Δίχως τουφέκι και σπαθί, με το ήλιο στο μέτωπο,υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα.
Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί
που ωραία λουλούδια τις μορφές σας
Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου,
Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή.
(Νικηφόρος Βρεττάκος - Μικρός τύμβος)
3 σχόλια:
Λιτός και απέριττος σαν το ποίημα του Βρεττάκου θα έπρεπε να είναι ο εορτασμός της ημέρας! Ζήτω η Δημοκρατία!
Αν αυτή η γενιά το συνέχιζε και καλά πόσο καλύτερα θα ήταν σήμερα...
Συμφωνώ απόλυτα Σοφία.
Και με σένα Σταύρο, αν και... ψιλογενικεύεις. Η γενιά του Πολυτεχνείου δεν αποτελείται μόνο από αυτούς που έγιναν «διάσημοι».
Δημοσίευση σχολίου