Γελοιογραφία (περί σύνταξης)

Χρειάζεται σχόλιο;

(του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα «Νέα»)

Γαρδένιες

Κι εγώ στη θέση της Άννας της τραγουδιάρας και του φερ' ειπείν Γιώργου του τραγουδιάρη το ίδιο ακριβώς θα έκανα. Δηλαδή θα έβρισκα τον πιο αίλουρο λογιστή της Επικράτειας, θα τον μοσχοπλήρωνα κι εκείνος με την σειρά του θα έψαχνε και θα άνοιγε όλα τα παράθυρα, όλους τους φεγγίτες και όλες τις χαραμάδες όλων των νόμων και των πάσης φύσεως τροπολογιών με τις οποίες η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή μετατρέπεται σε νομότυπη συνταγή.
Με τις off-shore εταιρίες, με τα χιλιάδες παραστατικά και με όλες τις τρύπες που η νοσηρή φαντασία των εκατοντάδων βουλευτών επινόησε προκειμένου τα λαμόγια να διαφεύγουν και τα υποζύγια να υποφέρουν. Οχι χαζή είναι η Αννα και χαζός ο Γιώργος να πληρώσουν το σαράντα τοις εκατό από τον ωκεανό των χρημάτων που βγάζουν κάθε νύχτα!
Αφού δεν με τιμωρούν. Αφού οι εισπρακτικοί μηχανισμοί είναι δικοί μου, δηλαδή διαπλεκόμενοι, αφερέγγυοι και διεφθαρμένοι. Αφού οι νόμοι έγιναν στα μέτρα μου. Αφού, επειδή είμαι τραγουδιάρης διαθέτω τις προσωπικές μου πολιτικές γνωριμίες. Αφού επί σειρά ετών άπαντες οι επαινόντες γνωρίζουν, αλλά αδιάφορα σφυρίζουν. Αφού ο κόσμος τό 'χει τούμπανο κι εγώ κρυφό καμάρι. Αφού λοιπόν άκρα του φορολογικού τάφου σιωπή, γιατί να ιδρώσει το μισό μου αυτί; Ολα ωραία, λοιπόν, και φτου από την αρχή.
Άσε το άλλο. Ενίοτε ως προσκεκλημένος των καναλιών σε εκπομπές talk show, ρίχνω κι εγώ τα βόλια μου εναντίον Τρόικας, Μέρκελ και εν γένει κάθε διεθνούς, ιμπεριαλιστικής, καπιταλιστικής συνωμοσίας που εξυφαίνεται εναντίον του Ελληνικού Λαού. Άσε και το άλλο. Εγώ με τη φωνάρα μου, την κορμάρα μου και την ονοματάρα μου, γεμίζω τα νυχτερινά κέντρα εξασφαλίζοντας έτσι μεροκάματα σε εκατοντάδες γκαρσόνια και ταυτόχρονα ξεφορτώνω τα σεκλέτια χιλιάδων αναστενάρηδων, αρσενικών και κυρίως θηλυκών που χορεύουν λυσσασμένα και που με ραίνουν με ποταμούς από γαρδένιες. Ως εκ τούτου, συντηρώ και το ευγενές επάγγελμα των λουλουδοκαλλιεργητών.
Καταλαβάτε; Ως εκ τούτου οι τραγουδιάρηδες προσφέρουν τριπλό κοινωνικό έργο. Και μας ψυχαγωγούν. Να πάνε κάτω τα φαρμάκια του λαού. Και τις οικογένειες των γκαρσονιών συντηρούν. Και χάριν αυτών των λαϊκών καλλιτεχνών τα λουλούδια στην χώρα μας εξακολουθούν να καλλιεργούνται. Να τους στήσουμε άγαλμα και άπαντες οι Νεοέλληνες νυχθημερόν να τους προσκυνούν.
Γελάς; Καλά κάνεις. Γέλα με τον πόνο σου. Γιατί,αγαπητέ μου, τι νόημα έχει η δημοσίευση αυτής της λίστας με τα φτωχά εισοδήματα αρκετών τραγουδιστών; Τιμωρήθηκαν; Οχι! Δημεύθηκε η περιουσία τους; Καλά τώρα, πλάκα κάνεις!
Επομένως, προς τι όλος αυτός ο θόρυβος; Μα φυσικά για να εξυπηρετηθεί η επικοινωνιακή συνταγή. Το γνωστό κόλπο της ελληνικής πολιτικής. Μας κοροϊδεύουν από πάνω οι αρχηγοί. Μοναδική χρησιμότητα η εξής: Αλλοι γλεντάνε με την κρίση την Οικονομική. Και φυσικά όχι η Μέρκελ και ο Τόμσεν. Και άλλοι πληρώνουν τον λογαριασμό αυτής της απίστευτης παρακμής.
Στην Ελλάδα ζεις, δεν υπάρχει ελπίς!

(του Δημήτρη Δανίκα, από το Βήμα) 

Εμποροπανήγυρη συμπαράστασης στους ένστολους

Οι παλιές καλές ημέρες της πολιτική ξεγνοιασιάς αναβίωσαν χθες έξω από το Παναθηναϊκό στάδιο, σε ένα αυθόρμητο πολιτικό happening, με, συσσωμη την αντιπολίτευση, να δίνει το «παρών» εκπροσωπούμενη από κορυφαία στελέχη της.

Με τις εκδηλώσεις αυτές, ανοίγει λοιπόν και τυπικά η χειμερινή πολιτική σεζόν για φέτος, που αναμένεται ιδιαίτερα ενδιαφερουσσα και εκλογικά αποδοτική. Γι’ αυτό άλλωστε και όλοι οι κομματικοί εκπρόσωποι έσπευσαν από νωρίς να στήσουν τους «πάγκους εκδήλωσης ενδιαφέροντος» σε όσο πιο εκλογικά ωφέλιμα σημεία πρόλαβαν.

Πάντως, ειδικά φέτος, όπως παρατήρησαν ειδικοί που παρακολουθούν τις αντίστοιχες εκδηλώσεις τα τελευταία χρόνια σε όλη την Ελλάδα, η κρίση αλλά και η υπερπροσφορά, έχουν επηρεάσει αρκετά τις τιμές και τις υπηρεσίες συμπαράστασης.

Έτσι προκειμένου να προσελκύσουν πελάτες, δεν έλειψαν οι εκπτώσεις του τύπου «Περασμένα Ξεχασμένα Μωρέ» (ΣΥΡΙΖΑ) καθώς και οι προσφορές πακέτο που πολλές φορές έμοιαζαν εξωπραγματικές. Π.χ: Μασάζ και Μανικιούρ, σε συνδιασμό με Υποσχέσεις και Κολακείες, μόνο 1% στην επόμενη δημοσκόπηση. Ή «Ακρόαση Προβλημάτων Κλάδου» μόνο 100 ψήφοι ανα λεπτό (με έξτραδάκι 20% για κάθε κούνημα κεφαλιού) και χτύπημα στην πλάτη, εντελώς δωρεάν!
(Aπό το protagon.gr)

Το standing ovation, 22 λεπτών, στον Ρόμπερτ Κέννεντυ στο συνέδριο των Δημοκρατικών το 1964!

Αυτές τις ημέρες διεξάγεται στις ΗΠΑ το συνέδριο των Δημοκρατικών, το οποίο θα δώσει  και τυπικά το χρίσμα στον Πρόεδρο, Μπάρακ Ομπάμα για τη διεκδίκηση της επανεκλογής του στην ηγεσία της χώρας.

Προσωπικά, όταν βλέπω στην τηλεόραση εικόνες ή φωτογραφίες από τις συγκεκριμένες πολιτικές εκδηλώσεις, πάντα θυμάμαι την πιο σημαντική, την πιο ιδιαίτερη στιγμή που έχει καταγραφεί στην ιστορία τους. Η αναφορά έχει, φυσικά, να κάνει με την αποθέωση που γνώρισε ο Ρόμπερτ Κέννεντυ τον Αύγουστο του 1964 όταν τα μέλη των Δημοκρατικών τον χειροκροτούσαν όρθιοι επί 22 λεπτά στο συνέδριο στο Νιου Τζέρσεϊ!

Ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης, ο οποίος είχε οριστεί στο συγκεκριμένο αξίωμα από τον αδερφό του, Τζον Κέννεντυ, ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και φυσικά η παρουσία του στο βήμα συγκίνησε τον κόσμο, που ακόμη δεν είχε συνέλθει από το σοκ της δολοφονίας του JFK εννέα μήνες νωρίτερα στο Ντάλας.

Ο RFK δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη από την ομιλία του (επρόκειτο να προλογίσει ένα φιλμ - αφιέρωμα στον Τζον Κέννεντυ) καθώς το πλήθος δεν σταματούσε να τον επευφημεί. Μόνο «thank you» έλεγε ο άλλοτε αμήχανος, άλλοτε χαμογελαστός και σίγουρα ιδιαίτερα συγκινημένος πολιτικός, που δεν περίμενε τέτοια υποδοχή. Στο βίντεο βλέπετε απόσπασμα, μόνο, από τις σκηνές που εκτυλίχθηκαν στο συνέδριο.

Οι ζητωκραυγές σταμάτησαν έπειτα και από παρέμβαση των διοργανωτών και ο Ρόμπερτ Κέννεντυ εκφώνησε τον λόγο του (τον βρίσκετε εδώ).

Ο μοναδικός που σίγουρα δεν χάρηκε με τον απερίγραπτο ενθουσιασμό του πλήθους ήταν ο τότε Πρόεδρος Λύντον Τζόνσον, ο οποίος δεν είχε καθόλου καλές σχέσεις με τον RFK, παρότι ο τελευταίος υπήρξε μέλος στην κυβέρνησή του για δέκα μήνες μετά τη δολοφονία του αδερφού του.

Πάντως, ο Τζόνσον κέρδισε εκείνη τη χρονιά το χρίσμα των Δημοκρατικών και λίγο αργότερα και τις εκλογές (με ποσοστό ρεκόρ).

Ο Ρόμπερτ Κέννεντυ δεν πρόλαβε το επόμενο συνέδριο, του 1968, στο οποίο θα έπαιρνε εκείνος το χρίσμα. Δύο μήνες νωρίτερα είχε δολοφονηθεί στον Λος Άντζελες...

«Μα εννοείται...»! (ή το καμάρι τού να είσαι λαθρεπιβάτης)

Νέες αυξήσεις έρχονται στα εισιτήρια των συγκοινωνιών και το ακριβότερο θα φτάσει στο 1,75 ευρώ. Ο βασικός λόγος που θα ληφθεί αυτό το επώδυνο μέτρο είναι η λαθρεπιβίβαση καθώς υπολογίζεται ότι οι ετήσιες απώλειες φτάνουν -μόνο στην Αθήνα- τα 25 ως 37 εκατομμύρια ευρώ!

Πολλοί από τους επιβάτες θεωρούν ότι τα λεωφορεία, τα τρόλεϊ, το μετρό και το ηλεκτρικό είναι δωρεάν και το έχουν σε κακό να βγάλουν εισιτήριο. Κλασικό παράδειγμα αποτελούν τα δύο... καλόπαιδα που παρουσίαστηκαν χθες -με καμάρι!- σε σχετικό ρεπορτάζ του κεντρικού δελτίου ειδήσεων του MEGA, και σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το αν είναι λαθρεπιβάτες απάντησαν: «Μα εννοείται! Σιγά μην τα δίνω στο κράτος». 

Οι φερέλπιδες αυτοί νέοι πιστεύουν ότι είναι κακό να καταβάλλουν τα χρήματα που δίνουν όλοι οι συνεπείς πολίτες. Μπορεί να εκτιμούν ότι κάνουν ακόμη και αντίσταση (έτσι όπως έχει καταντήσει η έννοια της λέξης...) στο κράτος συμμετέχοντας σε «κινήματα» (αυτή η λέξη και αν έχει κακοποιηθεί...) του στυλ «Δεν πληρώνω». 

Για μία ακόμη φορά, βλέπουμε πως οι Έλληνες χωρίζονται στους «βλάκες» που πληρώνουν κανονικά τις κάρτες και τα εισιτήριά τους και στους «έξυπνους», οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την έλλειψη ελέγχου, έχουν γίνει τζαμπατζήδες και απολαμβάνουν υπηρεσίες χάρη στα λεφτά που δίνουν οι πρώτοι.

Τα συγκεκριμένα άτομα που θαυμάσαμε στο MEGA και όλα τα υπόλοιπα που ακολουθούν το παράδειγμά τους και τα οποία -όπως δείχνουν οι μετρήσεις- είναι πάρα πολλά, δεν αντιλαμβάνονται προφανώς ότι με τον τρόπο αυτό δημιουργούν πρόβλημα επιβίωσης στις συγκοινωνίες. Δεν τους έχει πει κανείς ότι δεν βλάπτουν μόνο το κράτος αλλά κυρίως τους εργαζόμενους του τομέα των συγκοινωνιών καθώς και τους υπόλοιπους επιβάτες, που θα αναγκαστούν να πληρώσουν τα σπασμένα (γιατί φυσικά αυτοί το χέρι στην τσέπη δεν πρόκειται να το βάλουν); Και μετά φωνάζουν γιατί αυξάνονται οι τιμές και γιατί οι υπηρεσίες που παρέχονται δεν είναι οι καλύτερες δυνατές...

Και από την άλλη πλευρά, το κράτος για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ανίκανο να κάνει τη δουλειά του και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις πάταξης της λαθρεπιβίβασης. Το «ηλεκτρονικό εισιτήριο» δεν θα είναι έτοιμο πριν από τα μέσα του 2014, οπότε ως τότε τι θα γίνεται; 
Σημειώνεται δε ότι οι τελευταίες αυξήσεις στα εισιτήρια όχι μόνο δεν απέφεραν καρπούς αλλά αντίθετα είχαν ως συνέπεια την πτώση της κίνησης αφού αρκετός κόσμος έκρινε τις συγκοινωνίες ασύμφορες και σταμάτησε να τις χρησιμοποιεί. Θα μπορούσε, λοιπόν, το εισιτήριο να μείνει στα ίδια επίπεδα και να δοθεί όλο το βάρος στην καταπολέμηση της απώλειας εσόδων από τους τζαμπατζήδες. Έστω το 50% να μειωθεί αυτό το κακό, το κέρδος θα είναι κοντά στα 18 εκατομμύρια ευρώ. Και θα μπορούν να γίνουν ακόμη και μειώσεις στο αντίτιμο του εισιτηρίου!

Αμ, δεν θα είναι τα τελευταία...

Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δήλωσε ότι τα μέτρα ύψους 11,5 δισ. ευρώ που θα ανακοινωθούν ίσως και εντός της εβδομάδας, θα είναι τα τελευταία.

Δεν θα είναι.

Πέρα από τα καθαρά οικονομικά στοιχεία, το ύψος των χρεών, την ύφεση κλπ. υπάρχουν μερικοί ακόμη λόγοι που διαψεύδουν την αισιοδοξία του επικεφαλής της συγκυβέρνησης.

Να κάποιοι απλοί και σκόρπιοι που μου ήρθαν στο μυαλό.

* η πρώτη πρώτη απόφαση που έλαβαν οι κυβερνητικοί εταίροι ήταν ότι δεν θα απολυθεί κανένας δημόσιος υπάλληλος. Είτε έχει μπει μέσω ΑΣΕΠ είτε με μέσο.

* η κυβέρνηση εξακολουθεί να ρίχνει τα βάρη σε μισθωτούς και συνταξιούχους, επιμένει στη συνταγή της υψηλής φορολογίας και δεν έχει πάρει κανένα ουσιαστικό μέτρο για να υπάρξει ανάπτυξη.

* δεν έχει ανοίξει κανένα από τα κλειστά επαγγέλματα.

* φοβάται τις συγκρούσεις (όπως δείχνει και ο πρώτος λόγος) και κάνει πίσω απέναντι σε ισχυρούς και «ισχυρούς» για να τα έχει καλά με όλους. Τι μυνήματα, άραγε, περνά η οικονομική ρύθμιση για της ΠΑΕ και η... τρικυμία για την «αποκατάσταση» ομάδων όπως ο Ολυμπιακός Βόλου, η Καβάλα, ο Ηρακλής;
* έκανε πίσω απέναντι στο καθηγητικό κατεστημένο που ακύρωσε τη μεταρρύθμιση στην παιδεία.

* η Βουλή έχει σήμερα 1.743 υπαλλήλους.

* δεν έχει γίνει καμία ιδιωτικοποίηση. Επί τη ευκαιρία: αυτή του κερδοφόρου ΟΠΑΠ, γιατί πρέπει να προχωρήσει;

* η υπουργός Τουρισμού συμπεριέλαβε στο νέο ΔΣ του ΕΟΤ δικηγόρους, οδοντίατρο και ιατροδικαστή. Άπαντες έχουν σχέση με τη ΝΔ αλλά όχι με τον τουρισμό...

* κρατάμε 11.000 δημόσιους υπαλλήλους για να βγάζουν τις μισθοδοσίες όλων των υπόλοιπων. Μας κοστίζουν περίπου 500 εκατομμύρια ευρώ ετησίως. Η Singular Logic απασχολεί μόλις 50 για 400.000 εργαζόμενους ιδιωτικών επιχειρήσεων.

Και υπάρχουν και πολλά ακόμη. Μακάρι να διαψευστώ, βέβαια, αλλά δεν το βλέπω...