Το άκουσα σήμερα στο ραδιόφωνο και το ξαναθυμήθηκα... Με τη μουσική του κορυφαίου Στράτου Κουγιουμτζή, τους στίχους του Μάνου Ελευθερίου και τη φωνή της Άννας Βίσση και του Γιώργου Νταλάρα. Τι τραγουδούσε κάποτε η Βίσση και τι λέει τώρα...
Τέλος πάντων, Ελλάδα 1975... (και τότε χρόνια υπομονής ήταν και τώρα χρόνια υπομονής είναι...)
Τέλος πάντων, Ελλάδα 1975... (και τότε χρόνια υπομονής ήταν και τώρα χρόνια υπομονής είναι...)
4 σχόλια:
Tι μου θύμισες!Η Αννούλα,πρωτόβγαλτη,
στην πλατεία του Χημείου,
στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης!
Αχ,πού'σαι,νιότη,πού'δειχνες...
Κάποτε μου άρεσε πολύ τώρα όμως το χάλασε με τις βλακείες που λέει!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
και ο Ελευθερίου γράφει για την Πέγκυ Ζήνα, δεν το τόνισες αυτό.
Σωστός! (Είδες όταν μιλάς λογικά πόσο καλά σε αντιμετωπίζω;)
Δημοσίευση σχολίου