Πέρασαν 23 χρόνια από την έκρηξη στον πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσέρνομπιλ που είχε ως συνέπεια το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων από τη ραδιενέργεια και τη μόλυνση. Στις 26 Απριλίου 1986, ο αντιδραστήρας 4 του πυρηνικού σταθμού στο Τσερνόμπιλ, στα σύνορα Ρωσίας, Ουκρανίας και Λευκορωσίας, εξερράγη και το πυρηνικό του νέφος σκέπασε μεγάλο τμήμα της Ευρώπης αλλά κυρίως εκείνες τις τρεις χώρες, που τότε ανήκαν στην ΕΣΣΔ.
Τα ξημερώματα της ημέρας εκείνης, τεχνικοί του πυρηνικού σταθμού «Βλαντίμιρ Ίλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, αποπειράθηκαν να κάνουν ένα πείραμα για να ελέγξουν τα συστήματα ασφαλείας. Στο πλαίσιο του πειράματος έκλεισαν τα αυτόματα συστήματα ρύθμισης της ισχύος της τέταρτης μονάδας του σταθμού, καθώς και τα συστήματα ασφαλείας, αφήνοντας ωστόσο τον αντιδραστήρα να λειτουργεί με το 7% της ισχύος του.
Στη 1.20 το πρωί η αλυσιδωτή αντίδραση στον αντιδραστήρα της τέταρτης μονάδας προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το κάλυμμα του αντιδραστήρα. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα.
Είκοσι τρία χρόνια μετά, το δυστύχημα εξακολουθεί να επηρεάζει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η φοβερή αυτή καταστροφή παραμένει «ανοιχτή πληγή», αφού ο κίνδυνος δεν έχει αποσοβηθεί πλήρως και οι αρνητικές συνέπειές της παραμένουν ορατές στις σοβαρότερα πληγείσες περιοχές της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας και της Ρωσίας.
Ο πυρηνικός σταθμός του Τσερνόμπιλ έχει κλείσει από το 2000, εντούτοις κάτω από τη ραγισμένη σαρκοφάγο, που περικλείει τον κατεστραμμένο αντιδραστήρα, εξακολουθούν να παραμένουν 200 τόννοι ραδιενεργού μάγματος, που αποτελούν διαρκή απειλή.
Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, το δυστύχημα προκάλεσε ή πρόκειται να προκαλέσει το θάνατο τουλάχιστον 4.000 ως 9.000 ανθρώπων. Όμως, οικολογικές οργανώσεις εκτιμούν ότι ο αριθμός αυτός ξεπερνά τις 100.000.
Περίπου πέντε εκατομμύρια πολίτες εξακολουθούν να ζουν σε περιοχές που έχουν πληγεί από τις συνέπειες του δυστυχήματος στη Λευκορωσία, στην Ουκρανία και τη Ρωσία. Πάνω από 300.000 ξεριζώθηκαν από πόλεις και χωριά που βρίσκονταν κοντά στο Τσερνόμπιλ-περιοχές που σήμερα ανήκουν στην Ουκρανία- ενώ 5.000 παιδιά διαγνώσθηκαν με καρκίνο του θυροειδούς τα χρόνια που ακολούθησαν το 1986. Εκατομμύρια άνθρωποι που ζούσαν σε περιοχές που βρέθηκαν στο δρόμο της ραδιενέργειας ζουν έκτοτε υπό το κράτος του φόβου για την υγεία τους.
(Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ)
Τα ξημερώματα της ημέρας εκείνης, τεχνικοί του πυρηνικού σταθμού «Βλαντίμιρ Ίλιτς Λένιν», στο Τσέρνομπιλ της Ουκρανίας, αποπειράθηκαν να κάνουν ένα πείραμα για να ελέγξουν τα συστήματα ασφαλείας. Στο πλαίσιο του πειράματος έκλεισαν τα αυτόματα συστήματα ρύθμισης της ισχύος της τέταρτης μονάδας του σταθμού, καθώς και τα συστήματα ασφαλείας, αφήνοντας ωστόσο τον αντιδραστήρα να λειτουργεί με το 7% της ισχύος του.
Στη 1.20 το πρωί η αλυσιδωτή αντίδραση στον αντιδραστήρα της τέταρτης μονάδας προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το κάλυμμα του αντιδραστήρα. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα.
Είκοσι τρία χρόνια μετά, το δυστύχημα εξακολουθεί να επηρεάζει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Η φοβερή αυτή καταστροφή παραμένει «ανοιχτή πληγή», αφού ο κίνδυνος δεν έχει αποσοβηθεί πλήρως και οι αρνητικές συνέπειές της παραμένουν ορατές στις σοβαρότερα πληγείσες περιοχές της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας και της Ρωσίας.Ο πυρηνικός σταθμός του Τσερνόμπιλ έχει κλείσει από το 2000, εντούτοις κάτω από τη ραγισμένη σαρκοφάγο, που περικλείει τον κατεστραμμένο αντιδραστήρα, εξακολουθούν να παραμένουν 200 τόννοι ραδιενεργού μάγματος, που αποτελούν διαρκή απειλή.
Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, το δυστύχημα προκάλεσε ή πρόκειται να προκαλέσει το θάνατο τουλάχιστον 4.000 ως 9.000 ανθρώπων. Όμως, οικολογικές οργανώσεις εκτιμούν ότι ο αριθμός αυτός ξεπερνά τις 100.000.
Περίπου πέντε εκατομμύρια πολίτες εξακολουθούν να ζουν σε περιοχές που έχουν πληγεί από τις συνέπειες του δυστυχήματος στη Λευκορωσία, στην Ουκρανία και τη Ρωσία. Πάνω από 300.000 ξεριζώθηκαν από πόλεις και χωριά που βρίσκονταν κοντά στο Τσερνόμπιλ-περιοχές που σήμερα ανήκουν στην Ουκρανία- ενώ 5.000 παιδιά διαγνώσθηκαν με καρκίνο του θυροειδούς τα χρόνια που ακολούθησαν το 1986. Εκατομμύρια άνθρωποι που ζούσαν σε περιοχές που βρέθηκαν στο δρόμο της ραδιενέργειας ζουν έκτοτε υπό το κράτος του φόβου για την υγεία τους.
(Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ)
1 σχόλιο:
Δεν θα ξεχάσω ποτέ έναν Κνίτη συγγενή μου εκείνη την εποχή, που έτρωγε επιδεικτικά λαχανικά στο χωριό -μέρες Πάσχα ήταν- για να δείξει στους φοβισμένους ότι ήταν παραμύθια της δυτικής προπαγάνδας και κινδυνολογία των αντικομμουνιστών...
Δημοσίευση σχολίου