Όταν ο εκατομμυριούχος Philip Wollen κέρδισε το βραβείο του Αυστραλού Ανθρωπιστή το 2006, κανείς δεν γνώριζε ακριβώς το έργο του το οποίο απλώνεται σε σαράντα χώρες.
Έπρεπε να τον ανακαλύψει η ομογενής δημοσιογράφος Κάθριν Κιζίλου από την εφημερίδα «The Age» και να απλώσει μπροστά στα έκθαμβα μάτια της ανθρωπότητας ό,τι απίστευτο και αναπάντεχο μπορούσε να φανταστεί ο σύγχρονος άνθρωπος: έναν εκατομμυριούχο να δίνει αφειδώς τα εκατομμύριά του και να δηλώνει ευθαρσώς ότι επιθυμεί να πεθάνει φτωχός!
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Κιζίλου, ο Wollen, άνθρωπος ευφυής και μορφωμένος, ήταν μόλις 34 χρόνων όταν πήρε τη θέση του αντιπροέδρου της Citibank και έγινε γενικός διευθυντής της Citicorp. Το περιοδικό Australian Business Magazine, τον ονόμασε έναν από τους σαράντα εγκεφάλους της Αυστραλίας που είναι περιζήτητοι ανά τον κόσμο για διευθυντικές θέσεις.
Το περίεργο, εντούτοις, είναι ότι το 90% του πλούτου που συσσώρευσε, αποφάσισε πολύ νωρίς -κάπου τη δεκαετία του '90- όπως αποκαλύπτεται σήμερα, να τα διαθέσει για τους φτωχούς, τους αρρώστους, την προστασία των ζώων και του περιβάλλοντος.
Δεν του αρέσει η δημοσιότητα, θα πει. Τα έργα του, όμως, μιλούν πολύ πιο εύγλωττα από τα λόγια. Το ίδρυμα, στο οποίο έχει δώσει το όνομα της μητέρας του και της γιαγιάς του, λέγεται «Winsome Constance Kindness Trust» και ενισχύει πάνω από 400 έργα σε πάνω από 40 χώρες του κόσμου.
Το Σπίτι της Καλοσύνης (Kindness House) βρίσκεται στη Μελβούρνη και εκεί στεγάζονται 29 μη κυβερνητικοί οργανισμοί, όπως Wilderness Society, Greenpeace, the Australian West Papua Association, Social Firms Australia και Rescued With Love (το τελευταίο είναι ένα πρόγραμμα υιοθεσίας μικρών σκυλιών).
Στην ιστοσελίδα του, ο οργανισμός τονίζει: «Δεν ζητάμε τα λεφτά σας. Εκείνο που στοχεύουμε να επιτύχουμε είναι να προωθήσουμε την καλοσύνη ανάμεσα σ' όλες τις ζωντανές υπάρξεις και να γίνει ένα αναγνωρίσιμο στοιχείο του χαρακτήρα και της συνείδησης κάθε Αυστραλού».
Προκειμένου να επιλέξει ποιους να βοηθήσει, έχει διασυνδέσεις σ' όλον τον κόσμο, που τον πληροφορούν αφιλοκερδώς για θέματα αγριότητας, που για άλλους περνούν ίσως απαρατήρητα. Για παράδειγμα, στην Κορέα χρηματοδοτεί ομάδα ατόμων που προσπαθούν να σταματήσουν τους Κορεάτες να χτυπούν μέχρι θανάτου τα σκυλιά στην αγορά, γιατί πιστεύουν ότι όσο πιο πολύ φοβούνται και υποφέρουν τόσο πιο... νόστιμο είναι το κρέας τους!
Όταν ρωτήθηκε ποιο από όλα τα προγράμματα και τα έργα που χρηματοδοτεί τον αγγίζει περισσότερο, αναφέρθηκε στο Ορφανοτροφείο «Τhe Morning Star» στην Bangalore, που στεγάζει πάνω από 60 παιδιά. Αυτό ιδρύθηκε πριν από 20 χρόνια από έναν άλλο φιλάνθρωπο, τον John Samson, ο οποίος είχε βρει ένα αγοράκι δύο χρόνων πεθαμένο σχεδόν από την πείνα μέσα σ' έναν τενεκέ σκουπιδιών.
Ο ίδιος βρήκε και μάζεψε άλλα εγκαταλειμμένα παιδιά, σε χωματερές, στις γραμμές τραίνων, στους δρόμους. Από αυτά εκείνα που χρειάζονται ιατρική φροντίδα την παίρνουν, ενώ τα άλλα πηγαίνουν στο σχολείο. Το πρώτο παιδί που βρέθηκε μέσα στον κάδο σκουπιδιών είναι σήμερα φαρμακοποιός.
Όταν πήρε την απόφαση να μοιράσει τον πλούτο του, ο Philip Wollen ήταν ελεύθερος. Τώρα είναι παντρεμένος με την Τριξ, η οποία μοιράζεται το όραμά του και τον βοηθά να διαθέσει τα εκατομμύριά του εκεί που πραγματικά πιάνουν τόπο. Να πούμε εδώ ενδεικτικά, ότι η ίδια ανέλαβε να σώσει 500 αρκούδες στο Kalander της Ινδίας, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν από τον χορό της αρκούδας, που χορεύει από τον πόνο που της προξενεί ένα κομμένο γυαλί που βάζουν στο ρουθούνι της.
(Πηγή: Αθήνα 9,84)
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Κιζίλου, ο Wollen, άνθρωπος ευφυής και μορφωμένος, ήταν μόλις 34 χρόνων όταν πήρε τη θέση του αντιπροέδρου της Citibank και έγινε γενικός διευθυντής της Citicorp. Το περιοδικό Australian Business Magazine, τον ονόμασε έναν από τους σαράντα εγκεφάλους της Αυστραλίας που είναι περιζήτητοι ανά τον κόσμο για διευθυντικές θέσεις.
Το περίεργο, εντούτοις, είναι ότι το 90% του πλούτου που συσσώρευσε, αποφάσισε πολύ νωρίς -κάπου τη δεκαετία του '90- όπως αποκαλύπτεται σήμερα, να τα διαθέσει για τους φτωχούς, τους αρρώστους, την προστασία των ζώων και του περιβάλλοντος.
Δεν του αρέσει η δημοσιότητα, θα πει. Τα έργα του, όμως, μιλούν πολύ πιο εύγλωττα από τα λόγια. Το ίδρυμα, στο οποίο έχει δώσει το όνομα της μητέρας του και της γιαγιάς του, λέγεται «Winsome Constance Kindness Trust» και ενισχύει πάνω από 400 έργα σε πάνω από 40 χώρες του κόσμου.
Το Σπίτι της Καλοσύνης (Kindness House) βρίσκεται στη Μελβούρνη και εκεί στεγάζονται 29 μη κυβερνητικοί οργανισμοί, όπως Wilderness Society, Greenpeace, the Australian West Papua Association, Social Firms Australia και Rescued With Love (το τελευταίο είναι ένα πρόγραμμα υιοθεσίας μικρών σκυλιών).
Στην ιστοσελίδα του, ο οργανισμός τονίζει: «Δεν ζητάμε τα λεφτά σας. Εκείνο που στοχεύουμε να επιτύχουμε είναι να προωθήσουμε την καλοσύνη ανάμεσα σ' όλες τις ζωντανές υπάρξεις και να γίνει ένα αναγνωρίσιμο στοιχείο του χαρακτήρα και της συνείδησης κάθε Αυστραλού».
Προκειμένου να επιλέξει ποιους να βοηθήσει, έχει διασυνδέσεις σ' όλον τον κόσμο, που τον πληροφορούν αφιλοκερδώς για θέματα αγριότητας, που για άλλους περνούν ίσως απαρατήρητα. Για παράδειγμα, στην Κορέα χρηματοδοτεί ομάδα ατόμων που προσπαθούν να σταματήσουν τους Κορεάτες να χτυπούν μέχρι θανάτου τα σκυλιά στην αγορά, γιατί πιστεύουν ότι όσο πιο πολύ φοβούνται και υποφέρουν τόσο πιο... νόστιμο είναι το κρέας τους!
Όταν ρωτήθηκε ποιο από όλα τα προγράμματα και τα έργα που χρηματοδοτεί τον αγγίζει περισσότερο, αναφέρθηκε στο Ορφανοτροφείο «Τhe Morning Star» στην Bangalore, που στεγάζει πάνω από 60 παιδιά. Αυτό ιδρύθηκε πριν από 20 χρόνια από έναν άλλο φιλάνθρωπο, τον John Samson, ο οποίος είχε βρει ένα αγοράκι δύο χρόνων πεθαμένο σχεδόν από την πείνα μέσα σ' έναν τενεκέ σκουπιδιών.
Ο ίδιος βρήκε και μάζεψε άλλα εγκαταλειμμένα παιδιά, σε χωματερές, στις γραμμές τραίνων, στους δρόμους. Από αυτά εκείνα που χρειάζονται ιατρική φροντίδα την παίρνουν, ενώ τα άλλα πηγαίνουν στο σχολείο. Το πρώτο παιδί που βρέθηκε μέσα στον κάδο σκουπιδιών είναι σήμερα φαρμακοποιός.
Όταν πήρε την απόφαση να μοιράσει τον πλούτο του, ο Philip Wollen ήταν ελεύθερος. Τώρα είναι παντρεμένος με την Τριξ, η οποία μοιράζεται το όραμά του και τον βοηθά να διαθέσει τα εκατομμύριά του εκεί που πραγματικά πιάνουν τόπο. Να πούμε εδώ ενδεικτικά, ότι η ίδια ανέλαβε να σώσει 500 αρκούδες στο Kalander της Ινδίας, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν από τον χορό της αρκούδας, που χορεύει από τον πόνο που της προξενεί ένα κομμένο γυαλί που βάζουν στο ρουθούνι της.
(Πηγή: Αθήνα 9,84)
6 σχόλια:
Ποιο Πασχα, ποια Ανασταση και ποια Χριστουγεννα??? Εδω.... σ' αυτον τον ανθρωπο βρισκεται η ουσια και το νοημα ολων! Χαιρομαι που μπηκα στο blog σου και το διαβασα!!! Καλη Ανασταση να ευχηθουμε... μου χαρισες μια ελπιδα με αυτο το αρθρο σου!!
Γεια σου Χαρά. Καλή Ανάσταση, χρόνια πολλά!
Εντάξει, άμα ο βλαμμένος προστατεύει 500 αρκούδες στην Ινδία και τους κοπρίτες στην Ινδία, σώθηκε η ανθρωπότης. Σ' αυτόν τον πλανήτη χορτάσαμε φιλάνθρωπους με γερά πορτοφόλια...
Ακόμη και για σένα, αγαπητέ Μεταφορέα, αυτή η προσέγγιση είναι παρατραβηγμένη! Βλαμμένος γιατί κάνει όλα αυτά τα πράγματα; Έκανε κάτι που σε... πείραξε;
Φαντάζομαι τι θας λες για τη μητέρα Τερέζα, τον Σβάιτσερ κ.α.
Ευτυχώς, υπάρχουν σε αυτή τη ζωή ακόμα Ανθρωποι με Α κεφαλαίο και χαρίζουν ελπίδα........
Ανθρωποι με το C κεφαλαίο, όπως Citibank! Ανθρωποι με Α κεφαλαίο(υ) και στο τέλος... Γιώτα!
Δημοσίευση σχολίου