Αυτές τις ημέρες διεξάγεται στις ΗΠΑ το συνέδριο των Δημοκρατικών, το οποίο θα δώσει και τυπικά το χρίσμα στον Πρόεδρο, Μπάρακ Ομπάμα για τη διεκδίκηση της επανεκλογής του στην ηγεσία της χώρας.
Προσωπικά, όταν βλέπω στην τηλεόραση εικόνες ή φωτογραφίες από τις συγκεκριμένες πολιτικές εκδηλώσεις, πάντα θυμάμαι την πιο σημαντική, την πιο ιδιαίτερη στιγμή που έχει καταγραφεί στην ιστορία τους. Η αναφορά έχει, φυσικά, να κάνει με την αποθέωση που γνώρισε ο Ρόμπερτ Κέννεντυ τον Αύγουστο του 1964 όταν τα μέλη των Δημοκρατικών τον χειροκροτούσαν όρθιοι επί 22 λεπτά στο συνέδριο στο Νιου Τζέρσεϊ!
Ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος είχε οριστεί στο συγκεκριμένο αξίωμα από τον αδερφό του, Τζον Κέννεντυ, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και φυσικά η παρουσία του στο βήμα συγκίνησε τον κόσμο, που ακόμη δεν είχε συνέλθει από το σοκ της δολοφονίας του JFK εννέα μήνες νωρίτερα στο Ντάλας.
Ο RFK δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη από την ομιλία του (επρόκειτο να προλογίσει ένα φιλμ - αφιέρωμα στον Τζον Κέννεντυ) καθώς το πλήθος δεν σταματούσε να τον επευφημεί. Μόνο «thank you» έλεγε ο άλλοτε αμήχανος, άλλοτε χαμογελαστός και σίγουρα ιδιαίτερα συγκινημένος πολιτικός, που δεν περίμενε τέτοια υποδοχή. Στο βίντεο βλέπετε απόσπασμα, μόνο, από τις σκηνές που εκτυλίχθηκαν στο συνέδριο.
Οι ζητωκραυγές σταμάτησαν έπειτα και από παρέμβαση των διοργανωτών και ο Ρόμπερτ Κέννεντυ εκφώνησε τον λόγο του (τον βρίσκετε εδώ).
Ο μοναδικός που σίγουρα δεν χάρηκε με τον απερίγραπτο ενθουσιασμό του πλήθους ήταν ο τότε Πρόεδρος Λύντον Τζόνσον, ο οποίος δεν είχε καθόλου καλές σχέσεις με τον RFK, παρότι ο τελευταίος υπήρξε μέλος στην κυβέρνησή του για δέκα μήνες μετά τη δολοφονία του αδερφού του.
Πάντως, ο Τζόνσον κέρδισε εκείνη τη χρονιά το χρίσμα των Δημοκρατικών και λίγο αργότερα και τις εκλογές (με ποσοστό ρεκόρ).
Ο Ρόμπερτ Κέννεντυ δεν πρόλαβε το επόμενο συνέδριο, του 1968, στο οποίο θα έπαιρνε εκείνος το χρίσμα. Δύο μήνες νωρίτερα είχε δολοφονηθεί στον Λος Άντζελες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου