Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Ένας Ιάπωνας μάς λέει τα αυτονόητα (αλλά ποιος ακούει...)

Μία ενδιαφέρουσα επιστολή προς τους Έλληνες από τον Ιάπωνα δημοσιογράφο Κ.Η., ο οποίος επισκέφτηκε πρόσφατα τη χώρα μας, κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες στο διαδίκτυο.
Δεν έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστή αφού εμπεριέχει ενοχλητικές αλήθειες, από αυτές που οι περισσότεροι δεν θέλουμε να ακούμε. Ο συγγραφέας της δεν μας... λιβανίζει ως λαό ούτε υποστηρίζει πως έχουμε πέσει θύματα παγκόσμιων δικτατόρων, όπως οι περισσότεροι πιστεύουν. Αν ανέφερε κάτι τέτοια, θα είχε γίνει διάσημη από εκείνους που τους αρέσουν τα ωραία παραμύθια, θα την είχατε δει στο facebook με χιλιάδες like κλπ.
Όχι, ο Κ.Η. δεν λέει παραμύθια. Αντίθετα, μας επισημαίνει κάποια πράγματα που θα πρέπει -επιτέλους- να σκεφτούμε και να επιχειρήσουμε να αλλάξουμε.
Φαίνεται πως ο άνθρωπος μάς συμπαθεί από την άλλη, όμως, δεν διστάζει να μας μεταφέρει με ειλικρίνεια τις εντυπώσεις που αποκόμiσε από την παρουσία του στην Ελλάδα.
Αξίζει να διαθέσετε λίγο χρόνο για να διαβάσετε: 
«Αγαπητέ, συνήθως ένας λαός που τόσο πολύ ενδιαφέρεται για το τι λένε άλλοι λαοί γι αυτόν, θα περίμενες να επιδιώκει, να θέλει να γίνει καλύτερος. Για να είμαι ειλικρινής δεν διακρίνω τέτοια προσπάθεια στους συμπατριώτες σου.
Για τους Γιαπωνέζους η γενική εντύπωση είναι πως η Ελλάδα είναι διεφθαρμένο κράτος που προκαλεί προβλήματα στην Ευρώπη. Σκέψου πως οι Γιαπωνέζοι υποφέρουν από την υψηλή ισοτιμία του γιεν έναντι του ευρώ και υπολόγισε το γεγονός πως η οικονομία της Ιαπωνίας ποτέ δεν βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση τα τελευταία 20 χρόνια κι αυτή η κατάσταση χειροτέρεψε εξαιτίας της Ελλάδας. Δεν λέω ότι συμφωνώ μ’ αυτή την οπτική, αλλά μεταφέρω τη γενική εντύπωση που έχω από το πώς αισθάνονται οι συμπατριώτες μου.
Ποτέ δεν είχα την άποψη ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες. Πάντα μου ήταν μυστήριο γιατί βρεθήκατε σε μία τέτοια κατάσταση. Έχω διαβάσει εκατοντάδες άρθρα που λένε πως η κυβέρνησή σας είναι διεφθαρμένη. Προσωπικά πιστεύω πως οι πολίτες μιας χώρας είναι υπεύθυνοι για τις κυβερνήσεις που εκλέγουν. Από τη στιγμή που πάντα κάποιοι κερδίζουν από τη διαφθορά. Όπως οι επιχειρήσεις, αλλά και οι επιχειρήσεις από ανθρώπους διοικούνται. Έχω την αίσθηση ότι μάλλον οι Έλληνες, ίσως, βολευτήκατε με τα όσα συνέβαιναν.
Συνάντησα πολλούς ανθρώπους στην Ελλάδα. Εξακολουθώ μετά την πολυήμερη επίσκεψη μου να μην θεωρώ τους Έλληνες τεμπέληδες. Ίσως όμως πολλά περισσότερα μπορούν να γίνουν. Ίσως να φταίει ότι προέρχομαι από μία χώρα σαν την Ιαπωνία, που δεν θα έβλεπες άνεργο να περνά τις ώρες του σε καφετέρια. Μου φάνηκε περίεργο το γεγονός πως άνθρωποι συνεχίζουν να εργάζονται σε εταιρείες που δεν τους πληρώνουν. Αν μία εταιρεία στην Ιαπωνία σταματήσει να πληρώνει τους εργαζόμενούς της θα εθεωρείτο στην ουσία χρεοκοπημένη και οι εργαζόμενοι δεν θα έμπαιναν στη διαδικασία να απεργήσουν, καθώς η εταιρεία αργά ή γρήγορα θα κλείσει. Θα έφευγαν ψάχνοντας για μία καινούργια δουλειά. Είναι ο τρόπος να αντιμετωπίζεις κατάματα την πραγματικότητα.
Εκτίμησα ιδιαίτερα το γεγονός πως οι περισσότεροι από όσους μίλησα συμφώνησαν ότι η οικονομική κατάσταση πριν την κρίση ήταν μία φούσκα. Πολλοί ομολόγησαν πως παραήταν καλό για να ήταν αληθινό. Να το θυμάστε αυτό. Στην Ιαπωνία πολλοί παραπονιούνται ότι έχουμε χαμηλή ανάπτυξη στην οικονομία. Στην πραγματικότητα όμως, πώς να περιμένουμε οικονομική ανάπτυξη όταν κι εμείς ζήσαμε τη δική μας οικονομική φούσκα; Το να ακούς τους πολιτικούς να λένε ότι θέλουν οικονομική ανάπτυξη είναι σαν να ακούς κορίτσια σε καλλιστεία ότι θέλουν παγκόσμια ειρήνη.
Θεωρώ πως η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα που η τιμιότητα αναγνωρίζεται. Όπως μου είπε κάποιος από όσους πήρα συνέντευξη, δεν υπάρχει χειρότερο αίσθημα από την αδικία που αισθάνεται εκείνος που πληρώνει τους φόρους να βλέπει τους άλλους να μην τιμωρούνται. Στην χώρα μου θέλουμε να πιστεύουμε σε ιστορίες και σε όσα καταλήγουν να είναι τίμια. Και έχουμε πολλά παραμύθια που μιλούν γι' αυτό.
Όσο για το αποτέλεσμα των εκλογών; Εκτιμώ πως αποτύπωσε τα συναισθήματα και την αλήθεια του λαού σας και ότι ήρθε η ώρα να γίνετε ρεαλιστές.
Με τις καλύτερες ευχές.
Κ.Η.».

1 σχόλιο:

antinetrino είπε...

Έχουμε μια θεμελιώδη διαφορά με τους Ιάπωνες, εκείνοι αποδίδουν καλύτερα ως ομάδα ενώ εμείς αποδίδουμε πολύ καλύτερα ως μονάδα.
Έχω πάει και εξακολουθώ να πηγαίνω στην Ιαπωνία για δουλειά , μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση από την πρώτη στιγμή το πόσο ανίκανοι είναι να λειτουργήσουν όταν βρεθούν εκτός ομάδας, είναι πραγματικά εντυπωσιακό.......

(Φυσικά ίσως να φταίει που τους είχα μυθοποιήσει για τα κατορθώματα τους, περίμενα ίσως ότι θα συναντούσα ανθρώπους με εκπληκτική ευφυΐα.... οπότε η απομυθοποίηση δεν άργησε. Για πολύ μεγάλο διάστημα πίστευα ότι απλά πρόκειται για ηλίθιους . Παρόλα αυτά τώρα τους θαυμάζω για το γεγονός ότι μπορούν και συνεργάζονται με τόσο επιτυχημένο τρόπο και φυσικά καταφέρνουν πράγματα που εμείς δεν θα μπορέσουμε ούτε μετά από 100 χρόνια!)