Alegria!

Τα εκατομμύρια των ανθρώπων που έχουν παρακολουθήσει την παράσταση «Alegria» από το «Cirque du Soleil», κάνουν λόγο για μοναδική και αξέχαστη εμπειρία. Από τη Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου ως και τις 16 του μηνός, θα έχουμε την ευκαιρία να το δούμε και εμείς εδώ στην Αθήνα, στο ΟΑΚΑ.

Το εισιτήριο είναι βέβαια «αλμυρό» (το πιο φθηνό στα 35 ευρώ) αλλά σίγουρα αξίζει τον κόπο, ακόμη και αν πρέπει να κόψεις από αλλού για να συγκεντρώσεις το ποσό και να κλείσεις θέση στο «μεγαλύτερο θέαμα του κόσμου», όπως διαφημίζεται.

«Η Alegría, πάνω απ’ όλα, είναι μια εξαιρετικά σπάνια, μια μοναδική βιωματική εμπειρία, που χαράζεται ανεξίτηλα στη μνήμη των τυχερών θεατών κάθε ηλικίας, αιχμαλωτίζοντας την καρδιά και το μυαλό, το θυμικό και τη λογική – και κυρίως, την αισθητική τους για πάντα!», αναφέρουν οι διοργανωτές.
Εντυπώσεις μετά την παράσταση...

Μόνο το κλειστό «Ανδρέας Παπανδρέου» ξέχασαν να κλείσουν στον ΣΥΡΙΖΑ για τις 3 Σεπτέμβρη!

Εντάξει, ο κόσμος το έχει τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι. Αλλά θα περίμενε κανένας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κρατούσε τα προσχήματα και δεν θα έβγαινε τόσο... κραχτά να μας πείσει ότι αποτελεί το νέο ΠΑΣΟΚ.
Το κόμμα της «επανάστασης» και των «αγώνων», που ασκεί υπεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση δίχως να έχει καταθέσει ακόμη μία πρόταση της προκοπής, έβαλε στόχο να «κλέψει» από το ΠΑΣΟΚ -μετά τα συνθήματά του- ακόμη και την 3η Σεπτέμβρη, την ημέρα της ίδρυσής του!
Σε μία προσπάθεια να καταδείξει ότι αποτελεί τη φυσική συνέχεια της παράταξης, της οποίας τώρα ηγείται ο Βαγγέλης Βενιζέλος και να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα πολιτικά οφέλη εκμεταλλευόμενη τη συντριβή του ΠΑΣΟΚ, η... νέα ΕΔΑ προγραμμάτισε συγκέντρωση στη Νίκαια τη Δευτέρα, στις 3 Σεπτέμβρη. Προφανώς η ημερομηνία επιλέχθηκε τυχαία και απλώς τα γενέθλια του ΠΑΣΟΚ αποτελούν σύμπτωση.
Αυτό, που ενδεχομένως θα γράφει και η σημερινή «Αυγή» (δίπλα, ίσως, στην απάντηση της... εφημερίδας στους Going Through με τους οποίους βρίσκεται σε κόντρα*), θα μπορούσε κάποιος πολύ ευκολόπιστος να το πιστέψει. Άλλωστε, στις 3 Σεπτεμβρίου δεν δικαιούται μόνο το ΠΑΣΟΚ να κάνει συγκεντρώσεις.
Αλλά, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να αφήσει καμία αμφιβολία, ακόμη και σε εκείνους που μπορεί να έχουν, σχετικά με τα όσα πρεσβεύει. Και έτσι, για να διαφημίσει την ομιλία του (μαυρισμένου από τις τριών εβδομάδων διακοπές) ηγέτη Αλέξη Τσίπρα κυκλοφόρησε την αφίσα που βλέπετε δίπλα (ανοίγει με κλικ). Πρόκειται για αφίσα που κάνει «μπαμ» ότι αποτελεί αντιγραφή εκείνων του ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του 1980 μιας και κυριαρχούν τα συνθήματα του κόμματος από τη συγκεκριμένη εποχή. Ακριβώς τα ίδια! Και έχει και λίγο πρασινάκι πάνω, έτσι για να σπάει το λευκό και να κάνει αντίθεση με το κόκκινο...
Το μόνο που δεν σκέφτηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ ήταν να κάνουν την εκδήλωση στο κλειστό του Περιστερίου, που ονομάζεται «Ανδρέας Παπανδρέου»! Θα είχε ιδιαίτερο συμβολισμό! Επίσης, πληροφορίες ότι πριν από τη συγκέντρωση θα ακούγεται από τα μεγάφωνα το «Καλημέρα Ήλιε» διαψεύδονται από την Κουμουνδούρου αν και η Μυρσίνη Λοΐζου δεν θα είχε πρόβλημα να χρησιμοποιηθεί από το νέο ΠΑΣΟΚ.
* Αξίζει να διαβάσετε το σχόλιο του ΣΥΡΙΖΑίου με το πετυχημένο όνομα «ΑΗΔΙΑ» στο σάιτ του «Πρώτου Θέματος». Αναπαράγει και αυτός το γνωστό παραμύθι με την εμπάθεια των ΜΜΕ στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή η ιστοσελίδα απλά ασχολήθηκε με το θέμα καταγράφοντας μάλιστα τις απόψεις όλων των εμπλεκομένων. Ενώ θα έπρεπε απλώς να περιοριστεί και να γράψει πόσο δίκιο έχει η «Αυγή»...

Το νέο σόου του Τζόκοβιτς με τον νεαρό που ήθελε να τον... παντρευτεί!

Ένα ακόμη σόου του μοναδικού Νόβακ Τζόκοβιτς, αυτή τη φορά στις ΗΠΑ όπου συμμετέχει στο US Open.

Στη διάρκεια της προπόνησής του στη Νέα Υόρκη, ο Σέρβος τενίστας άκουσε έναν νεαρό από τους θεατές να φωνάζει «Θα με παντρευτείς;». Ο κόσμος γέλασε το ίδιο και αυτός και παράλληλα κάλεσε τον πιτσιρικά να κατέβει στο κορτ. Εκεί του έδωσε τη ρακέτα του και τον άφησε να παίξει για λίγο υπό τα χειροκροτήματα του κόσμου...

Ποια δημοκρατία;

«Δημοκρατία έχουμε». Τριάντα οκτώ χρόνια τώρα, η φράση εκστομίζεται σχεδόν τελετουργικά, σαν οξύμωρο παράγγελμα για την παραβίαση του δημοκρατικού κανόνα.

Δημοκρατία δεν έχουμε; Θα σου κλείσω τον δρόμο. Θα σου κλείσω το πανεπιστήμιο. Θα σου σπάσω το κεφάλι, αν πατήσεις το δίκιο μου. «Έχουμε δημοκρατία» κάθε φορά που η δημοκρατία αποδεικνύεται πολύ στενή για να χωρέσει ένα αυτόνομο, «αυτοδιαχειριζόμενο» δίκιο.

Με το ίδιο ξόρκι εγκαινίασε την κοινοβουλευτική του παρουσία και το πρωτοπαλίκαρο της Χρυσής Αυγής. «Δημοκρατία έχουμε», έκραζε. Την είχε ανάγκη για να αντλήσει «το δικαίωμα να χαρακτηρίζει τους λαθρομετανάστες σκουπίδια». Για να αποκαλεί «τυφλούς ή τρελούς» δύο δικαστικούς λειτουργούς. Για να ζητάει από τον υφυπουργό Δικαιοσύνης «μ' ένα τηλεφώνημα» να τους συνετίσει.

Απέναντι σε αυτή την κανιβαλική συνθηματολογία, ο υφυπουργός δεν μπήκε στον κόπο να αντιτάξει τα αυτονόητα. Δεν μπήκε στον κόπο να του θυμίσει ότι καμία δημοκρατία δεν αξίζει να λέγεται δημοκρατία όταν δεν σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, θρησκείας ή αθρησκείας. Καμία δημοκρατία δεν μπορεί να λέγεται δημοκρατία όταν ένα όργανο της εκτελεστικής εξουσίας σηκώνει το τηλέφωνο για να δώσει εντολές σε δικαστές.

Οι απαντήσεις αυτές μπορεί να ακούγονται αφόρητα «ακαδημαϊκές». Σήμερα -ίσως πει κανείς- είναι αργά. Σήμερα πια βγαίνουν ρόπαλα. Βγαίνουν σουγιάδες.

Όμως, η Πολιτεία δεν προστατεύεται στα πεζοδρόμια. Προστατεύεται στα βουλευτήρια και τα δικαστήρια. Όταν ο Μπρέιβικ απέσυρε από τη ζωή 77 «σκουπίδια», η Πολιτεία τον δίκασε νηφάλια. Απέκλεισε μέχρι κι έναν ένορκο που είχε τολμήσει να εκφραστεί υπέρ της θανατικής ποινής.

Οι δημοκρατίες που κινδυνεύουν, δεν απαντούν στους εχθρούς τους με τα μέσα των εχθρών τους. Δεν αποκτηνώνονται. Αμύνονται με την πειθώ των θεσμών τους. Οι δημοκρατίες απαντούν νορβηγικά.

(του Μιχάλη Τσιντσίνη από τα «Νέα»)

Η φωτογραφία της εβδομάδας

Ο ξάδερφος που κατοικεί στον ζωολογικό κήπο του Λονδίνου, ζυγίζεται από την υπάλληλο, που όπως είναι φυσικό, δεν μπορεί να αντισταθεί στη γοητεία των πιγκουίνων...

23/8: Πανευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης των θυμάτων του σταλινισμού και του ναζισμού

Η σημερινή ημέρα έχει οριστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του σταλινισμού και του ναζισμού.

Η Ευρώπη θυμάται τα εκατομμύρια ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους από τα τυρρανικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα καθώς και εκείνους που δοκιμάστηκαν, απελάθηκαν, βασανίστηκαν κλπ. αλλά ήταν πιο τυχεροί και επέζησαν

Η 23η Αυγούστου δεν επελέγη τυχαία. Σαν σήμερα το 1939, η ναζιστική Γερμανία και η σταλινική ΕΣΣΔ υπέγραψαν το σύμφωνο μη επίθεσης, το οποίο -όπως αποκαλύφθηκε μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου- περιελάμβανε και μυστικό πρωτόκολλο διαχωρισμού των κρατών της ανατολικής Ευρώπης, που θα περνούσαν στην κατοχή των δύο δυνάμεων. Το σύμφωνο υπογράφηκε από τους υπουργούς εξωτερικών Μολότοφ και Ρίμπεντροπ και έχει πάρει το όνομά τους.

Μόλις οκτώ ημέρες αργότερα, οι ναζί επιτέθηκαν στην Πολωνία, κίνηση που σηματοδότησε την έναρξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Άλλωστε, η συμφωνία με τους Σοβιετικούς επέτρεπε στον Αδόλφο Χίτλερ να έχει καλυμμένα τα νώτα του προς την ανατολή ώστε να συγκεντρωθεί στις επιχειρήσεις προς τη δύση. Σημειώνεται πως δύο εβδομάδες μετά τη γερμανική εισβολή (στις 17 Σεπτεμβρίου), η Πολωνία δέχθηκε την επίθεση και των Σοβιετικών, που κατέλαβαν το ανατολικό μέρος της χώρας.

Το σύμφωνο μη επίθεσης έπαψε να ισχύει τα ξημερώματα της 22ας Ιουνίου 1941 όταν η Γερμανία επιτέθηκε στη Σοβιετική Ένωση, κάτι που ο Ιωσήφ Στάλιν δεν περίμενε ότι θα συμβεί και μάλιστα είχε αγνοήσει όλες τις σχετικές προειδοποιήσεις.

Στην πάνω φωτογραφία: κοινή παρέλαση ναζί και Σοβιετικών στις 23 Σεπτεμβρίου 1939 στην κατεχόμενη Πολωνία.

Στην κάτω: Γερμανός και Σοβιετικός αξιωματικός ανταλλάσουν χειραψία μετά την επιτυχία της εισβολής στην Πολωνία.

Ο (νεο)Έλλην ταξιδεύει (3)

Να ένας ακόμη φέρελπις νέος στο λεωφορείο. Έχει απλώσει το ένα πόδι στο διπλανό κάθισμα και το άλλο σε ένα στήριγμα μπροστά από τη θέση του, ενώ με το παπούτσι ακουμπά το μηχάνημα ακύρωσης εισιτηρίων.

Μετά τον νούμερο 1 και τον νούμερο 2, ας θαυμάσουμε και αυτόν... Νομίζω πως είναι ο καλύτερος από τους τρεις.

Ανακαλύφθηκε... Serious Sirizaius!

Εντάξει, ο τίτλος είναι υπερβολικός αλλά όχι και εκτός πραγματικότητας καθώς βρέθηκε -επιτέλους!- ένας άνθρωπος από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δείχνει να διατηρεί επαφή με την κοινή λογική. Σαν τη μύγα μες στο γάλα. Τα καλά πρέπει να τα λέμε.

Τη στιγμή που το ίδιο του το κόμμα κρύβει τη συνάντηση του αρχηγού του με τον Πρόεδρο του Ισραήλ Σιμόν Πέρες (!), που ο ένας βουλευτής (Παναγιώτης Λαφαζάνης) λέει τι καλό «όπλο» θα ήταν για την Ελλάδα η... χρεοκοπία, ένας άλλος (Δημήτρης Στρατούλης) υποστηρίζει πως δεν έχει και μεγάλη σημασία αν θα έχουμε ευρώ ή δραχμή και ένας τρίτος (Θοδωρής Δρίτσας) στέκεται στο πλευρό των φοροφυγάδων της Ύδρας, ο Δημήτρης Παπαδημούλης αντέδρασε -στην τελευταία περίπτωση- και είπε δύο λόγια σοβαρά.

«Το δίκιο του Υδραίου φοροφυγά μου είναι απεχθές. Όσο μεγαλύτερη η φοροδιαφυγή, τόσο αγριότερη η περικοπή μισθών, συντάξεων. Καθαρές κουβέντες. Όχι στη μνημονιακή πολιτική, την ασυλία των ισχυρών, την άδικη φοροκαταιγίδα. Αλλά και καμία ανοχή στην προκλητική φοροδιαφυγή τύπου Ύδρας», ανέφερε χαρακτηριστικά πηγαίνοντας κόντρα σε πολλούς του χώρου του, οι οποίοι είχαν αρχίσει (και συνεχίζουν) να λένε διάφορες «επαναστατικές» γραφικότητες.

Μακάρι το παραπάνω... κρούσμα σοβαρότητας να είναι μεταδοτικό στην αξιωματική αντιπολίτευση και να αποτελέσει την απαρχή της μεταμόρφωσής της σε υπεύθυνη δύναμη. Γιατί προς το παρόν αντί να προσφέρει ουσιαστικό εναλλακτικό πλάνο για την αντιμετώπιση της κρίσης, το μόνο που κάνει, είναι να λαϊκίζει άγρια και να λέει συνεχώς «όχι». Α, και να αναμασά την καραμελίτσα με το πόσο σκληρή την πολεμούν τα ΜΜΕ...

Χαρτοφύλακας: το «όπλο» κατά της φοροδιαφυγής!

Χάζευα πριν από λίγο το protagon και κάτω από ένα άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη για τα γεγονότα της Ύδρας, είδα ένα ωραίο σχόλιο με μία ιδέα που θα μπορούσε -ίσως- να βάλει τέλος στο πρόβλημα με τη φοροδιαφυγή. Η λύση είναι τόσο απλή: ένας χαρτοφύλακας!

Το σχόλιο -με την υπογραφή diacris- έχει ως εξής:

«Κλειδιά σπιτιού και αυτοκινήτου, πορτοφόλι, τσιγάρα, αναπτήρας, ταυτότητα, δίπλωμα, γυαλιά, άδεια ΙΧ, κινητό, στυλό, κάτι χάπια, εισιτήρια... Για όσα κουβαλάω συνήθως μαζί μου, δε με βολεύουν οι τσέπες. Έτσι, τα έριξα κάποτε όλα μαζί σε μια μαύρη τσάντα- χαρτοφύλακα και ξένοιασα. Τώρα δεν την αποχωρίζομαι πια ούτε στις διακοπές. Ακόμη και με βερμούδα, σαγιονάρες και ψάθινο καπέλο, η τσάντα, τ σ ά ν τ α… 

Μέσα στα χρόνια, εκτός από πρακτικός, αυτός ο δερμάτινος χαρτοφύλακας έχει αποδειχτεί και σωτήριος. Με βλέπουν και βγάζουν μόνοι τους τα συμπεράσματά τους. Ειδικά στις διακοπές: Στο μπαρ μπορεί να σερβίρουν σε όλους τριγύρω ξεγυρισμένες μπόμπες, αλλά σε εμένα και στην παρέα μου φέρνουν σφραγισμένο μπουκάλι και το ανοίγουν επιδεικτικά με βλέμμα όλο νόημα μπροστά μου. Σου λέει, «άσε καλύτερα να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο». 

Στα περισσότερα μέρη, επί τη εμφανίσει του χαρτοφύλακα μου δίνουν από μόνοι τους απόδειξη. 

Στις ελάχιστες φορές που δεν συνέβη αυτό, ρωτάω με ψυχρή ειρωνεία «αποδειξούλα στο (όνομα νησιού) δεν παίζει;», γυρίζοντας λίγο, ώστε να φανεί ο χαρτοφύλακας. Από τη βιασύνη τους να ορμίσουν στην ταμειακή, τους φεύγουν όσα κρατάνε στα χέρια, ενώ ταυτόχρονα ακούω και ποτάμια εξηγήσεων που δεν ζήτησα: «Να, εμείς πάντα βγάζουμε απόδειξη, αλλά δεν τις παίρνει ο κόσμος. Ορίστε, δείτε πόσες έχω εδώ, αν θέλετε πάρτε κι αυτές». Πάνω- κάτω το ίδιο συμβαίνει στα καράβια, στα ενοικιαζόμενα δωμάτια, στα εστιατόρια, παντού. Βέβαια, κάποιες φορές ο μαύρος μου χαρτοφύλακας παίρνει προεκτάσεις. 

Ένα πρωί πριν τρία χρόνια στη Σίκινο, την ώρα που κατέβαινα αγουροξυπνημένος να συναντήσω την παρέα μου για καφέ, ένας που έσερνε στο δρόμο ένα καρότσι, με χαιρέτησε σχολιάζοντας καλόκαρδα «Τι να κάνεις… Άλλοι κάνουν διακοπές και εσύ κι εγώ μεροκάματο». Νομίζω ότι αν κυκλοφορήσουμε κάμποσοι στις διακοπές με μαύρες τσάντες- χαρτοφύλακα, είναι πιθανό μέχρι και το χρέος της χώρας να καταστεί βιώσιμο».

Mια γελοιογραφία ακόμη...

Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα «Νέα» (προφανώς εντάσσεται στο πλαίσιο του πολέμου κατά του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν κηρύξει τα καθεστωτικά ΜΜΕ αλλά ακόμη κι έτσι, έχει γούστο)

Λεβέντες Υδραίοι επαναστάτησαν!

Ένα απίστευτο περιστατικό -για χώρα που υποτίθεται ανήκει στον πολιτισμένο κόσμο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση- συνέβη στην Ύδρα.

Η αναφορά είναι από το MEGA (έψαξα αλλά δεν το βρήκα στο... left.gr):

«Πρωτοφανή επίθεση από επιχειρηματίες και κατοίκους δέχτηκε το μεσημέρι της Παρασκευής στις 14:00 κλιμάκιο της οικονομικής Αστυνομίας στην Ύδρα, όπου έκανε ελέγχους για φοροδιαφυγή και διαπίστωσε ότι μια ταβέρνα δεν εξέδιδε αποδείξεις για ενδέκατη φορά.

Οι ελεγκτές ζήτησαν από την ιδιοκτήτρια της επιχείρησης να τους ακολουθήσει στο τμήμα ώστε να παραπεμφθεί στο αυτόφωρο, όπως προβλέπεται. Ωστόσο, η 60χρονη γυναίκα λιποθύμησε στη διαδρομή και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, ενώ στη συνέχεια συνελήφθη ο γιός της.

Οι παραβάτες, επιτέθηκαν εναντίον των ανδρών της οικονομικής Αστυνομίας που φυγαδεύτηκαν στο Αστυνομικό τμήμα, ενώ εκατοντάδες κάτοικοι συγκεντρώθηκαν έξω από αυτό απαιτώντας να αφεθεί ελεύθερος ο συλληφθείς. Οι κάτοικοι προπηλάκισαν ακόμη και το πλήρωμα του "Flying Cat 1" με το οποίο θα γινόταν η μεταγωγή του κλιμακίου πίσω στην Αθήνα. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία προτίθεται να υποβάλλει μηνύσεις.

Όλη τη νύχτα, αστυνομικοί, το κλιμάκιο της οικονομικής Αστυνομίας και ο κρατούμενος έμειναν εγκλωβισμένοι στο Τμήμα, ενώ κάποιοι κάτοικοι έκοψαν το ρεύμα και το νερό με αποτέλεσμα να μείνουν χωρίς φως όλο το βράδυ, βρισκόμενοι σε ομηρία.

Το πρωί σήμερα χρειάστηκε η επέμβαση των ΜΑΤ που εστάλησαν από την Αθήνα για να απεγκλωβιστεί το κλιμάκιο. Κατόπιν, ο συλληφθείς επιχειρηματίας οδηγήθηκε στο αυτόφωρο, και στις 11 το πρωί μεταφέρθηκαν αμφότεροι στην Αθήνα».

Με άλλα λόγια, οι απόγονοι της Μπουμπουλίνας και του Μιαούλη, άρχισαν τη δική τους επανάσταση διεκδικώντας το... δικαίωμα στη φοροδιαφυγή. Προστάτεψαν την ιδιοκτήτρια της ταβέρνας, η οποία θεωρούσε αμαρτία να κόβει αποδείξεις, με άλλα λόγια έκλεβε το κράτος και εμάς, και επιτέθηκαν σε εκείνους που έκαναν τη δουλειά τους και προστάτευαν τη νομιμότητα, τους κράτησαν όμηρους στο αστυνομικό τμήμα και μάλιστα, τους έκοψαν και το ρεύμα και το νερό!!!

Και ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν υπάρχει καμία αναφορά για σύλληψη έστω και ενός από τους νταήδες που προπηλάκισαν τους αστυνομικούς αλλά και τα μέλη του πληρώματος του ιπτάμενου δελφινιού! Στην Ύδρα μάλλον επικρατούν άλλοι νόμοι... Εκεί όποιος παρανομεί, μπορεί να μαζεύει φίλους και γνωστούς και να κάνουν όλοι μαζί επίθεση στα αστυνομικά τμήματα ώστε να τη βγάζει λάδι.

Φυσικά, όλοι αυτοί οι παληκαράδες νομίζουν ότι έκαναν κάτι... επαναστατικό προστατεύοντας από την... τρόικα κάποια που φοροδιαφεύγει αλλά την ίδια στιγμή θα αγανακτούν με τους κακούς πολιτικούς, τους κακούς ξένους, τις λέσχες Μπίλντεμπεργκ, τους Νεφελίμ κλπ. γιατί -ως γνωστόν- αυτοί φταίνε για τα χάλια της χώρας μας.

Ειλικρινά, πιστεύει κανένας ότι αυτή η χώρα μπορεί να σωθεί;

ΥΓ. Δεν είναι παράδοξο που ακόμη και τώρα (18.00) ορισμένα σάιτ δεν έχουν ασχοληθεί καν με την είδηση. Όταν τα θύματα είναι αστυνομικοί που χτυπιούνται από «επαναστάτες», οι... left ξεχνούν τη δημοσιογραφία αλλά το ανάποδο γίνεται πρώτο θέμα... Εκτός αν το κάνουν επειδή δεν θέλουν να το πληροφορηθούν τα ξένα ΜΜΕ ώστε να μη δυσφημιστεί η χώρα μας.

Η καλύτερη φωτογραφία του 2012 από το National Geographic

Το πρώτο βραβείο για την καλύτερη φωτογραφία του 2012 από το National Geographic απέσπασε αυτή που βλέπετε παραπάνω. 

Ανήκει στον Cedric Houin και απεικονίζει τη ζωή μιας οικογένειας στην απομακρυσμένη περιοχή Κίργιζ στο Αφγανιστάν.

Οι κριτές της ξεχώρισαν καθώς μεταφέρει τον αντιφατικό τρόπο ζωής των νομάδων, οι οποίοι παρότι ζουν σε καλύβα, σε υψόμετρο 4.300 μέτρων και κάτω από αντίξοες συνθήκες, απολαμβάνουν έναν δυτικού τύπου τρόπο ζωής, όπως μαρτυρούν η τηλεόραση και το ραδιόφωνο, που φαίνονται καθαρά. Μάλιστα, πολλά από αυτά τα πρόχειρα καταλύματα διαθέτουν και δορυφορικά πιάτα.

Στον διαγωνισμό συμμετείχαν 6.615 φωτογράφοι από 152 χώρες. Δείτε εδώ ορισμένες από τις φωτογραφίες που επίσης διακρίθηκαν.

Και μία γελοιογραφία...

Πέρασε καιρός από την τελευταία γελοιογραφία. Να, λοιπόν, μία (ακόμη) από τον Δημήτρη Χαντζόπουλο των «Νέων».

Όχι, προς Θεού, δεν έχει δίκιο ο Πάγκαλος...

Εδώ και λίγες ώρες είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο το e-book του Θόδωρου Πάγκαλου με τίτλο «Τα φάγαμε όλοι μαζί», το οποίο έχει προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις των... ευυπόληπτων πολιτών που -ως γνωστόν- αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία της χώρας μας. Όλων εκείνων, δηλαδή, που τόσα χρόνια δεν έκαναν τίποτα κακό, δεν άκουσαν τίποτα, δεν ήξεραν τίποτα και απλώς ξαφνικά μια ημέρα πληροφορήθηκαν πως η Ελλάδα βουλιάζει...

Ήδη, στο σάιτ του γνωστού πολιτικού πολλοί του επιτίθενται επειδή τόλμησε να πει μία μεγάλη και ενοχλητική αλήθεια, ενώ στις γνωστές «επαναστατικές» και «αντιμνημονιακές» ιστοσελίδες, τον ειρωνεύονται και τον βρίζουν δημοσιογράφοι (και «δημοσιογράφοι») και σχολιαστές. Μάλιστα, οι πρώτοι έχουν φροντίσει να «ντύσουν» το θέμα με φωτογραφίες στις οποίες ο Πάγκαλος τρώει, για ευνόητους -λαϊκίστικους- λόγους...

Μπήκα χθες στο σάιτ για να δω τι γράφει. Με ικανοποίηση και έκπληξη διαπίστωσα πως πέρα από τους «αγανακτισμένους» και «αγωνιστές» που του τα χώνουν άγρια και δεν δέχονται ότι η ευθύνη για τα χάλια μας δεν ανήκει μόνο σε λίγους «κακούς» που έπιασαν στον ύπνο τον... αγγελικά πλασμένο ελληνικό λαό, υπάρχουν πάρα πολλοί, οι οποίοι αντιλαμβάνονται πως τα πράγματα είναι λίγο περισσότερο πολύπλοκα από το απλοϊκό και απόλυτα βολικό «φταίνε οι πολιτικοί». Στο σχετικό γκάλοπ που φιλοξενείται στην ιστοσελίδα, το 42% συμφωνεί με τη την περίφημη δήλωση Πάγκαλου. Για Ελλάδα, όπου έχουμε συνηθίσει πάντα να μας φταίνε οι άλλοι και ποτέ εμείς, είναι πολύ μεγάλο ποσοστό.

Επιπλέον, κάποιοι έχουν στείλει ιστορίες, οι οποίες δημοσιεύονται στο βιβλίο και αναφέρονται σε διαφόρων ειδών... λοβιτούρες ανθρώπων από πολλές κατηγορίες και επαγγέλματα δικαιώνοντας τη... βλάσφημη φράση του πολιτικού.

Επέλεξα να δημοσιεύσω ορισμένες από αυτές ώστε να πάρουμε μία γεύση. Σε όλες έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του συντάκτη τους.
Ιστορία 1:

«Μετά από όλα αυτά που γίνονται στη χώρα μας…και μυαλό δεν βάζουμε!

Την Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012, 07.45 το πρωί, πήγα στην εφορία ΙΘ Αθηνών για να δηλώσω αλλαγή διεύθυνσης για την φορολογική μου δήλωση.

Για την ουρά δεν θα συζητήσω εφόσον όλοι μας, λίγο ή πολύ, έχουμε την εμπειρία αυτής της ταλαιπωρίας.

Στον 3ο όροφο λοιπόν όπου βρίσκεται το αρχείο καταφέρνω να πάρω το νούμερο 57 από τα 100 νούμερα τα οποία δίνονται κάθε μέρα σε πολίτες. Δηλαδή το αρχείο δεν μπορεί να εξυπηρετήσει πάνω από 100 άτομα τη μέρα.

Περιμένω και εγώ λοιπόν, υπομονετικά, όπως οι υπόλοιποι ταλαίπωροι συμπολίτες μας. Τα καθίσματα ελάχιστα και δίνω τη θέση μου σε μια ηλικιωμένη κυρία και περιμένω όρθιος.

Οφείλω να πω οτι οι τρείς υπάλληλοι που εξυπηρετούσαν, δούλευαν πυρετωδώς πίσω από το γκισέ.

Ενώ ήμουν όρθιος και περίμενα, παρατήρησα οτι υπήρχαν άλλοι δύο υπάλληλοι οι οποίοι δεν βοηθούσαν τους υπόλοιπους τρείς ώστε να εξυπηρετηθεί ο κόσμος συντομότερα.

Πείρα το θάρρος και κοίταξα από κοντά στο γκισέ νούμερο 1 Γραφείο ΚΘΣ, η υπάλληλος άκουγε μουσική και διάβαζε το βιβλίο της ενώ δίπλα της είχε ενα φλυτζάνι καφέ και παρά δίπλα της ένα θερμός. Φαντάζομαι για να συμπληρώνει το φλυτζάνι της όταν άδειαζε. Ώραία! Σκέφτηκα. Αντί να βοηθάει να εξυπηρετηθεί ο κόσμος αράζει με το καφεδάκι της.

Κοιτάω στο γκισέ νούμερο 3 Γραφείο ΚΘΣ, ο άλλος υπάλληλος έχει ανοίξει διάπλατα την εφημερίδα του και διαβάζει. Μόλις με βλέπει οτι τον κοιτάω, κρύβει την εφημερίδα και τάχα μου βγάζει κάποια χαρτιά, προσποιούμενος οτι δουλεύει.

Όπως καταλαβαίνετε, βλέποντας αυτά, ο θυμὀς μου είχε φτάσει στο 100 ενώ το νούμερο αναμονής μου στο 12! Πηγαίνω να βρώ τον προιστάμενο και να του αναφέρω αυτά που είχα δει.

Και τώρα είναι το καλύτερο σημείο της ιστορίας…ο προιστάμενος μου είπε οτι η υπάλληλος στο γκισέ 1 έχει ψυχολογικά προβλήματα και δεν εργάζεται κανονικά, απλά τη έχουν εκεί και κάθεται όλη μέρα διαβάζοντας και ακούγοντας μουσική, πληρώνεται όμως κανονικά, και πληρώνεται από εμάς τους υπόλοιπους, από τους φόρους μας!

Για τον υπάλληλο στο γραφείο 3, έχω να συμπληρώσω οτι τελικά τον έβγαλα φωτογραφία να διαβάζει εφημερίδα και την έδειξα στον προιστάμενο οποίος του τηλεφώνησε και του έκανε παρατήρηση ώστα να κρύψει την εφημερίδα. Με την σειρά του ο υπάλληλος έκανε παρατήρηση σε εμένα επειδή τον τράβηξα φωτογραφία και την έδειξα στον προιστάμνο του. Εκεί έφτασε το θράσσος του!

Αυτοί οι δύο υπάλληλοι πληρώνονται κανονικά από τους φορολογούμενους πολίτες, εσάς, εμάς! Εμείς φταίμε!».

Ιστορία 2:

«Στις 2 Αυγούστου 2012 και μετά από βραδινή έξοδο στην περιοχή του Κεραμεικού, επιβιβάστηκα μαζί με μια φίλη σε ένα ταξί το οποίο βρισκόταν σταθμευμένο επί της Ιεράς Οδού με προορισμό τις κατοικίες μας στα Σεπόλια. Στο μέσον της διαδρομής και ενώ βρισκόμασταν στη συμβολή των οδών Ανδρομάχης και Δηληγιάννη απέναντι από την Τροχαία Αθηνών, αντιλήφθηκα ότι ο οδηγός του ταξί δεν είχε ενεργοποιήσει το ταξίμετρο. Στην ερώτησή μου για ποιο λόγο δεν το έχει κάνει αυτό ο οδηγός απάντησε ευθαρσώς ότι δεν το έκανε προκειμένου να μην αποδώσει Φ.Π.Α. επειδή ο τύπος του ταξίμετρου που διαθέτει κόβει αυτόματα απόδειξη στο τέλος κάθε διαδρομής. Στη συνέχεια και περισσότερο από ενδιαφέρον τον ρώτησα αν το κάνει συχνά αυτό και με βάση ποια κριτήρια αποφάσιζει κάθε φορά αν θα ενεργοποιήσει το ταξίμετρο ή όχι. Μου απάντησε ότι το κάνει συχνά όταν εκτιμά ότι ο πελάτης που έχει στο όχημά του (1.) δε φαίνεται να είναι εφοριακός και (2.) φαίνεται να γνωρίζει καλά τη διαδρομή και το κατά προσέγγιση κόστος της για τον προορισμό του. Τον ρώτησα επίσης πώς ξέρει πόσα χρήματα να ζητήσει από κάθε τέτοιο πελάτη και μου είπε ότι υπολογίζει το κόστος με βάση τα χιλιόμετρα που διένυσε. Πριν αποβιβαστούμε από το ταξί, σχολίασα ότι άλλοι συνάδελφοί του ενεργοποιούν το ταξίμετρο αλλά δεν κόβουν απόδειξη με κάποιο τρόπο. Η απάντησή του ήταν πραγματικά αφοπλιστική: 'Αυτοί είναι απατεώνες!'. Στο τέλος, μας ζήτησε 7 ευρώ για τη διαδρομή Κεραμεικός-Σεπόλια. Οι χιλιομετρικοί του υπολογισμοί ήταν κατά προσέγγιση σωστοί.».

Ιστορία 3 (τη δημοσίευσε το MEGA):

«Σε νησί του βορείου Αιγαίου, δέκα χρόνια πεθαμένη η μάνα του, η σύνταξη έρχεται κανονικά και το χειρότερο κερνάει στο καφενείο τους 'αγανακτισμένους' συντοπίτες, συνενόχους όταν έρχονται τα λεφτά (αυτά που είναι δανεικά...) οι οποίοι βέβαια ξέρουν τα πάντα αλλά τον πίνουν τον καφέ, γελάνε και βρίζουν ταυτόχρονα, βλέποντας ειδήσεις. Α! Όχι! Για τους καφέδες, ο καφετζής δεν κόβει απόδειξη ούτε πληρώνει ασφάλεια, γιατί είναι μικρό το χωριό και επειδή έχει και ένα στρέμμα... Με τίποτα, κόβει και ένα τιμολόγιο και παίρνει και σύνταξη ΟΓΑ... σαν γεωργός».

Πολυαγαπημένος... Dior για την Πρώτη Κυρία

Συμβουλή, με όλο τον σεβασμό, προς τον Πολυαγαπημένο Ηγέτη τζούνιορ, Κιμ Γιονγκ Ουν: αν θέλει πράγματι να πείσει ότι δεν είναι σαν τον μπαμπά του και σκοπεύει να κάνει κάτι καλύτερο για τη χώρα του, καλό θα ήταν να μην επιτρέπει να κυκλοφορούν εικόνες της συζύγου του, Ρι Σολ Γιου, με τσαντάκια επώνυμων οίκων (Dior), αξίας κάπου 1.300 ευρώ.

Διότι η πατρίδα του, η Βόρεια Κορέα, είναι μια χώρα με οικονομία και γεωργία κατεστραμμένες και τρία εκατομμύρια ανθρώπους σε άμεση ανάγκη επισιτιστικής βοήθειας, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. 

Το τσαντάκι που είδε, λοιπόν, ο κόσμος ολόκληρος ακουμπισμένο στο κάθισμα πλάι στην κομψότατη Ρι, κατά τη διάρκεια επιθεώρησης στρατιωτικού συντάγματος, κάπως προκαλεί. Εκτός αν είναι μαϊμού… Η Κίνα δεν είναι η στενότερη σύμμαχος της Βόρειας Κορέας; (Από τα Νέα)

Τερμάτισε τελευταία και αποθεώθηκε!

Η πιο όμορφη στιγμή στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Το κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο του Λονδίνου αποθέωσε χθες τη Σάρα Άταρ, την πρώτη γυναίκα στην ιστορία της Σαουδικής Αραβίας, που μετείχε στη διοργάνωση. 

Παρότι τερμάτισε 45 δευτερόλεπτα μετά την πρώτη αθλήτρια στα προκριματικά των 800μ., ο κόσμος επιβράβευσε την προσπάθειά της Άταρ, η οποία είχε καλυμμένο όλο το σώμα της εκτός από το κεφάλι της.

Μακάρι η συμμετοχή της στους Αγώνες να αποτελέσει την απαρχή για την αλλαγή στον τρόπο αντιμετώπισης της γυναίκας στη χώρα της...

Η χειρότερη κατάδυση στην ιστορία!

Πιθανόν να είναι η χειρότερη προσπάθεια στην ιστορία της κατάδυσης. 

Έγινε χθες από τον Στέφαν Φεκ, στα προκριματικά των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Ο Γερμανός αθλητής κάπου μπερδεύτηκε προφανώς και έπεσε στο νερό με τον... πισινό, παίρνοντας -φυσικά- μηδέν βαθμούς!

Ελλάδα, η λιγότερο τεμπέλικη χώρα!

Σύμφωνα με έρευνα στις ΗΠΑ, η Ελλάδα είναι η χώρα με τους λιγότερους τεμπέληδες ανθρώπους καθώς μόλις το 14% των κατοίκων της θεωρείται ανενεργό. Ως ανενεργοί λογίζονται όσοι ασκούνται (τρέχουν, περπατούν, δουλεύουν; δεν διευκρινίζεται) λιγότερο από 30 λεπτά την ημέρα. 

Δείτε πώς «δικαιολογείται» η πρωτιά μας (έχει σχέση με το... γιαούρτι) και το τοπ 10 των χωρών με τους περισσότερους τεμπέληδες, σε αυτό το έξυπνο και χιουμοριστικό βίντεο από το yahoo.

Οι επαναστάτες πρυτάνεις θριαμβεύουν

Συγχαρητήρια στους επαναστατημένους πρυτάνεις γιατί κατάφεραν, κρατώντας τους υπόλοιπους Έλληνες ομήρους, να καταργήσουν βασικά άρθρα του Νόμου Διαμαντοπούλου και να επαναφέρουν τα ΑΕΙ στον πρότερο στεγανό τους βίο και σε καθεστώς ιδιοκτησίας των πανεπιστημιακών.
Τί εννοώ:
1. Επεξέτειναν τη θητεία τους ως το 2014.
2. Απέκλεισαν από το Συμβούλιο του Ιδρύματος ανεπιθύμητους οικονομικούς παράγοντες και συνεπώς από την διοίκηση των ΑΕΙ. Βέβαια ένας φιλόλογος είναι καλύτερος διαχειριστής των οικονομικών του πανεπιστημίου από έναν διευθύνοντα σύμβουλο κρατικής ή ιδιωτικής επιχείρησης.
3. Παρέτειναν τη θητεία των συγκλητικών ώστε να μην υπεισέρθουν εξωγενείς παράγοντες στη διοίκηση των ΑΕΙ και όταν, ή εάν λειτουργήσει ο θεσμός των Σ.Ι. να περιλαμβάνει μόνο ημέτερους.
Έτσι διαιωνίζεται στην ανώτατη εκπαίδευση η συντεχνιακή αντίληψη όπως συμβαίνει και σε τόσους άλλους τομείς του δημόσιου βίου μας.
Λίγοι θα αμφισβητήσουν το ρόλο της ΔΗΜ.ΑΡ. στην επιτυχή αντιμεταρρύθμιση των πρυτάνεων διότι η αριστερά ανελλιπώς ταυτίζεται με τις συντεχνίες, ακόμα κι όταν σε αυτές εκπροσωπούνται ευάριθμα και ευνοημένα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Η παρέμβαση (1/8/12) της κυρίας Ρεπούση της ΔΗΜ.ΑΡ. στη Βουλή υπέρ της τροποποίησης του Νόμου Διαμαντοπούλου με την παρατήρηση για την «αποκατάσταση της εμπιστοσύνης ανάμεσα στα ΑΕΙ και τον λαό», ήταν ενδεικτική ενός ξύλινου και απαρχαιωμένου λόγου. Πώς να αποκατασταθεί κάτι που δεν υπήρξε ποτέ;
Καιρός είναι να μελετηθεί το φαινόμενο του ελληνικού κορπορατισμού. Του κορπορατισμού που ευνοεί τους εκλεκτούς των εργαζομένων έναντι του μέσου ασφαλισμένου του ΙΚΑ. Πότε θα καταλάβει η αυτοαποκαλούμενη προοδευτική αριστερά ότι δεν είναι πλέον στη χώρα μας παρά η νέα εκδοχή των αρματολών της Ρούμελης;
Όσο για τους εισαγγελείς οι οποίοι δεν παρενέβησαν για να ελέγξουν τους εκ του ασφαλούς επαναστατημένους κατά του Νόμου Διαμαντοπούλου, αυτοί κέρδισαν μεν την ευγνωμοσύνη των πρυτάνεων όχι όμως την εκτίμηση της πλειοψηφίας των πολιτών που θίγονται από την ολιγωρία τους.

(του Θάνου Βερέμη από το protagon.gr)