Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012

Καταδίκη γυναίκας σε θάνατο δια λιθοβολισμού λόγω μοιχείας στο Σουδάν

Σε θάνατο δια λιθοβολισμού για μοιχεία καταδικάστηκε στο Σουδάν μια γυναίκα που, σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, πιστεύεται ότι είναι περίπου 20 ετών -αν και κάποιοι ισχυρίζονται πως μπορεί να είναι κάτω των 18 ετών. Η γυναίκα, που ονομάζεται Ιντισάρ Σαρίφ Αμπντάλα, καταδικάστηκε από ισλαμικό διαστήριο της πόλης Ομπάντα την 22α Απριλίου, χωρίς, ωστόσο, να έχει μέχρι στιγμής καθοριστεί η ημερομηνία εκτέλεσης της εσχάτης των ποινών.
Τα μαστιγώματα είναι μια από τις ποινές που είθισται να επιβάλλονται στο Σουδάν για εγκλήματα όπως η κατανάλωση αλκοόλ και η μοιχεία. Οι καταδίκες σε θάνατο δια λιθοβολισμού είναι σπάνιες, αλλά δεν λείπουν.
Μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων, όπως το Human Rights Watch, καταδίκασαν την απόφαση, τονίζοντας ότι παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και εγείρει φόβους πως το Σουδάν ενδέχεται να εφαρμόσει πολύ πιο αυστηρά τη σαρία, τον ισλαμικό νόμο, μετά την απόσχιση του μη-μουσουλμανικού Νότιου Σουδάν πέρυσι.
Δυο δικηγόροι που έχουν αναλάβει την υπόθεση αλλά δεν θέλησαν να κατονομαστούν είπαν πως κατέθεσαν έφεση, ενώ κατήγγηλαν πως η Αμπντάλα υφίσταται μεγάλη ψυχολογική πίεση. Η γυναίκα, είπαν, κρατείται αλυσοδεμένη σε φυλακή κοντά στην πρωτεύουσα Χαρτούμ μαζί με ένα βρέφος.
Η Αμπντάλα φέρεται ότι είναι αναλφάβητη και δεν είχε δικηγόρο ούτε μεταφραστή που να της εξηγεί τι συνέβαινε στο δικαστήριο όπου δικαζόταν, παρά το γεγονός ότι τα αραβικά δεν είναι η μητρική της γλώσσα, επισήμαναν οι δικηγόροι και ακτιβιστές. «Έχει άμεση ανάγκη να την δει ψυχολόγος διότι μοιάζει να βρίσκεται σε κατάσταση σοκ από τις κοινωνικές και οικογενειακές πιέσεις που αντιμετωπίζει», είπε ο ένας από τους δικηγόρους.
 «Η περίπτωση της Αμπντάλα είναι χαρακτηριστική του πόσο αποτυχημένο είναι το δικαστικό σύστημα του Σουδάν», τονίζει ο Ζαν Μπατίστ Γκαλοπίν, του σουδανέζικου γραφείου της Διεθνούς Αμνηστίας. Και καταλήγει: «δικάστηκε χωρίς να έχει πρόσβαση σε δικηγόρο ή μεταφραστή, καταδικάστηκε με βάση μόνο μια μαρτυρία και κρατήθηκε μακριά από τον 4χρονο γιο της χωρίς λόγο». 
(από το σάιτ του Βήματος)

2 σχόλια:

Sharpedon είπε...

Τώρα εδώ τι να κλικάρεις, αδιάφορο ή ενδιαφέρον (ίδιο δίλημμα με τα likes του facebook..); Για αυτό δεν κλίκαρα τίποτα και αντ'αυτού σχολιάζω.
Οι λιθοβολισμοί με κάνουν συχνά να αναρωτιέμαι μήπως ως είδος βρισκόμαστε ακόμη σε προ Χριστού εποχές. Υπάρχουν πολλά απεχθή στοιχεία στον δυτικό πολιτισμό, αλλά τουλάχιστον δεν διαθέτει το απεχθέστερο στοιχείο κάποιων ισλαμικών χωρών.

Αλλά άλλο να τα ακούς και άλλο να το βλέπεις, και μάλιστα στην πιο πιστή αναπαράσταση που γυρίστηκε ποτέ, όπως διάβασα. Αμερικάνικη παραγωγή με Ιρανό σκηνοθέτη και κάποιους ακόμη ιρανούς συντελεστές : The Stoning of Soraya M.

Ο Jimy Caviziel έχει περισσότερο ρόλο κράχτη,μιας και εμφανίζεται μόνο λίγο στην αρχή και στο τέλος. Η ταινία είναι όχι γροθιά αλλά κανονικό μπαζούκα στο στομάχι. Η σκηνή του λιθοβολισμού είναι για λίγους, αν όχι πολύ λίγους...

Πιγκουίνος είπε...

Φίλε Κοριέ, ευχαριστώ για το λινκ, δεν αντέχω να τη δω...