Το τελευταίο διάστημα και με δεδομένη την πρόθεση της νέας κυβέρνησης (που μάλιστα αποτελούσε και προεκλογική δέσμευση) για την παροχή ιθαγένειας προς τους μετανάστες, το διαδίκτυο -και όχι μόνο- έχει γεμίσει με χυδαία και υβριστικά σχόλια από Έλλην(αρ)ες, που νιώθουν ότι απειλούνται τα ιερά και τα όσια της φυλής...
Όλοι τους μιλούν με το χειρότερο τρόπο για τους μετανάστες, τους θεωρούν υπεύθυνους για όλα τα δεινά της χώρας και ζητούν από την Πολιτεία να πάρει μέτρα κατά των κακών ξένων καθώς και την αποχώρησή τους από την Ελλάδα.
Και όμως, κάποτε έτσι έβλεπαν τους δικούς μας «λαθρομετανάστες», οι κάτοικοι των χωρών στις οποίες πήγαν οι Έλληνες για να βρουν δουλειά και να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους.
Το μπλογκ αυτό έχει αναρτήσει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σχόλιο ανττλώντας πληροφορίες από το βιβλίο του Μιχάλη Γ. Τσάκαλου «Η σύγχρονη ελληνική μετανάστευση μεταξύ θεωρίας και εμπειρίας» (εκδόσεις Αιγέας). Οι αναφορές δεν είναι πολύ κολακευτικές για τους δικούς μας «λαθρομετανάστες» (υπολογίζονται σε 50.000 σε ΗΠΑ και Αυστραλία την περίοδο 1950-1974). Ενδεχομένως κάποιοι -μη φανατικοί προφανώς- να συγκρίνουν τους μετανάστες που έχουν έρθει στην Ελλάδα με τους δικούς μας και να σκεφτούν κάποια πράγματα πριν αρχίσουν τις... κατάρες για τους ξένους.
Οι Έλληνες αντιμετωπίζονταν την εποχή εκείνη όπως αντιμετωπίζονται σήμερα οι Αλβανοί και γενικότερα οι ξένοι. Να τι έγραφε -στην καθαρεύουσα- η εφημερίδα «Αστήρ» του Σικάγου στις 5 Μαρτίου 1909: «Τη φρικιώδη κατάστασιν των Ελλήνων αναγιγνώσκομεν εν τη Δέμβερ (σ.σ. Ντένβερ) του Κολοράδου συναδέλφω “Νέα”. Κατά την εν συναδέλφον ταύτην, ήτις δημοσιεύει εν πλάτει την έκθεσιν του εκεί αστυάτρου, 800 Έλληνες ζώσιν υπό τους χειρίστους της υγιεινής και ανθρωπότητος κανόνας. Η αστυνομία εύρε περί τους 25 Έλληνας κοιμώμενους και διαιτωμένους εις εν στενότατον δωμάτιον. Αμέσως η αστυνομία εξεδίωξε τούτους εκείθεν και απολύμανε καταλλήλως το δωμάτιον τούτο, εξ ού ηπειλείτο η υγεία του περίοικου πληθυσμού. Ένεκα τούτου η συνάδελφος εφημερίς επιτίθεται δρυμήτατα κατά των Ελλήνων, λέγει δ’ ότι εκ της ελεεινής τούτων υγιεινής καταστάσεως απειλείται η υγεία όλης της πόλης». Θυμίζει κάτι από «αγανακτισμένους κατοίκους» στον Άγιο Παντελεήμονα;
Το 1925 ο υφυπουργός προεδρίας του Κουίνσλαντ, έλεγε: «Οι Έλληνες της Βόρειας Κουϊνσλάνδης είναι γενικά ανεπιθύμητοι και δεν αποτελούν καλούς μετανάστες. Ζουν στις πόλεις της περιοχής και επιδίδονται σε επιχειρήσεις καφενείων, πανδοχείων και άλλων λιγότερο ευυπόληπτων δραστηριοτήτων. Δεν είναι γεωργοί και δεν συνεισφέρουν τίποτα στον πλούτο ή την ασφάλεια ατής της χώρας. Δεν επιδίδονται σε καμιά χρήσιμη εργασία η οποία θα διεκπεραιωνόταν λιγότερο καλά χωρίς τη βοήθειά τους. Συνοδευόμενος από έναν αξιωματικό της αστυνομίας, επισκέφτηκα κάμποσες από τις λέσχες και τα πανδοχεία τους, που βρίσκονται σε γενικές γραμμές σε άθλια κατάσταση. Το βιοτικό τους επίπεδο είναι χαμηλότερο από των άλλων αλλοδαπών. Κοινωνικά και οικονομικά αυτός ο τύπος του μετανάστη συνιστά απειλή για την κοινότητα στην οποία εγκαθίστανται και θα ήταν προς όφελος της πολιτείας, αν η είσοδός τους απαγορευόταν ολοσχερώς».
Επιπλέον, μελέτες στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1940 παρουσιάζουν τους Έλληνες ως τους πλέον επιρρεπείς στη διάπραξη απεχθών εγκληματικών πράξεων. Στο σύνολο των αδικημάτων οι Έλληνες προηγούνται τόσο των Ιταλών όσο και των Ρώσων. Μάλιστα, οι περισσότερες από τις παραβατικές πράξεις τους αναφέρονται σε ιδιαίτερα σοβαρά αδικήματα, όπως ανθρωποκτονίες, βιασμοί, επιθέσεις, κλοπές, ληστείες και εμπορία ναρκωτικών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλές από αυτές τις μελέτες είναι μονομερείς και σηκώνουν συζήτηση για την αντικειμενικότητά τους. Όπως δηλαδή συμβαίνει και με τις μελέτες εγκληματικότητας που αφορούν την παραβατικότητα των μεταναστών στην Ελλάδα σήμερα...
Για σκεφτείτε λοιπόν...
Και όμως, κάποτε έτσι έβλεπαν τους δικούς μας «λαθρομετανάστες», οι κάτοικοι των χωρών στις οποίες πήγαν οι Έλληνες για να βρουν δουλειά και να ζήσουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους.
Το μπλογκ αυτό έχει αναρτήσει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σχόλιο ανττλώντας πληροφορίες από το βιβλίο του Μιχάλη Γ. Τσάκαλου «Η σύγχρονη ελληνική μετανάστευση μεταξύ θεωρίας και εμπειρίας» (εκδόσεις Αιγέας). Οι αναφορές δεν είναι πολύ κολακευτικές για τους δικούς μας «λαθρομετανάστες» (υπολογίζονται σε 50.000 σε ΗΠΑ και Αυστραλία την περίοδο 1950-1974). Ενδεχομένως κάποιοι -μη φανατικοί προφανώς- να συγκρίνουν τους μετανάστες που έχουν έρθει στην Ελλάδα με τους δικούς μας και να σκεφτούν κάποια πράγματα πριν αρχίσουν τις... κατάρες για τους ξένους.
Οι Έλληνες αντιμετωπίζονταν την εποχή εκείνη όπως αντιμετωπίζονται σήμερα οι Αλβανοί και γενικότερα οι ξένοι. Να τι έγραφε -στην καθαρεύουσα- η εφημερίδα «Αστήρ» του Σικάγου στις 5 Μαρτίου 1909: «Τη φρικιώδη κατάστασιν των Ελλήνων αναγιγνώσκομεν εν τη Δέμβερ (σ.σ. Ντένβερ) του Κολοράδου συναδέλφω “Νέα”. Κατά την εν συναδέλφον ταύτην, ήτις δημοσιεύει εν πλάτει την έκθεσιν του εκεί αστυάτρου, 800 Έλληνες ζώσιν υπό τους χειρίστους της υγιεινής και ανθρωπότητος κανόνας. Η αστυνομία εύρε περί τους 25 Έλληνας κοιμώμενους και διαιτωμένους εις εν στενότατον δωμάτιον. Αμέσως η αστυνομία εξεδίωξε τούτους εκείθεν και απολύμανε καταλλήλως το δωμάτιον τούτο, εξ ού ηπειλείτο η υγεία του περίοικου πληθυσμού. Ένεκα τούτου η συνάδελφος εφημερίς επιτίθεται δρυμήτατα κατά των Ελλήνων, λέγει δ’ ότι εκ της ελεεινής τούτων υγιεινής καταστάσεως απειλείται η υγεία όλης της πόλης».
Το 1925 ο υφυπουργός προεδρίας του Κουίνσλαντ, έλεγε: «Οι Έλληνες της Βόρειας Κουϊνσλάνδης είναι γενικά ανεπιθύμητοι και δεν αποτελούν καλούς μετανάστες. Ζουν στις πόλεις της περιοχής και επιδίδονται σε επιχειρήσεις καφενείων, πανδοχείων και άλλων λιγότερο ευυπόληπτων δραστηριοτήτων. Δεν είναι γεωργοί και δεν συνεισφέρουν τίποτα στον πλούτο ή την ασφάλεια ατής της χώρας. Δεν επιδίδονται σε καμιά χρήσιμη εργασία η οποία θα διεκπεραιωνόταν λιγότερο καλά χωρίς τη βοήθειά τους. Συνοδευόμενος από έναν αξιωματικό της αστυνομίας, επισκέφτηκα κάμποσες από τις λέσχες και τα πανδοχεία τους, που βρίσκονται σε γενικές γραμμές σε άθλια κατάσταση. Το βιοτικό τους επίπεδο είναι χαμηλότερο από των άλλων αλλοδαπών. Κοινωνικά και οικονομικά αυτός ο τύπος του μετανάστη συνιστά απειλή για την κοινότητα στην οποία εγκαθίστανται και θα ήταν προς όφελος της πολιτείας, αν η είσοδός τους απαγορευόταν ολοσχερώς».
Επιπλέον, μελέτες στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1940 παρουσιάζουν τους Έλληνες ως τους πλέον επιρρεπείς στη διάπραξη απεχθών εγκληματικών πράξεων. Στο σύνολο των αδικημάτων οι Έλληνες προηγούνται τόσο των Ιταλών όσο και των Ρώσων. Μάλιστα, οι περισσότερες από τις παραβατικές πράξεις τους αναφέρονται σε ιδιαίτερα σοβαρά αδικήματα, όπως ανθρωποκτονίες, βιασμοί, επιθέσεις, κλοπές, ληστείες και εμπορία ναρκωτικών. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλές από αυτές τις μελέτες είναι μονομερείς και σηκώνουν συζήτηση για την αντικειμενικότητά τους. Όπως δηλαδή συμβαίνει και με τις μελέτες εγκληματικότητας που αφορούν την παραβατικότητα των μεταναστών στην Ελλάδα σήμερα...
Για σκεφτείτε λοιπόν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου