Η μαγκιά του Λάκη

Ποτέ μου δεν υπήρξα μεγάλος «φαν» του Λάκη Λαζόπουλου ούτε πέρυσι που ήταν στα πολύ... πάνω του ούτε τώρα, που -όπως τουλάχιστον εγώ το εισπράττω- οι συμπάθειες προς το πρόσωπό του είναι λιγότερες. Και φυσικά, δεν θα τον τοποθετούσα ποτέ στους εκατό πιο «Μεγάλους Έλληνες»...

Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να παραδεχθώ ότι είναι άξιος συγχαρητηρίων για την κίνηση που έκανε στην τελευταία του εκπομπή (ακόμη παίζεται την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές). Έβγαλε στον «αέρα» εκπροσώπους των εργαζομένων του ALPHA, που απειλούνται με απόλυση και νομίζω πως είναι ο πρώτος (φοβάμαι πως θα είναι και ο μοναδικός) που τους πρόσφερε τηλεοπτικό βήμα προκειμένου να ενημερώσουν τον κόσμο για τα δεινά τους.
Ο Λαζόπουλος δεν δίστασε να πάει κόντρα στο κανάλι που του προσφέρει δουλειά και αυτό τον τιμά. Ενδεχομένως κάποιος να υποστηρίξει ότι το κάνει εκ του ασφαλούς, ότι έχει ήδη αρκετά λεφτά και δεν φοβάται πιθανή λύση της συνεργασίας με το κανάλι, ότι μπορεί να βρει εύκολα αλλού τηλεοπτική στέγη κλπ. Ακόμη και έτσι να είναι, όμως, όλα τα παραπάνω δεν αναιρούν ούτε καν μειώνουν την πράξη του. Άλλωστε, δεν θυμάμαι να έχουμε ξαναδεί έναν -έστω «βολεμένο»- εργαζόμενο να εκφράζει ευθαρσώς την αλληλλεγγύη του σε συναδέφλους του που κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους και να πηγαίνει ευθέως κόντρα στα αφεντικά του.
Και είτε μας αρέσει ο Λαζόπουλος και η εκπομπή του είτε δεν μας αρέσει, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τη μαγκιά του.