Τώρα αρχίζουν να γίνονται γνωστές οι πρώτες πληροφορίες για το πώς εξελίχθηκε η σημερινή συναυλία του Γιώργου Νταλάρα στη Δάφνη. Οι νερατζόμαγκες δημιούργησαν και πάλι μπάχαλο στο πλαίσιο της... κοινωνικής αντίδρασης με συνέπεια να εκτυλιχθούν ξανά δυσάρεστες σκηνές. Αυτό ήταν κάτι που όλοι μας περιμέναμε.
Ωστόσο, τούτη τη φορά θα αναφερθώ σε κάποια πράγματα που προκάλεσαν θετική εντύπωση. Δεν θα σταθώ, φυσικά, στο ότι ο Νταλάρας απέδειξε ξανά πόσο μεγάλος μάγκας είναι αφού ολοκλήρωσε τη συναυλία παρά τις αποδοκιμασίες και τα πάσης φύσεως αντικείμενα που εκτοξεύτηκαν προς την πλευρά του.
Θα κάνω λόγο, όμως, για δύο άλλα γεγονότα. Πρώτον, στο ότι ο κόσμος γέμισε τον χώρο της συναυλίας παρότι όλοι ήξεραν ότι επρόκειτο να δημιουργηθούν επεισόδια από τους γνωστούς. Δεν φοβήθηκαν, όμως, και πήγαν. Άνθρωποι κάθε ηλικίας.
Το δεύτερο είναι ότι όταν άρχισαν οι αποδοκιμασίες και οι επιθέσεις, σημαντική μερίδα του κόσμου που πήγε να ακούσει -και όχι να... δείρει- αντέδρασε. Δεν κάθισε να υπομείνει την αλητεία όπως συνέβαινε ως τώρα. Πολλοί αποδοκίμασαν τους λυσσασμένους «κοινωνικούς αγωνιστές», φώναξαν συνθήματα υπέρ του Νταλάρα και του ζητούσαν να συνεχίσει να τραγουδά, ενώ κάποιοι δεν «μάσησαν» από τις απειλές και τα έβαλαν ευθέως με τους βαρύμαγκες.
Τα δύο παραπάνω γεγονότα ίσως να μη σημαίνουν τίποτα αλλά ίσως και να καταδεικνύουν ότι σιγά σιγά κάποιοι αρχίζουν να αντιστέκονται σε τέτοια φαινόμενα και σε όσους τα προκαλούν. Πολύ πιθανόν να βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα αλλά ελπίζω να είναι έτσι...
Ωστόσο, τούτη τη φορά θα αναφερθώ σε κάποια πράγματα που προκάλεσαν θετική εντύπωση. Δεν θα σταθώ, φυσικά, στο ότι ο Νταλάρας απέδειξε ξανά πόσο μεγάλος μάγκας είναι αφού ολοκλήρωσε τη συναυλία παρά τις αποδοκιμασίες και τα πάσης φύσεως αντικείμενα που εκτοξεύτηκαν προς την πλευρά του.
Θα κάνω λόγο, όμως, για δύο άλλα γεγονότα. Πρώτον, στο ότι ο κόσμος γέμισε τον χώρο της συναυλίας παρότι όλοι ήξεραν ότι επρόκειτο να δημιουργηθούν επεισόδια από τους γνωστούς. Δεν φοβήθηκαν, όμως, και πήγαν. Άνθρωποι κάθε ηλικίας.
Το δεύτερο είναι ότι όταν άρχισαν οι αποδοκιμασίες και οι επιθέσεις, σημαντική μερίδα του κόσμου που πήγε να ακούσει -και όχι να... δείρει- αντέδρασε. Δεν κάθισε να υπομείνει την αλητεία όπως συνέβαινε ως τώρα. Πολλοί αποδοκίμασαν τους λυσσασμένους «κοινωνικούς αγωνιστές», φώναξαν συνθήματα υπέρ του Νταλάρα και του ζητούσαν να συνεχίσει να τραγουδά, ενώ κάποιοι δεν «μάσησαν» από τις απειλές και τα έβαλαν ευθέως με τους βαρύμαγκες.
Τα δύο παραπάνω γεγονότα ίσως να μη σημαίνουν τίποτα αλλά ίσως και να καταδεικνύουν ότι σιγά σιγά κάποιοι αρχίζουν να αντιστέκονται σε τέτοια φαινόμενα και σε όσους τα προκαλούν. Πολύ πιθανόν να βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα αλλά ελπίζω να είναι έτσι...
2 σχόλια:
Τους νερατζογιαουρτόμαγκες τους καταδικάζω και εγώ, γιατί δεν είναι αυτή λύση αντίδρασης, ότι και να είπε ο ακατανόμαστος.
Αλλά όσον αφορά τις υπερβολές περί μαγκιάς ας θυμίσω απλώς αυτά :
α)Ας μην μπερδεύουμε τον μάγκα με τον ψύχραιμο. Που είναι ψύχραιμος γιατί...
β)Έχει γυναίκα βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, της οποίας ο άντρας αν χάσει την ψυχραμία του και πέσει στο επίπεδό τους η ίδια εκτίθεται άμεσα.
γ)Επίσης με το σύνδρομο του μάρτυρα ποτέ δεν έπαψε να τσιμπάει ο όχλος
Μα, σε αυτήν την περίπτωση, είναι μαγκιά να παραμένει κάποιος ψύχραιμος, να συνεχίζει να τραγουδά και να ολοκληρώνει τις συναυλίες. Δείχνει σε όλους αυτούς πως όσο και να χτυπιούνται, δεν... μασάει. Περνάει, έστω και έτσι, ένα μήνυμα.
Προσωπικά, πάντως, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα, αν ο Νταλάρας έχανε την ψυχραιμία του και πλακωνόταν με κανέναν από αυτούς. Τον βρίζουν, τον απειλούν, του πετάνε μέχρι και καρέκλες, είναι ανθρώπινο να ξεσπάσει -αν ξεσπάσει- κάποια στιγμή...
Δημοσίευση σχολίου