Νέα χρονιά, νέος «εγώ» (και ίσως και νέα Ελλάδα!)

Έγραψα το παρακάτω κείμενο παραμονή Πρωτοχρονιάς σε ένα φιλικό σάιτ και συγκέντρωσε θετικά και αρνητικά (κυρίως) σχόλια, ως και βρισιές (για μένα, φυσικά).

Το αναρτώ κι εδώ να δω αν θα υπάρξουν αντιδράσεις και ποιες θα είναι αυτές:

«Λίγες ώρες έμειναν για να μπει το 2012. Και μιας και αλλάζει ο χρόνος, λέω να αλλάξω κι εγώ, ο Έλληνας μήπως κάνω αυτή τη χώρα -που έχει καταντήσει όπως έχει καταντήσει- λίγο καλύτερη. Ξέρω, είναι δύσκολο αλλά ας δοκιμάσω. Άλλωστε, ο Γκάντι έλεγε ότι αν θες να αλλάξεις τον κόσμο πρέπει πρώτα να αλλάξεις τον εαυτό σου. Κάτι θα ήξερε.
Να λοιπόν πώς οραματίζομαι τον καινούργιο «εγώ».
1. Αντί να ρίχνω το φταίξιμο για την κατάντια μας σε ΟΛΟΥΣ τους άλλους εκτός από μένα (στους κακούς πολιτικούς -που ΕΓΩ έστειλα στη Βουλή-, στον καπιταλισμό, στη Μέρκελ, στον Αντίχριστο, στη CIA, στους Εβραίους, γενικά σε όλους τους ξένους που ως γνωστόν μας ζηλεύουν γιατί είμαστε οι καλύτεροι από όλους και πρωί, μεσημέρι, βράδυ δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο πέρα από το πώς θα μας καταστρέψουν), θα αρχίσω από μένα! Θα κάνω, πώς το λένε, εεεε αυτοκριτική (το νόημα της λέξης στα λεξικά για όσουν την αγνοούμε). Θα δω που έχω φταίξει εγώ –ξέχωρα από όλους τους άλλους. Και ΜΕΤΑ θα πιάσω και τους άλλους.
2. Επειδή πατριώτης δεν είναι αυτός που βγάζει την ελληνική σημαία στο μπαλκόνι στις εθνικές επετείους αλλά αυτός που είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του και βοηθά τη χώρα του, λέω φέτος να μην κλέψω την Εφορία. Αν είμαι αγρότης να μη δηλώσω εισόδημα 132 ευρώ τον μήνα (στοιχεία Γενικής Γραμματείας Πληροφορικών Συστημάτων ΥΠΠΟ), αν είμαι ελεύθερος επαγγελματίας να μη δηλώσω το 16,79% του συνολικού εισοδήματος, αν είμαι μισθωτός ή συνταξιούχος το 70,18% κι αν είμαι επιχειρηματίας το 13,03% (πόρισμα Ράιχενμπαχ - τι να μας πει και ο νεοναζί, μωρέ;). Αν δηλώσω το 100% η χώρα μου πιθανότατα θα σταματήσει να χάνει 13 δισ. ευρώ τον χρόνο! Υπολογίστε πώς θα ήμασταν τώρα (πάνω - κάτω) αν π.χ. από το 1990 πληρώναμε όλοι τους φόρους μας: 21 χρόνια επί 13 δισ. ίσον 273 δισ. με το συνολικό χρέος να είναι 350 δισ! (πόσα θαυμαστικά πρέπει να βάλω;)
3. Σε λίγο που θα γίνουν εκλογές δεν θα ψηφίσω τον πολιτικό που γνωρίζω για να μου κάνει το ρουσφέτι. Που θα με βάλει σε δουλειά στο δημόσιο ή θα εξασφαλίσει στον κανακάρη μου ευνοϊκή μετάθεση στον στρατό. Θα προμηθευτώ ΟΛΑ τα φυλλάδια των υποψήφιων του κόμματος που προτιμώ στην περιφέρειά μου, θα τα διαβάσω, θα δω ποιοι με εκφράζουν και αναλόγως θα ψηφίσω. Θα είναι πρωτόγνωρο αλλά θα είναι και καλό. Έτσι, θα βγάλω εκτός Βουλής όλους τους κακούς και θα εναποθέσω το μέλλον της χώρας μου σε ικανούς ανθρώπους με όραμα.
4. Στο όνομα της αγανάκτησης –και πολύ περισσότερο της Δημοκρατίας- δεν χτυπάω, δεν καθυβρίζω και δεν προσβάλω κανέναν άλλον άνθρωπο και την οικογένειά του. Δεν έχω το δικαίωμα ακόμη και αν είναι πολιτικός (δηλ. εχθρός του έθνους, προδότης, γουρούνι που θέλει κρέμασμα κλπ.), δημοσιογράφος (δηλ. αλήτης, ρουφιάνος, πουλημένος κλπ.) ή και… διαιτητής!
5. Όταν ακούω κάποιον να λέει με στόμφο (καθότι στην Ελλάδα είναι μαγκιά) για το πώς ξεγέλασε την Εφορία, για το αυθαίρετό του ακόμη και για το ότι καπνίζει σε κλειστούς χώρους (ΟΚ, άσχετο), ε ας μην του πω μπράβο! Δεν είναι παράδειγμα προς μίμηση! Ας αλλάξω πρότυπα από φέτος.
6. Όταν κάποιος έχει άλλη άποψη από εμένα, ακόμη κι αν αυτή (ή και αυτός) με εξοργίζει, θα πρέπει να μάθω να τη σέβομαι και να του απαντώ με επιχειρήματα. Το ότι διαφωνεί μαζί μου δεν σημαίνει ότι είναι ανθέλληνας, παπαγαλάκι, βολεμένος, καλτσοδέτα (ε, κ. Ξυνίδη;), τα παίρνει κλπ. Επίσης, θα πρέπει να ασκώ κριτική στα όσα έχει πει και έχει κάνει και όχι να τον εκμηδενίζω ως άνθρωπο και ως προσωπικότητα (ναι, ισχύει και για τον Θόδωρο Πάγκαλο, ισχύει και για τον Άδωνι Γεωργιάδη, ισχύει και για τη Νανά Μούσχουρη).
7. Ενεργός πολίτης (ή… αντιστασιακός) δεν είμαι όταν μουντζώνω τη Βουλή, βρίζω τους μπάτσους (επειδή ξέρω ότι στην Ελλάδα έχω ασυλία), χτυπάω πολιτικούς, συμμετέχω σε κινήματα (εδώ γελάνε) του στυλ «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» και γενικά όταν κραυγάζω. Φέτος, θα δοκιμάσω κάτι άλλο: να πάω σε μία αναδάσωση, σε μία δράση καθαρισμού μίας παραλίας, θα πάω να δώσω αίμα, θα συνεισφέρω σε μία ΜΚΟ, θα προσφέρω ό,τι μου περισσεύει για κάποιον που έχασε τη δουλειά του και έχει πραγματικά ανάγκη, για έναν άστεγο (από λεφτά ως γάλα) κλπ.
8. Φέτος θα… κουράσω λίγο τον εγκέφαλό μου! Θα ανοίξω ένα βιβλίο, θα πάω σε κανένα μουσείο, στην τηλεόραση αντί για την Πάνια θα προτιμήσω ένα πρόγραμμα που να αξίζει (κάπου θα παίζει Κούλογλου, Αυγερόπουλο, Δανέζη, Βαξεβάνη). Θα μάθω και λίγο την ιστορία του τόπου μου, π.χ. πώς ήταν το 1821 πίσω από τους εθνικούς μύθους, τι έγινε στη χούντα (που ΔΕΝ τελείωσε το ’73!) κλπ.
9. Θα σταματήσω να αναζητώ παντού άλλοθι και συνωμοσίες. Όχι, σε αντίθεση με δημοσιεύματα, άρθρα σε σάιτ, μπλογκ κλπ. ο Ολυμπιακός δεν αποκλείστηκε από το Τσάμπιονς Λιγκ επειδή έτσι αποφάσισαν ο Σαρκοζί και η Μέρκελ. Ξέρω, προκαλεί σοκ η αποκάλυψη αλλά έτσι είναι. Επίσης, αν είμαι δημοσιογράφος και μπορώ να εκφράσω άποψη που ξέρω ότι θα γίνει ευρέως γνωστή, θα σταματήσω να γράφω τέτοιες βλακείες επειδή ξέρω ότι θα τσιμπήσει ο κόσμος, θα μου κάνει πολλά «κλικ» και θα μου πει πολλά μπράβο για την... υπερήφανη στάση μου!
10. Όταν είμαι στο αυτοκίνητο, δεν μιλάω στο τηλέφωνο, δεν πετάω έξω σκουπίδια, δίνω προτεραιότητα στους πεζούς, ενίοτε και σε κανένα άλλο όχημα (δεν είναι ντροπή), δεν παρκάρω μπροστά σε στάσεις λεωφορείων (ακόμη και με αλάρμ) και φυσικά σε θέσεις για ανάπηρους. Και κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσω να βρίζομαι με τους άλλους οδηγούς. Είναι θέμα πολιτισμού…
11. Και κάτι ακόμη, μικρό. Δεν είναι ανάγκη να φωνάζω τόσο πολύ όταν είμαι στον δρόμο, στην ταβέρνα, όταν μιλάω στο κινητό. Δεν έχουν όλοι οι άλλοι γύρω μου την όρεξή μου και δεν θέλουν να μάθουν αν θα πάω το βράδυ στη Σούλα ή τι είπε ο Γιώργος στη Μαίρη ή αν πέρασα ωραία προχθές που είχα πάει για ψάρια στη Βάρη...
12. Α, και ένα απωθημένο: στις σκάλες του μετρό πρέπει να μάθω να κάθομαι δεξιά και να αφήνω όσους βιάζονται να πάνε από αριστερά! Είναι τόσο, μα τόσο, απλό…
Καλή χρονιά…».