Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Αντί για καταλήψεις και βία, παραχωρήσεις -με κανόνες- κτιρίων, πάρκων κλπ. για αυτοδιαχείριση

Η επικαιρότητα των τελευταίων ημερών περιστρέφεται (και) γύρω από το θέμα των καταλήψεων δημοσίων κτιρίων από αναρχικούς και την επέμβαση της αστυνομίας προκειμένου να τα καθαρίσει.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι οι καταληψίες π.χ. στη Βίλα Αμαλία, που αποτελούσε και την πιο... διάσημη περίπτωση, παρήγαγαν κάτι σαν πολιτισμό γιατί έκαναν προβολές ταινιών, ενώ βοηθούσαν άστεγους κλπ. Εντούτοις, κανένας δεν εξήγησε για ποιο λόγο βρέθηκαν εντός του κτιρίου 1.247 μπουκάλια μπύρας, βενζίνη, χειροβομβίδες χημικών και κρότου λάμψης, κοντάρια, αντιασφυξιογόνες μάσκες κλπ., πέρα από κάποιους Συριζαίους -τι άλλο θα μπορούσαν να είναι;- που χαρακτήρισαν τα ευρήματα, ως αντικείμενα καθημερινής χρήσης! Όλα αυτά προτού γίνουν... νοικοκυραίοι. 
Ένα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούσαν οι αναρχικοί και οι υπερασπιστές τους, ήταν ότι η Βίλα Αμαλία αποτελούσε τρόπο έκφρασης μιας διαφορετικής άποψης και ως εκ τούτου θα έπρεπε να γίνει σεβαστή η καταφανώς παράνομη κατάληψη ενός χώρου που δεν τους ανήκει. Αν, όμως, υποθέσουμε ότι στο πλαίσιο έκφρασης της δικής τους διαφορετικής άποψης, έμπαιναν σε κτίρια που δεν χρησιμοποιούνται, Χρυσαυγίτες, οι ίδιοι οι αυτοαποκαλούμενοι αριστεροί, δεν θα επαναστατούσαν; Και στο κάτω κάτω, αν θέλουν να εκφράσουν τη διαφορετικότητά τους, ας το κάνουν νοικιάζοντας χώρο ή στο σπίτι τους.
Η αστυνομία, λοιπόν, ορθώς πράττει και βάζει τέλος σε καταλήψεις δημοσίων κτιρίων. Βέβαια, αυτό δεν σβήνει τις τεράστιες ευθύνες του κράτους που ανεχόταν τέτοιου είδους καταστάσεις για δεκαετίες. Πλέον, μετά τις επεμβάσεις των αρχών, οφείλει να αξιοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο τους συγκεκριμένους χώρους προς όφελος των πολιτών και της κοινωνίας.
Όμως, το θέμα δεν τελειώνει εδώ, δεν είναι τόσο απλό και δεν πρέπει να ισοπεδώνουμε τα πάντα. Υπήρχαν κάποιες καταλήψεις, όπως αυτή στη δημοτική αγορά της Κυψέλης, που πραγματικά λειτουργούσε ως χώρος πολιτισμού. Φιλοξενούσε συζητήσεις, εκδηλώσεις, ενώ γινόταν και μαθήματα ελληνικών σε μετανάστες. Ήταν κάτι που, μεταξύ άλλων, έδινε ζωντάνια στην περιοχή. 
Επειδή πολλές συλλογικότητες, πολλοί άνθρωποι έχουν την πρόθεση να προσφέρουν κάτι ανάλογο στην κοινωνία, θα μπορούσε το κράτος ή οι δήμοι, να τους παραχωρήσουν κτίρια ή πάρκα ή ό,τι άλλο είναι δυνατόν ώστε να το διαχειριστούν με τον τρόπο που θέλουν. Βέβαια, θα αναλάβουν τα βασικά, π.χ. να καθαρίζουν τον χώρο, να τον επιβλέπουν, να διατηρούν τη νομιμότητα, να εξασφαλίζουν πρόσβαση σε όλους εκείνους που θέλουν να παρακολουθήσουν τις δραστηριότητές τους κλπ. αλλά από εκεί και πέρα, θα μπορούν να κάνουν ό,τι εκείνοι κρίνουν καλύτερο. Θα μπορούσαν επίσης το κράτος ή οι δήμοι, να τους βοηθούν με απλούς τρόπους, π.χ. για μία προβολή ταινίας, να τους δανείζουν από τα απαραίτητα μέσα μέχρι και καρέκλες.
Δεν θα ήταν αυτή η καλύτερη λύση για όλους; Και για αυτούς που θέλουν να εκφραστούν και για αυτούς που θέλουν να προσφέρουν και για τον κόσμο που θα έχει την ευκαιρία να συμμετάσχει σε τέτοιου είδους αξιόλογες προσπάθειες ή να λάβει μέρος σε μία ενδιαφέρουσα συζήτηση, να παρακολουθήσει μία ταινία, μία συναυλία αλλά και για τα κτίρια ή τα πάρκα που θα αξιοποιούνται με τον συγκεκριμένο τρόπο;
Φυσικά, δικαίωμα σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες θα έχουν όλοι: από την άκρα αριστερά ως την άκρα δεξιά, γιατί αυτό επιτάσσει η δημοκρατία μας.Θα ήταν, σίγουρα, ένα ενδιαφέρον πείραμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: