Είμαστε Χέλληνες

Όλη μέρα χτες, γύριζε από γραφείο σε γραφείο, από inbox σε inbox. Ο λόγος για το βίντεο με την Κατερίνα Μουτσάτσου. Μάλιστα, μου ήρθε στο ηλεκτρονικό γραμματοκιβώτιο υπό τη λεζάντα «Ένα καλοφτιαγμένο και συγκινητικό βίντεο, κάνει εδώ και λίγες ώρες το γύρο του Διαδικτύου».

Με συγχωρείτε, αλλά δεν το βρήκα ούτε καλοφτιαγμένο, ούτε συγκινητικό. Ναι, δεν είμαστε όλοι τεμπέληδες δημόσιοι υπάλληλοι, ούτε κλέφτες, ούτε πίνουμε ούζο κάθε λεπτό της ζωής μας, ούτε λέμε «όπα», κάθε δευτερόλεπτο. Ναι, η χώρα μας γέννησε τη Δημοκρατία και εφηύρε τον όρο, μιλάμε πολλές ξένες γλώσσες, αλλά εμείς εφηύραμε τη Δύση; Αν σήμερα χρωστάμε - ναι, παρεμπιπτόντως, δεν είμαστε οι μόνοι - αυτό μας συνέβη επειδή ανακαλύψαμε την έννοια της ελεύθερης αγοράς; Το video καταλήγει «...and I am Hellene», είμαι Ελληνίδα.
Με άλλα λόγια, επειδή έχουμε ιστορία και διδάξαμε τη Δημοκρατία στον κόσμο κι έχουμε μαγαζί-γωνία με 600 νησιά, θάλασσες, βουνά και ραχούλες, οι ξένοι, αφενός θα πρέπει να μας πληρώνουν επειδή εκείνοι μας χρωστάνε αιώνια και, αφετέρου, δεν θα πρέπει να έχουν καμία λάθος εικόνα για τη χώρα μας και για εμάς.
Με συγχωρείτε, δεν το βρήκα πουθενά συγκινητικό, δεν μπορώ να ριγήσω από εθνική υπερηφάνεια μέσω μιας ξεπατικωτούρας της κακιάς ώρας, η οποία προέρχεται αυτούσια - δεν το κρύβει - από μια καναδική διαφήμιση μπύρας.
Ναι, η εικόνα που έβλεπα και ξανάβλεπα στην οθόνη του υπολογιστή μου είναι μια κακή αντιγραφή, με κακή ερμηνεία, με μια έντονα - ψεύτικα - θυμωμένη φωνή, με πολλές κι ανούσιες φωνές, γενικότερα. Και για να δέσει το γλυκό της γραφικότητας και του κιτς, από πίσω ακουγόταν ο εθνικός ύμνος της Ελλάδας.
Ειλικρινά, ακόμα και τώρα δεν καταλαβαίνω. Για ποιο λόγο αυτές οι εθνικές εξάρσεις; Είμαστε περήφανος λαός και περήφανοι για την ιστορική κληρονομιά μας αλλά γιατί πρέπει να το ουρλιάζουμε; Σημασία έχει τι έκαναν οι πρόγονοί μας ή το τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, από εδώ και στο εξής; Με ποια αφορμή φωνάζουμε ποιοι ήμασταν, λες και ξέχασαν εκείνοι στους οποίους χρωστάμε; Άλλωστε, αυτό συζητάμε; Το ποιοι ήμασταν ή το ποιοι είμαστε;

Γέρνω την πλάτη της καρέκλας του γραφείου μου, γελάω μόνος μου, τελικά το video αυτό μας έκανε να συζητάμε και να ασχολούμαστε σχεδόν μόνο με αυτό, μας δίχασε - όπως έχει συμβεί με τόσα γεγονότα στη ζωή μας - και μας έβαλε να τσακωνόμαστε - όπως και για όλα τα μικρά ή τα μεγάλα στη χώρα μας - ως γνήσιοι Χέλληνες, απόγονοι σπουδαίων Χελλήνων...

(Του Σπύρου Σεραφείμ από το protagon.gr)