Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011
Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Για εκείνους που τα στερούνται,
για εκείνους που αγωνίζονται ώστε να τα απολαμβάνουν,
για εκείνους που δεν πρόκειται να τα έχουν ποτέ
και για εκείνους που παλεύουν ώστε να τα αποκτήσουν κάποιοι άλλοι...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Με το παρακάτω κείμενο σχολίασα μία ανάρτηση στην παγκόσμια ημέρα αναπηρίας στο Facebook.
Δεν θα αλλάξω τίποτα γιατί θα πω ακριβώς τα ίδια.
Σε μια χώρα απ’ όπου ο πολιτισμός έχει αναχωρήσει προ πολλού, η παιδεία αργοπεθαίνει ανάμεσα σε λουκέτα και καταλήψεις, η δικαιοσύνη σφυράει κλέφτικα, οι νόμοι καταπατούνται, η διαφθορά η εγκληματικότητα και η ατιμωρησία βασιλεύουν απ’ άκρη σ’ άκρη, αυτό που μένει στους αληθινούς ανθρώπους είναι ο σεβασμός, η αλληλεγγύη, η αγάπη. Όχι για τους ανάπηρους αλλά για όλους τους ανθρώπους.
Είμαι γενικά αντίθετος με τις παγκόσμιες μέρες αφιερώματα. Κάθε μέρα έχουμε και μια παγκόσμια μέρα αφιέρωμα. Ε και; ποια τα αποτελέσματα; Ευχολόγια, κάτι ανούσια λογίδρια της πλάκας, ΚΑΙ… ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ! Τι σημαίνει παγκόσμια μέρα αναπηρίας; Γιατί πρέπει να θυμούμαστε τους ανθρώπους αυτούς μια φορά το χρόνο; Αύριο δηλαδή τι θα κάνουμε θα τους ξεχάσουμε ξανά για τις επόμενες 364 μέρες; Γιατί να τους αναφέρουμε σαν κάτι ξεχωριστό τονίζοντάς το μια φορά το χρόνο; Νομίζετε ότι αυτό θέλουν; Όχι αυτό που ζητούν είναι η ίση μεταχείριση στη ζωή. Και ίση μεταχείριση σημαίνει να μπορεί ο οποιοδήποτε να χαίρεται το δώρο της ζωής που μας χάρισε ο Θεός. Τα μέσα που χρειάζεται ο καθένας μας για να τη ζήσει και να τη χαρεί είναι διαφορετικά. Αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε σε τέτοιες καταστάσεις αντί να αναδημοσιεύουμε μόνο μηνύματα στο facebook, ΠΟΥ ΚΙ ΑΥΤΑ ΒΟΗΘΟΥΝ ΦΥΣΙΚΑ, καλύτερα είναι μόλις, για παράδειγμα, δούμε ένα αυτοκίνητο παρκαρισμένο επάνω σε μια ράμπα να παίρνουμε τηλέφωνο την τροχαία να περιμένουμε μέχρι νάρθει και να απαιτούμε αφαίρεση πινακίδων, αφαίρεση διπλώματος και αριθμού κυκλοφορίας του αυτοκινήτου του ΜΑΛΑΚΑ χωρίς να νοιώθουμε τύψεις και ρουφιάνοι. Τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε. Εμείς οι Έλληνες στα λόγια και τα ευχολόγια είμαστε πρώτοι, στην πράξη ΑΕΡΑΣ ΚΟΠΑΝΙΣΤΟΣ.
Καιρός για "πραγματική" δράση!!!
Σημερινό ΥΓ: Πράγμα που δεν τη βλέπω!!!
Δεν μπορεί κανένας να διαφωνήσει μαζί σου. Στην Ελλάδα υστερούμε στην πράξη και μένουμε, συνήθως, στα λόγια και στις καλές προθέσεις.
Πάντως, και οι παγκόσμιες ημέρες έχουν την αξία τους, έστω συμβολική. Κάτι είναι κι αυτό...
Δημοσίευση σχολίου