Γαρδένιες

Κι εγώ στη θέση της Άννας της τραγουδιάρας και του φερ' ειπείν Γιώργου του τραγουδιάρη το ίδιο ακριβώς θα έκανα. Δηλαδή θα έβρισκα τον πιο αίλουρο λογιστή της Επικράτειας, θα τον μοσχοπλήρωνα κι εκείνος με την σειρά του θα έψαχνε και θα άνοιγε όλα τα παράθυρα, όλους τους φεγγίτες και όλες τις χαραμάδες όλων των νόμων και των πάσης φύσεως τροπολογιών με τις οποίες η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή μετατρέπεται σε νομότυπη συνταγή.
Με τις off-shore εταιρίες, με τα χιλιάδες παραστατικά και με όλες τις τρύπες που η νοσηρή φαντασία των εκατοντάδων βουλευτών επινόησε προκειμένου τα λαμόγια να διαφεύγουν και τα υποζύγια να υποφέρουν. Οχι χαζή είναι η Αννα και χαζός ο Γιώργος να πληρώσουν το σαράντα τοις εκατό από τον ωκεανό των χρημάτων που βγάζουν κάθε νύχτα!
Αφού δεν με τιμωρούν. Αφού οι εισπρακτικοί μηχανισμοί είναι δικοί μου, δηλαδή διαπλεκόμενοι, αφερέγγυοι και διεφθαρμένοι. Αφού οι νόμοι έγιναν στα μέτρα μου. Αφού, επειδή είμαι τραγουδιάρης διαθέτω τις προσωπικές μου πολιτικές γνωριμίες. Αφού επί σειρά ετών άπαντες οι επαινόντες γνωρίζουν, αλλά αδιάφορα σφυρίζουν. Αφού ο κόσμος τό 'χει τούμπανο κι εγώ κρυφό καμάρι. Αφού λοιπόν άκρα του φορολογικού τάφου σιωπή, γιατί να ιδρώσει το μισό μου αυτί; Ολα ωραία, λοιπόν, και φτου από την αρχή.
Άσε το άλλο. Ενίοτε ως προσκεκλημένος των καναλιών σε εκπομπές talk show, ρίχνω κι εγώ τα βόλια μου εναντίον Τρόικας, Μέρκελ και εν γένει κάθε διεθνούς, ιμπεριαλιστικής, καπιταλιστικής συνωμοσίας που εξυφαίνεται εναντίον του Ελληνικού Λαού. Άσε και το άλλο. Εγώ με τη φωνάρα μου, την κορμάρα μου και την ονοματάρα μου, γεμίζω τα νυχτερινά κέντρα εξασφαλίζοντας έτσι μεροκάματα σε εκατοντάδες γκαρσόνια και ταυτόχρονα ξεφορτώνω τα σεκλέτια χιλιάδων αναστενάρηδων, αρσενικών και κυρίως θηλυκών που χορεύουν λυσσασμένα και που με ραίνουν με ποταμούς από γαρδένιες. Ως εκ τούτου, συντηρώ και το ευγενές επάγγελμα των λουλουδοκαλλιεργητών.
Καταλαβάτε; Ως εκ τούτου οι τραγουδιάρηδες προσφέρουν τριπλό κοινωνικό έργο. Και μας ψυχαγωγούν. Να πάνε κάτω τα φαρμάκια του λαού. Και τις οικογένειες των γκαρσονιών συντηρούν. Και χάριν αυτών των λαϊκών καλλιτεχνών τα λουλούδια στην χώρα μας εξακολουθούν να καλλιεργούνται. Να τους στήσουμε άγαλμα και άπαντες οι Νεοέλληνες νυχθημερόν να τους προσκυνούν.
Γελάς; Καλά κάνεις. Γέλα με τον πόνο σου. Γιατί,αγαπητέ μου, τι νόημα έχει η δημοσίευση αυτής της λίστας με τα φτωχά εισοδήματα αρκετών τραγουδιστών; Τιμωρήθηκαν; Οχι! Δημεύθηκε η περιουσία τους; Καλά τώρα, πλάκα κάνεις!
Επομένως, προς τι όλος αυτός ο θόρυβος; Μα φυσικά για να εξυπηρετηθεί η επικοινωνιακή συνταγή. Το γνωστό κόλπο της ελληνικής πολιτικής. Μας κοροϊδεύουν από πάνω οι αρχηγοί. Μοναδική χρησιμότητα η εξής: Αλλοι γλεντάνε με την κρίση την Οικονομική. Και φυσικά όχι η Μέρκελ και ο Τόμσεν. Και άλλοι πληρώνουν τον λογαριασμό αυτής της απίστευτης παρακμής.
Στην Ελλάδα ζεις, δεν υπάρχει ελπίς!

(του Δημήτρη Δανίκα, από το Βήμα)