Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

«Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες ... στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε»

Καιρός να θυμηθούμε τον κορυφαίο ποιητή, Κώστα Καρυωτάκη. Από τα πιο γνωστά έργα του: «Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες» σε μουσική Βασίλη Δημητρίου και ερμηνεία Χρήστου Θηβαίου.
Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες
ο άνεμος όταν περνάει,
στίχους ήχους παράφωνους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.

Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες
υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη
στην κορυφή τους τ' άπειρο αντηχάει
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.

Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.

Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα κι η ποίηση
είναι το καταφύγιο που φορούμε.
(Από τη συλλογή «Ελεγεία και Σάτιρες»)

1 σχόλιο:

Νίκος Ματσαμπλόκος είπε...

Είπα κι εγώ, τι έπαθε τόσες μέρες....