Η χθεσινή απόφαση της αστυνομίας για την απαγόρευση των συγκεντρώσεων λόγω της επίσκεψης της Άνγκελα Μέρκελ απαγορεύει, στην ουσία, μόνο μία! Αυτήν των Ανεξάρτητων Ελλήνων έξω από τη γερμανική πρεσβεία μιας και όλες οι υπόλοιπες, δηλαδή οι μεγάλες (;) σε Σύνταγμα και Ομόνοια, θα πραγματοποιηθούν κανονικά.
Φυσικά, η παραπληροφόρηση -με υπαιτιότητα και της ΕΛΑΣ που έπρεπε από την αρχή να είναι πιο σαφής και να διευκρινήσει πως δεν απαγορεύτηκε η κίνηση σε όλη την Αθήνα- δημιουργήσε εντυπώσεις, οι οποίες με τη σειρά τους προκάλεσαν ένα ακόμη αντιστασιακό πανηγύρι «επαναστατών» (όχι, θα άφηναν την ευκαιρία να πάει χαμένη) που φώναζαν ότι στην Ελλάδα έχουμε πάλι είτε χούντα, αυτή που δεν τελείωσε το '73, είτε γερμανική κατοχή!
Τα κοινωνικά δίκτυα και τα σάιτ γέμισαν με άρθρα και πολύ περισσότερο με σχόλια επαναστατών του γλυκού νερού, οι οποίοι εδώ και χρόνια έχουν πείσει τους εαυτούς τους ότι είναι αγωνιστές και δίνουν μάχη για την πτώση του φασισμού (μέσω facebook και ίντερνετ, φυσικά...)! Και όταν λέμε φασισμό εννοούμε -μεταξύ άλλων- τη χούντα που... ψηφίσαμε δύο φορές (!) πριν από τρεις και τέσσερις μήνες και η οποία «τόλμησε» να λάβει δραστικά μέτρα για την επίσκεψη της Μέρκελ.
Και το χειρότερο είναι ότι ακόμη και όταν ξεκαθαρίστηκε η κατάσταση και κατέστη απολύτως σαφές ότι δεν έχουν απαγορευτεί οι συγκεντρώσεις, όλοι αυτοί συνέχιζαν να φωνάζουν για χούντες κλπ...
Μέσα στον καταιγισμό των άναρθρων κραυγών των «αντιστασιακών» του 2012, οι οποίοι εξέφραζαν τη φρίκη τους για τη νέα δικτατορία που ζούμε, βρέθηκε σε μία απόμερη... γωνία του διαδικτύου, και συγκεκριμένα στη Lifo, ένας άνθρωπος (ο Άρης Δημοκίδης) που με ήρεμο τόνο και σοβαρά επιχειρήματα περιέγραψε την κατάσταση όπως πραγματικά έχει.
Παραθέτω το κείμενό του:
«Ενημερωτικά: [via]
Το Σύνταγμα προβλέπει στο άρθρο 11 παρ. 2 ότι οι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά, αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως νόμος ορίζει.
Επίσης το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ορίζει στο άρθρο 11 ότι κάθε πρόσωπο έχει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι ειρηνικώς, το δε δικαίωμα αυτό μπορεί να περιοριστεί στο αναγκαίο μέτρο για σκοπούς δημόσιας τάξης και ασφάλειας.
Σύμφωνα με το άρθρο 6 του Νομοθετικού Διατάγματος 794/1971, το οποίο έχει κριθεί ως σύμφωνο με το ισχύον Σύνταγμα με πάγια νομολογία των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας, η αστυνομική αρχή δύναται να απαγορεύσει δημόσια συνάθροιση εάν κρίνει μετά από έρευνα, ότι από την πραγματοποίηση της συνάθροισης επίκειται κίνδυνος για την δημόσια τάξη και ασφάλεια, ο οποίος δεν μπορεί να αποτραπεί με ηπιότερα αστυνομικά μέτρα.
Το άρθρο 171 του Ποινικού Κώδικα ορίζει ότι όποιος μετέχει σε δημόσια συνάθροιση που απαγορεύτηκε νόμιμα από την αρμόδια αρχή τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών ή με χρηματική ποινή. Σημειώνεται ότι τα δικαστήρια έχουν παγίως κρίνει ότι δεν είναι αρμόδια να κρίνουν την σκοπιμότητα της απαγόρευσης (το εάν όντως υπήρχε ο κίνδυνος που επικαλείται η αστυνομική αρχή) αλλά μόνο την τήρηση της αρχής της αναλογικότητας (το εάν ο κίνδυνος αυτός μπορούσε να αντιμετωπιστεί με ηπιότερα μέσα).
Δεν ζούμε σε χούντα λοιπόν.
(Στα σχόλια διάβασα πως το άρθρο 794/1971 βγήκε επί δικτατορίας. Ας αλλάξει. Είναι όμως ένα απ' τα 4-5 άρθρα που αναφέρονται και που δείχνουν ότι η πράξη είναι νόμιμη. Κι αν ένα άρθρο -που διατηρήθηκε απ' όλες τις δημοκρατικές κυβερνήσεις καλώς ή κακώς- βγήκε επί χούντας; Το άρθρο 11, παρ. 2 του Συντάγματος πότε βγήκε; Το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ο Παπαδόπουλος το έγραψε; Και ο Παττακός έκανε το άρθρο 171 του Ποινικού Κώδικα; Ας είμαστε σοβαροί κι ας μην το τραβάμε απ' τα μαλλιά.)
Τώρα, το αν είναι σωστή η κίνηση απαγόρευσης των συναθροίσεων για αύριο, θα φανεί. Η απαγόρευση δεν ισχύει φυσικά για τις συγκεντρώσεις που ήδη αποφασίστηκαν στο Σύνταγμα και την Ομόνοια. Αυτές θα γίνουν κανονικά.
Το αν θα τηρηθεί η όποια απαγόρευση, επίσης θα φανεί (μην ξεχνάμε ότι χίλια πράγματα απαγορεύονται σ' αυτή τη χώρα, απ' το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους μέχρι το διπλοπαρκάρισμα - και δεν έχουμε και πολύ σεβασμό στους νόμους έτσι κι αλλιώς). Και τέλος, το αν θα γυρίσει μπούμερανγκ σ' αυτούς που την πήραν -δεν το αποκλείω καθόλου-, είναι κάτι που θα το ξέρουμε σύντομα...
Όμως, ας το ξέρουμε έστω και τυπικά, πως όσο κι αν το λένε μερικοί και γεμίζει το στόμα τους, όχι, δεν ζούμε σε χούντα.
Κι έτσι θα χαρούν να μάθουν πως η παρακάτω συγκέντρωση στο Σύνταγμα θα γίνει κανονικά».
Το Σύνταγμα προβλέπει στο άρθρο 11 παρ. 2 ότι οι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά, αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως νόμος ορίζει.
Επίσης το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ορίζει στο άρθρο 11 ότι κάθε πρόσωπο έχει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι ειρηνικώς, το δε δικαίωμα αυτό μπορεί να περιοριστεί στο αναγκαίο μέτρο για σκοπούς δημόσιας τάξης και ασφάλειας.
Σύμφωνα με το άρθρο 6 του Νομοθετικού Διατάγματος 794/1971, το οποίο έχει κριθεί ως σύμφωνο με το ισχύον Σύνταγμα με πάγια νομολογία των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας, η αστυνομική αρχή δύναται να απαγορεύσει δημόσια συνάθροιση εάν κρίνει μετά από έρευνα, ότι από την πραγματοποίηση της συνάθροισης επίκειται κίνδυνος για την δημόσια τάξη και ασφάλεια, ο οποίος δεν μπορεί να αποτραπεί με ηπιότερα αστυνομικά μέτρα.
Το άρθρο 171 του Ποινικού Κώδικα ορίζει ότι όποιος μετέχει σε δημόσια συνάθροιση που απαγορεύτηκε νόμιμα από την αρμόδια αρχή τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών ή με χρηματική ποινή. Σημειώνεται ότι τα δικαστήρια έχουν παγίως κρίνει ότι δεν είναι αρμόδια να κρίνουν την σκοπιμότητα της απαγόρευσης (το εάν όντως υπήρχε ο κίνδυνος που επικαλείται η αστυνομική αρχή) αλλά μόνο την τήρηση της αρχής της αναλογικότητας (το εάν ο κίνδυνος αυτός μπορούσε να αντιμετωπιστεί με ηπιότερα μέσα).
Δεν ζούμε σε χούντα λοιπόν.
(Στα σχόλια διάβασα πως το άρθρο 794/1971 βγήκε επί δικτατορίας. Ας αλλάξει. Είναι όμως ένα απ' τα 4-5 άρθρα που αναφέρονται και που δείχνουν ότι η πράξη είναι νόμιμη. Κι αν ένα άρθρο -που διατηρήθηκε απ' όλες τις δημοκρατικές κυβερνήσεις καλώς ή κακώς- βγήκε επί χούντας; Το άρθρο 11, παρ. 2 του Συντάγματος πότε βγήκε; Το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ο Παπαδόπουλος το έγραψε; Και ο Παττακός έκανε το άρθρο 171 του Ποινικού Κώδικα; Ας είμαστε σοβαροί κι ας μην το τραβάμε απ' τα μαλλιά.)
Τώρα, το αν είναι σωστή η κίνηση απαγόρευσης των συναθροίσεων για αύριο, θα φανεί. Η απαγόρευση δεν ισχύει φυσικά για τις συγκεντρώσεις που ήδη αποφασίστηκαν στο Σύνταγμα και την Ομόνοια. Αυτές θα γίνουν κανονικά.
Το αν θα τηρηθεί η όποια απαγόρευση, επίσης θα φανεί (μην ξεχνάμε ότι χίλια πράγματα απαγορεύονται σ' αυτή τη χώρα, απ' το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους μέχρι το διπλοπαρκάρισμα - και δεν έχουμε και πολύ σεβασμό στους νόμους έτσι κι αλλιώς). Και τέλος, το αν θα γυρίσει μπούμερανγκ σ' αυτούς που την πήραν -δεν το αποκλείω καθόλου-, είναι κάτι που θα το ξέρουμε σύντομα...
Όμως, ας το ξέρουμε έστω και τυπικά, πως όσο κι αν το λένε μερικοί και γεμίζει το στόμα τους, όχι, δεν ζούμε σε χούντα.
Κι έτσι θα χαρούν να μάθουν πως η παρακάτω συγκέντρωση στο Σύνταγμα θα γίνει κανονικά».
Παραθέτω και ένα σχόλιο της... μειοψηφίας (υπογράφεται από τη
«Διαφωνώ με την απαγόρευση των
συναθροίσεων, το μόνο που θα καταφέρουν οι αρχές είναι να πυροδοτήσουν το
κλίμα. Από την άλλη διαφωνώ και με τον χαρακτηρισμό χούντα. Γενικά, παρατηρώ
μία προσπάθεια - εκούσια ή/και ακούσια - πολιτικής πόλωσης και υπερβολής.
Εξήγω:
Υπάρχει η τάση η οποιαδήποτε αντίδραση των αρχών να αποκαλείται
"χούντα" και την οποιαδήποτε αντίδραση των πολιτών και διαφόρων
πολιτικών ομάδων "φασισμό" (προφανώς για την χ.α αυτό είναι
κοπλιμέντο, οπότε δεν μιλώ για αυτή).Κανένα μέτρο για τπτ. Γενικά η λέξη χούντα
και φασισμός είναι πασπαρτού αυτές τις μέρες .Διαφωνούμε με κάτι; Βρίσκουμε
κάτι υπερβολικό; Το βαπτίζουμε χούντα και φασισμό κατά περίσταση. Μπορούμε
φυσικά να μιλήσουμε για αντισυνταγματικές και αντιδημοκρατικές ή εξτρεμιστικές
κινήσεις και συμπεριφορές από όλο το πολιτικό φάσμα, την εξουσία και τους
πολίτες αλλά βρίσκω ανιστόρητο και παρακινδυνευμένο να χρησιμοποιούμε τέτοιους
ακραίους όρους για να περιγράψουμε τα φαινόμενα που βιώνουμε τον τελευταίο
καιρό.
Εύχομαι την πραγματική χούντα και τον πραγματικό φασισμό να μην
χρειαστεί να τα βιώσουμε ποτέ. Εννοείται βέβαια ότι οφείλουμε - αν θέλουμε να
λεγόμαστε δημοκρατική κοινωνία - να επισημαίνουμε την αντιδημοκρατικότητα είτε
την επίσημη, είτε την ανεπίσημη και να παλεύουμε για περισσότερη δημοκρατία και
πολιτικές ελευθερίες γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν ζούμε και μέρες δόξας ως
προς αυτό».
15 σχόλια:
Πιγκουίνος, νοιώθω άβολα να σε ενοχλώ τις «μικρές» ώρες
Αλλά:
Ας δούμε τι λέει το Δελτίο Τύπου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής:
«Με απόφαση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής απαγορεύεται για λόγους δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πρωτεύουσας, κατά το χρονικό διάστημα από 09.00 ώρα της Τρίτης 09 Οκτωβρίου 2012 μέχρι και την 22.00 ώρα της ιδίας, κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία στην περιοχή της Πόλεως Αθηνών που περικλείεται από τις οδούς…..»
Νομίζω ότι με άριστο τρόπο ανέλυσες τα άρθρα του Συντάγματος.
Είναι παράξενο όμως γιατί από την πλευρά μου όταν διάβασα το Δελτίο τύπου της Αστυνομίας δεν προσέφυγα στο Σύνταγμα αλλά κάπου αλλού.
Η Ανακοίνωση μου θύμισε όχι χούντα όπως πολλοί φώναξαν αλλά κατοχή. ( ’41-45) και άρχισα να ψάχνω για εφημερίδες της εποχής.
Ομολογώ πως δεν βρήκα ψηφιακά αντίτυπα ( στο site της Βουλής και της Ακαδημίας Αθηνών υπάρχουν ψηφιακά αντίτυπα εφημερίδων από το 1880 μέχρι το 1940 και από το 1950 μέχρι και σήμερα. Όχι όμως για την περίοδο της κατοχής,) Συγνώμη για την μεγάλη παρένθεση.
Βρήκα όμως πληροφορίες σε αρκετά site και από τον Ριζοσπάστη περασμένων ετών. ( Συγνώμη αλλά από κάπου πρέπει και εγώ να αντλήσω πληροφορίες)
Αρκετές από αυτές τις πληροφορίες είναι συγκεντρωμένες στο blog http://dimosiosxoleio.blogspot.gr/2012/04/blog-post_7592.html με τίτλο: «Οι προσκυνημένοι κονδυλοφόροι δεν ξέχασαν ποτέ το πατριωτικό τους καθήκον!!!!»
Ομολογώ ότι εφημερίδες της εποχής όπως η Εστία, η Καθημερινή ( ερωτεύτηκα την ανοιχτή επιστολή του ιδρυτή της Γ. Βλάχου προς τον Χίτλερ), το Ελεύθερον Βήμα, τα Αθηναϊκά Νέα με έκαναν να δω με διαφορετικό βλέμμα την σημερινή ανακοίνωση του Στρατιωτικού, συγνώμη, Αστυνομικού Διευθυντή Αθηνών.
Καλό ξημέρωμα
Χαίρε φίλε, να «ενοχλείς» (που δεν ενοχλείς) όποιες ώρες θέλεις.
Το ύφος της ανακοίνωσης της ΕΛΑΣ δεν μου αρέσει ούτε εμένα. Αλλά στην ουσία της υπόθεσης, λέει ότι οι συγκεκριμένοι δρόμοι είναι αποκλεισμένοι. Αυτό δεν λέει; Τα ίδια είχαν γίνει και στην επίσκεψη Κλίντον, δεν θυμάμαι να έλεγε κανένας για χούντα.
Σε μία χώρα που έχουμε δεκάδες συγκεντρώσεις και πορείες καθημερινά, σε μία χώρα που οι «Αγανακτισμένοι» έμειναν για πέντε μήνες στο Σύνταγμα (σε Ισπανία, ΗΠΑ κα. έμειναν πολύ λιγότερο), δεν μπορούμε να λέμε ότι έχουμε χούντα ή κατοχή επειδή οι Ανεξ. Έλληνες δεν θα κάνουν συγκέντρωση στη γερμανική πρεσβεία αλλά αλλού. Επί κατοχής και χούντας, το Σύνταγμα και η Ομόνοια δεν γέμιζαν από κόσμο που θα διαδηλώσει κατά των Γερμανών ή των χουντικών, όπως θα συμβεί σήμερα.
Και, σε τελική ανάλυση, υπάρχει πράγματι άρθρο του Συντάγματος, που προβλέπει τα παραπάνω. Αυτό γιατί άραγε δεν το λέει κανένας ευαίσθητος δημοκράτης;
Ο Ριζοσπάστης αποτελεί, πράγματι, πολύ καλή πηγή πληροφόρησης. Μπορούμε να μάθουμε για την ιστορία και τους διωγμούς που έζησαν οι υποστηρικτές του ΚΚΕ άλλες εποχές στην Ελλάδα. Κρίμα που στα διεθνή του δεν γράφει για τους διωγμούς και τα βάσανα των ανθρώπων στις χώρες όπου έχει κυριαρχήσει -με τα όπλα φυσικά- ο κομμουνισμός...
Φίλε Πιγκουίνο.
Στην περίπτωσή μας ο Ριζοσπάστης δίνει πληροφορίες για άρθρα εφημερίδων που πολλοί θα ήθελαν να μην υπάρχουν, ή μα μην έρθουν ποτέ στο φώς.
Συμφωνώ με την αναφορά σου στο Σύνταγμα, όμως ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω.
Άρθρο 1-3. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα
Άρθρο 2-1. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
Άρθρο 16-2. Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες.
Άρθρο 21
1. Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους.
2. Πολύτεκνες οικογένειες, ανάπηροι πολέμου και ειρηνικής περιόδου, θύματα πολέμου, χήρες και ορφανά εκείνων που έπεσαν στον πόλεμο, καθώς και όσοι πάσχουν από ανίατη σωματική ή πνευματική νόσο έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος.
3. Το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων.
4. Η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του Κράτους.
Άρθρο 22
1. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού.
Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.
2. Με νόμο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και, αν αυτές αποτύχουν, με τους κανόνες που θέτει η διαιτησία.
Άρθρο 23-1. Το Κράτος λαμβάνει τα προσήκοντα μέτρα για τη διασφάλιση της συνδικαλιστικής ελευθερίας και την ανεμπόδιστη άσκηση των συναφών μ' αυτή δικαιωμάτων εναντίον κάθε προσβολής τους, μέσα στα όρια του νόμου.
Άρθρο 60-1. Οι βουλευτές έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση
Όλα αυτά που αναγράφεις και προφανώς καταγγέλεις τη μη τήρησή τους από την κυβέρνηση, θα έχουμε την ευκαιρία μέσα από απόλυτα δημοκρατικές εκλογές, να τα αξιολογήσουμε, να τα κρίνουμε και να αποφασίσουμε σε ποιους θα εμπιστευθούμε τις τύχες της χώρας μας. Σωστά;
Αν ο Ριζοσπάστης κάνει αυτό που λες, του βγάζω το καπέλο. Και εγώ δεν θέλω να υπάρχει κάτι που να κρύβεται από την ιστορία. Μόνο που ο Ριζοσπάστης το κάνει μονόπλευρα. Καταγγέλει -σωστά- τα κακώς κείμενα των «άλλων» αλλά τα όσα δεν τον βολεύουν (τα «δικά μας») τα κρύβει. Ή κάνω λάθος;
Δεν είναι μόνο ο Ριζοσπάστης.
Εντάξει κανένας δεν μπορεί να του αρνηθεί ότι είναι ο πρώτος διδάξας, κανένας δεν μπορεί να του αρνηθεί (στον Ριζοσπάστη) ότι ζει μόνο για αυτό αλλά και οι "αστικές" εφημερίδες και κανάλια;
Το στήριγμα της "δημοκρατίας" μας;
Αδέσμευτες, ακομμάτιστες, ηθικές, τίμιες. Στολίδι για το πολίτευμα μας.
Α! Δεν να μην το ξεχάσω!
Η φράση "μέσα από απόλυτα δημοκρατικές εκλογές" είναι από γραμματικής σύνταξης άψογα διατυπωμένη.
Σπύρος Σεραφείμ από το protagon.gr:
Την ανακοίνωση του Γενικού Αστυνομικού Διευθυντή Αττικής - περί απαγόρευσης κάθε δημόσιας, υπαίθριας συνάθροισης - τη διαβάσατε. Τι ισχύει περί συναθροίσεων; Η χθεσινή απόφαση της Αστυνομίας, λοιπόν, ελήφθη βάσει του χουντικού νομοθετικού διατάγματος 794/1971, «Περί δημοσίων συναθροίσεων», η οποία ουδέποτε καταργήθηκε. Τότε, οι εφημερίδες της εποχής είχαν τις δηλώσεις του δικτάτορα και «προέδρου της κυβερνήσεως» Γιώργου Παπαδόπουλου, που συνοψίζονταν στην πρόταση: «Εν ισχύ τρία ακόμα άρθρα του Συντάγματος περί ασύλου, συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι».
(Συνιχίζεται)
«Γνωστοποιηθείσης κατά το άρθρον 3 - παράγραφοι 4 και 5 του παρόντος - “δημοσίας συναθροίσεως εν υπαίθρω” - η αστυνομική αρχή δύναται να απαγορεύση ταύτην, εάν ήθελε κρίνει, μετ’ έρευναν, ότι εκ της πραγματοποιήσεως αυτής επίκειται κίνδυνος διά την δημοσίαν τάξιν και ασφάλειαν, μη δυνάμενος να αποτραπή δι’ ηπιωτέρων αστυνομικών μέτρων. Αρμοδία διά την απαγόρευσιν δημοσίας συναθροίσεως εν υπαίθρω είναι η αστυνομική αρχή του τόπου, εν ως αύτη μέλλει να πραγματοποιηθή. Η απόφασις περί απαγορεύσεως δημοσίας συναθροίσεως εν υπαίθρω δέον να περιέχη τους λόγους τους δικαιολογούντας, κατά την κρίσιν του εκδόντος ταύτην, τον επικείμενον κίνδυνον της δημοσίας τάξεως και ασφαλείας και την αδυναμίαν αποτροπής αυτού δι’ άλλων ηπιωτέρων της απαγορεύσεως μέτρων...».
Το κατά πόσο οι παραπάνω προτάσεις αντιβαίνουν του δημοκρατικού πολιτεύματος, δεν χρήζει ιδιαίτερης επεξήγησης.
Σε μια άλλη περίπτωση, ας μη λησμονούμε ότι το δικαίωμα στη διαδήλωση - «το δικαίωμα του ειρηνικώς συνέρχεσθαι», «...οι Έλληνες έχουν το δικαίωμα όπως συνέρχονται ησύχως και αόπλως, ως ο νόμος ορίζει» - είναι συνταγματικό, σύμφωνα με το άρθρο 11 του Συντάγματος. Οι περιορισμοί του είναι επιτρεπτοί μόνο κατά την περίπτωση στην οποία προβλέπονται από το ίδιο το Σύνταγμα ή από Νόμο. Και, πάντα, εάν συμφωνούν με την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25, παράγραφος 1 του Συντάγματος).
Επίσης, το να διαδηλώνει κάποιος ειρηνικά, κατοχυρώνεται και στο άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αλλά και στο 21, του Διεθνούς Συμφώνου Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων.
Η Αστυνομία έχει καθήκον να επεμβαίνει κατασταλτικά, συλλαμβάνοντας όσους αμαυρώνουν τις δημόσιες, υπαίθριες συναθροίσεις, αποκλίνουν από τον ειρηνικό χαρακτήρα αυτών και διαπράττουν ποινικά αδικήματα. Δεν μπορεί, όμως, να απαγορεύει - εκ των προτέρων - την άσκηση θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών που κατοχυρώνονται, τόσο από το ελληνικό Σύνταγμα, όσο και από το διεθνές Δίκαιο.
Στον αντίποδα, το άρθρο 171 του Ποινικού Κώδικα ορίζει ότι «όποιος μετέχει σε δημόσια συνάθροιση - που απαγορεύτηκε νόμιμα από την αρμόδια αρχή - τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών ή με χρηματική ποινή». Τα δικαστήρια, όμως, δεν είναι αρμόδια να κρίνουν τη σκοπιμότητα της απαγόρευσης. Δεν μπορούν να εξετάσουν το αν, δηλαδή, πράγματι υπήρχε ο κίνδυνος που επικαλείται η αστυνομική αρχή. Μπορούν να αναλύσουν μόνο την τήρηση της αρχής της αναλογικότητας. Με λίγα λόγια, το αν ο κίνδυνος αυτός θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με ηπιότερα κατασταλτικά μέσα.
Στις 9 Φεβρουαρίου του 2011, το γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία θεωρούσε «επικίνδυνη και αντιδημοκρατική εκτροπή της κυβέρνησης του Μνημονίου την απόφαση του Διευθυντή της Αστυνομικής Διεύθυνσης Σερρών να απαγορεύσει οποιαδήποτε συνάθροιση στον Προμαχώνα Σερρών, για λόγους δημόσιας ασφάλειας και διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής».
Ζητούσε, μάλιστα, την παραίτηση του τότε υπουργού Προστασίας του Πολίτη, κ. Χρήστου Παπουτσή. Συμπλήρωνε δε, ότι «ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, με την πολιτική του, οδηγεί σε όξυνση των αντιπαραθέσεων μεταξύ των πολιτών και, υιοθετώντας αυτές τις αποφάσεις περί απόπειρας πραγματοποίησης συναθροίσεων και πορειών, εισάγει από τη χαραμάδα νέες αντιλήψεις περί της τήρησης των Νόμων και του Συντάγματος, οι οποίες παραπέμπουν στο χειρότερο παρελθόν».
Σήμερα, ένα χρόνο μετά, εν όψει της επίσκεψης της κας Μέρκελ, έκκληση «να προφυλαχθεί η εικόνα της πατρίδας μας», απηύθυνε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, κ. Νίκος Δένδιας.
Αντιλαμβάνομαι το πώς το εννοεί. Να μη γίνουν έκτροπα και ασχημονίες θέλει, αλλά και ποιος δημοκρατικός πολίτης επιθυμεί κάτι ανάλογο; Σε μια άλλη περίπτωση, η εικόνα της πατρίδας μας - που γέννησε τη Δημοκρατία - δεν πλήττεται στο εξωτερικό από τέτοιου τύπου απαγορεύσεις; Με αυτές τις αντιδημοκρατικές απαγορεύσεις μπορούμε, άραγε, να κομπορρημονούμε περί της ελευθερίας και της δημοκρατικότητάς μας στους ξένους;
Ναι, η εκδοθείσα ανακοίνωση της Αστυνομίας περί απαγόρευσης συναθροίσεων, σύμφωνα με το ισχύον - δημοκρατικά παρηκμασμένο, στο εν λόγω σημείο - Σύνταγμα, είναι κατά βάση νόμιμη. Αλλά βάσει ποιας νομιμότητας κρίνεται; Εκείνης που ίσχυε κατά τα «πέτρινα χρόνια», «τα χρόνια του γύψου»; Σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν περιμένουμε από τους συνταγματολόγους να αποφανθούν σχετικώς - όσο κι αν υπάρχει απεριόριστος σεβασμός στο πρόσωπό τους. Μπορεί να κρίνει και ο κάθε Έλληνας πολίτης το κατά πόσο η ανακοίνωση της Αστυνομίας αποτελεί μια νόμιμη απόφαση και το κατά πόσο, αντίστοιχα, στοιχειοθετεί μια δημοκρατικά ηθική απόφαση, από τη στιγμή που παραπέμπει σε «σκοτεινές» εποχές για τη χώρα μας.
Όλα αυτά, στο πλαίσιο της αέναης συζήτησης περί νόμιμου, ηθικού και, τελικά, ορθού...
«Οι περιορισμοί του (σ.σ. άρθρο 11) είναι επιτρεπτοί μόνο κατά την περίπτωση στην οποία προβλέπονται από το ίδιο το Σύνταγμα ή από Νόμο», λέει ο Σεραφείμ.
Ε, το Σύνταγμα το προβλέπει! Αλλο αν ο αρθρογράφος δεν μπαίνει στον κόπο να αναφέρει τη σχετική παράγραφο (2).
Το ίδιο ισχύει και για το άρθρο 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Και τα δύο, που... ξέχασε να γράψει ο Σεραφεί, από εμ, τα γράφει ο αρθρογράφος του lifo.
Μπορούμε από εκεί και πέρα, να συζητήσουμε αν είναι λάθος ή σωστή η απόφαση (που δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτή που παρουσιάστηκε στην αρχή) αλλά το ζήτημα που βάζεις είναι άκαιρο.
Δες την τελευταία πρόταση στο σχόλιο νούμερο 10 στο κείμενο που ανέβασες αλλά (και μεταξύ μας) και το σχόλιο 14...
Η παράγραφος 2 του ν. 11 παραπέμπει στον εν ισχύι, φυσικά, χουντικό νόμο. Δεν λέει ο Σεραφείμ ότι δεν υπάρχει νομική βάση στην απαγόρευση. Ούτε σημαίνει ότι το... ξέχασε, δέχεται ότι προβλέπει περιορισμούς το Σύνταγμα. Και ας μπορούσε κάποιος με βάση την αρχή της αναλογικότητας να πει διάφοα. Το θέμα που θέτει είναι ότι δεν μπορείς να το βλέπεις νομικίστικα. Αν το κατάλαβες...
Κι επειδή σ' έχει πιάσει και μια ευλάβεια στη στενή ερμηνεία του Συντάγματος ως προς την απαγόρευση των συναθροίσεων, ήταν σωστή η επέμβαση των ΜΑΤ στο προαύλιο του Ντυνάν με βάση το περίφημο άρθρο 11 του Συντάγματος;
Αυτό που κατάλαβα, είναι ότι όλοι φωνάζετε για χούντα και κατοχή (αλήθεια και τα δύο μαζί ή ξέχωρα;) αλλά η απόφαση βασίζεται στο Σύνταγμα. Κρίμα...
Προσωπικά, για να κρίνω αν κάτι είναι αντισυνταγματικό ή όχι, κοιτάω τι λέει το Σύνταγμα. Τώρα, οι υπόλοιπες δικές σας ερμηνείες (στενές ή όχι, νομικίστικες ή όχι κλπ.) με προφανή στόχο να βγάλετε ντε και καλά χουντικους τους «άλλους», είναι για δική σας κατανάλωση.
Δεν έχω πληροφορηθεί τι ακριβώς έχει γίνει στο Ντυνάν άρα δεν λέω τίποτα.
Και ποιος σου είπε ότι όλοι όσοι... ένιωσαν Χούντα έθεσαν όρους αντισυνταγματικότητας της απαγόρευσης; Οσο για την στενή ή διασταλτική ερμηνεία του Συντάγματος είναι εντός της επιστημονικής ορολογίας...
Μα, όλοι για χούντα δεν φωνάζανε; Μπες στα μπλογκ, στα σάιτ, στο φέις, παντού. Αυτό που εγώ γράφω είναι ότι δεν πρόκειται για χούντα. Τόσο απλά.
ΥΓ. Μπερδεύεις τα ψευδώνυμα. Αυτό το χρησιμοποιείς στο άλλο μπλογκ. Να ξέρεις, πάντως, πως το μυστικό σου είναι ασφαλές εδώ (δεν μπαίνουν οι karnik και οι άλλοι).
Ωχ, ναι!...
Δημοσίευση σχολίου