Το κείμενο που ακολουθεί στάλθηκε στον Πιγκουίνο από τον καλό φίλο (αλλά όχι και αναγνώστη του μπλογκ!) Μ. Ζαφειρίου. Δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα «Νίκη»:«Η αναβίωση των εθνικισμών δεν μπορεί να θεωρείται σαν αρνητική, απλώς, εκδήλωση, η οποία εναντιώνεται στην παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, αλλά και σαν αναπόφευκτη εκδήλωση αντίστασης όλων εκείνων, οι οποίοι αισθάνονται ότι είναι υποχρεωμένοι ή να αγωνιστούν για να διατηρήσουν μια δική τους εθνική ταυτότητα ή να υποταχθούν απολύτως στη νέα τάξη πραγμάτων.
Είναι σωστό ότι ο εθνισμός που είναι απαραίτητος, δεν είναι σε καμία αντίθεση με το διεθνισμό. Ο κάθε διεθνιστής έχει και μια ιδιαίτερη πατρίδα και είναι φυσικό την πατρίδα αυτή να την αγαπάει όχι περισσότερο από τις άλλες, αλλά τουλάχιστον το ίδιο».
Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο)
Απλά μαθήματα Ιστορίας
Επισημάνσεις και ερωτήματα των Ποντίων για τις θέσεις των Οικολόγων Πράσινων
Έβγαλαν ευρωβουλευτή, χωρίς να εκφράσουν κοινωνική δυναμική
Ψηφίσαμε, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι διανύσαμε την πιο στείρα από άποψη πολιτικού προβληματισμού εκλογική περίοδο από τη Mεταπολίτευση και μετά. Η επίφαση δημοκρατικότητας που υπάρχει στο τηλεοπτικό-πολιτικό σκηνικό δεν έχει σχέση με τα πραγματικά πολιτικά, κοινωνικά, εθνικά, η περιβαλλοντικά ζητήματα.
Η απαξίωση των θεσμών μέσα από την αναγωγή του θεάματος της αντιπαράθεσης (σκάνδαλα, προεκλογικά σποτς, απρέπειες και λάσπες) θολώνει την ουσία. Εξέχουσα θέση στο σκηνικό αυτό κατέλαβε η εκλογική απόπειρα των Οικολόγων Πράσινων. Πρόκειται για μια οικολογία «τρέντι», αστικού τύπου, μιας και ο πραγματικά οικολόγος δεν μπορεί να μην είναι φύσει και θέσει αντικαπιταλιστής, άρα και επαναστάτης. Kαι αυτό εγείρει πολλά ερωτήματα και αιτιάσεις που έχουν να κάνουν με την καθαρότητα των θέσεων των Οικολόγων που δεν προέβλεψαν τη συσσωρευμένη ένταση που έχει προκαλέσει η μηδενιστική οπτική τους γύρω από τα εθνικά ζητήματα.
Η αντίφαση
Πρόκειται για κραυγαλέα αντίφαση να υπερασπίζεσαι τα ανθρώπινα δικαιώματα και να ζητάς από το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης να τιμήσει τον οργανωτή και καθοδηγητή των γενοκτονιών των Ποντίων, των Αρμενίων, αλλά και των μαζικών σφαγών και εκτοπίσεων των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Επίσης είναι κραυγαλέο να διατυπώνεις πρόταση με το «Ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό φόρουμ» το 1998 στη Θεσσαλονίκη και που αφορούσε στη μετονομασία κεντρικού δρόμου της πόλης σε «Κεμάλ Ατατούρκ», όπως και να μιλάς για περιουσίες των Τσάμηδων ή να υμνείς το «μακεδονικό αναγνωστικό» και να ευθυγραμμίζεσαι με τη σκοπιανή προπαγάνδα. Μαζί με αυτά τα ευτράπελα, εσχάτως προέκυψε και η καταγγελία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντίων της χώρας που μεταξύ άλλων αναφέρει και υπενθυμίζει στον κ. Τρεμόπουλο:
«Η ιδεολογία του Κεμάλ Ατατούρκ και του Χίτλερ και οι δύο είναι ιδεολογίες της φυλετικής καθαρότητας και των εθνοκαθάρσεων. Χωρίς την ιδεολογία του Κεμάλ Ατατούρκ, 353.000 Πόντιοι δεν θα ήταν νεκροί και εμείς θα ήμασταν ακόμα στην Τραπεζούντα, Σαμψούντα, Κερασούντα και τις άλλες ιστορικές περιοχές του Πόντου. Εκατομμύρια Αρμένιοι, Ασσύριοι και άλλοι λαοί μη Τουρκικοί και Μουσουλμανικοί, δεν θα είχαν σφαγιασθεί και δεν θα είχαν ξεριζωθεί από τις πατρίδες τους. Εάν η Ευρώπη μπορούσε να αντιληφθεί το μέγεθος και τη βαρβαρότητα αυτής της ιδεολογίας και να την σταματήσει, εκατομμύρια Εβραίοι θα ήταν ζωντανοί, δεν θα υπήρχαν Άουσβιτς, Καλάβρυτα, Χορτιάτης και άλλα μέρη, όπου χιλιάδες αγωνιστές σφαγιάστηκαν από την ίδια ιδεολογία του θανάτου, με εκφραστή όμως αυτή τη φορά τον Χίτλερ.
Πρόκληση
Ως απάντηση της ανοήτου πολιτικά και ιστορικά προτάσεώς σου, σου προτείνουμε η οδός του Απ. Παύλου, η μισή να μετονομαστεί σε οδό Κεμάλ Ατατούρκ και η άλλη μισή σε οδό Αδόλφου Χίτλερ. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων μπροστά σ΄ αυτά που εσύ γνωρίζεις και αποτελούν τη Θεσσαλονίκη για σένα, σου προτείνει να ανοίξεις κανένα βιβλίο και να μάθεις για τον Βησσαρίωνα εκ Τραπεζούντας, στον Στράβωνα, τον Ενεπεκίδη, τον Ιασονίδη, τον Χρύσανθο εκ Τραπεζούντας και για να μην μακρηγορώ, αν διαβάσεις καλά θα ανακαλύψεις και άλλους. Γι’ αυτό σε καλούμε να απαντήσεις:
- Πώς δεσμεύεσαι και ποιες δράσεις θα αναλάβεις, για τη διεθνοποίηση του Ποντιακού ζητήματος, δηλαδή της αναγνωρίσεως της Γενοκτονίας μας από τους Τούρκους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
- Πώς θα αγωνιστείς και αν σκοπεύεις, για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον Πόντο χιλιάδων Ποντιόφωνων Χριστιανών ή και Μουσουλμάνων;
- Για την απόδοση προς χρήσιν και θρησκευτική λατρεία των θρησκευτικών και ιστορικών μας μνημείων στον Πόντο.
Καλή η οικολογία αγαπητέ Τρεμόπουλε, αλλά χρειάζεται συνειδητή γνώση και αξιολόγηση της ιστορίας για αποφυγή καινούργιων ολοκαυτωμάτων», καταλήγει η ανακοίνωση.
Πολλά δείχνουν ότι θα έχουμε μια ελληνική εκδοχή της «οικολογίας της παγκοσμιοποίησης» τύπου Φίσερ και Κον Μπετίτ, μιας οικολογίας που παίζει με τους όρους του θεάματος και συνεργάζεται με καθεστωτικές δυνάμεις, ζητώντας απλώς μια πράσινη πινελιά στις πολιτικές τους.
Παράλληλα, οι Οικολόγοι Πράσινοι που πέτυχαν την εκλογή ενός ευρωβουλευτή και μάλιστα με άλμα σε σχέση με τα ποσοστά των προηγούμενων εκλογών, δεν κατάφεραν να μεταφέρουν στις κάλπες τη δυναμική που έδειχναν. Σημειώνεται ότι οι δημοσκοπήσεις τους εμφάνιζαν ως δύναμη έκπληξη που φλέρταρε και με την τρίτη θέση. Πλέον, οι θέσεις τους θα κριθούν στα θεσμικά όργανα.
Είναι σωστό ότι ο εθνισμός που είναι απαραίτητος, δεν είναι σε καμία αντίθεση με το διεθνισμό. Ο κάθε διεθνιστής έχει και μια ιδιαίτερη πατρίδα και είναι φυσικό την πατρίδα αυτή να την αγαπάει όχι περισσότερο από τις άλλες, αλλά τουλάχιστον το ίδιο».
Μιχάλης Ράπτης (Πάμπλο)
Απλά μαθήματα Ιστορίας
Επισημάνσεις και ερωτήματα των Ποντίων για τις θέσεις των Οικολόγων Πράσινων
Έβγαλαν ευρωβουλευτή, χωρίς να εκφράσουν κοινωνική δυναμική
Ψηφίσαμε, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι διανύσαμε την πιο στείρα από άποψη πολιτικού προβληματισμού εκλογική περίοδο από τη Mεταπολίτευση και μετά. Η επίφαση δημοκρατικότητας που υπάρχει στο τηλεοπτικό-πολιτικό σκηνικό δεν έχει σχέση με τα πραγματικά πολιτικά, κοινωνικά, εθνικά, η περιβαλλοντικά ζητήματα.
Η απαξίωση των θεσμών μέσα από την αναγωγή του θεάματος της αντιπαράθεσης (σκάνδαλα, προεκλογικά σποτς, απρέπειες και λάσπες) θολώνει την ουσία. Εξέχουσα θέση στο σκηνικό αυτό κατέλαβε η εκλογική απόπειρα των Οικολόγων Πράσινων. Πρόκειται για μια οικολογία «τρέντι», αστικού τύπου, μιας και ο πραγματικά οικολόγος δεν μπορεί να μην είναι φύσει και θέσει αντικαπιταλιστής, άρα και επαναστάτης. Kαι αυτό εγείρει πολλά ερωτήματα και αιτιάσεις που έχουν να κάνουν με την καθαρότητα των θέσεων των Οικολόγων που δεν προέβλεψαν τη συσσωρευμένη ένταση που έχει προκαλέσει η μηδενιστική οπτική τους γύρω από τα εθνικά ζητήματα.
Η αντίφαση
Πρόκειται για κραυγαλέα αντίφαση να υπερασπίζεσαι τα ανθρώπινα δικαιώματα και να ζητάς από το Νομαρχιακό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης να τιμήσει τον οργανωτή και καθοδηγητή των γενοκτονιών των Ποντίων, των Αρμενίων, αλλά και των μαζικών σφαγών και εκτοπίσεων των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Επίσης είναι κραυγαλέο να διατυπώνεις πρόταση με το «Ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό φόρουμ» το 1998 στη Θεσσαλονίκη και που αφορούσε στη μετονομασία κεντρικού δρόμου της πόλης σε «Κεμάλ Ατατούρκ», όπως και να μιλάς για περιουσίες των Τσάμηδων ή να υμνείς το «μακεδονικό αναγνωστικό» και να ευθυγραμμίζεσαι με τη σκοπιανή προπαγάνδα. Μαζί με αυτά τα ευτράπελα, εσχάτως προέκυψε και η καταγγελία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ποντίων της χώρας που μεταξύ άλλων αναφέρει και υπενθυμίζει στον κ. Τρεμόπουλο:
«Η ιδεολογία του Κεμάλ Ατατούρκ και του Χίτλερ και οι δύο είναι ιδεολογίες της φυλετικής καθαρότητας και των εθνοκαθάρσεων. Χωρίς την ιδεολογία του Κεμάλ Ατατούρκ, 353.000 Πόντιοι δεν θα ήταν νεκροί και εμείς θα ήμασταν ακόμα στην Τραπεζούντα, Σαμψούντα, Κερασούντα και τις άλλες ιστορικές περιοχές του Πόντου. Εκατομμύρια Αρμένιοι, Ασσύριοι και άλλοι λαοί μη Τουρκικοί και Μουσουλμανικοί, δεν θα είχαν σφαγιασθεί και δεν θα είχαν ξεριζωθεί από τις πατρίδες τους. Εάν η Ευρώπη μπορούσε να αντιληφθεί το μέγεθος και τη βαρβαρότητα αυτής της ιδεολογίας και να την σταματήσει, εκατομμύρια Εβραίοι θα ήταν ζωντανοί, δεν θα υπήρχαν Άουσβιτς, Καλάβρυτα, Χορτιάτης και άλλα μέρη, όπου χιλιάδες αγωνιστές σφαγιάστηκαν από την ίδια ιδεολογία του θανάτου, με εκφραστή όμως αυτή τη φορά τον Χίτλερ.
Πρόκληση
Ως απάντηση της ανοήτου πολιτικά και ιστορικά προτάσεώς σου, σου προτείνουμε η οδός του Απ. Παύλου, η μισή να μετονομαστεί σε οδό Κεμάλ Ατατούρκ και η άλλη μισή σε οδό Αδόλφου Χίτλερ. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων μπροστά σ΄ αυτά που εσύ γνωρίζεις και αποτελούν τη Θεσσαλονίκη για σένα, σου προτείνει να ανοίξεις κανένα βιβλίο και να μάθεις για τον Βησσαρίωνα εκ Τραπεζούντας, στον Στράβωνα, τον Ενεπεκίδη, τον Ιασονίδη, τον Χρύσανθο εκ Τραπεζούντας και για να μην μακρηγορώ, αν διαβάσεις καλά θα ανακαλύψεις και άλλους. Γι’ αυτό σε καλούμε να απαντήσεις:
- Πώς δεσμεύεσαι και ποιες δράσεις θα αναλάβεις, για τη διεθνοποίηση του Ποντιακού ζητήματος, δηλαδή της αναγνωρίσεως της Γενοκτονίας μας από τους Τούρκους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο;
- Πώς θα αγωνιστείς και αν σκοπεύεις, για τα ανθρώπινα δικαιώματα στον Πόντο χιλιάδων Ποντιόφωνων Χριστιανών ή και Μουσουλμάνων;
- Για την απόδοση προς χρήσιν και θρησκευτική λατρεία των θρησκευτικών και ιστορικών μας μνημείων στον Πόντο.
Καλή η οικολογία αγαπητέ Τρεμόπουλε, αλλά χρειάζεται συνειδητή γνώση και αξιολόγηση της ιστορίας για αποφυγή καινούργιων ολοκαυτωμάτων», καταλήγει η ανακοίνωση.
Πολλά δείχνουν ότι θα έχουμε μια ελληνική εκδοχή της «οικολογίας της παγκοσμιοποίησης» τύπου Φίσερ και Κον Μπετίτ, μιας οικολογίας που παίζει με τους όρους του θεάματος και συνεργάζεται με καθεστωτικές δυνάμεις, ζητώντας απλώς μια πράσινη πινελιά στις πολιτικές τους.
Παράλληλα, οι Οικολόγοι Πράσινοι που πέτυχαν την εκλογή ενός ευρωβουλευτή και μάλιστα με άλμα σε σχέση με τα ποσοστά των προηγούμενων εκλογών, δεν κατάφεραν να μεταφέρουν στις κάλπες τη δυναμική που έδειχναν. Σημειώνεται ότι οι δημοσκοπήσεις τους εμφάνιζαν ως δύναμη έκπληξη που φλέρταρε και με την τρίτη θέση. Πλέον, οι θέσεις τους θα κριθούν στα θεσμικά όργανα.
24 σχόλια:
Καταρχήν πέσαμε όλοι στη λούμπα του... Καρατζαφεριστάν και ασχλούμαστε με τον "κουίσλινγκ" Τρεμόπουλο και όχι γι' αυτούς καθαυτούς τους Οικολόγους Πράσινους. Τέλος πάντων... Οντως, παπαρ... του Τρεμόπουλου να ζητήσει πάρει δρόμος το όνομα του (θεσσαλονικιού, πάντως) Κεμάλ. Και παπαρ... εις το τετράγωνο ότι είχε προτείνει αντιστοίχως στην Κωνσταντινούπολη να ονομαστεί μίας οδός Ελ. Βενιζέλου. Αλλά αυτές οι πανελλήνιες ομοσπονδίες, σωματεία Ποντίων και τα συναφή, μου τη δίνουν στο κρανίο! Βρήκαν τώρα τον κακό στο πρόσωπο του Τρεμόπουλου, που επικροτεί -ντεμέκ- τις σφαγές των Ποντίων και δεν συμμαζεύεται. Αυτά τα σωματεία, βέβαια, ουδέποτε μίλησαν για τους Πόντιους σφαγείς (και όχι χειροκροτητές σφαγέων, αν υποθέσουμε ότι είναι τέτοιος ο Τρεμόπουλος) της Βόρειας Ελλάδας. Ισως δεν το ξέρουν πολλοί, αλλά στην κατοχή και στον Εμφύλιο τα μεγάλα λεπίδια - πολέμαρχοι ήσαν Πόντιοι και δη Μπαφραλήδες (τουρκόφωνοι). Ο Τσαούς Αντών (Αντώνης Φωστερίδης) στην Ανατολική Μακεδονία και Ξάνθη. Ο Κισά Μπατζάκ (Κυριάκος Παπαδόπουλος) από την Πιερία. Μιχάλ Αγατς (Μιχάλης Παπαδόπουλος), που είχε πιάσει Κοζάνη και δυτικά κυρίως. Κι εκτός από "κομμουνιστοσυμμορίτας", έκαναν και μία... ψιλοεθνοκάθαρση οι Παπαδόπουλοι στους ντόπιους Μακεδόνες που μιλούσαν τα... κακά "ντόπικα" και τους οποίους ο καθένας ώς τις μέρες μας προσδιορίζει όπως θέλει. Κι αυτοί προσδιορίζονται όπως θέλουν. Ούτε οι Πόντιοι στον Πόντο ήταν ομοιογενείς γλωσσικά (κι όχι μόνο) πληθυσμοί. Γι' αυτά, θα μας πουν ποτέ τίποτε τα σωματεία με τα βυζαντινά λάβαρα; 'Η τα υπόλοιπα σωματεία - φορείς της "επίσημης εθνικής γραμμής" θα μας πουν αν έγιναν σφαγές πέρα από το Δίστομο και τα Καλάβρυτα (μαρτυρικά αμφότερα); Για τη σφαγή στην Κατράνιτσα Κοζάνης (από το όνομα του χωριού αντιλαμβάνεται κάθε νοήμων τη σύνθεση του πληθυσμού...) πόσοι γνωρίζουν; Ποιοι έφαγαν κόσμο; Πόσοι Πόντιοι ήταν από τη μεριά των φασιστοδωσίλογων; Κι όσο για το φίλο που έστειλε το κείμενο, πέρα από τις όποιες ενστάσεις του καθενός για τον Τρεμόπουλο, δεν μπορείς έτσι εύκολα, απλοϊκά κι εν τέλει επικίνδυνα να τον κατηγορείς ότι ευθυγραμμίζεται με τη σκοπιανή προπαγάδα επειδή κάθισε μαζί με ανθρώπους του "Ουράνιου Τόξου". Κι όσον αφορά την οικολογική του σαλάτα, τα λέμε μιαν άλλη φορά...
Συλλυπητήρια στον μπλόγκερ Odysseas from Chios που έχασε τα ξημερώματα τον νονό του, βετεράνο ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, Στέλιο Σκευοφύλακα.
Αυτός ο Μ. Ζαφειρίου που αρθρογράφησε στην "Νίκη" έχει... κατορθώσει να ανακατέψει Πάμπλο, σωματείο Ποντίων, Φίσερ, Κον Μπεντίτ, δικές του απόψεις που συνδέουν Τρεμόπουλο με σκοπιανή προπαγάνδα, Παγκοσμιοποίηση... της αλεπούς ο θάνατος! Κι εντάξει, όλοι έχουμε τις ενστάσεις μας (για να μη γράψω κάτι χειρότερο...) για ο μόρφωμα που κατέβηκε στις εκλογές, αλλά να τη βγαίνει... οικολογικά στον Τρεμόπουλο ένας άνθρωπος όπως ο Ζαφειρίου (τυγχάνει να τον γνωρίζω) που κατεβαίνει με το ΙΧ στην Ομόνοια και παρκάρει για πλάκα στην Ακαδημίας και που έχει να μπει σε λεωφορείο από το... 1960, πάει πολύ! Πάντως, τώρα που έμαθα ότι η "Νίκη" δημοσιεύει κείμενα αυτής της μαχητικής κι εξαιρετικής πένας, θα την αγοράζω καθημερινά! Ή, μάλλον, επειδή δεν τη φέρνει ο περιπτεράς της γειτονιάς μου, θα στέλνω τον Ζαφειρίου με το ΙΧ στην Ομόνοια να μου τη φέρνει!
Χάθηκε στην περιοχή Αχαρνών αρθρογράφος ντυμένος ναυτάκι, με κεραμιδί παπουτσάκι, χτυπημένος στο δεξί χέρι και το αριστερό πόδι (από τη... ζωή!), ο οποίος κρατούσε στο χέρι (το... άλλο, το καλό) την εφημερίδα "Νίκη" και η ταυτότητά του γράφει "Μ. Τρεμ(οπ)ουλος", αλλά αυτός συστήνεται ως "Μ. Ζαφειρίου"! Οποιος τον βρει, παρακαλείτε να επικοινωνήσει είτε με τους οικείους του είτε με τη "Χρυσή Ευκαιρία". Αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας και πρέπει επειγόντως να πάρει τη φαρμακευτική του αγωγή.
Πού θα βρω το φύλλο της εφημερίδας "Νίκη" μ' αυτό το εξαίσιο κείμενο; Εάν πάω στην Εθνική Βιβλιοθήκη θα το βρω;
Θέλω κι εγώ τη Νίκη με το θαυμάσιο αυτό άρθρο του κυρίου Ζαφειρίου...
Κι εγώ... Κι εγώ... Κι εγώ...
Verry interesting!
Απίστευτο κείμενο! Ουάου! Το λατρεύω! Ξανά ουάου!
Να τον κρεμάσουν αυτόν τον Ζαφειρίου στο Σύνταγμα και μετά την... κομποστοποίηση να ριχτεί ως λίπασμα σε καναβουριά στον Πύργο!
Θερινέ αγροφύλακα όταν δεν είσαι ισοπεδωτικός, τα λες μια χαρά. Και όπως φαίνεται, ξέρεις και πολλά... ανθελληνικά!
Φίλε μου καλέ, καλέ μου φίλε, πρέπει να καταλάβεις οτι όποιος διαφωνεί με οτιδήποτε «αριστερό» και ιδιαίτερα με αυτούς που κινούνται στο χώρο του κοινοβουλίου δε σημαίνει οτι έχει την οπτική του Καρατζαφέρη. Υπάρχει και η ματιά μιας άλλης Αριστεράς πιο στερεης και πατριωτικής που δε τα έχει κάνει ίσωμα ολα, στη πρεμούρα των καιρών και στο όνομα μιας δήθεν προοδευτικότητας και αλληλεγγύης, όπως αυτό το... αμίμητο και ανιστόρητο που άκουσα προχτές στον Αγ. Παντελήμονα από «συντρόφους» (από το χώρο που μας προέτρεπες να ψηφίσουμε) οτι οι μετανάστες είναι ταξικά αδέλφια μας(!) Αλλά αυτό είναι αλλουνού... Μουφτή ευαγγέλιο!
Όσον αφορά στους οικολογικούς αγώνες του κ. Τρεμόπουλου κατά το πάλαι, υποκλίνομαι, αλλά η αμφιλεγόμενη στάση του (και όχι παπαριές του) στα εθνικά ζητήματα ρίχνει πολύ νερό στο μύλο των γειτόνων, εάν δεν ευθυγραμμίζεται με τη συμμορία των πρακτόρων της ΣΙΑ, Σκοπιανών και άλλων τσιρακίων που ζητούν... δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό... Λες και ο καθένας μπορεί να αυτοπροσδιορίζεται οπως θέλει εις βάρος του άλλου.
Αυτή η καραμέλα που την πιπιλάνε και δικοί μας προοδευτικοί, (το ισωμα που σου ‘λεγα) πρέπει να λιώσει. Δε μπορεί ο καθένας να σφετερίζεται την Ιστορία και την κληρονομιά του άλλου. Ιδιαίτερα τώρα που αλλάζει το διεθνές παγκόσμιο γίγνεσθαι και που επιβάλλεται με τη βία μια παγκοσμιοποίηση με οδυνηρές συνέπειες που βιώνουμε από τώρα. Επίσης, μήπως πρέπει να ψάξουμε καλύτερα τι σόι αριστερός είναι αυτός που συναγελάζεται μαζί με τον Βοσκόπουλο και το Ουράνιο Τόξο την εποχή του... άλλου μουσουλμανικού τόξου που εκπορεύεται εκ Τουρκίας...
Οσο για τους Πράσινους αν και τους έβλεπα θετικά κάποτε, αναρωτιέμαι αν είναι η οικολογική ριζοσπαστική απάντηση στο μοντέλο της καπιταλιστικής-καταναλωτικής κραιπάλης. Μήπως λειτουργεί ως ηρεμιστικό φάρμακο, στον μπουρδουκλωμένο πολίτη, που έχει θολούρα, απ’ όλα τα τραγελαφικά, που συνέβησαν μέσα σ’ ένα χρόνο, στην παγκόσμια οικονομία; Μήπως δηλαδή αυτό που λένε, Green Deal, είναι το «πράσινο Tamiflu», στο να πειστεί ο ψηφοφόρος, που έχει οικολογικές ανησυχίες, ότι αυτό το μοντέλο ανάπτυξης, με τις αντιξοότητες του, τους ανταγωνισμούς, τις οικονομικές ανισότητες, θα επιβιώσει, κουκουλωμένο με τον πράσινο μανδύα, των οικολογικών επενδύσεων; Ο μαύρος καπιταλισμός-καταναλωτισμός, θα ξαναβαφτεί... με πράσινες ανταύγειες; Γιατί οι επιχειρήσεις, οι τράπεζες, οι μεγαλοεπενδυτές, τα λογείς λογείς λόμπι, οι έμποροι των ονείρων, πουλάνε πρασινάδα, για να κρύψουν το καμένο δάσος που δημιούργησαν;
Περί Ποντίων ο λόγος
Όσο για τα επί μέρους ιστορικά στοιχεία που δίνεις και για τις αιτιάσεις σου στο θέμα των Ποντίων δε θα διαφωνήσω. Υπήρχαν και τουρκόφωνοι και δωσίλογοι... όπως υπήρχαν και φλογεροί αγωνιστές. Επίσης κράτησαν την αρχαία ελληνική γλώσσα. Βλέπε Ιστορία, Κώστα Φωτιάδη και οχι της... Ρεπούση. Οσο για τα υπόλοιπα ... βυζαντινά, απευθύνσου στα σωματεία τους, εγώ δεν ανήκω σε αυτούς. Εγώ συμπεριέλαβα την επιστολή τους στο κείμενο γιατί έβαζαν σοβαρά ερωτήματα για προβληματισμό. Ομως μη ξεχνάς την... ταμπακέρα:
Οτι σφαγιάστηκαν 353.000 Ελληνες του Πόντου που έπεσαν θύματα ενός οργανωμένου σχεδίου αφανισμού των χριστιανικών η καλύτερα των μη τουρκικών πληθυσμών από το νεοτουρκικό κεμαλικό κράτος της Τουρκίας.
Αυτή τη σπαρακτική αλήθεια πολλοί τολμούν να την αγνοούν. Και χειρότερα: Τολμούν και προτείνουν να τιμηθεί ο γενοκτόνος Κεμάλ Ατατούρκ επειδή γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Δηλαδή και το Μπραουνάου της Αυστρίας, γενέτειρα του Χίτλερ, θα έπρεπε με την ίδια λογική να τον τιμά; Οι ανιστόρητοι, λοιπόν, οπαδοί αυτής της στάσης, και δεν αναφέρομαι σε σένα, ποιους σκοπούς εξυπηρετούν η τουλάχιστον, δεν ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΖΟΝΤΑΙ; Αυτά τα γράφω μόνο για έναν λόγο, οτι ο λαός που ξεχναει την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.
Μου θυμίζεις τον αείμνηστο και μεγάλο μυαλό Βασ. Ραφαηλίδη που έλεγε κλέφτη τον Μακρυγιάννη μιας και αγόραζε με εξευτελιστικές τιμές πίνακες μεγάλης αξίας και ακίνητα (εξ ου και η περιοχή Μακρυγιάννη, ήταν ολη δικιά του), και δε μιλούσε πολύ για την τεράστια συνεισφορά του στον Αγώνα.
Ετσι , λοιπόν κι εσύ φίλε, (για να κρατάμε το επίπεδο) λειτουργείς λίγο ισοπεδωτικά και ...προβοκατόρικα, ισως για να αφυπνίζεις συνειδήσεις, όπως έκανε ο Ραφαηλίδης!
Γι αυτό κι εγώ σε παραπέμπω στον Καθηγητή Φωτιάδη για το θέμα των Ποντίων (άλλα στοιχεία για το βιβλίο του δεν ενθυμούμαι) αλλά και σε μια ομιλία του Καραμπελιά στη Νομική για το θέμα της συμμορίας του Γκρουέφσκι και όχι μόνο. Πρόσεξε το!
Αυτά, και δε θα επανέλθω γιατί έκανα μιάμιση μέρα να το γράψω αυτό και είμαι πολύ γέρος γι όλα αυτά...
Ομιλία του Καραμπελιά στη Νομική 15-12-07
Κάθε επιχειρηματολογία πρέπει να θέτει ορισμένα κριτήρια ως βάση συζήτησης. Το βασικό κριτήριο ενός πατριώτη που θέλει να είναι και διεθνιστής είναι το ακόλουθο:
Κάθε ενέργειά μας πρέπει να υπηρετεί τις σχέσεις καλής γειτονίας, την αλληλεγγύη, την ειρηνική συμβίωση των λαών, την ειρηνική λύση των προβλημάτων, τον αλληλοσεβασμό, την προσήλωση στο διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συνθήκες, την αποφυγή πράξεων και ενεργειών που δημιουργούν εντάσεις και αποσταθεροποίηση και ούτω καθεξής. [ ]
Πολύς όμως λόγος γίνεται για τον αυτοπροσδιορισμό των λαών. Σωστό. Στην περίπτωση όμως των Σκοπίων δεν έχουμε να κάνουμε με αυτοπροσδιορισμό, αλλά για τον αυτοπροσδιορισμό διά του ετεροπροσδιορισμού, δηλαδή διά του σφετερισμού του ονόματος Μακεδονία και διά του, κατά συνέπεια, αλυτρωτισμού. Πέρα από το γεγονός πως και ο αυτοπροσδιορισμός έχει κάποια όρια. Τι θα λέγαμε π.χ. για το Κόσοβο; Έχουν δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού οι Αλβανοί του Κοσόβου και μέχρι ποίου ορίου;
Οι Σκοπιανοί λοιπόν ισχυρίζονται ότι οι Μακεδόνες δεν είναι Έλληνες. Ο Φίλιππος ο Β΄ και ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν Έλληνες. Ήταν Μακεδόνες, δηλαδή, όπως προπαγανδίζουν οι ίδιοι, ένας ξεχωριστός από τους Έλληνες λαός. Το δεύτερο που ισχυρίζονται είναι ότι αυτοί είναι οι απόγονοι των Μακεδόνων. Άρα η γεωγραφική περιοχή στην Ελλάδα που λέγεται Μακεδονία τους ανήκει. Αντιστρέφοντας την ιστορική πραγματικότητα, διακηρύττουν σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της υφηλίου ότι εμείς είμαστε οι σφετεριστές. Και όχι μόνον αυτοί, αλλά και Έλληνες «αριστεροί», πρόμαχοι της διεθνιστικής αλληλεγγύης (τρομάρα τους), διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και απαιτούν να τους στηρίξουν με απλή, διπλή ή τρίδιπλη ονομασία. Τους Σκοπιανούς στην ουσία δεν τους ενδιαφέρει, αν το όνομα είναι σκέτο Μακεδονία ή σύνθετο. Αρκεί να υπάρχει ο όρος «Μακεδονία». Το όνομα είναι το όχημα του αλυτρωτισμού. Χωρίς αυτό δεν μπορούν να παλέψουν για τις εδαφικές τους διεκδικήσεις εναντίον της Ελλάδας. [
Ο απώτερος στόχος τους είναι η «Μακεδονία του Αιγαίου» με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη. Όποιος δεν το έχει καταλάβει αυτό είναι βαθιά νυχτωμένος και, το λιγότερο, ανιστόρητος (βλ. τη λανθασμένη πολιτική του ΚΚΕ στο Μακεδονικό).
Αν μάλιστα οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους επιβάλλουν την ανεξαρτησία του Κοσόβου, τότε ανοίγει ο ασκός του Αιόλου για αλλαγές συνόρων. Μια νέα περίοδος αστάθειας και έντασης θα ακολουθήσει. Και, φυσικά, στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται (ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός με τα υποσύνολά του, δηλαδή ο νέο -οθωμανισμός).
Η θέση μας σαν πατριώτες διεθνιστές είναι να προβάλλουμε σταθερά και με συνέπεια τις θέσεις που συνάδουν προς τις διεθνείς συνθήκες, τους διεθνείς κανόνες και το δικαίωμα του αλληλοσεβασμού, για να μπορούμε να διεκδικούμε την ειρηνική λύση των προβλημάτων. Αν άλλοι ακολουθούν μία πολιτική η οποία τελικά οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε εντάσεις και αποσταθεροποίηση, εμείς δεν πρέπει να τους ακολουθούμε και να συνταυτιζόμαστε μαζί τους, για κάποιους λόγους τακτικής, οι οποίοι τελικά αναιρούν τη στρατηγική. Ούτως ή άλλως αυτοί θα ακολουθήσουν τον δρόμο της υποτέλειας, είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι.
Με τη σύνθετη ονομασία το έχουν δηλώσει (Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ). Η αστική τάξη της πατρίδας μας, δηλαδή το κεφάλαιο, ως γνωστόν δεν έχει πατρίδα, ενδιαφέρεται μόνο για μπίζνες. Το αποδεικνύουν οι Έλληνες επιχειρηματίες στα Σκόπια. Όμως οι άλλοι έχουν πατρίδα; Μήπως πιστεύουν στ’ αλήθεια ότι στις γειτονικές μας χώρες η άρχουσα τάξη είναι η εργατική τάξη και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι; Μήπως γι’ αυτό πρέπει να τους στηρίξουμε ενάντια στην αστική τάξη και τους εθνικιστές της χώρας μας;
Και το ερώτημα είναι: Η υποχωρητικότητά μας, καταπατώντας οι ίδιοι τις διεθνείς συνθήκες και τη διεθνή νομιμότητα, θα εξασφαλίσει την ειρηνική συμβίωση στην περιοχή; Δηλαδή, για να το κάνω πιο λιανά: Άμα δώσουμε την Κύπρο, το μισό Αιγαίο και τη Δυτική Θράκη στους Τούρκους, τη Μακεδονία στους Σκοπιανούς και την Ήπειρο (Tσαμουριά) στους Αλβανούς, και ό,τι άλλο ανομολόγητο προκύψει στην πορεία, από τη βουλιμία των εθνικιστικών αστικών τάξεων των γειτόνων μας, με τη στήριξη των υπεραντλαντικών και ατλαντικών άσπονδων «φίλων μας» και των εντός των τειχών «αριστεροδεξιών» συμμάχων τους, θα εξασφαλίσουμε την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή; Ποια φαντασία μπορεί να συλλάβει κάτι τέτοιο;
Η εμμονή σε απόψεις που στην ουσία αντιστρατεύονται τη στρατηγική μας, απαιτεί, θαρρώ, την αυτοκριτική μας.
Καλά τα γράφεις ρε man και στο άρθρο και στα σχόλια, αλλά άφηνε παραγράφους, για να διαβάζουμε κι εμείς πιο άνετα.
Χείμαρος ο Ζαφειρίου! Τι χείμαρος, ποταμός! Τι ποταμός, Βαρντάρ (Βαρδάρης)... εεε, συγγνώμη, Αξιός ήθελα να πω. Περισσότερα απ' όλα μου άρεσε ότι με παρέπεμψε σε ομιλία του Καραμπελιά στην Νομική! Σε ποια αίθουσα της Νομικής να πάω, σύντροφε, να τον ξανακούσω... Και να τα είπε, δηλαδή, ο Καραμπελιάς, σιγά τα λάχανα! Πρόκειται περί τεραστίου... μπιπ. Από τον αριστερισμό (όπα, όπα τα μπουζούκια, όπα και ο μπαγλαμάς της ζωής μας τα χαστούκια με τη "Ρήξη" τα ξεχνάς), στην εθνικιστοπατριωτικογραφικο... τέτοια και στα περιθωριακά κανάλια που όταν δεν διαφημίζουν αντικολλητικά τηγάνια πουλάνε ιδέες σε "φελλούς". Το να έχεις πάει εν έτει 2007 σε ομιλία του Καραμπελιά, να το κοιτάξεις, σύντροφε, μην το αφήσεις χωρίς θεραπευτική αγωγή! Κατά τα λοιπά, ο Μ. Ζαφειρίου κατέβασε από το ράφι... Ρεπούση, Ραφαηλίδη, Μακρυγιάννη, καθηγητή Φωτιάδη, Παύλο Βοσκόπουλο, ΣΙΑ, Φίλιππο Β', Μεγα... Αλέκο, ιμπεριαλισμό, παγκοσμιοποίηση, Κόσοβο λεξικό Μπαμπινιώτη, ένα μπιμπλό της μαμάς του και μια φωτογραφία του από το νηπιαγωγείο - κι αφού στο μεταξύ έριξε έναν έμμεσο τεμενά στον Καρατζαφέρη (κατηγόρησε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ότι δέχονται σύνθετη ονομασία)- τα έβαλε όλα μαζί στο μπλέντερ, τσιγάρισε το κρεμμυδάκι σε σιγανή επαναστατική φλόγα με "Ταμιφλού" για να μην μας αρπάξει απότομα! Ενα κείμενο με... σταυροβελονιά τα ιδεολογήματα, ωραία αρχή, ωραιότατη μέση, θαυμάσιο τέλος. Παρεμπτιπτόντως, τον Ματσαμπλόκο, τον πείραξε μόνο ότι δεν αφήνει παραγράφους! Είναι από τα κείμενα που αν δημοσιευτεί στη Νίκη, κρατά την εφημερίδα για να τη στρώσεις στο πατάρι. Είτε επειδή σου τρέχει ο θερμοσίφωνας είτε για να ξαπλώσει ο... Πακιστανός που στοιβάζεται εκεί. Εάν, βεβαίως, η επιχείρηση - αρετή του Ζαφειρίου κατά των... ταξικών τους αντιπάλων βρει ακόμη τον Πακιστανό εκεί!
Ρε Πιγκουίνε, επειδή δεν θυμάμαι κι αυτός ο Ζαφειρίου είναι καινούργιος στο μπλογκ, πες που είχαμε γράψει για πόσο Ελληνας είναι ο Μεγαλέξανδρος. Σε ποιο θέμα, σε ποια ανάρτηση...
Ρε Ζαφειρίου, να σε ρωτήσω κάτι. Την τελευταία φορά που έβγαλε γκόμενα τι της είπες; Μισό λεπτό να πάω στη βιβλιοθήκη να βρω το εγχειρίδιο του καλού εραστού, ή κάτσε να θυμηθώ τι έχει πει σε ομιλία του στην ΑΣΟΕΕ ο Καραμπελιάς για το σεξ στους απέραντους και χρυσοκέντητους σιτοβολώνες του σοσιαλισμού;
Θέλω να κάνω απ' αυτό το σεξ με το... δύσκολο όνομα με τον Μ. Ζαφειρίου. Νιάου!
Τελικά βρήκα στον Μ. Ζαφειρίου τι σημαίνει το Μ...
Δεν βράεθηκε να τα γράψει όλα αυτά ο Μ. Ζαφειρίου; Πιο γραφικά και από τα... Κυκλαδονήσια!
Ε ναι, αυτό με πείραξε ρε αγροφύλαξ, γιατί μετά τη δέκατη σειρά δεν την πάλεψα και το παράτησα το κείμενο.
Ζαφειριου Μ.
Αγροφύλακα, φιλε μου καλέ, δε παίζεσαι, υποκλίνομαι, γελαω και.. παρότι διαφωνω σε πολλά μαζί σου τα παραταω γιατί δηλωνω δημοσίως οτι δε μπορω να τα βγάλω περα...
Οσο για τους υπόλοιπους, και ειδικα την Ντροπαλουλα,λίγος σεβασμος δε βλαπτει.
Δηλαδή, τζάμπα έγραψες τόσες λέξεις, ρε Ζαφειρίου;
Δημοσίευση σχολίου