Αν στη Σύνοδο Κορυφής των ευρωπαίων ηγετών, η Μέρκελ έθετε επισήμως την πρότασή της να αναλάβει Ευρωπαίος Επίτροπος την εκτέλεση του προϋπολογισμού της Ελλάδας, ο Έλληνας πρωθυπουργός θα μπορούσε να της απαντήσει με δυο τρόπους:1.«Το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας σας έχει αποφασίσει ότι σε θέματα προϋπολογισμού τις αποφάσεις παίρνει το εθνικό Κοινοβούλιο και κανένα ευρωπαϊκό όργανο».
2.«Αν, παρόλα αυτά, επιμένετε, σας λέω ότι δεν έχω εξουσιοδότηση να αποδεχθώ την αξίωσή σας».
Αυτή θα είναι μια αξιοπρεπής απάντηση. Αλλά δε φτάνει. Πρέπει να ακολουθήσουν αξιοπρεπείς αποφάσεις και ενέργειες εντός της χώρας, ώστε να μπορέσει να αντέξει αυτά που θα ακολουθήσουν. Διότι, για να μην σε προσβάλουν οι άλλοι, πρέπει εσύ να μην τους δίνεις το δικαίωμα. Να πάψεις να είσαι αναξιόπιστος, τη μια κρύβοντας τις ατασθαλίες σου, την άλλη ψηφίζοντας νόμους που δεν εφαρμόζεις, την τρίτη προστατεύοντας τις συντεχνίες-πελάτες σου.
Ποιος ξύρισε οριζόντια μισθούς και συντάξεις; Η τρόικα και η Γερμανία ή Έλληνες πρωθυπουργοί και υπουργοί, που αποδείχτηκαν ανίκανοι να περιορίσουν το σπάταλο κράτος και να μαζέψουν μερικά δισεκατομμύρια από τη φοροδιαφυγή; Όσοι χρωστάνε, συλλαμβάνονται, κρατούνται μια μέρα και αφήνονται την επομένη…
Ποιος δεν έχει κλείσει ούτε έναν άχρηστο δημόσιο οργανισμό; Ποιος επί ενάμισι χρόνο πιπίλιζε την καραμέλα της εφεδρείας, για να ανακαλύψει στο τέλος ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί; Ποιος δεν μπορεί να απελευθερώσει το ωράριο των φαρμακείων, για να δουλεύει ο καθένας ένα-δυο απογεύματα παραπάνω, ΑΝ ΘΕΛΕΙ; Οι Γερμανοί και η τρόικα τα έκαναν όλα αυτά;
Λοιπόν, η εθνική αξιοπρέπεια επιβάλει να πούμε «όχι» στον Ευρωπαίο Επίτροπο προϋπολογισμού. Αλλά δε φτάνει. Πρέπει να πάψουμε να κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους. Και, πάνω απ’ όλα, να είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε μόνο με τα δικά μας, δηλαδή χωρίς τα δανεικά τους. Μαγκιά και ζητιανιά δεν πάνε μαζί.
(Του Γιώργου Καρελιά, στο aixmi.gr)
2.«Αν, παρόλα αυτά, επιμένετε, σας λέω ότι δεν έχω εξουσιοδότηση να αποδεχθώ την αξίωσή σας».
Αυτή θα είναι μια αξιοπρεπής απάντηση. Αλλά δε φτάνει. Πρέπει να ακολουθήσουν αξιοπρεπείς αποφάσεις και ενέργειες εντός της χώρας, ώστε να μπορέσει να αντέξει αυτά που θα ακολουθήσουν. Διότι, για να μην σε προσβάλουν οι άλλοι, πρέπει εσύ να μην τους δίνεις το δικαίωμα. Να πάψεις να είσαι αναξιόπιστος, τη μια κρύβοντας τις ατασθαλίες σου, την άλλη ψηφίζοντας νόμους που δεν εφαρμόζεις, την τρίτη προστατεύοντας τις συντεχνίες-πελάτες σου.
Ποιος ξύρισε οριζόντια μισθούς και συντάξεις; Η τρόικα και η Γερμανία ή Έλληνες πρωθυπουργοί και υπουργοί, που αποδείχτηκαν ανίκανοι να περιορίσουν το σπάταλο κράτος και να μαζέψουν μερικά δισεκατομμύρια από τη φοροδιαφυγή; Όσοι χρωστάνε, συλλαμβάνονται, κρατούνται μια μέρα και αφήνονται την επομένη…
Ποιος δεν έχει κλείσει ούτε έναν άχρηστο δημόσιο οργανισμό; Ποιος επί ενάμισι χρόνο πιπίλιζε την καραμέλα της εφεδρείας, για να ανακαλύψει στο τέλος ότι δεν μπορεί να εφαρμοστεί; Ποιος δεν μπορεί να απελευθερώσει το ωράριο των φαρμακείων, για να δουλεύει ο καθένας ένα-δυο απογεύματα παραπάνω, ΑΝ ΘΕΛΕΙ; Οι Γερμανοί και η τρόικα τα έκαναν όλα αυτά;
Λοιπόν, η εθνική αξιοπρέπεια επιβάλει να πούμε «όχι» στον Ευρωπαίο Επίτροπο προϋπολογισμού. Αλλά δε φτάνει. Πρέπει να πάψουμε να κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους. Και, πάνω απ’ όλα, να είμαστε έτοιμοι να ζήσουμε μόνο με τα δικά μας, δηλαδή χωρίς τα δανεικά τους. Μαγκιά και ζητιανιά δεν πάνε μαζί.
3 σχόλια:
"Μαγκιά και ζητιανιά δεν πάνε μαζί"
Νομίζω αυτή η ατάκα τα λέει όλα.
Αλλά αναρωτιέμαι, βάσει και ενός άλλου "αιρετικού" κειμένου περί αποδοχής του επίτροπου συν των σχολίων που διάβασα στην Αιχμή, αν ο πραγματικός λόγος που αντιτίθενται οι πολιτικοί στον Επίτροπο είναι λόγοι αξιοπρέπειας (όπως εμείς) ή για να μπορούν να συνεχίσουν το ίδιο βιολί ανεξέλεγκτοι, μιας και ο λαός ή κάποιο άλλο σώμα δεν μπορεί να τους ελέγξει, αυτοελέγχονται.
Το δίλημμά μου όμως αυτό, δηλαδή το ενδεχόμενο να καταπίναμε την αξιοπρέπειά μας και να συμφωνούσαμε (ο λαός) στον Επίτροπο* ώστε να βάλει φρένο στην πολιτική διαφθορά και διαπλοκή δεν έχει νόημα. Αυτό γιατί απλούστατα η αποστολή του Επίτροπου και της ομάδας του δεν θα ήταν να προστατεύει τα συμφέροντα του δημοσίου από τους διεφθαρμένους πολιτικούς. Απεναντίας, θα ήταν αποκλειστικά να τσεκάρει την εύρυθμη και έγκαιρη αποπληρωμή των δανειστών, όπως έχει ήδη ειπωθεί.
Οπότε δεν θα πηγαίναμε απλώς από την ελληνική πολιτική Σκύλα στην επιτροπική Χάρυβδη, αλλά θα είχαμε και τις δυο μαζί! Και η διαφθορά θα συνέχιζε και θα μας συνέχιζαν να μας στραγγίζουν.
Άρα το άρθρο-πρόταση της κας Νικολάου είναι άκυρο. Οπότε ποια λύση μένει αν δεν δεχθούμε τον "βάρβαρο" επίτροπο;
*επικίνδυνη σκέψη ξέρω, αλλά μιλάμε για κατάσταση μη χείρου βέλτιστου πλέον...
Πάντως, το κείμενο της Νικολάου έχει βάση.
Όποιος και αν ήταν ο ρόλος του επιτρόπου, να τα κάνει χειρότερα από όσο τα έχουμε κάνει μόνοι μας, δεν θα γινόταν.
Ίσως, αντίθετα, να έφτιαχνε και κάποια πράγματα.
Τέλος πάντων, είναι μεγάλη συζήτηση και μπαίνει και στη μέση το θέμα της αξιοπρέπειας. Αλλά, δεν νομίζω πως εδώ που έχουμε φτάσει, να υπάρχουν πολλοί στον κόσμο που να μας θεωρούν αξιοπρεπείς...
Εγώ πάντως συμφωνώ με το σαφώς εννοούμενο συμπέρασμά σου. Προτιμώ έναν Γερμανό επίτροπο από έναν Έλληνα πολιτικό.
Κι αν η έλλάδα χωριζόταν στα δύο και από τη μία μεριά έκανε κουμάντο η Μέρκελ κι από την άλλη ο εκάστοτε Έλληνας πρωθυπουργός της σημερινής πολιτικής σκηνής εγώ θα πήγαινα με τη Μέρκελ.
Επίτέλους! Θέλω να ζήσω σ' ένα συντεταγμένο και ευνομούμενο κράτος!
Δημοσίευση σχολίου