Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

«Τα παιδιά του σουίνγκ», το τέλος



Δεν είναι απλώς ωραία ταινία. Είναι... ταινιάρα (συγνώμη, ελληνική γλώσσα...).
«Τα παιδιά του σουίνγκ», που πέρα από αυτό που υποδηλώνει ο τίτλος του φιλμ, ήταν και κάτι σαν κίνημα κατά των Ναζί, οι οποίοι είχαν ήδη ανέβει στην εξουσία στη Γερμανία. Πολλά «παιδιά του σουίνγκ» συνελήφθησαν και στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή ακόμη και στον πόλεμο, όπου έχασαν τη ζωή τους.
Υποθέτω ότι οι περισσότεροι θα έχετε δει την ταινία. Το τέλος της είναι εξαιρετικό με συμβολισμούς για τον αγώνα κατά των ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Δείτε ξανά, αν θέλετε, τα τελευταία λεπτά.

4 σχόλια:

kassandrismoi είπε...

Καλημέρα πιγκουϊνε

Χαίρομαι που ανακάλυψα το μπλογκ σου και θα το επισκέπτομαι να διαβάζω τις αναρτήσεις σου. Την συγκεκριμένη ταινία την είχα δει παλαιότερα και είναι αρκετά ενημερωτική, με ρομαντική άποψη κυρίως, για τα παιδιά του σουϊνγκ, που ομολογουμένως δεν τα γνώριζα και ίσως και αρκετοί άλλοι πριν δουν την ταινία.

Πιγκουίνος είπε...

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να έρχεσαι να τα λέμε.

Ioanna είπε...

Καλησπέρα!

Είναι η πρώτη φορά που επισκέπτομαι το blog σου! Και χαίρομαι γιατί είναι πολύ ωραίο και γράφεις πολύ ενδιαφέροντα θέματα. Η ταινία είναι από τις αγαπημένες μου. Την είχα δεί σε μικρότερη ηλικία και με είχε κερδίσει... με την ρομαντική της διάσταση, το πνεύμα του χρόνου που περίκλειε, και το θρυλικό swing που μετά έμαθα ότι ήταν ο απόγονος του lindy hop! Ένας χορός μαγικός! Που δεν χόρευαν απλώς, πετούσαν!

Μετά που την ξαναείδα αρκετές φορές, πιο ώριμη πια, κατάλαβα την αντίδραση της νεολαίας ενάντια σε ένα από τα πιο σκληρά καθεστώτα, την αντίσταση των νέων ενάντια στον παράλογο Ναζισμό και στο τέλος αυτό που μου έμεινε και εμένα ήταν οι τελευταία σκηνή σαν διαμαντάκι... Μαζί με την ταινία "Dead poet's society" που και αυτή με είχε πυροδοτήσει την σκέψη μου. Είμαι μία σινεφίλ...

Καλό μήνα και χαίρομαι που βρεθήκαμε :)

Πιγκουίνος είπε...

Σινεφίλ Ιωάννα, καλώς ήρθες και ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Νομίζω ότι παρακολουθώντας και τις δύο ταινίες που αναφέρεις, πάντα μαθαίνουμε καινούργια πράγματα αφού συνεχώς μας μεταδίδουν νέα ερεθίσματα. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, ξεχωρίζουν.
Βέβαια, η συγκεκριμένη έχει και πολύ ωραία μουσική!