάθος σε αυτό το σημείο.
Συμφωνώ με την αρχή της τρίτης παραγράφου όμως όλο αυτό που περιγράφεις και σε μεγάλο βαθμό ίσχυε (ωριμάζω, ε;), δεν οφείλεται μόνο στη Χούντα αλλά σε όλο το μετεμφυλιακό κλίμα. Οφείλεις να παραδεχθείς ότι ως το '74 -θα έλεγα ως και το '81 (ως τότε, Σταύρο, η μισή Ελλάδα θεωρούνταν σχεδόν συνεργάτες των Γερμανών στην Κατοχή)- ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων πέρασε δύσκολα. Άρα, ως ένα σημείο ήταν λογικό να λειτουργήσει με τον τρόπο που λειτούργησε ενοχοποιώντας τη Δεξιά. Πάντως, νομίζω ότι αυτό που αναφέρεις δεν ισχύει τόσο πολύ σήμερα καθώς έχει περάσει πολύς χρόνος από τότε και οι σημερινοί ανιστόρητοι νέοι δεν ασχολούνται με τέτοια.
Τέλος, σωστό το παράδειγμα της Αυστραλίας αλλά θα μπορούσα να σου αναφέρω π.χ. τη Σουηδία που έχει ακολουθήσει άλλο δρόμο για να φτάσει εδώ που έφτασε. Επιπλέον, ένα από τα καλύτερα οργανωμένα κράτη στον κόσμο και με συνεχή ανάπτυξη και με πολύ καλό βιοτικό επίπεδο υπήρξε και η... ναζιστική Γερμανία! Διαφωνείς; Άρα, πρέπει να βλέπουμε και το πώς θα φτάσουμε στο σημείο να «χτίσουμε» μία χώρα.
Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με την ανάρτηση. Το 80% αφορά «συμβουλές» ενός πραγματικού αριστερού προς αυτούς που το παίζουν αριστεροί στην Ελλάδα σε περίοδο μεγάλης κρίσης. Για μένα δείχνει ότι υπάρχουν υπεύθυνοι αριστεροί που μακάρι να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση και για τους εδώ.
Άλλωστε, σε τι από όσα διάβασες, διαφωνείς;
Σε πειράζω φίλε για τις ταμπέλες. Δεν διαφωνώ απαραίτητα μαζί σου. Αυτό της γενιάς του Πολυτεχνείου τι το ήθελες; Αυτοί ομαδικώς διανύσαμε τη χώρα ανεξαρτήτως πολιτικής προέλευσης.
Στα της Σουηδίας τώρα, η χώρα τη δεκαετία του 1990 το μοντέλο ουσιαστικά αυτο τελείωσε με τρελές περικοπές. Πολυ απλά συνειδητοποίησαν λίγο εγκαίρως πως δεν μπορείς να ζεις σε βάρος των επόμενων γενεών.
Στην Ελλάδα αληθινός όσο και αν δεν μας αρέσει και προσωπικά δεν μου είναι συμπαθής βγήκε ο Μητσοτάκης.
Τώρα περνάμε τα δεκαπλάσια και λέμε και μπράβο.
Εγω μίλησα για τις ταμπέλες τι σημαίνει αριστερός ακριβώς; Και εγω λέω πως αύριο θα έχουμε όλοι δουλειά το βασικό θα είναι 1300€ και θα παίρνουμε σύνταξη στα 49. Θα με ψήφιζες;
Εγώ λέω πως χρειάζεται πολιτικός ρεαλισμός με κοινωνική ευαισθησία στα πλαίσια της ελεύθερης οικονομίας.
Αυτο εφαρμόζεται σε όλες τις πραγματικά προηγμένες χώρες του κόσμου.
Εγω προσωπικά έχω απόψεις άκρως αριστερές κάποιες άκρως δεξιές και κάποιες άλλες έτσι και έτσι τι είμαι;
Εν πάσει περιπτώσει με αρέσει που κάποιοι συζητάμε και κάτι σοβαρό ασχέτως αν διαφωνούμε.
Και ο Λαλιώτης ήταν στο Πολυτεχνείο, είναι πραγματικός αριστερός; Ίδια περίπτωση με τον Κον Μπετίτ, αλλιώς ξεκίνησε, αλλιώς εξελίχθηκε.
Σταύρο, κάπου συμφωνούμε κάπου διαφωνούμε.
Έχεις απόλυτο δίκιο για τα περί πολιτικού ρεαλισμού. Αυτό είναι που πραγματικά χρειάζεται στην Ελλάδα και ειδικά αυτήν την περίοδο.
Τέλος, φυσικά μπορεί ένας αριστερός να έχει και μη αριστερές απόψεις -και ανάποδα- αλλά πάντα όλοι μας έχουμε μια σκοπιά από την οποία βλέπουμε τα πράγματα. Από αριστερά ή δεξιά.
Και αναλόγως, ο καθένας τοποθετεί τον εαυτό του.
Ματσαμπλόκε, επαναλαμβάνω πως έχω απεριόριστη εκτίμηση σε όσους συμμετείχαν ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες. Αυτό δεν σημαίνει ότι όσα κάνουν αργότερα είναι σωστά.
Το ότι εξελίσσονται εγώ το βλέπω θετικά. Ο κόσμος αλλάζει, δεν είναι ίδιος όπως το '73. Προφανώς πρέπει να αλλάξουν και εκείνοι.
Ο Ντανιέλ Κον Μπετίτ έχει πει και αυτά http://www.youtube.com/watch?v=V7fnJCmbuPU εκτός από όσα είπε στο Θεοδωράκη.
Πιγκουίνε λες: Το πραγματικός (αριστερός) το έβαλα για να ξεχωρίζουν από εκείνους που αυτοαποκαλούνται αριστεροί και νομίζουν ότι είναι επαναστάτες επειδή... μουντζώνουν τη Βουλή ή κάνουν επεισόδια γνωρίζοντας πως καμία αστυνομία δεν θα τους εμποδίσει ή δεν θα τους συλλάβει.
Αλήθεια, καμία αστυνομία δεν θα τους εμποδίσει; Αναρωτιέμαι δεν διάβασες πουθενά ότι κουφάθηκε συνάδελφος σου δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος; http://www.koutipandoras.gr/?p=8185 Σε ποια χώρα ζεις εσύ Πιγκούινε και δεν πήρες χαμπάρι ότι έγινε στις 29/6 http://www.youtube.com/watch?v=X5vYgF7oa60 Ή μήπως επειδή είναι στη χώρα μας κι όχι στη Γαλλία του 1968 ή στην Ελλάδα του 1973 είναι λιγότερο "αριστερά" όσα συμβαίνουν;
Ξέρεις και τότε βολεμένους και αλήτες έλεγαν όσους συμμετείχαν και στο Πολυτεχνείο και στο Μάη του '68. Ισως μετά από μερικές δεκαετίες κατανοήσεις και τι έγινε στην Ελλάδα του 2011. Αυτό δεν σημαίνει ότι διαφωνώ μαζί σου ότι στο Σύνταγμα υπήρχαν και κάποιοι που το μόνο που ήξεραν να κάνουν ήταν να μουτζώνουν ή οι βολεμένοι του παρελθόντος. Αλλά μαζί ήταν και άλλοι... αρκετά αριστεροί κι ίσως περισσότερο από τον Κον Μπετίτ. Και μην ξεχνάς ότι π.χ. και ο Καντάφι ξεκίνησε σαν επαναστάτης για τη χώρα του, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να καταλήξει δικτάτορας. Οταν οι λαοί αποκοιμιούνται οι επαναστάσεις καταλήγουν καθεστηκυίες καταστάσεις απλά.
Επίσης ο νυν Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Παπουτσής κάποτε ήταν πρώτος στις διαδηλώσεις για το Πολυτεχνείο http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/2011/05/11/%CE%B5%CE%AF%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%AF-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CE%AD%CE%B4%CF%89%CF%83%CE%B5/papoutsis-polytexneio/ αλλά παράλληλα είναι και αυτός... που γράφει το κείμενο εδώ http://www.capital.gr/NewsPrint.asp?id=1230022
Τέλος οι Οικολόγοι Πράσινοι ποτέ δεν αποκάλεσαν εαυτούς (από όσο γνωρίζω), αριστερούς, αλλά Οικολόγους Πράσινους, όπως είναι ο τίτλος του κόμματός τους.
Οσο για το ανεκδιήγητο: "Η Ελλάδα ήταν ένα κομμουνιστικό κράτος" που είπε ο Ντανιέλ Κον Μπετίτ αν ψάξεις λίγο θα διαπιστώσεις ότι ανήκει στην πολιτική φαρέτρα των εν Ελλάδι Φιλελευθέρων που θεωρούν ότι όλα τα δημόσια πόστα τάχα μου τα κατέχουν αριστεροί. Χριστούλη μου! Είναι για γέλια! Λίγο το ΛΑΟΣ και λίγο οι φιλελεύθεροι και οι πράσινοι όλων των αποχρώσεων και θα χάσουμε το νόημα όλων των λέξεων.
Φίλη, Coolplatanos, νομίζω ότι και εσύ συγκρίνεις τελείως ανόμοια πράγματα και καταστάσεις.
Εκτιμώ πως είναι απόλυτα εξωπραγματικό, να θεωρείς πάνω κάτω τα ίδια το Πολυτεχνείο με τους Αγανακτισμένους!
Εκεί, όσοι πήγαιναν ήξεραν ότι είχαν να αντιπαλέψουν πραγματική χούντα. Ήξεραν πως μπορεί να συλληφθούν, να σκοτωθούν, να φυλακιστούν, να βασανιστούν αλλά είχαν τα ιδανικά τους και πολεμούσαν για αυτά.
Εδώ ξέρουν ότι δεν θα έχουν καμία απολύτως κύρωση και πολλοί (όχι όλοι) το παίζουν μάγκες (χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που έγινε με τον Καστανίδη προχθές).
Αποδεικνύεται -για να επιστρέψω στους Αγανακτισμένους- ακόμη και από το παράδειγμα που εσύ η ίδια έφερες. Πράγματι, έγιναν πολλά απαράδεκτα πράγματα την ημέρα που αναφέρεις, αλλά συνέβησαν μόνο μία ημέρα από τις 150 που κάθισαν στο Σύνταγμα! Όλες τις υπόλοιπες η... χούντα που καταγγέλουν τους επέτρεπε να διαδηλώνουν, να μουτζώνουν (όπως έχουν δικαίωμα) αλλά ακόμη και να κυνηγάνε βουλευτές (την ίδια ημέρα με την ομιλία του Μίκη) και να καίνε αστυνομικούς (υποθέτω πως θυμάσαι τη σκηνή με τον αστυνομικό που είναι τυλιγμένος στις φλόγες. Η αλήθεια είναι ότι δεν πολυέπαιξε στα... επαναστατικά μπλογκ). Είδες κανέναν να αντιμετωπίζει καμία συνέπεια; Θα έκαναν αυτές τις μαγκιές στη Γερμανία;
Άρα, δεν είναι σε καμία περίπτωση το ίδιο. Και συμφωνώ ότι υπήρξαν στο Σύνταγμα και αριστεροί και σοβαροί άνθρωποι αλλά δεν ήταν οι περισσότεροι.
Και η πλάκα είναι πως όσοι απλά μούντζωναν, έβριζαν τους πολιτικούς, τους δημοσιογράφους, ζωγράφιζαν κρεμάλες και φώναζαν το σύνθημα με τη Χούντα που δεν έπεσε το... '73 αλλά ακόμη και το «Δεν χρωστάμε» (καλά που ζουν;), θεωρούν ότι έκαναν επανάσταση. Ε, μην τρελαθούμε.
Πόσοι από δαύτους θα ήταν εκεί αν είχαν να αντιμετωπίσουν καθεστώτα σαν του Αιγύπτου ή της Συρίας;
Όσο για τους Οικολόγους, νομίζω ότι γενικά εντάσσονται στην Αριστερά. Έτσι, δεν είναι;
Καλό μου παιδί διάβασε όσα λέει ο παθών συνάδελφός σου http://is.gd/5Kjghn για το τι συμβαίνει σήμερα και μετά πες μου ότι συγκρίνω ανόμοια πράγματα. Δηλαδή θα έπρεπε κατά τη γνώμη σου να τους δέρνουν και τις 150 ημέρες που κάθισαν στο Σύνταγμα για να υπάρχει θέμα; Και στο Πολυτεχνείο μία και καλή τους χτύπησαν, δεν χτυπούσαν όσες μέρες διαρκούσαν οι διαμαρτυρίες που ξεκίνησαν στη Νομική. Οσο για επανάσταση ούτε στο Πολυτεχνείο, ούτε τώρα, ούτε το Μάη του '68 ήταν. Ηταν κινήματα, όχι επαναστάσεις. Αν διαβάσεις λίγο ποια είναι τα χαρακτηριστικά των επαναστάσεων θα το διαπιστώσεις και μόνος σου.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι, όχι, από όσο γνωρίζω δεν εντάσσονται στα αριστερά κόμματα.
Α! Και σε σχέση με το εάν θα ήταν ικανοί να αντιμετωπίσουν καθεστώτα σαν αυτό της Αιγύπτου ή της Συρίας, σίγουρα όχι. Διότι δεν έχουν γεννηθεί σε αυτά τα καθεστώτα και δεν έχουν σκληραγωγηθεί ανάλογα. Ξεχνάς ότι Αίγυπτος και Συρία έχουν και ένα μεσανατολικό που δημιουργεί τελείως άλλη ψυχολογία και σχηματισμό χαρακτήρα σε ένα νέο εκεί, ή ακόμα και σε ένα παιδί και σε ενήλικες από ό,τι εδώ. Και τον Κον Μπεντίτ αν τον είχες σε ένα τέτοιο καθεστώς μην είσαι και πολύ σίγουρος αν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει, διότι ξεσηκωμό σε ένα εύκολο καθεστώς έκανε, ακόμα πιο εύκολο από της Ελλάδας.
Και ξέρεις κάτι μου έδωσες και αφορμή με το σχόλιο σου να το συνειδητοποιήσω αυτό, διότι κι εγώ θεωρούσα λαπάδες τους εδώ αντιδρώντες, αλλά καθένας αντιδρά στις συνθήκες που γεννήθηκε και διαμορφώθηκε, όχι σε άλλες, εκτός και αν είναι ο Τσε Γκεβάρα που γύρισε όλα τα αντάρτικα. Τέτοιοι ελάχιστοι στην ιστορία και ο Κον Μπετίτ ούτε μία τρίχα τους δεν θα μπορούσε να φτάσει.
Πάντως ο συνάδελφος που χτυπήθηκε δεν είναι ο μοναδικός. Θυμήσου και τον Καυκά το Μάιο http://www.tovima.gr/society/article/?aid=404189 κι εδώ http://diffusedlight.blogspot.com/το blog του που έχει μείνει βουβό από όταν τον χτύπησαν. Ποιος ξέρει πώς να βρίσκεται τώρα ο άνθρωπος. Κι εσύ ενώ έχεις ευαισθησίες για ανθρώπους έξω από τη χώρα σου αρνείσαι να έχεις ευαισθησίες για όσους βρίσκονται μέσα στη χώρα σου επειδή τρομάζεις να δεχθείς ότι μπορεί και να έκανες λάθος που κάποτε πίστεψες κάποια πράγματα. Ξέρεις κάτι Πιγκουίνε, κάποτε ήμουν στο ΚΚΕ. Σέβομαι τους ανθρώπους που αγωνίζονται σε αυτό το χώρο, αλλά έφυγα διότι θεωρώ ότι η ηγεσία του ΚΚΕ έχει λάθος πολιτική σε αρκετά ζητήματα και δεν φοβήθηκα μη βρεθώ σε ιδεολογικό κενό. Δεν έχω εδώ και πολλά χρόνια έτοιμες απαντήσεις για το τι πρέπει να γίνει, αλλά τουλάχιστον δεν έχω χάσει την ευαισθησία μου και τη δυνατότητα να σκέφτομαι και να αναρωτιέμαι για το σωστό και το λάθος αντί να έχω παρωπίδες που με εμποδίζουν να βλέπω τι συμβαίνει δίπλα μου.
Τέλος αφουγκράσου λίγο τι συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο διότι πολύ φοβάμαι ότι δεν έχεις αντιληφθεί ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό. Εχεις υπόψη το βιβλίο "Το Δόγμα του σοκ" της καναδέζας - αν δεν κάνω λάθος - δημοσιογράφου και ακτιβίστριας Ναόμι Κλάιν; Αν όχι, κάνε τον κόπο και πάρτο και διάβασε το http://is.gd/8jEOAd Υπάρχει και σε βίντεο σχετικό με το δόγμα του σοκ υλικό για να καταλάβεις σε ποια πραγματικότητα ζούμε http://www.youtube.com/watch?v=bFx4gVul5WA (εδώ το 1/6 από τα σχετικά βίντεο)
Εδώ http://www.youtube.com/watch?v=gOX3VEYI72c η Ναόμι Κλάιν δίνει συνέντευξη όταν επισκέφθηκε τους "αγανακτισμένους" της Wall Street. Το έχεις πάρει χαμπάρι ότι ήδη έχουν περάσει μερικές εβδομάδες καταλήψεων της εκεί πλατείας με παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά του Συντάγματος; Ή ότι στις 15 Οκτωβρίου, σε δύο ημέρες δηλαδή, έχουν προγραμματιστεί συγκεντρώσεις σε 700 και βάλε πλατείες σε 49, νομίζω, χώρες παγκοσμίως; Ξέρεις και το κίνημα του Μάη του '68 κάπως ανάλογα είχε εξαπλωθεί και δεν θυμάμαι αν ξεκίνησε από τις διαδηλώσεις για το Βιετνάμ στις ΗΠΑ και έφτασε και Γαλλία ή αν συνέβη το αντίστροφο, πάντως υπήρχε ένα ανάλογο κλίμα εξάπλωσης τότε σε ανατολικά και δυτικά κράτη (Ανοιξη της Πράγας). Αντί λοιπόν να κοιτάς μόνο το παρελθόν ψάξε λίγο το ιστορικό παρόν που ζεις, διότι χάνεις την ευκαιρία να κατανοήσεις την εποχή σου, όπως κάποιοι από εμάς έχασαν την ευκαιρία να κατανοήσουν τη δική τους εποχή (μιλάω για μένα που ήμουν 17 όταν συνέβη το Πολυτεχνείο και σε επαρχία και δεν είχα πολυκαταλάβει τι έγινε) όταν εξελίσσονταν ανάλογα ιστορικά γεγονότα.
Tο να θεωρείς όμοια τα επεισόδια μίας ημέρας -από τις 150- στο Σύνταγμα με την εισβολή του τανκ (της χούντας) και τις σφαίρες που έπεφταν την τρίτη ημέρα της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο, ΟΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΙ, είναι κάτι που πίστευα ότι δεν θα το έλεγε κανένας ποτέ. Ας είναι.
Σε σχέση με το ποιοι είναι ικανοί να κάνουν επαναστάσεις, προφανώς τις κάνουν -όταν τις κάνουν- εκείνοι που ζουν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα γιατί διεκδικούν την ελευθερία τους. Εκείνοι που ζουν σε δημοκρατίες, δεν έχουν λόγο μιας και απολαμβάνουν τα δικαιώματά τους (έστω και κουτσά στραβά σε κάποιες περιπτώσεις).
Για τα περί ευαισθησίας. Φυσικά, με πειράζει όταν τραυματίζεται σοβαρά ή και λιγότερο σοβαρά ένας δημοσιογράφος, ένας ειρηνικός διαδηλωτής, ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος από βάρβαρους αστυνόμους ή παρακρατικούς. Με πειράζει όμως, επίσης όταν βλέπω έναν αστυνομικό να καίγεται στο Σύνταγμα, όταν βλέπω πολιτικούς να τους χτυπάνε... αγανακτισμένοι και να τους πετάνε γιαούρτια κλπ. Με ενοχλεί για όλους όχι επιλεκτικά. Εσένα;
Και επειδή μιλάς για δημοσιογράφους, πρέπει να αφήνονται ελεύθεροι να κάνουν τη δουλειά τους όπως νομίζουν καλύτερα χωρίς να τους χτυπάνε οι μεν ή οι δε και χωρίς να φοβούνται ότι κάποιοι θέλουν να τους κρεμάσουν, όπως γράφουν και στο facebook.
Για όλες τις κινήσεις και τις συγκεντρώσεις που γίνονται σε πολλές χώρες, είναι καλοδεχούμενες από τη στιγμή που στόχος όσων συμμετέχουν, είναι να δημιουργήσουν πιο δίκαιο κόσμο απέναντι στο σύστημα, στους τραπεζίτες κλπ.
Αλλά δεν ζούμε και ιστορικές στιγμές στην Ελλάδα επειδή κάποιοι μαζεύτηκαν στο Σύνταγμα ή επειδή κάποιοι κυνήγησαν τον Καστανίδη στο σινεμά.
Ένα μεγάλο ποσοστό στο Σύνταγμα ήταν με τις ελληνικές και τις βυζαντινές σημαίες, ένα άλλο είχε μαζευτεί γιατί φοβόταν ότι θα χάσει τα προνόμιά του και κάποιοι άλλοι για πλάκα και για να μουντζώσουν. Φυσικά, υπήρξαν και αυτοί που πραγματικά είχαν ανάγκη. Αλλά όλοι τους μαζεύτηκαν επειδή πόνεσε η τσέπη και όχι για κάτι άλλο. Αν με ένα μαγικό τρόπο βρίσκαμε χρήματα και οι πολιτικοί τους ξαναδιόριζαν και τους έδιναν αυξήσεις, όλοι οι «Αγανακτισμένοι» θα γύριζαν σπίτι και θα έλεγαν και ευχαριστώ. Κι ας μην άλλαζε τίποτα κι ας ήξεραν ότι σε 10, 20, 30 χρόνια η Ελλάδα θα βρισκόταν και πάλι εδώ που είναι σήμερα.
Όμως όλοι τους και όλοι μας τόσες δεκαετίες ανεχόμασταν αυτό το σύστημα επειδή μας βόλευε. Τώρα, που δεν μας βολεύει αποτινάσουμε -όπως πάντα- τις ευθύνες που μας αναλογούν από πάνω μας και κατηγορούμε τα κόμματα, τους πολιτικούς, τη Μέρκελ, την ΕΕ, τις ΗΠΑ κλπ. Μόνο εμάς δεν κατηγορούμε. Και φωνάζουμε ότι δεν χρωστάμε.
Για μένα, λοιπόν, οι στιγμές που ζούμε στην Ελλάδα δεν είναι ιστορικές. Για σένα μπορεί να είναι. Για άλλον μπορεί να ζήσαμε ιστορικές στιγμές π.χ. στις λαοσυνάξεις για τις ταυτότητες ή στις συγκεντρώσεις για το Μακεδονικό. Και αυτές είχαν κόσμο που φώναζε και διεκδικούσε (ό,τι τέλος πάντων διεκδικούσε...).
Ομολογώ ότι ξέφυγα και συγκρίνω ανόμοια πράγματα. Αλλά -έτσι κι αλλιώς- οι συζητήσεις μαζί σου, πάντα ανοίγουν.
Δημοσίευση σχολίου