Όσο θα υπάρχουν γονείς, οι οποίοι θα παίρνουν από το χέρι τα παιδιά τους και θα τα πηγαίνουν στα μέσα του Νοέμβρη στο Πολυτεχνείο για να τους διδάξουν τι ακριβώς συνέβη εκεί πριν από 36 χρόνια, η μνήμη των αγωνιστών της δημοκρατίας θα παραμένει ζωντανή.
Ακόμη κι αν δεν αρέσει σε κάποιους, που βιάστηκαν να το βάλουν στο... μουσείο, το Πολυτεχνείο ζει και θα ζει για πάντα! Και θα αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε γενιά.
Αντέχει κόντρα στην πλήρη αδιαφορία των νεοελλήνων, που δεν κάνουν τον κόπο να περάσουν -έστω και για λίγο- από εκεί προκειμένου να αφήσουν απλώς ένα λουλούδι, αντέχει όμως και κόντρα στην καπηλεία εκείνων που από το 1974 και μετά γεμίζουν και... εποπτεύουν (και ασχημαίνουν...) το χώρο για να τιμήσουν -λένε- τους φοιτητές. Τους ίδιους φοιτητές που κάποτε χαρακτήριζαν -εντύπως- προβοκάτορες και πράκτορες της ΚΥΠ...
Αντέχει κόντρα στην πλήρη αδιαφορία των νεοελλήνων, που δεν κάνουν τον κόπο να περάσουν -έστω και για λίγο- από εκεί προκειμένου να αφήσουν απλώς ένα λουλούδι, αντέχει όμως και κόντρα στην καπηλεία εκείνων που από το 1974 και μετά γεμίζουν και... εποπτεύουν (και ασχημαίνουν...) το χώρο για να τιμήσουν -λένε- τους φοιτητές. Τους ίδιους φοιτητές που κάποτε χαρακτήριζαν -εντύπως- προβοκάτορες και πράκτορες της ΚΥΠ...
2 σχόλια:
Υπαρχει
Μετα απο καποια χρονια ,θα ρωτουν τι εγινε στο Πολυτχνειο, φοβαμαι θ απαντουν ,οπως τωρα για την 25 Μαρτιου...η 28 Οκτωβριου.
Γιατι, λαος που δεν διαβαζει, ξεχναει.
Aγαπητέ φίλε πολύ σωστά το εντοπίζεις!Είναι εν πρώτοις θέμα γονέων κι εν συνεχεία των δασκάλων να μεταδώσουν τις ιδεές και τα μηνύματα εκείνων των ημερών στις νέες γενιές.Δεν πρέπει ούτε να ξεχαστεί ούτε να αμαυρωθεί η ιστορία του Πολυτεχνείου.
Δημοσίευση σχολίου