Σάββατο 25 Απριλίου 2009

Οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» μάς καλούν να ζήσουμε για δεκαπέντε λεπτά την εμπειρία τού να είσαι εθελοντής!

Οι «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» μάς καλούν να ζήσουμε -έστω και για δεκαπέντε λεπτά- την εμπειρία τού να είσαι εθελοντής, με έναν πρωτότυπο τρόπο μέσα από την έκθεση «Σε Αποστολή με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα».
Όπως αναφέρεται στο σάιτ της οργάνωσης: «Η έκθεση περιλαμβάνει έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο, ο οποίος αναπαριστά καταυλισμό προσφύγων. Ο επισκέπτης φορά ακουστικά και καλείται να επιλέξει έναν από τους τρεις ρόλους: του γιατρού, του τεχνικού ή του νοσηλευτή. Μέσα από το ηχογραφημένο σενάριο και ανάλογα με το ρόλο που έχει επιλέξει ο επισκέπτης, για περίπου δεκαπέντε λεπτά έρχεται αντιμέτωπος με τα διλήμματα που αντιμετωπίζουν συχνά οι εθελοντές μας στο πεδίο και παίρνει αποφάσεις που πραγματικά σώζουν ζωές περιηγούμενος μέσα σε ένα ειδικά διαμορφωμένο όχημα.
"Μόλις έχετε περάσει τα σύνορα. Βρίσκεστε σε μία χώρα που είναι σε εμπόλεμη κατάσταση. Ολόκληρες οικογένειες τρέπονται σε φυγή από τα χωριά τους για να γλιτώσουν απ’ τις μάχες. Την τελευταία εβδομάδα περίπου 30.000 άνθρωποι έχουν βρει καταφύγιο σε μία απομονωμένη περιοχή που δεν έχει καμιά απολύτως υποδομή. Στον καταυλισμό ακούγεται ότι χιλιάδες ακόμα άνθρωποι είναι στο δρόμο και καταφθάνουν. Άλλοι είναι απόλυτα εξουθενωμένοι, άλλοι άρρωστοι. Όλοι έχουν κάτι κοινό: δεν τους έχει απομείνει τίποτα πια. Εδώ αρχίζει το δικό σας έργο. Από εσάς εξαρτάται η επιβίωσή τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι εθελοντές των αποστολών μας στα διάφορα μέρη του κόσμου».
Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στην Πάτρα από τις 29 Απριλίου ως τις 2 Μαΐου. Συνεχίζει το κείμενο από το σάιτ της οργάνωσης: «Στον εξωτερικό χώρο θα υπάρχει έκθεση φωτογραφίας με εικόνες από το διεθνές πρακτορείο Magnum Photos, από τις αποστολές της οργάνωσης ανά τον κόσμο.
Σας προσκαλούμε λοιπόν σε μια περιήγηση που θα σας βάλει στη θέση του εθελοντή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Ζήστε για 15 λεπτά αυτό που ζούμε κάθε μέρα».
Η έκθεση έχει φιλοξενηθεί ήδη σε Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Αλεξανδρούπολη, Κοζάνη, Κέρκυρα. Μετά την Πάτρα ακολουθούν η Καλαμάτα (6-9/5), η Ρόδος (13-16/5), ο Πειραιάς (19-21/5) και η Αθήνα (23-27/5) . Ώρες λειτουργίας: 10.30 - 21.00.

9 σχόλια:

bubbles είπε...

Με τα θέματά σου πιγκουίνε, αποδεικνύεις πόσο ευαισθητοποιημένο άτομο είσαι. Οσο για την πρωτοβουλία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, δεν με εκπλήσσει. Εχουν αποδείξει πόσο ανθρωπιστές και αλτρουιστές είναι...Δεν ξέρω βέβαια εάν ανάλογες πρωτοβουλίες είχαν απήχηση στο ευρύ κοινό, γιατί ο κόσμος βαριέται ή για την ακρίβεια τον έχουν μάθει να βαριέται....Και με την ευκαιρία, θέλω να ρωτήσω. Δεν πρέπει η οργάνωση αυτή να προταθεί για Νόμπελ Ειρήνης; ( εάν έχει ήδη γίνει κάτι τέτοιο, συγχωρέστε μου την άγνοια).

Εαρινός αγροφύλακας είπε...

Για να πάρεις το Νόμπελ Ειρήνης πρέπει να έχεις κάνει, υποτίθεται, κάτι σημαντικό για την ειρήνη. Οι Γιατροί Χωρις Σύνορα παρέχουν ιατρικές υπηρεσίες, σπουδαίες μεν, αλλά ιατρικές. Αλλο περίθαλψη, φροντίδα και τα ρέστα και άλλο ειρήνη. Οσο για τον Πιγκουίνο, όντως είναι πολύ ευαίσθητος. Μέχρι... αυτοκτονίας!

Πιγκουίνος είπε...

Αγαπητέ Εαρινέ αγροφύλακα (διάλεξε ένα ψευδώνυμο επιτέλους!), κάνεις λάθος. Οι ΓΧΣ έχουν τιμηθεί με Νόμπελ Ειρήνης το 1999 «για την αναγνώριση της πρωτοπόρου ανθρωπιστικής τους συνεισφοράς σε πολλές ηπείρους».
Το συγκεκριμένο Νόμπελ δίνεται «στο πρόσωπο που είχε τη μεγαλύτερη συνεισφορά στην αδελφοποίηση των εθνών, στην κατάργηση ή τη μείωση των στρατιωτικών δυνάμεων και στη διεξαγωγή και προώθηση ειρηνευτικών διαδικασιών».
Μεταξύ, άλλων, όμως έχουν βραβευθεί η Διεθνής Αμνηστία το 1977 «για την εκστρατεία της ενάντια στην αιχμαλωσία», η UNICEF το 1965, ο Ερυθρός Σταυρός το 1917 και το 1963 και ο ιδρυτής του, Ερρίκος Ντυνάν το 1901, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας το 1969, η Μητέρα Τερέζα το 1979, ο Άλμπερτ Σβάιτσερ το 1952, δηλαδή άνθρωποι και οργανώσεις που δεν εργάστηκαν για την «ειρήνη» αυτή καθ' αυτή.
Τέλος, στην κατηγορία των ανθρώπων που μόχθησαν για την ειρήνη, αντίθετα, περιλαμβάνεται... ο Χένρι Κίσινγκερ, που τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 1973!

Πιγκουίνος είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, bubbles. Στην Ελλάδα, πράγματι, ο κόσμος δεν ασχολείται σχεδόν καθόλου με τον εθελοντισμό. Και για αυτό ευθυνόμαστε αποκλειστικά και μόνο εμείς, όχι κάποιοι που μας έχουν μάθει έτσι. Ας είμαστε ειλικρινείς.

bubbles είπε...

bubbles-Εαρινός Αγροφύλακας 1-0

Πεννυρλης... είπε...

Ωραία, διαλέγω για ψευδώνυμο το ''Πεννυρλής χωρίς ζαμπόν''. Σου αρέσει, Πιγκουίνε, ή θα το λογοκρίνεις...
Οσο για τα Νόμπελ, για τον Κίσινγκερ το ήξερα, αλλά για τους άλλους πιάστηκα αδιάβαστος. Δεν είναι δα και το φόρτε μου οι Μητέρες Τερέζες και οι Ιεραπόστολοι. Δεν το βλεπω, πάντως, ως ήττα, bubbles. Απλώς, σημειώνω όποιον βγάζει γλωσσίτσα...

bubbles είπε...

Αγαπητέ Πεννυρλή, αντιπαρέρχομαι το καυστικό σχόλιο και οφείλω να παραδεχτώ πως είσαι πολύ ευρηματικός όσον αφορά τα ψευδώνυμα...Πάμε για τη ρεβάνς.

Πιγκουίνος είπε...

Σε αδικεί το ψευδώνυμο που διάλεξες, πεννυρλή. Μπορούσες (μπορείς ακόμη, φυσικά) πολύ καλύτερα...

Ανώνυμος είπε...

Για την αξία θεσμών όπως τα Νόμπελ, δυστυχώς, τα λέει όλα η εξής φράση από αυτά -τα ωραία, πράγματι- που γράφεις Πιγκουίνε: ο Χένρι Κίσινγκερ, που τιμήθηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 1973... Οσο για τους Γιατρούς, τους βγάζω το καπέλο σίγουρα αλλά θυμάμαι κάτι διαφωνίες και διασπάσεις (Σερβία)... Λοιπόν, για μένα ΟΛΑ είναι Πολιτική και δεν μπορείς να κρατηθείς απ' έξω...