Πέμπτη 2 Αυγούστου 2012

Οι επαναστάτες πρυτάνεις θριαμβεύουν

Συγχαρητήρια στους επαναστατημένους πρυτάνεις γιατί κατάφεραν, κρατώντας τους υπόλοιπους Έλληνες ομήρους, να καταργήσουν βασικά άρθρα του Νόμου Διαμαντοπούλου και να επαναφέρουν τα ΑΕΙ στον πρότερο στεγανό τους βίο και σε καθεστώς ιδιοκτησίας των πανεπιστημιακών.
Τί εννοώ:
1. Επεξέτειναν τη θητεία τους ως το 2014.
2. Απέκλεισαν από το Συμβούλιο του Ιδρύματος ανεπιθύμητους οικονομικούς παράγοντες και συνεπώς από την διοίκηση των ΑΕΙ. Βέβαια ένας φιλόλογος είναι καλύτερος διαχειριστής των οικονομικών του πανεπιστημίου από έναν διευθύνοντα σύμβουλο κρατικής ή ιδιωτικής επιχείρησης.
3. Παρέτειναν τη θητεία των συγκλητικών ώστε να μην υπεισέρθουν εξωγενείς παράγοντες στη διοίκηση των ΑΕΙ και όταν, ή εάν λειτουργήσει ο θεσμός των Σ.Ι. να περιλαμβάνει μόνο ημέτερους.
Έτσι διαιωνίζεται στην ανώτατη εκπαίδευση η συντεχνιακή αντίληψη όπως συμβαίνει και σε τόσους άλλους τομείς του δημόσιου βίου μας.
Λίγοι θα αμφισβητήσουν το ρόλο της ΔΗΜ.ΑΡ. στην επιτυχή αντιμεταρρύθμιση των πρυτάνεων διότι η αριστερά ανελλιπώς ταυτίζεται με τις συντεχνίες, ακόμα κι όταν σε αυτές εκπροσωπούνται ευάριθμα και ευνοημένα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Η παρέμβαση (1/8/12) της κυρίας Ρεπούση της ΔΗΜ.ΑΡ. στη Βουλή υπέρ της τροποποίησης του Νόμου Διαμαντοπούλου με την παρατήρηση για την «αποκατάσταση της εμπιστοσύνης ανάμεσα στα ΑΕΙ και τον λαό», ήταν ενδεικτική ενός ξύλινου και απαρχαιωμένου λόγου. Πώς να αποκατασταθεί κάτι που δεν υπήρξε ποτέ;
Καιρός είναι να μελετηθεί το φαινόμενο του ελληνικού κορπορατισμού. Του κορπορατισμού που ευνοεί τους εκλεκτούς των εργαζομένων έναντι του μέσου ασφαλισμένου του ΙΚΑ. Πότε θα καταλάβει η αυτοαποκαλούμενη προοδευτική αριστερά ότι δεν είναι πλέον στη χώρα μας παρά η νέα εκδοχή των αρματολών της Ρούμελης;
Όσο για τους εισαγγελείς οι οποίοι δεν παρενέβησαν για να ελέγξουν τους εκ του ασφαλούς επαναστατημένους κατά του Νόμου Διαμαντοπούλου, αυτοί κέρδισαν μεν την ευγνωμοσύνη των πρυτάνεων όχι όμως την εκτίμηση της πλειοψηφίας των πολιτών που θίγονται από την ολιγωρία τους.
(του Θάνου Βερέμη από το protagon.gr)

4 σχόλια:

Θερινός αγροφύλαξ είπε...

Πάντα θα υπάρχει ένας Θάνος για να σ' εξιτάρει...

coolplatanos είπε...

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82

Ο κορπορατισμός από όσο γνωρίζω αναφέρεται σαν σύγχρονος όρος σε κράτη με φασιστική οργάνωση, δηλαδή πλήρη έλεγχο του κράτους στις συνδικαλιστικές ενώσεις, υποχρεωτική οργάνωση σε αυτές και χωρίς να επιτρέπεται να λειτουργούν άλλες παράλληλες.

Αναρωτιέμαι εάν ο Βερέμης γνωρίζει τι σημαίνει η λέξη. Διότι όπως την αναφέρει μοιάζει να τη βγαίνει από τα αριστερά στην "αριστερή" ΔΗΜΑΡ και να κατηγορεί το κράτος για φασισμό, ενώ παράλληλα αντιφάσκει λέγοντας ότι κάποιες συντεχνίες ευννοούνται από το κράτος. Αρα εάν ευνοούνται σημαίνει ότι πρόσκεινται και στο κράτος. Πώς μπορεί όμως να πρόσκεινται από τη μία στο κράτος και από την άλλη να "επαναστατούν" όπως αναφέρει;

Σε συνθήκες φασισμού, άρα και κορπορατισμού το κράτος δεν σήκωνε τέτοια. Αρα ή δεν έχουμε φασισμό και έχουμε κάποιους να έχουν δικαίωμα να επαναστατούν ή έχουμε φασισμό και κάποιοι δεν θα είχαν δικαίωμα να επαναστατούν. Τι από τα δύο ισχύει με τη λογική του Βερέμη; Ή τι δεν κατάλαβα εγώ καλά;

coolplatanos είπε...

Ο σύνδεσμος από τη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ αναφέρεται στον κορπορατισμό και τι σημαίνει.

coolplatanos είπε...

Α! Και εννοείται ότι όταν μιλάμε για κορπορατισμό μιλάμε και για μονοκομματισμό. Εχουμε μονοκομματισμό; Δεν ειρωνεύομαι εσένα, αλλά τον Βερέμη και τις ασυναρτησίες που γράφει. Επί της ουσίας, δηλαδή για το νόμο δεν έχω άποψη, δεν τον έχω διαβάσει, ούτε είμαι ενήμερη για να πω αν καλώς ή κακώς τον αλλάζουν. Αλλά ο τύπος είναι σκέτη αντίφαση με αυτά που λέει.