Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Γιατί;


Γιατί θα πρέπει ΠΑΝΤΑ να αφήνουμε ανθρώπους που δεν αξίζουν, που δεν μας σέβονται και δεν μας εκτιμούν, να μας κάνουν να αισθανόμαστε άσχημα;
Γιατί να μην βρίσκουμε, απλώς, τη δύναμη ώστε να μην ασχολούμαστε καν μαζί τους;

Ε;

3 σχόλια:

χειροτεχνηματα λενα είπε...

γιατι?? κι εγω εχω αναρρωτηθει πολλες φορες, μηπως ο φοβος του χαρακτηρισμου της αγενειας, μηπως να μην φτασουμε στο επιπεδο τους, μηπως κανουμε λαθος και αλλαξουν καποια στιγμη, μηπως, μηπως, μηπως, πολλα και διαφορα.το φταιξιμο δικο μας, που τους δινουμε περιθωρια και αξια να μας καθονται στο σβερκο!!
ενα μεγαλο ξεκαθαρισμα κανει καλο σε ολα τα επιπεδα πιγκουινε δεν μπορουμε να αρεσουμε σε ολους ετσι κι αλλιως!!!
σε οποιον αρεσουμε λοιπον για τους αλλους δεν θα μπορεσουμε!!!!
φιλακια!!!!

Chris είπε...

Σε σχέση με αυτούς που μας φαίρονται άσχημα, με αγένεια, με επιθετικότητα ή και προσβλητικά, συμβαίνουν τα εξείς:
α) επιρεαζόμαστε, μας πληγώνουν και αισθανόμαστε άσχημα (και είναι το πιο συνηθισμένο)
β) τους αγνοούμε και δεν επιρρεαζόμαστε (δύσκολο και δεν συμφωνώ με την αδιαφορία σαν γενική στάση)
γ) με σταθερό και ευγενικό τρόπο, κάνουμε την δική μας δήλωση και τους βάζουμε στη θέση τους (κι αυτό δύσκολο, μα είναι το πιο αποδοτικό. Αντί να μπαίνουμε στο δικό τους τριπάκι, στηρίζουμε τις θέσεις μας, το δικό μας τρόπο σκέψης με ευγένια και ομορφιά.)

Ορίστε τώρα και ένα αγαπημένο του Φοίβου και πρόσεξε τους στίχους...
http://www.youtube.com/watch?v=RoDu6Um985k
Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα!

Anna είπε...

Για να επιβιώσουν αυτοί, χρειάζονται την ενέργειά μας. Όσο εμείς είμαστε απασχολημένοι με τις ηθικές μας άξιες και τους προβληματισμούς στους οποίους μας έχουν υποβάλει, εκείνοι αντλούν και απολαμβάνουν τη ζωτική μας ενέργεια είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα..