Ιερέας, ελλείψει νερού, βάπτισε μωρό με... αναψυκτικό!

Μία βάπτιση διαφορετική από όλες τις άλλες έγινε στην πόλη Στορντ της Νορβηγίας. Την ώρα της τελετής κόπηκε το νερό λόγω του παγετού που επικρατούσε στη χώρα αλλά ο ιερέας Παάλ Ντάλε βρήκε αμέσως τη λύση και χρησιμοποιήσε αποθέματα... αναψυκτικού που βρήκε στην εκκλησία!

Συγκεκριμένα, ήταν κόλα με γεύση λεμονιού, η οποία έδωσε άλλη... γεύση στο μυστήριο. Φυσικά, ο ιερέας είχε ενημερώσει για την ιδέα του την οικογένεια του βρέφους που έδωσε τη συγκατάθεσή της. Έτσι κι αλλιώς, άλλωστε, όπως είπε ο ιερέας, θα το καταλάβαιναν από τη μυρωδιά του λεμονιού στα εσώρουχα του μωρού. Η αλήθεια είναι ότι η οσμή πλημμύρισε την εκκλησία όμως κανένας δεν διαμαρτυρήθηκε...

Ένα παιχνίδι που έμεινε στην Ιστορία. Ο Σάμπρας ξεσπά σε κλάματα στο γήπεδο αλλά νικάει τον Κούριερ (1995)!

Ένα από τα πιο σπουδαία παιχνίδια τέννις, που έχει καταγραφεί στην ιστορία, πραγματοποιήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 1995, όταν στο πλαίσιο του Αυστραλιανού όπεν τέθηκαν αντιμέτωποι ο Πιτ Σάμπρας με τον Τζιμ Κούριερ.

Ο πρώτος είχε μόλις μάθει ότι ο προπονητής του, ο Τιμ Γκούλικσον με τον οποίο διατηρούσε πολύ στενή σχέση, διαγνώστηκε με όγκο στον εγκέφαλο και του απέμενε ελάχιστος χρόνος ζωής, με συνέπεια να φύγει εκείνη κιόλας την ημέρα για τις ΗΠΑ! Το εκπληκτικό είναι ότι ο Σάμπρας είχε δειπνήσει το βράδυ της παραμονής του ματς με τον Γκούλικσον, τον αδερφό του και τον Κούριερ αφού ήταν όλοι πολύ καλοί φίλοι!
O Σάμπρας ήταν σε κακή ψυχολογική κατάσταση στο κορτ αλλά έπαιζε κανονικά. Όμως, κατά τη διάρκεια του πέμπτου σετ του αγώνα, που ήταν επικός και διήρκησε περισσότερο από 3,5 ώρες (!), ένας από τους περίπου 15.000 θεατές, φώναξε στον Σάμπρας: «Κέρδισε για τον προπονητή σου, Πιτ». Αυτό ήταν! Ο Σάμπρας άρχισε να ξεσπάει σε λυγμούς και συνέχισε να παίζει κλαίγοντας. Και όμως, κατάφερε να τελειώσει νικητής το σετ και να πάρει το ματς!
Από την πλευρά του, ο Κούριερ, κάποια στιγμή στο τρίτο γκέιμ και ενώ ο αντίπαλός του ήταν έτοιμος να καταρρεύσει, του φώναξε από την άλλη πλευρά του γηπέδου: «Πιτ μπορούμε να συνεχίσουμε αύριο, ξέρεις». Ο... καημένος δεν το έλεγε ειρωνικά. Όμως, ο κόσμος γέλασε, ο Σάμπρας το παρεξήγησε, θεώρησε ότι τον ειρωνεύτηκε και... άναψε. Έτσι, τον... άρχισε στους άσους -ενώ ήταν δακρυσμένος- παίρνοντας το γκέιμ και λίγο αργότερα και το παιχνίδι!
Ο Σάμπρας έφτασε στον τελικό του τουρνουά, όμως ηττήθηκε από τον Αντρέ Αγκάσι. Ο προπονητής του πέθανε λίγους μήνες μετά, τον Μάιο.
Δείτε το βίντεο. Είναι κάπως μεγάλο (κοντά στα δέκα λεπτά) αλλά εκτός από το σπάνιο περιστατικό για το οποίο διαβάσατε, θα δείτε και ωραία στιγμιότυπα τέννις από ένα ιστορικό ματς ανάμεσα σε δύο κορυφαίους αθλητές.

«Στέλλα» (ή Λεορά, ένα λαμπρό αστέρι γεννήθηκε!)

Μία από τις πιο ωραίες ταινίες της φετινής χρονιάς και μάλιστα με το πιο όμορφο γυναικείο όνομα: «Στέλλα» (στα ελληνικά «Με λένε Στέλλα», ίσως για να διαφέρει από εκείνη του Μιχάλη Κακογιάννη με τη Μελίνα;). Aπό τη Γαλλία. Δεν είναι το εύκολο φιλμ που θα αρέσει στους πολλούς μιας και η ιστορία έχει να κάνει με την ενηλικίωση της 11χρονης Στέλλας, η οποία ζει στο καφέ μπαρ που διατηρούν οι δικοί της στο Παρίσι.

Τι ξεχωρίζει στην ταινία; Η εκπληκτική 14χρονη Λεορά Μπαρμπαρά, το μέλλον της οποίας προβλέπεται λαμπρό. Α star is born, που λένε... Όταν η μικρή γίνει αστέρι, θα λέτε ότι την είχατε δει στην πρώτη της εμφάνιση!
Διαβάστε και μέρος της κριτικής του Δημήτρη Δανίκα στα «Νέα», που τα λέει καλύτερα από εμένα και αν σας κάνει... κλικ, πηγαίνετε να δείτε την ταινία: «Τι είναι η ιστορία λοιπόν; Τίποτα και όλα μαζί. Δηλαδή ένα μικρό κορίτσι μεγαλώνει στο cafe των γονιών της. Έτσι, βλέπει και παρατηρεί. Έτσι, σχολιάζει χωρίς ντροπή. Έτσι, κατανοεί, μεγαλώνει, ωριμάζει, θυμώνει και τις μπαταρίες της γεμίζει. Έτσι, καταλαβαίνει τους γονείς αλλά και όλους τους ενήλικες υπερβαίνει. Έτσι, αυτό το αδύνατο, το σχεδόν 'αόρατο' πλάσμα, κατακτάει το μέγιστο αγαθό. Σοφότερη από κάθε μεγάλο κοινό θνητό... Η Ζωή διδάσκει το Παιδί. Όχι τα λόγια. Εκεί η ζύμωση, η αφομοίωση, η κρίση, η γνώση. Όλα εκεί.
Δεύτερον, η πλάνη. Πως ο δείκτης του παιδιού είναι χαμηλότερος από κάθε ώριμο και μεγάλο. Έτσι νομίζετε. Μπούρδες. Πρωταθλητής το Παιδί. Ανώτερος ο δείκτης ευφυΐας της ευαισθησίας του. Ανώτερος ο συναισθηματικός του κόσμος. Πλουσιότερη η φαντασία του. Ανοικτές οι αισθήσεις του... Το Παιδί είναι σοφό. Οι συνθήκες είναι που το πλένουν, το σιδερώνουν και έτσι το κάνουν τάχα μου άνθρωπο σωστό. Θεσμοί, πολιτικοί, Πολιτεία, σχολείο και Γονείς.
Και για να τελειώνω, δυο λόγια για την κινηματογραφική γραφή. Απόλαυση από την πρώτη στιγμή. Η κάμερα κολλημένη στη μικρή πρωταγωνίστρια. Και τι πρωταγωνίστρια! Η μικρή Λεορά Μπαρμπαρά σε ένα απίστευτο ερμηνευτικό ρεσιτάλ. Τύφλα να ΄χει η Μέριλ Στριπ. Βάζω στοίχημα. Έτσι και ήταν Αμερικανίδα και η ταινία χολιγουντιανή θα βρισκόταν στη λίστα των υποψηφίων για Όσκαρ.
Και οn top of that μια αόρατη τραμπάλα μοναδική. Από το χιούμορ στο σχόλιο, από το σχόλιο στη μελαγχολία, από τη μελαγχολία στη χαρά και από τη χαρά στη διάθεση φυγής. Η αδιάκοπη προς την ωριμότητα πορεία...».

Πώς αντέδρασε ο Ομπάμα όταν τον είπαν Μ. Αλέξανδρο!

Όλα τα είχε ο Μπάρακ Ομπάμα, ο αρχιεπίσκοπος Δημήτριος του έλειπε. Πριν από λίγες ημέρες, σε εκδήλωση για την 25η Μαρτίου στον Λευκό Οίκο, ο τελευταίος ζήτησε από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ να ακολουθήσει το παράδειγμα του... Μ. Αλεξάνδρου και να λύσει το γόρδιο δεσμό για να τακτοποιηθεί το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ!
Είναι, πέρα από κάθε αμφιβολία, το πιο σημαντικό ζήτημα που αυτή τη στιγμή απασχολεί τον Ομπάμα αλλά και τον κόσμο ολόκληρο. Το πόσο σοβαρά πήρε τον αρχιεπίσκοπο, ο... πλανητάρχης φαίνεται από τις γκριμάτσες του.
Μήπως με κάτι τέτοια γινόμαστε, ως Ελλάδα, ρεζίλι διεθνώς;

Λόγω διάθεσης, αγαπημένος Καρυωτάκης...

Δρόμος

Τώρα μακραίνουνε
πύργοι, παλάτια.
Κλαίνε μου οι θύμησες,
κλαίνε τα μάτια.

Τώρα θανάσιμη
νύχτα με ζώνει.
Μέσα μου ογκώνονται
οι άφραστοι πόνοι.

Μ' είδαν, προσπέρασαν
όσοι αγαπάω.
Μόνος απόμεινα
κι έρημος πάω.

Πόσο τ' ανέβασμα
του άχαρου δρόμου!
Στρέφω κοιτάζοντας
προς τ' όνειρό μου:

Μόλις και φαίνονται
οι άσπρες εικόνες.
Τ' άνθη, χαμόγελα
μες στους χειμώνες.

Αεροσαλεύουνε
κρίνοι και χέρια.
Ήλιοι τα πρόσωπα,
μάτια τ' αστέρια.

Είναι και ανάμεσα
σ' όλα η Αγάπη:
Στο πρωτοφίλημα
κόρη που εντράπη.

Κι όλο μακραίνουνε
πύργοι, παλάτια.
Κλαίνε μου οι θύμησες,
κλαίνε τα μάτια...

(Από τα «Νηπενθή», 1921)

Προσπάθησε να σκοτώσει την πεθερά του με... ρουκέτα!

H... λατρεία των γαμπρών για τις πεθερές τους είναι γνωστή όμως ο Μίροσλαβ Μίλιτς ξεπέρασε κάθε όριο, καθώς επιχείρησε να σκοτώσει τη δική του με... αντιαρματική ρουκέτα επειδή θεώρησε ότι ήταν υπεύθυνη για την αποτυχία του γάμου του!
Το συμβάν έλαβε χώρα τον Νοέμβριο, οπότε και τον εγκατέλειψε η γυναίκα του. Ο Μίλιτς καυγάδισε άγρια με την πεθερά του και λίγο αργότερα επέστρεψε με έναν εκτοξευτήρα ρουκέτας την οποία έριξε εναντίον της κατοικίας της τελευταίας, που τραυματίστηκε σοβαρά. Μάλιστα, την πυροβόλησε και με καλάσνικοφ αλλά ευτυχώς αστόχησε. Στο σπίτι την ώρα εκείνη βρισκόταν η σύζυγος του δράστη και ο πατέρας της, που γλύτωσαν με ελαφρά τραύματα.
Ο 26χρονος κρίθηκε ένοχος για απόπειρα δολοφονίας και καταδικάστηκε σήμερα σε ποινή φυλάκισης 6,5 ετών.
Στη Βοσνία πολλοί πολίτες κατέχουν βαρύ οπλισμό, που τους έχει... μείνει από τον πόλεμο που διήρκησε από το 1992 ως το 1995...

Μαθήματα κυπριακής Ιστορίας

Τη Δευτέρα οι «Νέοι Φάκελοι» στο ΣΚΑΪ παρουσίασαν μία εξαιρετική εκπομπή για τον τρόπο με τον οποίο διδάσκεται η πρόσφατη Ιστορία της Κύπρου στα δύο τμήματα του νησιού.
Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ σε ένα ελληνοκυπριακό καθώς και σε ένα τουρκοκυπριακό σχολείο κατέδειξε σαφώς ότι οι όποιες προσπάθειες καταβάλλονται για να αναδειχθεί η αλήθεια (που συχνά είναι πολύ ενοχλητική), συναντούν φοβερές αντιδράσεις, ειδικά στο ελεύθερο κομμάτι της Μεγαλονήσου.

Οι Τουρκοκύπριοι, πολύ πιο τολμηροί, εξέδωσαν νέα βιβλία, ασφαλώς πιο μετριοπαθή από τα προηγούμενα, που κατηγορούσαν τους Έλληνες για όλα τα δεινά, ενώ αφαιρέθηκαν οι εθνικιστικές κορώνες. Όμως, το εθνικιστικό κόμμα, που μάλιστα προηγείται στις δημοσκοπήσεις,απειλεί ότι αν καταλάβει την εξουσία θα τα αποσύρει, κάποιοι καθηγητές δεν τα βάζουν καν στις τάξεις τους, ενώ ορισμένοι έγραψαν ότι οι συγγραφείς τους πρέπει να... πεθάνουν.
Οι Ελληνοκύπριοι επιχείρησαν -μετά από απόφαση του υπουργού Παιδείας Ανδρέα Δημητρίου, που θεωρεί ότι τα βιβλία χρειάζονται εκσυγχρονισμό- να κάνουν κι εκείνοι αλλαγές. Όμως αντέδρασαν πολλοί με επικεφαλής τον αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο, ο οποίος δήλωσε ότι θα καλέσει τους μαθητές να τα πετάξουν!
Χαρακτηριστικό της Ιστορίας που μαθαίνουν τα παιδιά των Ελληνοκυπρίων είναι το γεγονός ότι στην έκτη δημοτικού υπάρχει η ενότητα «Δεν ξεχνώ», όπου γίνεται αναφορά στην εισβολή και στην κατεχόμενη Κύπρο. Μάλιστα, η οδηγία από το αναλυτικό πρόγραμμα εκπαίδευσης αναφέρει ποιος είναι ο στόχος: «ο εκπαιδευτικός με εμφανή συναισθηματική φόρτιση θα προσφέρει τη μετάληψη των αγίων φυλακτών της φυλής και της θρησκείας στις ψυχές των μαθητών»! Το μάθημα της Ιστορίας έχει δύο σταθμούς: την ίδρυση του ανεξάρτητου κράτους της Κύπρου το 1960 και την εισβολή του 1974, χωρίς να γίνεται καμία απολύτως αναφορά στο τι μεσολάβησε και βέβαια στα λάθη της δικής μας πλευράς. Στα βιβλία του γυμνασίου, τα 14 αυτά χρόνια καταλαμβάνουν δύο σελίδες σε σύνολο 120 και παρουσιάζουν μονίμως ως θύματα τους Ελληνοκύπριους.
Μακάρι ο Θεός να φωτίσει τα παιδιά ώστε να μάθουν -με κάποιον τρόπο, εκτός σχολείου, προφανώς!- την αλήθεια γιατί μόνο έτσι θα γνωρίζουν τα λάθη που έγιναν στο παρελθόν ώστε να μην τα επαναλάβουν τα ίδια στο μέλλον. Αυτός δεν είναι ο κυριότερος λόγος που διδάσκεται η Ιστορία;
(Δείτε εδώ την έρευνα της εκπομπής, διαρκεί 16 λεπτά).

Ομογενής έχασε τη ζωή του από τσίμπημα κουνουπιού!

Και όμως, ένας άνθρωπος, ένας συμπατριώτης μας στην Αυστραλία, έχασε τη ζωή του από τσίμπημα κουνουπιού!
Πρόκειται για τον 58χρονο αγρότη Θεοφίλη Μαγκλή, ο οποίος πέθανε από επιδημική εγκεφαλίτιδα, φλεγμονή του εγκεφάλου που προκλήθηκε από το τσίμπημα και σύμφωνα με τους γιατρούς, καθίσταται μοιραία για ένα από τα τέσσερα θύματά της.
Ο Μαγκλής, που κατοικούσε στο Ντάργουϊν, ήταν υγιέστατος αλλά μετά το τσίμπημα εμφάνισε υψηλό πυρετό και σε τρεις ημέρες έχασε την επικοινωνία με το περιβάλλον. Μοιραία, άφησε την τελευταία του πνοή και μάλιστα την ημέρα των 13ων γενεθλίων του γιου του Παντελή...

2.390 άνθρωποι εκτελέστηκαν το 2008, το 72% στην Κίνα

Η παγκόσμια οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα Διεθνής Αμνηστία έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα την έκθεσή της «Θανατικές Καταδίκες και Εκτελέσεις το 2008» μέσω της οποίας αποκαλύπτει ότι πέρυσι εκτελέστηκαν τουλάχιστον 2.390 άνθρωποι σε 25 χώρες στον κόσμο.
Επιπροσθέτως, τουλάχιστον 8.864 καταδικάστηκαν σε θάνατο σε άλλες 52. Οι περισσότερες εκτελέσεις (το 72%!) κατεγράφησαν στην Κίνα των... Ολυμπιακών Αγώνων.
Στην έκθεση διαπιστώθηκε πως επιβλήθηκε δυσανάλογος αριθμός ποινών σε φτωχούς, μειονότητες και μέλη φυλετικών, εθνοτικών και θρησκευτικών κοινοτήτων σε αρκετές χώρες. Παράλληλα, ο κίνδυνος εκτέλεσης αθώων εξακολουθεί να υφίσταται. Τέσσερις θανατοποινίτες αφέθηκαν ελεύθεροι στις ΗΠΑ καθώς τελικά ήταν αθώοι. Μάλιστα, έχουν σημειωθεί περισσότερες από 120 παρόμοιες περιπτώσεις από το 1975.
Πολλοί θανατοποινίτες μαραζώνουν σε σκληρές συνθήκες κράτησης και αντιμετωπίζουν ψυχολογικές δυσκολίες. Στην Ιαπωνία, οι κατάδικοι ειδοποιούνται ότι θα απαγχονιστούν μόλις την ημέρα της εκτέλεσης και οι οικογένειές τους ειδοποιούνται αμέσως μετά.
Στην Ασία, έντεκα χώρες εφαρμόζουν τη θανατική ποινή. Η Κίνα ευθύνεται για σχεδόν τα τρία τέταρτα των εκτελέσεων με τουλάχιστον 1.718 - αν και εκτιμάται ότι ο αριθμός είναι πολύ υψηλότερος.
Η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική ήταν η περιοχή με τον δεύτερο υψηλότερο αριθμό (508). Στο Ιράν, ο λιθοβολισμός και ο απαγχονισμός ήταν ανάμεσα στις απάνθρωπες μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν. Στη Σαουδική Αραβία, όπου η εκτέλεση διενεργείται συνήθως με δημόσιο απαγχονισμό και ακολουθείται, ενίοτε, από σταύρωση, εκτελέστηκαν τουλάχιστον 102 άνθρωποι.
Στην αμερικανική ήπειρο, μόνον οι ΗΠΑ εκτελούν συνεχώς, με 37 εκτελέσεις το 2008.
Στην Ευρώπη, μόνο στη Λευκορωσία υφίσταται η θανατική ποινή (τέσσερις νεκροί το 2008) και παραμένει τυλιγμένη σε πέπλο μυστικότητας: εκτέλεση με σφαίρα στον αυχένα και καμία επίσημη πληροφόρηση των συγγενών σχετικά με την ημερομηνία της εκτέλεσης ή τον τόπο ταφής.
(Περισσότερες πληροφορίες: Διεθνής Αμνηστία, ελληνικό τμήμα)

Αυτοκτόνησε ο γιος της Σύλβιας Πλαθ

Το τραγικό... παράδειγμα της μητέρας του, της κορυφαίας Αμερικανίδας ποιήτριας Σύλβιας Πλαθ, η οποία αυτοκτόνησε στις 11 Φεβρουαρίου του 1963, αποφάσισε να ακολουθήσει ο γιος της Νίκολας.
Ο 47χρονος άνδρας (γέν. 17 Ιανουαρίου 1962), που δούλευε ως βιολόγος στην Αλάσκα, βρέθηκε απαγχονισμένος την προηγούμενη Δευτέρα, ωστόσο ο θάνατός του έγινε γνωστός σήμερα.
Ο Νίκολας είχε χάσει τη μητέρα του όταν ήταν ακόμη μωρό, ενώ μόλις έξι χρόνια αργότερα αυτοκτόνησε και η μητριά του Άσια Ουέβιλ (που είχε από χρόνια σχέση με το σύζυγό της Πλαθ και διάσημο ποιητή Τεντ Χιουζ, με συνέπεια το ζευγάρι να χωρίσει) αφού πρώτα είχε σκοτώσει τη μόλις δύο ετών κορούλα της, Σούρα.
Σε ένα από τα τελευταία ποιήματα της Πλαθ («Ο Νικ και τη κηροπήγιο», από τη συλλογή Άριελ που εκδόθηκε το 1965), γίνεται αναφορά στο γιο της, καθώς η τελευταία στροφή αναφέρει:
«Εσύ είσαι ο μοναδικός
Ακλόνητος, επάνω σου ακουμπά το σύμπαν φθονερό.
Εσύ είσαι το μωρό στη φάτνη».
(Στη φωτογραφία η Σύλβια Πλαθ λίγο πριν από την αυτοκτονία της με το γιο της Νικ, δεξιά και την κόρη της Φρίντα)

Το γεγονός της εβδομάδας με φωτογραφίες...

19 Μαρτίου, Αυστρία: Ο Γιόζεφ Φριστλ καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη σε ψυχιατρικό ίδρυμα καθώς κρίθηκε ένοχος για τις κατηγορίες της αιχμαλωσίας, του βιασμού της κόρης του Ελίζαμπεθ (περίπου 3.000 φορές) και το φόνο εξ αμελείας ενός από τα επτά παιδιά που είχε αποκτήσει μαζί της. Τους κρατούσε, μάλιστα, έγκλειστους σε υπόγειο για 24 χρόνια...Ο εκπρόσωπος του δικαστηρίου Φρανζ Κούτκα δήλωσε ότι υπό προϋποθέσεις θα μπορεί να αφεθεί ελεύθερος σε δεκαπέντε χρόνια. Η 42χρονη Ελίζαμπεθ είπε ότι θέλει να τον βλέπει να πληρώνει για τα εγκλήματά του μέχρι να πεθάνει.

Ο διαχρονικός ρατσισμός σε ΗΠΑ, Γερμανία, Ελλάδα...

Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού σήμερα και ο πιγκουίνος με τη βοήθεια του TVXS, θυμάται μία από τις καλύτερες εκπομπές που έδειξε η ελληνική τηλεόραση.
Το παρακάτω κείμενο προέρχεται από το TVXS και εδώ μπορείτε να παρακολουθήσετε την εξαιρετική εκπομπή του Στέλιου Κούλογλου, η οποία προβλήθηκε πριν από έντεκα χρόνια. Και τα διδάγματά της είναι πολλά...
Το σενάριο έχει ως εξής: «Το Μάρτιο του 1998 η κοινοτική αρχή στο Παλαιό Κεραμίδι, ένα χωριό στο νομό Πιερίας, απαγόρευσε την κυκλοφορία των Αλβανών μεταναστών μετά τη δύση του ηλίου. Σχεδόν ένα χρόνο μετά, το Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα επισκέφτηκε το Παλιό Κεραμίδι και κάλεσε τους κατοίκους σε δύο δημόσιες συζητήσεις.
Στην αρχή, σχεδόν όλοι οι κάτοικοι υπερασπίστηκαν την απόφαση. Προβλήθηκε τότε στους παριστάμενους ένα ντοκιμαντέρ που είχε γυριστεί στις ΗΠΑ με θέμα την αντιμετώπιση των Ελλήνων μεταναστών στην Αμερική στην αρχή του αιώνα. Όπως αφηγούνται επιζώντες εκείνης της εποχής και ιστορικοί, οι Έλληνες είχαν πέσει θύματα ρατσιστικών διακρίσεων και προκαταλήψεων εναντίον των μεταναστών από τις φτωχές χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Όταν έφταναν στην Αμερική τους έβαζαν σε καραντίνα και τους υπέβαλαν σε εξονυχιστικές ιατρικές εξετάσεις και ανακρίσεις. Όσοι κατάφερναν να περάσουν τις εξετάσεις προσλαμβάνονταν με χαμηλότατους μισθούς στις ανθυγειϊνές δουλειές που δεν έκαναν οι Αμερικανοί. Στο νότο σημειώνονταν συχνά συγκρούσεις μεταξύ των μελών της Κου-Κλουξ-Κλαν και των Ελλήνων.
Στη συνέχεια της συζήτησης με τους κατοίκους στο Παλαιό Κεραμίδι αποκαλύφθηκε ότι στο χωριό τους δεν είχε συμβεί κανένα σοβαρό επεισόδιο από τους Αλβανούς. Ορισμένοι παραδέχτηκαν ότι η συμπεριφορά τους απέναντί τους ήταν ίδια με αυτή των Αμερικανών απέναντι στους Έλληνες μετανάστες. Άλλοι όμως είπαν ότι αυτά συνέβαιναν παλαιότερα. Τότε στους παρευρισκομένους προβλήθηκε ένα δεύτερο ντοκιμαντέρ για ένα πρόσφατο επεισόδιο εναντίον ενός Έλληνα μετανάστη στη Γερμανία».

Η ισχυρή Ελλάδα: Άλλα 250 εκ. ευρώ για εξοπλισμούς...

Ειπώθηκε χθες το βράδυ στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του MEGA από τον δημοσιογράφο Μανόλη Καψή (αν θυμάμαι καλά).

Ότι τη δεδομένη χρονική στιγμή, που ως κράτος τα βγάζουμε πέρα με δυσκολία, που τα πολλά οικονομικά προβλήματα ταλανίζουν τους πολίτες και που η κύβερνηση λαμβάνει σκληρά («αλλά δίκαια», κατά την άποψή της) μέτρα, πρέπει να καταβάλλουμε το ποσό των 250 εκ. ευρώ για εξοπλισμούς.
Μάλιστα, ο δημοσιογράφος έσπευσε να προσθέσει («για να τα λέμε όλα», όπως είπε) ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις μας, λένε πως τα χρειάζονται. Αλήθεια, γιατί τα χρειάζονται, έχουμε πόλεμο; Ή μήπως περιμένουμε πόλεμο;
Δεν είναι επιτέλους ώρα να σταματήσουμε να πετάμε λεφτά σε όπλα και να τα διαθέσουμε αλλού: για τη δημιουργία θέσεων εργασίας, για την παιδεία, για την υγεία, για την κοινωνική συνοχή, για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και τόσα άλλα; Ή αυτά είναι λιγότερο σημαντικά από τα όπλα;
(Η φωτογραφία από αφίσα του Συνδέσμου Αντιρρησιών Συνείδησης, που διοργάνωσε σχετική εκδήλωση στις 24 Φεβρουαρίου. Είναι η εκδήλωση στη διάρκεια της οποίας έγινε η γνωστή επίθεση με χειροβομβίδα!).

Η τάξη του '83 ξανάσμιξε μετά από 26 χρόνια

Αποστολέας του κειμένου που ακολουθεί είναι ο αναγνώστης του πιγκουίνου, «Μεταφορεύς», ο οποίος περιγράφει το reunion των συμμαθητών και των καθηγητών της τάξης του μετά από 26 χρόνια.
«Το Σάββατο 14 Μαρτίου στην ταβέρνα του Βυρίνη (πίσω από το Παναθηναϊκό Στάδιο) πραγματοποιήθηκε η πρώτη, ύστερα από 26 χρόνια, συνάντηση των αποφοίτων του 17ου Λυκείου Αθηνών του 1983. Του 17ου, που βρισκόταν στην οδό Κηρίλα στο Παγκράτι και σήμερα δεν υπάρχει εκεί.

Παρόντες οι Γιάννης Φιλέρης, Θοδωρής Στούπας, Δημήτρης Νταής, Νίκος Μπίασσας, Γιώργος Μπήκας, Σπύρος Θέμελης, Δημήτρης Βασιλείου, Μάκης Βερβερίδης, Νίκος Σαρίδης, Βαγγέλης Βλάχος, Θανάσης Γώγος, Θανάσης Ευθυμίου, Νίκος Κιλκής, Πέτρος Κυρανάς, Μάρκος Λαμπαδίτης, Χρήστος Λαμπρόπουλος, Γιώργος Μπαλλής, Γιώργος Μπουνάτσος, Γιώργος Αλεξόπουλος, Λάζαρος Αραβανής, Κώστας Κάππας, Δημήτρης Κοντός, Παναγιώτης Λιόλιος, Γιώργος Νικολόπουλος, Γιώργος Λώλος, Αλέξης Λογγίδης (ήρθε επί τούτω από Γερμανία), Γιώργος Σταθάς, Χρήστος Τζεβελεκίδης, Μιχάλης Χατζηδάκης, Γιώργος Γεωργούλιας, Θανάσης Γκρέκος, Καλλίνικος Χρήστος, Γιάννης Πολλάκης, Πέτρος Μπενοβίας, Μαρίνος Κοροβέσης. Από καθηγητές, ο κ. Καρανίκας και οι κ. Ρήγου, Σταματοπούλου, Βερυκίου.
Δυστυχώς, θα θέλαμε να είναι και ο φιλόλογος των γυμνασιακών μας χρόνων Ηλίας Κατσούλης, αλλά έφυγε πέρυσι από τη ζωή. Όπως επίσης δεν είναι στη ζωή (το Σάββατο μάθαμε) και ο καθηγητής μαθηματικών Βαγγέλης Παππάς, με τον οποίο οι περισσότεροι είχαμε δέκα εννιά (δέκα γεωμετρία και εννιά άλγεβρα!). Ας είναι καλά όπου βρίσκεται...
Κι από συμμαθητές υπήρξαν απουσίες (πέρα, φυσικά, από του αείμνηστου Δημήτρη Βλων), άλλες δικαιολογημένες (όπως του Ηλία Γερασιμόπουλου, αδελφού του γιατρού της Βάρης ή άλλων που διαμένουν μόνιμα εκτός Αθηνών ή και εκτός Ελλάδος). Υπήρξαν και αδικαιολόγητες... Από τα γκαρσόνια του μαγαζιού, όλοι ήσαν παρόντες!
Για 26 χρόνια μετά, πάντως, δεν ήταν μικρή η μάζωξη. Ακόμη μεγαλύτερη, βέβαια, η... φαλάκρα, η γκρίζα κόμη και η «μπάκα» που εμφανίστηκαν στην ταβέρνα. Κάποιοι από τη γενιά του '83 συνέχισαν μετά τις 2 σε κέντρο μετά ορχήστρας...
Το συμπέρασμα από τέτοιες εκδηλώσεις είναι ότι δεν μαθαίνεις τίποτε ευχάριστο. Εάν σου πει κάποιος ότι παντρεύτηκε, έχει παιδί κλπ., χέστηκες! Στα 43 - 44, όλο και κάτι απ' αυτά θα έχεις κάνει. Όταν πληροφορείσαι, όμως, ότι ο ένας είχε την τάδε οικογενειακή απώλεια, ο άλλος που έλειπε πάσχει από εκείνο, ο τρίτος που σου τον θύμισε ο συμμαθητής είναι στον άλλο κόσμο, κάπως σού 'ρχεται...
Και μία προειδοποίηση σε όλους όσοι πάνε σε παρόμοιο reunion μετά από 26 χρόνια. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν σε γενικές γραμμές. Οι μαλάκες του σχολείου παραμένουν τέτοιοι, τα ευχάριστα παιδιά εξακολουθούν να είναι τέτοια και πάει λέγοντας.
Να μας έχει ο θεός του καθενός μας καλά, πάντως, ώστε να τα ξαναπούμε μετά από χρόνια...».

57χρονος αθωώθηκε μετά από 27 χρόνια στη φυλακή!

Ένας 57χρονος στη Βρετανία, ο οποίος είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για δολοφονία που συνέβη πριν από τριάντα χρόνια, απαλλάχθηκε σήμερα οριστικά από το Εφετείο αφού, όμως, πέρασε 27 χρόνια στη φυλακή.

Ο Σον Χόντσον είχε κριθεί ένοχος για το φόνο της 22χρονης σερβιτόρας Τερέζα Ντε Σιμόν. Η άτυχη γυναίκα είχε βρεθεί στραγγαλισμένη το 1979 στο αυτοκίνητό της σε χώρο στάθμευσης πίσω από μπαρ στο οποίο εργαζόταν, στο Σαουθάμπτον. Ο Χόντσον είχε αρνηθεί την κατηγορία και επέμενε στην αθωότητά του, όμως δεν έπεισε τους δικαστές. Ωστόσο, ο δικηγόρος του Τζούλιαν Γιανγκ, παρουσίασε -πρόσφατα- στοιχεία DNA που αποδεικνύουν ότι ο πελάτης του δεν είναι ένοχος.
Ο Χόντσον, που την ώρα του φονικού βρισκόταν στην περιοχή, καταδικάσθηκε με βάση ομολογία του, την οποία όμως αργότερα ανακάλεσε αλλά και επειδή ταίριαζε η ομάδα αίματός του με αυτή του δολοφόνου. Όπως είπε, ομολόγησε επειδή ήταν παθολογικός ψεύτης και έκτοτε πάσχει από ψυχική νόσο. Η ψυχική υγεία του, ωστόσο, βελτιώθηκε πρόσφατα με την ελπίδα ότι η υπόθεσή του θα επανεξεταστεί.
Ο Χόντσον έμεινε τόσα χρόνια στη φυλακή επειδή επέμενε στην αθωότητά του, γεγονός που απέκλειε το ενδεχόμενο να του δοθεί αναστολή! Τελικά, δικαιώθηκε, αλλά πέρασε τη μισή ζωή του πίσω από τα κάγκελα...

Μία υπέροχη εικόνα...

Σερφάροντας στο διαδίκτυο βρήκα αυτή τη γεμάτη ωραία χρώματα φωτογραφία από το Γκραντ Κάνιον και σκέφτηκα να τη μοιραστούμε...

«Ηθική Τράπεζα»! Κι όμως, υπάρχει!

«Ηθική Τράπεζα». Κι όμως, σε ανήθικες εποχές, όπως αυτή που διανύουμε, υφίσταται τέτοια και βρίσκεται στην Ιταλία. Η Banca Etica, με έδρα την Πάντοβα, είναι τράπεζα που διαφέρει από όλες τις άλλες, είναι η... εναλλακτική τράπεζα, η οποία λειτουργεί όχι με τους σκληρούς και αδυσώπητους νόμους της αγοράς αλλά με κοινωνική ευαισθησία.

Στόχος της δεν είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους της αλλά η ανάπτυξη υγιών επενδύσεων με γνώμονα την κοινωνική ευθύνη, την αλληλεγγύη, την προστασία του περιβάλλοντος (λέγεται, άλλωστε, και «Πράσινη Τράπεζα»).
Το συγκεκριμένο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα όχι μόνο βγαίνει αλώβητο από τη σοβαρή παγκόσμια οικονομική κρίση αλλά είναι και ενισχυμένο μιας και τους τελευταίους μήνες, οι καταθέσεις αυξήθηκαν κατά 100% σε σύγκριση με πέρυσι και βέβαια δεν αντιμετωπίζει το παραμικρό πρόβλημα ρευστότητας!
Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ της Έλενας Καραντάση στην «Καθημερινή» (από το οποίο αντλήθηκαν όλες οι πληροφορίες της ανάρτησης): «Βασική αρχή της είναι ότι η πίστωση αποτελεί δικαίωμα όλων και ιδίως των ασθενέστερων ομάδων που τη χρειάζονται για την άμεση επιβίωσή τους. Δεν είναι τυχαίο ότι χορηγεί δάνεια σε άτομα που δεν έχουν πρόσβαση σε άλλα πιστωτικά ιδρύματα, όπως σε μετανάστες, άστεγους και ανέργους. Είναι χαρακτηριστικό ότι με το πρόγραμμα "Τα πάντα ρει" που χρηματοδοτήθηκε από την "Ηθική Τράπεζα" δημιουργήθηκαν συνεταιρισμοί που έχτισαν κατοικίες για την προσωρινή φιλοξενία πρώην κρατουμένων!
Όσο για τα δάνεια που χορηγεί στις επιχειρήσεις, εγκρίνονται μόνον εφόσον πληρούν 60 κριτήρια (αυστηρές προϋποθέσεις) μεταξύ των οποίων ο σεβασμός στην εργατική νομοθεσία και το περιβάλλον, το κοινωνικό όφελος από τη δραστηριότητα της εταιρείας, η απουσία σεξισμού και ρατσισμού... Όλα άρχισαν το 1994 από 22 μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς (περιβαλλοντικές οργανώσεις, κοινωνικοπολιτιστικούς συλλόγους, δήμους και νομαρχίες) που συνενώθηκαν και το 1998 συγκέντρωσαν το απαιτούμενο κεφάλαιο για την ίδρυση της «Ηθικής Τράπεζας». Το πρώτο υποκατάστημα άνοιξε στην Πάντοβα και μέσα σ’ ένα χρόνο -λόγω της θερμής ανταπόκρισης- η τράπεζα απέκτησε υποκαταστήματα σε Μιλάνο, Ρώμη, Τρεβίζο, Φλωρεντία, Βιντσέντζα, Μπρέσια».
Τράπεζες με κοινωνική προσφορά λειτουργούν ήδη σε Γαλλία, Ισπανία, Αγγλία, Γερμανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Νορβηγία, Ελβετία και Σουηδία, ενώ τώρα ετοιμάζεται η πανευρωπαϊκή «Ηθική Τράπεζα.» Προς το παρόν, η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Ηθικών Τραπεζών αναζητά συνεργάτη στην Ελλάδα, προκειμένου να αποκτήσει και η χώρα μας τη δικής της «Ηθική Τράπεζα»...

«Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές»

Είναι η δεύτερη φορά που ασχολούμαι με τις εκπομπές των «Μεγάλων Ελλήνων» στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ.
Νομίζω ότι η παρουσίαση του πορτραίτου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη από τη Σία Κοσιώνη χθες υπήρξε άψογη, κάτι απόλυτα φυσιολογικό μιας και πρόκειται για καλή, μορφωμένη και πολύ έμπειρη δημοσιογράφο.

Θα ήθελα να σταθώ κυρίως στο ότι η κ. Κοσιώνη δεν έκρυψε τα εξαιρετικά δυσάρεστα περιστατικά που συνέβησαν στην άλωση της Τρίπολης, δεν προσπάθησε να ωραιοποιήσει καταστάσεις ή να αποσιωπήσει γεγονότα φέρνοντας την ιστορία στα μέτρα μας, κάτι που πιστεύω ότι συνηθίζουμε να κάνουμε εμείς οι Έλληνες. Δεν παίρνουμε εύκολα την απόφαση να... βασανιστούμε για να ανακαλύψουμε την αλήθεια όταν αυτή δεν μας συμφέρει.
Η αλήθεια είναι ότι πράγματι οι εξεγερμένοι σκότωσαν περίπου 32.000 άμαχους στην Τρίπολη και αυτό οφείλουμε να το παραδεχθούμε. Νομίζω ότι πλέον όλοι το ξέρουμε, άλλωστε το γεγονός καταγράφεται και στα «Απομνημονεύματα» του ίδιου του Κολοκοτρώνη.
Όπως, λοιπόν, εξυμνούμε τους ήρωες της Επανάστασης του 1821, στους οποίους χρωστάμε την ελευθερία μας, έτσι οφείλουμε να στεκόμαστε και στα αρνητικά. Έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που πολεμούσαν, που είχαν αδυναμίες, όχι με αγγέλους. Και δυστυχώς, η σφαγή των αμάχων της Τρίπολης, είναι μία σκοτεινή σελίδα στην ελληνική Ιστορία.
Πρέπει λοιπόν να τη δούμε κατάματα και να μην κάνουμε τα στραβά μάτια. Άλλωστε, όπως έλεγε και ο Διονύσιος Σολωμός: «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές». Και όχι το αντίθετο.
Ελπίζω ότι από το ίδιο πνεύμα θα διακατέχεται και ο επιμελητής της επόμενης εκπομπής της σειράς, για τον Αλέξανδρο...

Ο Μακγκάιβερ επιστρέφει!

Aν ανήκετε στην κατηγορία εκείνων που παρακολουθούσαν τον Μακγκάιβερ, ετοιμαστείτε να ακούσετε πολύ ευχάριστα νέα. Ο Μακγκάιβερ επιστρέφει!
Η εξαιρετική σειρά που βλέπαμε στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1980 αλλά και του 1990 με ήρωα έναν «πολυμήχανο τυχοδιώκτη» (αυτό τον χαρακτηρισμό είχε... κολλήσει δίπλα στο όνομά του η ΕΡΤ όταν την πρόβαλε), μεταφέρεται στη μεγάλη οθόνη.
Η εταιρία New Line έχει ήδη κάνει τις πρώτες κινήσεις και δεν αποκλείεται σύντομα να δούμε και πάλι σε δράση τον πράκτορα του Ιδρύματος Φοίνιξ, ταγμένο πάντα στην υπηρεσία του καλού και του δίκαιου, ο οποίος κατάφερνε να αποδράσει από εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις χάρη στην εξυπνάδα του, στις απίστευτες επινοήσεις του και στον ελβετικό σουγιά του, που αποτελούσε και το σήμα κατατεθέν του! Ποτέ δεν χρησιμοποιούσε όπλα και απεχθανόταν τη βία. Έβρισκε πάντα απίθανες λύσεις σε όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε και τα ξεπερνούσε με τον πλέον ευφάνταστο τρόπο.
Προς το παρόν, δεν έχει γίνει γνωστό ποιοι θα είναι οι συντελεστές της ταινίας αλλά μακάρι να δούμε στον πρωταγωνιστικό ρόλο τον Richard Dean Anderson, ο οποίος ενσάρκωνε τον Μακγκάιβερ για επτά χρόνια. Προσεχώς περισσότερα...
Για τους φαν της σειράς (που σίγουρα είμαστε πολλοί) και για όσους τη νοσταλγούμε, ορίστε και το σήμα της με την πασίγνωστη μουσική.

Το γεγονός της εβδομάδας με φωτογραφίες...

11 Μαρτίου, γυμνάσιο Άλμπερτβιλ, Βίνεντεν, Γερμανία: 17χρονος εισβάλει οπλισμένος σε σχολείο, σκοτώνει 15 ανθρώπους και λίγο αργότερα αυτοκτονεί...

Παγκόσμια Ημέρα με διπλή... αξία η 15η Μαρτίου!

Διπλή... Παγκόσμια Ημέρα σήμερα. Η 15η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Καταναλωτή καθώς και ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Αστυνομικής Βαρβαρότητας. Στις δύσκολες, από κάθε πλευρά, εποχές που ζούμε ο συμβολισμός και των δύο αποκτά ιδιαίτερη αξία.

Έχει, πάντως, ενδιαφέρον η αναφορά για το πώς καθιερώθηκαν (τα στοιχεία προέρχονται από την ιστοσελίδα sansimera). Η Παγκόσμια Ημέρα Καταναλωτή ισχύει από το 1983 έπειτα από απόφαση του ΟΗΕ, σε ανάμνηση ομιλίας του Προέδρου των ΗΠΑ Τζον Κέννεντυ, ο οποίος απευθυνόμενος στο Κογκρέσσο στις 15 Μαρτίου του 1962 είχε πει: «Καταναλωτές είμαστε όλοι! Είναι η μεγαλύτερη οικονομική μονάδα, που επηρεάζει και επηρεάζεται σχεδόν από κάθε δημόσια ή ιδιωτική οικονομική απόφαση. Ο καταναλωτής είναι η μόνη σημαίνουσα οικονομική μονάδα, που δεν είναι αποτελεσματικά οργανωμένη και της οποίας οι απόψεις δεν ακούγονται».
Σε ό,τι έχει να κάνει με την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Αστυνομικής Βαρβαρότητας, αυτή οφείλει την ύπαρξή της (από το 1997) σε πρωτοβουλία αναρχικών οργανώσεων της Ελβετίας, με αφορμή τον ξυλοδαρμό δύο παιδιών 11 και 12 ετών από αστυνομικούς.

Ο τυχερός πιγκουίνος που γλύτωσε από τις φάλαινες!

Ο... ξάδερφος που πρωταγωνιστεί στο βίντεο, μας... κοψοχόλιασε όλους στο σόι! Ήταν πάντα άτακτος αλλά αυτή τη φορά το παράκανε και κινδύνεψε σοβαρά αφού ανοίχτηκε πολύ στη θάλασσα και τον κυνήγησε κοπάδι από φάλαινες, για τις οποίες θα αποτελούσε γευστικό μεζεδάκι..
Ευτυχώς, στάθηκε τυχερός και βρήκε ασφαλές καταφύγιο την τελευταία στιγμή, καθώς βρέθηκε δίπλα σε κάποια... παράξενα όντα, που όπως μάθαμε αργότερα, λέγονται άνθρωποι.
Από τότε, βέβαια, έγινε πολύ πιο προσεκτικός...

Ο τελευταίος -ίσως- Ναζί που οδηγείται στη Δικαιοσύνη

Ο τελευταίος, ίσως, Ναζί που θα αντιμετωπίσει τη Δικαιοσύνη για εγκλήματα στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι ο John Demjanjuk. Η εισαγγελία Μονάχου εξέδωσε ένταλμα σε βάρος του 88χρονου, ο οποίος είναι γνωστός ως «Ιβάν ο τρομερός» και θεωρείται ότι ήταν δεσμοφύλακας στο στρατόπεδο εξόντωσης του Sobibor.

Οι κατήγοροί του εκτιμούν ότι ήταν από τους σαδιστές χειριστές των θαλάμων αερίων και εμπλέκεται στη δολοφονία περίπου 29.000 Εβραίων. Ο Demjanjuk είχε συλληφθεί το 1977, όταν επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος τον εμφάνισαν ως φρουρό στο στρατόπεδο Treblinka. Τότς του αφαιρέθηκε η αμερικανική υπηκοότητα και εκδόθηκε στο Ισραήλ, όπου δικάστηκε. Ωστόσο, τότε κρίθηκε αθώος λόγω αμφιβολιών, έγινε ξανά δεκτός στις ΗΠΑ αλλά με την πάροδο του χρόνου υπήρξαν νέα στοιχεία (έγγραφα υπηρεσιών και αρχεία που αποδεικνύουν πως υπηρέτησε στο στρατόπεδο) που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι μάλλον είναι ένοχος.
Η οικογένειά του, πάντως, υποστηρίζει πως είναι αθώος, επισημαίνοντας ότι δεν υπάρχει κανένας αυτόπτης μάρτυς για να καταθέσει σε βάρος του.

Θιβέτ, 50 χρόνια μετά την εξέγερση που πνίγηκε στο αίμα

Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την αποτυχημένη εξέγερση του Θιβέτ κατά της Κίνας, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την εξορία του πνευματικού ηγέτη των Θιβετιανών, Δαλάι Λάμα. Παρά τις δεκαετίες κατοχής, οι Θιβετιανοί εξακολουθούν να τολμούν να υψώνουν τη φωνή τους καλώντας για περισσότερη αυτονομία από τον κινεζικό ζυγό – καθώς και την επιστροφή του πνευματικού τους ηγέτη στη χώρα.

Στις 17 Μαρτίου του 1959, ο τότε 23χρονος Δαλάι Λάμα διέφυγε στην Ινδία έφιππος, μετά την εξέγερση χιλιάδων οπαδών του κατά του κινεζικού στρατού. Η κυβέρνηση του Πεκίνου κατέπνιξε βίαια το κίνημα.
Τριάντα χρόνια μετά, το 1989, Κινέζοι στρατιώτες πυροβόλησαν μοναχούς και μοναχές, οι οποίοι πραγματοποιούσαν διαμαρτυρία στην πρωτεύουσα την αυτόνομης περιοχής του Θιβέτ, Λάσα. Στις 14 Μαρτίου του περασμένου έτους οι Θιβετιανοί ξεσηκώθηκαν για άλλη μια φορά. Τα επίσημα στοιχεία κάνουν λόγο για 19 νεκρούς αλλά οι εξόριστοι Θιβετιανοί μιλάνε για περίπου 200 θύματα. Επιπλέον, 2.405 άτομα συνελήφθησαν από τα οποία τα 76 καταδικάστηκαν με πολύχρονες ποινές.
Το Πεκίνο πλέον ανησυχεί έντονα για περισσότερες αναταραχές. Ένοπλες δυνάμεις της Αστυνομίας και του στρατού επιτηρούν τους δρόμους που οδηγούν στην Xiahe στην επαρχεία Gansu, όπου βρίσκεται το μοναστήρι Labrang. Οι ξένοι δεν επιτρέπονται στην Xiahe ενώ οι Κινέζοι επισκέπτες πρέπει να υπογράψουν ένα πρωτόκολλο κατά την είσοδό τους στην πόλη. Σε αντίθεση με τις εικόνες του Μαρτίου του 2008, όταν εκατοντάδες μοναχών γέμιζαν τους δρόμους, φέτος οι συνήθως πανταχού παρόντες μοναχοί δεν εμφανίζονται πουθενά.
Ο φόβος του Πεκίνου γίνεται αισθητός και στη γειτονική επαρχεία Qinghai όπου τους δρόμους οργώνουν στρατιωτικά καμιόνια, τα διεθνή τηλεοπτικά προγράμματα απαγορεύονται και οι Θιβετιανοί πολίτες δεν λαμβάνουν άδεια εξόδου από τη χώρα.
Παράλληλα, το Πεκίνο επιχειρεί να «ξαναγράψει» την Ιστορία, υποστηρίζοντας με εκθέσεις, άρθρα εφημερίδων, talk-shows, προπαγανδιστικά σποτάκια και συνεντεύξεις ότι η κινεζική εισβολή του 1950 βελτίωσε ποικιλοτρόπως τη ζωή των κατοίκων της περιοχής.
(Πηγή: TVXS)
Οι φωτογραφίες απεικονίζουν διαδηλώσεις συμπαράστασης στο Θιβέτ, που πραγματοποιήθηκαν σε πολλές χώρες.

Δεν... φτάνουν τα χρήματα για τα Κέντρα Πρόληψης...

Στην Ελλάδα οι «αρμόδιοι» έχουν ιεραρχήσει τελείως λανθασμένα τις προτεραιότητες και τις ανάγκες του κόσμου. Ένα από τα πολλά παραδείγματα έχει να κάνει με την εξαιρετικά άσχημη κατάσταση που επικρατεί στα Κέντρα Πρόληψης του ΟΚΑΝΑ λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησης από τα υπουργεία Υγείας και Εσωτερικών.

Aυτό έχει ως συνέπεια τα 73 Κέντρα Πρόληψης να αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα βιωσιμότητας αφού αρκετοί εργαζόμενοι (περίπου το 30%) αναγκάστηκαν να παραιτηθούν και να αναζητήσουν αλλού δουλειά. Και πώς να κάνουν διαφορετικά από τη στιγμή που παραμένουν απλήρωτοι για μήνες... Όπως καταγγέλουν, οι οφειλές του υπουργείου Υγείας την τελευταία διετία ανέρχονται σε 10 εκατομμύρια ευρώ, ενώ επιπλέον 4 εκατομμύρια ευρώ χρωστά η Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων. Η τελευταία αρνείται να πληρώσει αν δεν εξοφληθούν πρώτα τα χρέη του υπουργείου Υγείας!
Όμως, το υπουργείο πολύ απλά απαντάει στους εργαζόμενους ότι δεν υπάρχουν χρήματα, υπογραμμίζοντας πως ένα μεγάλο μέρος που επρόκειτο να καταβληθεί σε εκείνους, έχει δοθεί για την ανάπτυξη των Μονάδων Υποκαταστάτων...

Λογοκρισία και... πόλεμος στη Λυρική για ένα... φιλί!

Με αφορμή τα όσα συνέβησαν πριν από λίγες ημέρες στη Λυρική Σκηνή, (διαβάστε εδώ και εδώ) παραθέτω το σχόλιο της Ρούλας Γεωργακοπούλου, το οποίο δημοσιεύτηκε σήμερα στα «Νέα».

«Στις μέρες μας φαίνεται ότι ένα φιλί είναι πολύ, πάρα πολύ, ιδίως όταν τα δύο συμβαλλόμενα χείλη ανήκουν σε άτομα του ιδίου φύλου.
Τη συγκεκριμένη 'παρεκτροπή' ανέλαβαν να φέρουν στα ίσα της ορισμένα μέλη της ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Με αφορμή τον ασπασμό μεταξύ ανδρών τον οποίο συμπεριέλαβε στη σκηνοθετική της γραμμή η Μαριόν Βασερμάν (η κυρία της φωτογραφίας), μοίρασαν φυλλάδιο διαμαρτυρίας χωρίς να λογαριάσουν την αντίδραση των ακτιβιστών ομοφυλοφίλων, οι οποίοι έσπευσαν επιτόπου μια μέρα αργότερα. Όχι, οι άνθρωποι δεν διάλεξαν το ωραίο κτίριο της οδού Ακαδημίας για να κάνουν διαγωνισμό φιλιού. Απλώς επιχείρησαν να δώσουν κι αυτοί την άποψή τους et voila!
Αυτόπτες μάρτυρες μιλούν για προπηλακισμούς από τη μεριά των μουσικών λίγο πριν από την εναρκτήρια δοξαριά της όπερας του Ντβόρζακ. Οπερέτα θα έλεγα εγώ, αφού κανείς στον κόσμο της βαριάς κουλτούρας δεν διανοήθηκε ποτέ να αφήσει το δοξάρι για να 'καθαρίσει' με όποιον δεν συμμερίζεται τις ηθικές και σεξουαλικές του επιλογές. Ποια Τεχεράνη, ποιο Ισλαμαμπάντ και ποια Τζακάρτα. Η ομοφοβία τρυπώνει κι εκεί που δεν την σπέρνουν όπως καλή ώρα στο ιερό τέμενος των μουσών. Όπα, να το και το 'τέμενος'...
Φταίω μετά εγώ που παρασύρομαι από τα συμφραζόμενα; Φταίω εγώ που δεν μπορώ να παραβλέψω ότι διακόσια μέτρα πιο πάνω το 'Κλουβί με τις τρελές' είναι sold out και πως το αθηναϊκό κοινό έσπευσε στο οσκαρικό 'Μilk' που είχε θέμα τη δολοφονία ομοφυλόφιλου πολιτικού στις Ηνωμένες Πολιτείες; Αυτά και ελπίζω να μη σας έβαλα τίποτα ιδέες...».
Αν μπείτε στον κόπο να κάνετε «κλικ» στα δύο λινκ που έχω παραθέσει, θα δείτε μουσικούς να κτυπούν γκέι ακτιβιστές και θα διαβάσετε για το... κράξιμο που έφαγε η σκηνοθέτιδα και οι συντελεστές της παράστασης μετά το τέλος της από το... κουλτουριάτικο κοινό. Ελλάδα, 2009...

Αιγαίο: Μία απεριποίητη πληγή του ελληνικού κράτους

Το παρακάτω ενδιαφέρον κείμενο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα www.epikairo.gr από την Εύη Βαγιάτη.

«Όταν ήμουν στο Πανεπιστήμιο και ασχολήθηκα με το Διεθνές Δίκαιο και ειδικά με όλο αυτό το story Ελλάδα-Τουρκία (δίκαιο θάλασσας) και κατάλαβα τί ακριβώς γίνεται ή μάλλον δε γίνεται, απογοητεύτηκα πλήρως…
Το θέμα μπορεί να λυθεί εάν βρεθεί, απλούστατα, κάποιος που θα χει τα κότσια και τον τσαμπουκά να το κάνει!
'Οι ενέργειες αυτές της Τουρκίας παραβιάζουν κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο και επιβαρύνουν τις προσπάθειες που καταβάλλονται για τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων'. δήλωσε η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη μετά τις πρόσφατες παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Ελλάδας από την πλευρά της Τουρκίας…
Τα λόγια της αυτά προκάλεσαν την οργή μου…γιατί; Μα για την κοροϊδία, για το παραμύθι που μας έχουν μάθει να πιπιλάμε σαν καραμέλα τόσα χρόνια… 'αχ, αυτοί οι άτιμοι οι Τούρκοι, παραβιάσεις επί παραβιάσεων κλπ., κλπ.'…

Διαβάστε περισσότερα

Οκτώ γυναίκες (και δύο άνδρες) έχουν καταδικαστεί σε λιθοβολισμό για μοιχεία στο Ιράν και κινδυνεύουν άμεσα

Ημέρα της γυναίκας η σημερινή, όμως η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για εκείνες που έχουν την ατυχία να ζουν σε οπισθοδρομικές χώρες όπως το Ιράν.

Στην ιστοσελίδα του αγγλικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας αναφέρεται ότι οκτώ γυναίκες κινδυνεύουν με λιθοβολισμό μιας και έχουν καταδικαστεί σε θάνατο για μοιχεία.
Η Ashraf Kalhori επρόκειτο να εκτελεστεί το 2006 επειδή κρίθηκε ένοχη για μοιχεία με τον γείτονά της Ali Akbar (η ίδια το αρνείται) αλλά πήρε αναβολή, ενώ παράλληλα καταδικάστηκε σε 15ετή φυλάκιση επειδή θεωρείται ότι υπήρξε συνεργός στη δολοφονία του άνδρα της. Τα ιρανικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι η έφεσή της απορρίφθηκε, άρα κινδυνεύει από μέρα σε μέρα να εκτελεστεί.
Με τον ίδιο φόβο ζει μία ακόμη γυναίκα, γνωστή ως Iran. Δέχθηκε επίθεση από το σύζυγό της όταν εκείνος την είδε να μιλάει με το γιο ενός γείτονα και έπεσε αναίσθητη. Τότε ο γιος του γείτονα σκότωσε τον άνδρα της και εκείνη -αν και είχε χάσει τις αισθήσεις της- θεωρήθηκε συνεργός. Καταδικάστηκε σε πενταετή φυλάκιση ως συνένοχη στο έγκλημα και σε λιθοβολισμό για μοιχεία (στη διάρκεια της ανάκρισης από την αστυνομία την παραδέχθηκε, στη συνέχεια ωστόσο ανακάλεσε).
Παρόμοια και η υπόθεση της Khayrieh, τον άνδρα της οποίας σκότωσε συγγενής του (με τον οποίο διατηρούσε σχέση), επειδή τη χτυπούσε. Αρνήθηκε τη συμμετοχή στη δολοφονία, παραδέχθηκε το δεσμό και έχει καταδικαστεί σε λιθοβολισμό.
Η ίδια ποινή επιβλήθηκε στην Afsaneh R.,καθώς και σε δύο ακόμη γυναίκες γνωστές ως «H» και «M.Kh» αλλά και σε μία άγνωστη γυναίκα και έναν άγνωστο άνδρα, ενώ επίσης κινδυνεύουν και η Gilan Mohammadi με τον Gholamali Eskandari, των οποίων οι υποθέσεις εξετάζονται.
Η Διεθνής Αμνηστία προτρέπει όσους ενδιαφέρονται να συμβάλουν στην προσπάθεια για να αποτραπούν οι λιθοβολισμοί, να στείλουν αιτήσεις στους υπεύθυνους του Ιράν. Μπορείτε να το κάνετε από εδώ: http://www.amnesty.org.uk/actions_details.asp?ActionID=573
(Η φωτογραφία δεν είναι από λιθοβολισμό -αν και υπάρχουν πολλές στο διαδίκτυο που προκαλούν φρίκη. Ιρανή αναπαριστά θύμα λιθοβολισμού σε συγκέντρωση στις Βρυξέλλες το 2005).

«Λυσάρι» οn line! Σάιτ λύνει τις ασκήσεις αντί 5 ευρώ!

Έγινε και αυτό. Εδώ και λίγες ημέρες «βγήκε» -από το Παρίσι- στο διαδίκτυο ιστοσελίδα, η οποία έναντι αμοιβής, θα αναλαμβάνει να... φτιάχνει τις σχολικές εργασίες στους μαθητές! Πρόκειται για το σάιτ http://domyhomework.com/ (στην αγγλική του έκδοση) που θα παρέχει πλήρεις απαντήσεις στις ασκήσεις που δίνουν στα παιδιά οι δάσκαλοι για το σπίτι. Οι λύσεις στα προβλήματα των μαθηματικών θα κοστίζουν πέντε ευρώ, ενώ η πλήρης παρουσίαση του μαθήματος στο τέλος της χρονιάς (με σλάιντς και σημειώσεις) θα είναι διαθέσιμη αντί του ποσού των ογδόντα ευρώ.

Η ιδέα ανήκει στον Γάλλο Stephane Boukris, ο οποίος μιλώντας στο πρακτορείο Ρόιτερς είπε ότι αντιλήφθηκε πως υπήρχε... κενό στην αγορά στο συγκεκριμένο τομέα, το οποίο προφανώς αποφάσισε να καλύψει.
Φυσικά, η κίνηση αυτή έχει προκαλέσει αντιδράσεις. Πολλοί είναι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι το μύνημα που θα περάσει στους μαθητές - πελάτες είναι ότι μπορούν να έχουν τα αποτελέσματα που θέλουν χωρίς να εργαστούν ή να διαβάζουν αλλά απλώς καταβάλλοντας χρήματα. Και αυτό σίγουρα δεν θα είναι χρήσιμο μάθημα για τη ζωή τους...
Ωστόσο, ο Boukris υπεραμύνεται της επιλογής του και της... χρησιμότητας της ιστοσελίδας λέγοντας ότι ακόμη και αν τα παιδιά παίρνουν έτοιμες τις απαντήσεις, θα μαθαίνουν κάτι αφού θα τους εξηγείται ο τρόπος που λύνονται τα προβλήματα. «Δεν θα τους δίνουμε απλώς το ψάρι αλλά θα τους μαθαίνουμε να ψαρεύουν. Σίγουρα κάποιοι θα μας επισκέπτονται για να 'κλέψουν' στο σχολείο αλλά και αυτοί αργά ή γρόγορα θα μάθουν πώς πρέπει να λειτουργούν γιατί δεν θα είμαστε δίπλα τους όταν φτάσει η ημέρα των εξετάσεων», κατέληξε ο Boukris.

Ετοιμόρροπο το... διατηρητέο σπίτι του Μεν. Λουντέμη

Έκκληση στην πολιτεία αλλά και σε οποιονδήποτε μπορεί να βοηθήσει για την αναπαλαίωση του σπιτιού που μεγάλωσε ο μεγάλος λογοτέχνης μας Μενέλαος Λουντέμης, απευθύνουν μέσω του ΣΚΑΪ οι συγγενείς του.
Το σπίτι, που βρίσκεται στον Εξαπλάτανο Πέλλας, έχει κηρυχθεί διατηρητέο εδώ και 24 χρόνια. Ωστόσο, δεν έχει γίνει καμία εργασία για τη συντήρησή του με συνέπεια σήμερα να είναι ετοιμόρροπο.

Το 1988 η Μελίνα Μερκούρη, ως υπουργός Πολιτισμού, είχε διαθέσει 6 εκατομμύρια δραχμές για να αρχίσουν οι διαδικασίες αποκατάστασης. Εντούτοις, τα χρήματα... χάθηκαν στην πορεία και έκτοτε το θέμα παραπέμπεται από αρμόδιο σε αρμόδιο.
(Πηγή: ΣΚΑΪ)

«Όταν γυρίσουν τα μάρμαρα, εγώ θα ξαναγεννηθώ...»

Μνήμη Μελίνας, 15 χρόνια μετά το θάνατό της...

Γάτα διέσχισε 70 χλμ. και ξαναβρήκε την οικογένειά της!

Απίστευτο περιστατικό στη Ρωσία. Γάτα διέσχισε 70 χιλιόμετρα στη Σιβηρία και κατόρθωσε να ξαναβρεί τα αφεντικά της που είχαν μετακομίσει σε άλλη πόλη και την είχαν... ξεχάσει στο παλιό τους σπίτι.

Ο λόγος για τον Μπόγιαν, που χάθηκε όταν οι άνθρωποι με τους οποίους ζούσε, πήγαν στο Κράσνογιαρσκ. «Είχαμε φορτώσει όλα μας τα πράγματα αλλά πάνω στη βιασύνη κανείς δεν κατάλαβε πως η γάτα είχε χαθεί. Την αναζητούσαμε για πολύ καιρό αλλά δεν καταφέραμε να τη βρούμε. Τα παιδιά, ειδικά, είχαν στενοχωρηθεί πολύ. Ζούσε μαζί μας πέντε χρόνια», δήλωσε στις εφημερίδες ο Σεργκέι Μίσκιν, πατέρας της οικογένειας.
Τρεις μήνες αργότερα, όμως, και ενώ όλοι την είχαν... ξεγράψει, η γάτα εμφανίστηκε στην πόρτα του καινούργιου διαμερίσματός τους, στον τέταρτο όροφο της πολυκατοικίας αφήνοντας τους πάντες άφωνους! Ήταν σαφώς πιο αδυνατισμένη και σίγουρα ταλαιπωρημένη αλλά το ίδιο χαρούμενη με τα αφεντικά της. «Όλος ο κόσμος έμεινε έκπληκτος για το πώς διέσχισε τόσο μεγάλη απόσταση και πώς βρήκε το διαμέρισμα. Βέβαια, πλέον δεν θέλει να βγαίνει από το σπίτι, γιατί φοβάται», είπε ο Μίσκιν.
Μάλιστα, η γάτα και το... μυστήριο που συνοδεύει την επανένωση με την οικογένεία της, αποτελούν ένα από τα κύρια θέματα συζήτησης στην πόλη, έχοντας τραβήξει το ενδιαφέρον και των ΜΜΕ. Ο Μπόγιαν δέχεται καθημερινά πολλές επισκέψεις από ανθρώπους που θέλουν να τον δουν απο κοντά. Και δείχνει να απολαμβάνει την προσοχή και τη δημοσιότητα...

Ο απολαυστικός Φοίβος Δεληβοριάς (και η Πέννυ...)

Έστω και με καθυστέρηση, είπα να γράψω δύο λόγια για τις εντυπώσεις μου από τη σαββατιάτικη εμφάνιση του Φοίβου Δεληβοριά στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Ήταν η δέκατη και τελευταία του «πρεμιέρα» (έτσι είχε... βαφτίσει τις παραστάσεις του) και ευτυχώς η παρέα μαζεύτηκε (με την... τρίτη και έστω και χωρίς τη Γιώτα!) και προλάβαμε να τον δούμε.

Προσωπικά, ως «φαν» του Φοίβου, τον απόλαυσα. Η ξεχωριστή φωνή του, οι όμορφες μελωδίες των τραγουδιών του, ο πανέξυπνος και ιδιαίτερος στίχος του, η ενέργειά του, το απίστευτο χιούμορ που διαθέτει (κάτι που απέδειξε πολλές φορές, όπως π.χ. στο "διάλειμμα για διαφημίσεις" αλλά και όταν τραγούδησε μεταφρασμένο στα ελληνικά το «Sex bomb» του Τομ Τζόουνς!) και όλα αυτά με φόντο το μεσοπολεμικό σκηνικό που είχε στηθεί, ήταν αρκετά για να «γεμίσουν» τη βραδιά.
Δίπλα του, η πανέμορφη και δροσερή Πέννυ Μπαλτατζή με την εξαιρετική φωνή της, σχετικά άγνωστη (ακόμη) στο ευρύ κοινό αλλά με όλο το μέλλον μπροστά της, ενώ εμφανίστηκαν και οι Musica Ficta.
Τώρα, περιμένουμε τις συναυλίες του καλοκαιριού. Υπομονή...
ΥΓ. Παρακαλούνται τα υπόλοιπα μέλη της παρέας να καταθέσουν τις απόψεις τους...


Τα δύο βίντεο, που προέρχονται από το σάιτ του Φοίβου (foidel.gr), περιγράφουν τη φάρσα των συνεργατών του στη διάρκεια της... αυστηρώς ακατάλληλης «Υβρεοπομπής», που τραγούδησε το Σάββατο.

Η μαγκιά του Λάκη

Ποτέ μου δεν υπήρξα μεγάλος «φαν» του Λάκη Λαζόπουλου ούτε πέρυσι που ήταν στα πολύ... πάνω του ούτε τώρα, που -όπως τουλάχιστον εγώ το εισπράττω- οι συμπάθειες προς το πρόσωπό του είναι λιγότερες. Και φυσικά, δεν θα τον τοποθετούσα ποτέ στους εκατό πιο «Μεγάλους Έλληνες»...

Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να παραδεχθώ ότι είναι άξιος συγχαρητηρίων για την κίνηση που έκανε στην τελευταία του εκπομπή (ακόμη παίζεται την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές). Έβγαλε στον «αέρα» εκπροσώπους των εργαζομένων του ALPHA, που απειλούνται με απόλυση και νομίζω πως είναι ο πρώτος (φοβάμαι πως θα είναι και ο μοναδικός) που τους πρόσφερε τηλεοπτικό βήμα προκειμένου να ενημερώσουν τον κόσμο για τα δεινά τους.
Ο Λαζόπουλος δεν δίστασε να πάει κόντρα στο κανάλι που του προσφέρει δουλειά και αυτό τον τιμά. Ενδεχομένως κάποιος να υποστηρίξει ότι το κάνει εκ του ασφαλούς, ότι έχει ήδη αρκετά λεφτά και δεν φοβάται πιθανή λύση της συνεργασίας με το κανάλι, ότι μπορεί να βρει εύκολα αλλού τηλεοπτική στέγη κλπ. Ακόμη και έτσι να είναι, όμως, όλα τα παραπάνω δεν αναιρούν ούτε καν μειώνουν την πράξη του. Άλλωστε, δεν θυμάμαι να έχουμε ξαναδεί έναν -έστω «βολεμένο»- εργαζόμενο να εκφράζει ευθαρσώς την αλληλλεγγύη του σε συναδέφλους του που κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους και να πηγαίνει ευθέως κόντρα στα αφεντικά του.
Και είτε μας αρέσει ο Λαζόπουλος και η εκπομπή του είτε δεν μας αρέσει, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τη μαγκιά του.

Απαράδεκτη συμπεριφορά στον Προαστιακό

Δεν ήταν λίγα τα παράπονα που είχα διαβάσει για τις συνθήκες και τα δρομολόγια στον Προαστιακό αλλά φαίνεται πως ήμουν τυχερός καθώς σε μένα δεν είχε παρουσιαστεί ποτέ πρόβλημα. Μέχρι σήμερα, όμως.

Το πρωί λοιπόν, στο σταθμό Λαρίσης, το τρένο προς τα Άνω Λιόσια αναχώρησε με καθυστέρηση δύο λεπτών (9.08) και έφτασε στον προορισμό του ένα με δύο λεπτά πριν από την προγραμματισμένη αναχώρηση τού από εκεί συρμού προς το αεροδρόμιο (9.21). Ωστόσο, το δεύτερο τρένο, δηλαδή η ανταπόκριση, όχι μόνο δεν περίμενε ένα με δύο λεπτά για να παραλάβει τους επιβάτες του πρώτου ούτε καν έφυγε στην ώρα του (ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση θα το προλαβαίναμε). Έφυγε νωρίτερα (9.19) και το βλέπαμε από το βαγόνι να περνάει δίπλα μας... Φυσικά, ο κόσμος διαμαρτυρήθηκε στον... υπεύθυνο του σταθμού, όμως εκείνος μας έβγαλε όλους ψεύτες λέγοντας ότι ο συρμός έφυγε κανονικά!
Στις 9.29 έφτασε ο επόμενος συρμός αλλά κανείς δεν ήξερε αν είχε προορισμό το αεροδρόμιο ή αν πήγαινε προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αναζητούσαμε έναν άνθρωπο να μας το διευκρινήσει αλλά μάταια, δεν υπήρχε ούτε ένας... υπεύθυνος στις αποβάθρες. Κάποιοι ξένοι που ήθελαν να πάνε στο αεροδρόμιο ρωτούσαν με αγωνία τους υπόλοιπους επιβάτες ώστε να μην πάρουν το λάθος τρένο αλλά και εκείνοι δεν μπορούσαν να τους απαντήσουν με σιγουριά, αφού προφανώς δεν κάνουν συχνά το συγκεκριμένο δρομολόγιο τη συγκεκριμένη ώρα. Προφανώς, στον Προαστιακό θεωρούν ότι πρέπει να γνωρίζουμε τα δρομολόγια και εκτιμούν πως δεν χρειαζόμαστε βοήθεια... Ευτυχώς, ήταν όντως το τρένο προς το αεροδρόμιο και το οποίο αυτή τη φορά έφυγε στην ώρα του (9.35)...

Να αναδεικνύουμε και τα καλά, εξαιρετικό το ντοκιμαντέρ των «Μεγάλων Ελλήνων» για τον Ιωάννη Καποδίστρια

Πριν από λίγα λεπτά ολοκληρώθηκε το ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ για τον Ιωάννη Καποδίστρια, στο πλαίσιο της σειράς «Μεγάλοι Έλληνες».
Πριν από λίγες ημέρες είχα γράψει αρνητικά σχόλια αναφορικά με την ψηφοφορία και τα αποτελέσματά της, εκφράζοντας -στην ουσία- την άποψη ότι δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Η γνώμη μου δεν άλλαξε. Ωστόσο, επειδή πρέπει να λέμε και τα καλά, οφείλω να αναγνωρίσω ότι το ντοκιμαντέρ για τη ζωή του πρώτου κυβερνήτη του ελεύθερου ελληνικού κράτους, το οποίο παρουσίασε ο καθηγητής Θάνος Βερέμης, ήταν άψογο, ήταν εξαιρετικό. Αξίζουν συγχαρητήρια στους συντελεστές της εκπομπής για το αποτέλεσμα που μας παρουσίασαν.
Είναι σημαντικό ότι δεν φοβήθηκαν (όπως συνήθως συμβαίνει) να πουν δυσάρεστες αλήθειες και να στιγματίσουν τη συμπεριφορά ηρώων (με όλη τη σημασία της λέξεως) της Επανάστασης του 1821, που εναντιώθηκαν στον Καποδίστρια βάζοντας το ατομικό συμφέρον πάνω από αυτό της πατρίδας.
Στο τέλος, προσωπικά, μου έμεινε και μία απορία: μήπως είμαστε πολύ λίγοι και δεν μας αξίζουν άνδρες όπως ο Καποδίστριας; Ο Γκαίτε, μόλις πληροφορήθηκε τη δολοφονία του, είπε ότι παύει να είναι φιλέλληνας...

Το επίπεδο των Νεοελλήνων...

Καθαρά Δευτέρα σήμερα. Χρονιάρα ημέρα, ημέρα γιορτής και γλεντιού. Ο δήμος της Ηλιούπολης διοργάνωσε, όπως κάθε χρόνο, γιορτή στον Προφήτη Ηλία, όπου μεταξύ άλλων μοίρασε σαρακοστιανά εδέσματα.

Πολύς κόσμος ανέβηκε στο βουνό για να ξεσκάσει, να διασκεδάσει με τα παιδιά του, να πετάξει τον χαρταετό του. Όμορφη ατμόσφαιρα, χαρούμενη, την οποία ωστόσο, φρόντισαν να χαλάσουν κάποιοι από τους Νεοέλληνες που βρέθηκαν στον Προφήτη Ηλία.
Αφού λοιπόν κάθισαν και έφαγαν, σηκώθηκαν και έφυγαν σαν κύριοι αφήνοντας όμως πίσω τους την... υπογραφή τους, δηλαδή τα σκουπίδια τους, βρωμίζοντας τον υπέροχο χώρο. Δεν έκαναν τον κόπο να τα πάρουν και να τα πετάξουν στους μεγάλους κάδους απορριμάτων που βρίσκονταν μόλις μερικά βήματα δίπλα τους... Αυτό είναι το επίπεδό τους και μάλλον αυτό είναι και το δικό μας επίπεδο, ως λαού.
Βέβαια είναι λάθος να γενικεύουμε, διαπιστώνοντας όμως τη συμπεριφορά μας καθημερινά και βλέποντας συνεχώς σκουπίδια (τα δικά μας σκουπίδια) ολόγυρά μας, δεν νομίζω ότι θα βρεθούν πολλοί να διαφωνήσουν...
ΥΓ. Ωραία «Καθαρά» Δευτέρα, που λέει και η φίλη μου η Έχιδνα...