Κείμενο για προβληματισμό μετά τη δολοφονία των δύο νεαρών αστυνομικών. Είναι του Σταύρου Θεοδωράκη και δημοσιεύτηκε στο σάιτ protagon.gr (με τον τίτλο «Ποιους απειλούν τα καλάσνικοφ;).
Η δολοφονία των δύο νεαρών αστυνομικών στου Ρέντη απέδειξε για άλλη μια φορά ότι όλες οι ζωές δεν είναι ίδιες. Οι μόνοι που βγήκαν στους δρόμους ήταν οι συνάδελφοι τους ... που είχαν υπηρεσία. Αν οι νεαροί ήταν φίλαθλοι –μέλη κάποιας θύρας – θα είχαμε ολονύχτια μνημόσυνα. Αν ήταν φοιτητές σήμερα (και αύριο και μεθαύριο και για ένα μήνα…) δεν θα είχαμε πανεπιστήμια. Και αν ήταν ταμίες τραπεζών οι συνάδελφοι τους θα κατέβαζαν ρολά.
Η δολοφονία των δύο νεαρών αστυνομικών στου Ρέντη απέδειξε για άλλη μια φορά ότι όλες οι ζωές δεν είναι ίδιες. Οι μόνοι που βγήκαν στους δρόμους ήταν οι συνάδελφοι τους ... που είχαν υπηρεσία. Αν οι νεαροί ήταν φίλαθλοι –μέλη κάποιας θύρας – θα είχαμε ολονύχτια μνημόσυνα. Αν ήταν φοιτητές σήμερα (και αύριο και μεθαύριο και για ένα μήνα…) δεν θα είχαμε πανεπιστήμια. Και αν ήταν ταμίες τραπεζών οι συνάδελφοι τους θα κατέβαζαν ρολά.
Η δολοφονία όμως των δύο νεαρών (22 ο ένας – 23 ο άλλος) αντιμετωπίσθηκε από τους περισσότερους εξ ημών με όλη την τυπικότητα που επιβάλλουν οι ψυχρές μας σχέσεις με την αστυνομία. Θα ήθελα να είμαστε ειλικρινείς. Αν εξαιρέσεις την ακροδεξιά και ένα κομμάτι της δεξιάς, οι υπόλοιποι σε αυτή τη χώρα είμαστε αμήχανοι σε θέματα αστυνόμευσης – βίας - εγκληματικότητας. Ενδεικτικές είναι οι ανακοινώσεις των κομμάτων της αριστεράς όταν ηχούν τα καλάσνικοφ. Δεν θέλω να κάνω ιστορική αναδρομή, άλλωστε όλοι ξέρουμε γιατί μιλώ. Η στάση όμως αυτή της επίσημης αριστεράς είναι λάθος. Η αύξηση της βίας στην Ελλάδα θα έπρεπε να είναι από τα πρώτα θέματα στην ατζέντα της Αλέκας και του Τσίπρα. Τα «πρώτα θύματα» άλλωστε είναι ο «απλός λαός» (οι ψηφοφόροι τους για να το θέσω χυδαία). Όσο πιο «δυτικά» πας τόσο ποιο φοβισμένοι είναι οι άνθρωποι. Άλλωστε οι πλούσιοι έχουν τον τρόπο τους απέναντι και στο έγκλημα (από σπίτια οχυρά μέχρι ιδιωτικούς φρουρούς και θωρακισμένα αυτοκίνητα).
Το σαββατοκύριακο ήμουν σε μια περιοχή της Ελλάδας που βυθίζεται σιγά σιγά σε εγκληματικότητα τύπου Ομόνοιας, Σοφοκλέους, Ζεφυρίου, πλατεία Βάθης. Αυτός που φώναζε πιο δυνατά ήταν ένας παλαίμαχος της Εθνικής Αντίστασης. Τα κόκκινα τρόπαια στους τοίχους (θα τα δείτε και στους «Πρωταγωνιστές» σε μερικές μέρες) δεν τον εμπόδισαν να φωνάζει εναντίον των μεταναστών, εναντίον των «μαύρων» εναντίον τέλος πάντων όλων αυτών που έφεραν (ή νομίζει ότι έφεραν) την εγκληματικότητα στη γειτονιά του. Τα ίδια και τα νεαρά κορίτσια της περιοχής. Που τους αρέσει ο Τσίπρας δεν θέλουν όμως να στερηθούν τις νυχτερινές τους βόλτες και ζητούν «αστυνομία παντού».
Οι «κακοί» (από τους τσαντάκηδες και τους ληστές μέχρι τους μπαχαλάκηδες και τους ενόπλους πιστολέρο) βυθίζουν την κοινωνία στο φόβο. Και όσο πιο πολύ φοβάται κανείς τόσο πιο συντηρητικός γίνεται. Όταν πυροβολούν δίπλα σου δεν ζητάς περισσότερα δικαιώματα, ζητάς περισσότερους αστυνομικούς, περισσότερους περιορισμούς, περισσότερες φυλακές. Έχει συμβεί στην Ευρώπη, στην Λατινική Αμερική, στις ΗΠΑ, παντού. Και όσο πιο σύντομα το καταλάβουμε τόσο μικρότερο ποσοστό θα πάρουν οι ακραίοι στις επόμενες εκλογές.
Το σαββατοκύριακο ήμουν σε μια περιοχή της Ελλάδας που βυθίζεται σιγά σιγά σε εγκληματικότητα τύπου Ομόνοιας, Σοφοκλέους, Ζεφυρίου, πλατεία Βάθης. Αυτός που φώναζε πιο δυνατά ήταν ένας παλαίμαχος της Εθνικής Αντίστασης. Τα κόκκινα τρόπαια στους τοίχους (θα τα δείτε και στους «Πρωταγωνιστές» σε μερικές μέρες) δεν τον εμπόδισαν να φωνάζει εναντίον των μεταναστών, εναντίον των «μαύρων» εναντίον τέλος πάντων όλων αυτών που έφεραν (ή νομίζει ότι έφεραν) την εγκληματικότητα στη γειτονιά του. Τα ίδια και τα νεαρά κορίτσια της περιοχής. Που τους αρέσει ο Τσίπρας δεν θέλουν όμως να στερηθούν τις νυχτερινές τους βόλτες και ζητούν «αστυνομία παντού».
Οι «κακοί» (από τους τσαντάκηδες και τους ληστές μέχρι τους μπαχαλάκηδες και τους ενόπλους πιστολέρο) βυθίζουν την κοινωνία στο φόβο. Και όσο πιο πολύ φοβάται κανείς τόσο πιο συντηρητικός γίνεται. Όταν πυροβολούν δίπλα σου δεν ζητάς περισσότερα δικαιώματα, ζητάς περισσότερους αστυνομικούς, περισσότερους περιορισμούς, περισσότερες φυλακές. Έχει συμβεί στην Ευρώπη, στην Λατινική Αμερική, στις ΗΠΑ, παντού. Και όσο πιο σύντομα το καταλάβουμε τόσο μικρότερο ποσοστό θα πάρουν οι ακραίοι στις επόμενες εκλογές.
13 σχόλια:
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ........
Ναι, πράγματι, ενδιαφέρον.
Άλλα θα ήθελα να ήξερα τι σκεφτόταν όταν το έγραφε.
Τον προβληματίζει τι?
Ότι η αριστερά έκαψε την Αθήνα για τον Γρηγοροπουλο ενώ τώρα δεν έκανε τίποτα?
Ότι η αστυνομικοί είναι ένα αναγκαίο κακό που πρέπει να ανεχτούμε?
Φοβάται ότι με αυτή την τακτική ο Τσίπρας κινδυνεύει να μη μπει στη βουλή και στη θέση του θα καθίσει η Χρυσή αυγή?
Ότι θα πάρει περισσότερες ψήφους ο Καρατζαφέρης?
Τι από όλα αυτά θα πρέπει να προβληματίσει εμάς Πιγκουίνε?
Νομίζω πως όλα θα πρέπει να μας προβληματίζουν.
Πιστεύω πως θα συμφωνήσεις στη θέση που εκφράζει ο Θεοδωράκης ότι η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην αστυνομία και σε ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, έχει ως αποτέλεσμα η δολοφονία δύο αστυνομικών να θεωρείται λιγότερο οδυνηρή σε σύγκριση με το χαμό κάποιου φοιτητή ή φιλάθλου, όπως αναφέρει στο κείμενό του. (Φυσικά δεν τίθεται θέμα σύγκρισης με τον Γρηγορόπουλο είναι κάτι τελείως διαφορετικό).
Προσωπικά, θεωρώ ότι οι αστυνομικοί αδικούνται επειδή εισπράττουν την οργή του κόσμου κατά του συστήματος, που υποτίθεται ότι στηρίζουν. Το κείμενο που διαβάσαμε θεωρώ ότι συμβάλει στο να σταματήσει να υφίσταται μία τέτοια στάση απέναντι τους γιατί και αυτοί επιτελούν το δικό τους έργο.
Από εκεί και πέρα, αναπτύσσει ένα συλλογισμό που δεν νομίζω ότι στερείται λογικής και αποτυπώνεται στα δύο προτελευταία ερωτήματά σου.
Αυτή, βέβαια, είναι μεγάλη συζήτηση αλλά πρόκειται για ένα θέμα που θίγει το κείμενο του Θεοδωράκη και αποτελεί ερέθισμα για σκέψη και προβληματισμό. Και αυτό είναι πάντα καλό.
Προσπαθεί να πει κάτι καλό, αλλά φοβούμενος (όπως όλοι) να κρίνει την αριστερά, αφήνει τον συλλογισμό του στη μέση. Και βέβαια το αποτελειώνει με την τελευταία του πρόταση. Το πρόβλημά του δεν είναι η αύξηση της εγκληματικότητας, αλλά μήπως και αυξηθούν οι "ακραίοι".
Αναρωτιέμαι γιατί ο κύριος Θεοδωράκης δεν ψέγει αφενός την πρώτη ανακοίνωση του κυρίου Παπουτσή που μίλαγε για τρομοκρατικό χτύπημα και αφετέρου το γεγονός ότι τους στέλνουν να σκοτώνονται σαν το σκυλί στο αμπέλι. Δηλαδή χωρίς ουσιαστική εκπαίδευση για ό,τι έχουν να αντιμετωπίσουν. Αντίθετα βρίσκει ευκαιρία να δώσει χτυπήματα κάτω από τη ζώνη στην αριστερά, να σείσει τον κίνδυνο για την αυξημένη εγκληματικότητα και την πιθανότητα ανόδου των ακραίων τάσεων. Ποιος έχει ευθύνη αυτή τη στιγμή ως κυβέρνηση για την εκπαίδευση των αστυνομικών και ποιος για τη συνεχιζόμενη εγκληματικότητα; Μήπως έχουμε αριστερή κυβέρνηση από ΣΥΝ και ΚΚΕ που ασκούν πολιτική γι' αυτά τα θέματα και δεν το γνωρίζω;
Κρίμα για το δημοσιογραφικό ταλέντο του κυρίου Θεοδωράκη να αναλώνεται σε φθηνή προπαγάνδα.
Μία ανάρτηση του Πιτσιρίκου απαντά στις σκέψεις του κυρίου Θεοδωράκη http://pitsirikos.net/2011/03/%CE%BA%CE%BB%CE%AD%CF%86%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%85%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CE%B9/
Και κάτι ακόμα από τον Πιτσιρικό http://pitsirikos.net/2011/03/the-invisible-wall/ όπως και εκείνος, όπως και ο κύριος Θεοδωράκης είμαστε ακόμα χορτάτοι για να μπορούμε να καταλάβουμε τους πεινασμένους...
Πάντως εδώ http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=5471 ο κύριος Θεοδωράκης κάνει μία πολύ ειλικρινή αυτοκριτική
Πιγκουίνε,
πάντα είναι καλός καιεποικοδομητικός ο όποιος προβληματισμός μας.
Όμως εδώ (επίτρεψέ μου να επιμένω )
ο Θεοδωράκης προσπαθεί μόνο να αφυπνίσει την αριστερά με αυτό του το κείμενο.
coolplatanos, μπήκα στον πιτσιρίκο και διάβασα τα κείμενα για τα οποία κάνεις λόγο. Και ορισμένα ακόμη που μου κίνησαν την περιέργεια. Απογοητεύτηκα πλήρως. Ισοπεδωτική κριτική, λαϊκισμός, χαρακτηρισμοί απαράδεκτοι (π.χ. για Τρέμη).
Πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούμε πως όποιος έχει διαφορετική άποψη από τη δική μας δεν είναι εξ ορισμού εχθρός του λαού, ή τα πιάνει κλπ. Αν κάποιος έχει άλλη άποψη από τη δική μας, δεν σημαίνει πως κάτι κρύβεται από πίσω. Απλώς, βλέπει αλλιώς τα πράγματα.
Αλήθεια, πώς μπορείς να απαντήσεις στο «επιχείρημα» ότι η Τρέμη ήταν συγκλονισμένη για το θάνατο των αστυνομικών επειδή αφενός ήθελε να δείξει «καλή» στους αστυνομικούς που τη φυλάνε και αφετέρου γιατί ξέρει ότι μετά είναι η σειρά της;
Τον πιτσιρίκο δεν τον παρακολουθούσα ποτέ αλλά άκουγα καλά λόγια δεξιά και αριστερά για δαύτον. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω γιατί. Αν αυτός ο λόγος σε γοητεύει και αν τέτοιου είδους κείμενα, εσύ κρίνεις ότι έχουν κάτι να προσφέρουν, τότε μπορώ να σου πω ότι διαφωνούμε 1000%.
Σε ό,τι έχει να κάνει με την κριτική σου στο κείμενο του Θεοδωράκη, δεν ξέρω ποια είναι τα χτυπήματα κάτω από τη μέση στην Αριστερά. Το να της ασκεί κριτική δεν είναι κακό, είναι δικαίωμά του. Το θέμα με το οποίο επέλεξε να καταπιαστεί είναι το συγκεκριμένο. Καλώς ή κακώς. Για να ασκήσει κάποιος κριτική στην Αριστερά, θα πρέπει να ξεκινήσει από τον Παπουτσή; Δηλ. αν έγραφε για τον Παπουτσή η αντίδρασή του υπουργού, θα ήταν «γιατί δεν λες κάτι και για την Αριστερά που κάνει το Α, το Β κλπ»; Είναι ένα άλλο θέμα, απλώς.
EgoEtsiToVlepo, θεωρώ πως έχει βάση η άποψή σου. Δεν είναι, όμως, ΚΑΙ αυτό, μία παράμετρος των θεμάτων που άπτονται στο χαμό των δύο αστυνομικών;
Δεν είναι ενδιαφέρον το ότι θίγει τη σχέση πολλών από εμάς με την αστυνομία;
Και τέλος, δεν είναι θετικό ότι τρία με τέσσερα άτομα έχουμε μπει σε ένα... αντιεμπορικό μπλογκ και συζητάμε ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα, παραθέτοντας επιχειρήματα από διαφορετική -σε κάποιο βαθμό, έστω- σκοπιά;
Πιτσιρίκος=επιεικώς για τον πούτσο. Και από πλευράς απόψεων και από πλευράς υποτιθέμενου χιούμορ.
Δημοσίευση σχολίου