Τις τελευταίες ημέρες πολλοί από τους οπαδούς του Ούγκο Τσάβες στην Ελλάδα πέρα από τη θλίψη τους για την απώλεια του Προέδρου της Βενεζουέλας, φρόντισαν όχι απλώς να φτιάξουν την αγιογραφία του αλλά και να επιτεθούν σε όσους τον χαρακτήρισαν «αμφιλεγόμενη προσωπικότητα».
Εκείνοι που τολμούν να εκφράσουν επιφυλάξεις είναι οι «κακοί», οι οποίοι δεν έχουν συλλάβει το νόημα της επανάστασης του Τσάβες και επιθυμούν να αμαυρώσουν τη μνήμη του ανθρώπου που «θα επιστρέψει μαζί με τον Ιησού Χριστό και τον Ιμάμη Μάχντι», όπως ανέφερε ο Πρόεδρος του Ιράν, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, ένας από τους εκλεκτούς φίλους του Τσάβες...
Τα πράγματα όμως δεν είναι -δεν ήταν- όπως τα φαντασιώνονται οι οπαδοί του τελευταίου. Υπήρξε και η κακή πλευρά του Προέδρου της Βενεζουέλας. Οι ετήσιες εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας δείχνουν έναν άλλον ηγέτη, σε πλήρη αντίθεση με εκείνον που φιλάει τα χέρια οπαδών του, στη φωτογραφία που στόλισε χιλιάδες προφίλ Ελλήνων «τσαβίστας» στο facebook.
Παρακάτω, παρατίθενται οι συνόψεις από τις τελευταίες ετήσιες εκθέσεις της μεγαλύτερης οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι οποίες αφορούν τη Βενεζουέλα. Είναι, βέβαια, στα αγγλικά, αλλά σε απλά αγγλικά και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για την πλευρά του Τσάβες που επιμένουν ορισμένοι να κρύβουν. Ενδιαφέρον έχουν και οι τίτλοι των «ειδήσεων» από το σάιτ της Διεθνούς Αμνηστίας για τη χώρα (κάντε κλικ στις δύο κάτω φωτογραφίες για να πάρετε μία γεύση).
2012: Human rights defenders were threatened and politically motivated charges continued to be used against government critics. Accountability mechanisms to ensure justice or to act as an effective deterrent against police abuses remained weak. There were serious episodes of violence in the grossly overcrowded prison system leading to a number of deaths.
Τα πράγματα όμως δεν είναι -δεν ήταν- όπως τα φαντασιώνονται οι οπαδοί του τελευταίου. Υπήρξε και η κακή πλευρά του Προέδρου της Βενεζουέλας. Οι ετήσιες εκθέσεις της Διεθνούς Αμνηστίας δείχνουν έναν άλλον ηγέτη, σε πλήρη αντίθεση με εκείνον που φιλάει τα χέρια οπαδών του, στη φωτογραφία που στόλισε χιλιάδες προφίλ Ελλήνων «τσαβίστας» στο facebook.
Παρακάτω, παρατίθενται οι συνόψεις από τις τελευταίες ετήσιες εκθέσεις της μεγαλύτερης οργάνωσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι οποίες αφορούν τη Βενεζουέλα. Είναι, βέβαια, στα αγγλικά, αλλά σε απλά αγγλικά και ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για την πλευρά του Τσάβες που επιμένουν ορισμένοι να κρύβουν. Ενδιαφέρον έχουν και οι τίτλοι των «ειδήσεων» από το σάιτ της Διεθνούς Αμνηστίας για τη χώρα (κάντε κλικ στις δύο κάτω φωτογραφίες για να πάρετε μία γεύση).
2012: Human rights defenders were threatened and politically motivated charges continued to be used against government critics. Accountability mechanisms to ensure justice or to act as an effective deterrent against police abuses remained weak. There were serious episodes of violence in the grossly overcrowded prison system leading to a number of deaths.
2011: Politically motivated charges
were brought against those who opposed government policies. Human rights
defenders were attacked and intimidated. Human rights violations by the
security forces were reported. Progress in combating violence against
women was slow.
2010: Attacks, harassment and
intimidation of those critical of government policies, including journalists
and human rights defenders, were widespread. Unfounded charges were brought against
those who opposed government policies. More special courts and prosecutor’s
offices specializing in gender-based violence were established. However, the
implementation of the 2007 law to eradicate violence against women remained
slow.
2009: Attacks on journalists were
widespread. Human rights defenders continued to suffer harassment. Prison
conditions provoked hunger strikes in facilities across the country. Some
significant steps were taken to implement the 2007 law on violence against
women but there was a lack of commitment from many of the authorities
responsible. Lack of arms control contributed to high levels of violence and
public insecurity.
2008: Thousands of government and
anti-government supporters took to the streets on several occasions. A number of
demonstrations ended in violent clashes between different groups of protesters
and between protesters and the police. A new law on the right of women to live
without fear of violence gave hope to thousands of women who experience
violence in the home, community or workplace.
2007: Most human rights violations
committed by members of the security forces remained unpunished. Human rights
defenders and journalists were threatened, intimidated and attacked.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου