«ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ απολύτως την ευαισθησία που εκδηλώνουν πολλοί συµπολίτες µας στο ενδεχόµενο πώλησης δηµόσιας περιουσίας.ΜΟΝΟ ΠΟΥ, περιέργως, οι ίδιοι ή οι περισσότεροι από αυτούς τους συµπολίτες µας δεν έχουν εκδηλώσει έως τώρα ιδιαίτερη ευαισθησία στο ζήτηµα της καταπάτησης της ίδιας δηµόσιας περιουσίας.
ΟΠΩΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ από επίσηµα στοιχεία, το 40% της δηµόσιας γης (ή και περισσότερο…) έχει περάσει ήδη σε χέρια ιδιωτών, διά της µεθόδου της καταπάτησης. ∆εν βλέπω όµως ούτε να διαµαρτύρεται ούτε να ενοχλείται κανείς.
ΤΙ ΝΑ υποθέσω;
ΟΤΙ ∆ΕΝ ΑΝΤΙ∆ΡΟΥΝ στην καταπάτηση επειδή η καταπάτηση συνιστά απόκτηση δηµόσιας περιουσίας τσάµπα και µε τον τσαµπουκά του καταπατητή; Και ότι εφόσον το τσάµπα αποτελεί κίνηµα κοινωνικής διαµαρτυρίας, άρα µπορούµε να εικάσουµε ότι οι καταπατητές δηµόσιας περιουσίας είναι και αυτοί αγωνιστές κατά του κοινωνικού συστήµατος;
Ή ΟΤΙ ΑΝΤΙ∆ΡΟΥΝ στην πώληση επειδή η πώληση ενδεχοµένως θα περιορίσει τις εκτάσεις που θα µείνουν προς καταπάτηση; Και ότι φοβούνται µήπως, αν αρχίσουν κάποιοι να αγοράζουν δηµόσια γη πληρώνοντας, αυτό θα χαλάσει την πιάτσα;
∆ΙΟΤΙ, κατά τα άλλα, λογική εξήγηση δεν βρίσκω. ∆εν µπορεί να δακρύζεις αν το κράτος πουλήσει νοµίµως δηµόσια γη ώστε να πάρει κανένα φράγκο, αλλά να µη σου καίγεται καρφί αν ο άλλος αρπάζει τη δηµόσια γη παράνοµα κι επειδή έτσι του γουστάρει.
ΕΚΤΟΣ ΑΝ (κατά τη γνωστή θεωρία) δεν τίθεται ούτε εδώ θέµα ανοµίας αφού «νόµος είναι το δίκιο του καταπατητή».
ΠΟΛΥ ΦΟΒΟΥΜΑΙ, όµως, ότι το πρόβληµα είναι γενικότερο.
ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ γενικώς να υπάρχει πρόβληµα σε πολλές συνειδήσεις αν κάποιοι αποµυζούν το κράτος και τη δηµόσια περιουσία, είτε µε την καταπάτηση γης είτε µε την παραγωγή ελλειµµάτων είτε µε πλαστές υπερωρίες και επιδόµατα.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, η δηµόσια συνείδηση εξεγείρεται µόλις κάποιοι προσπαθήσουν να βάλουν ένα τέλος στο φαγοπότι. Φαίνεται ότι το φαγοπότι είναι θεµιτό όταν µετέχει ο «λαός» ή, έστω, εκείνοι που αυτοδιορίστηκαν προστάτες των συµφερόντων του.
ΕΤΣΙ, στη χώρα όπου το 60% των φορολογουµένων δεν πληρώνει φόρο εισοδήµατος, αναρωτιόµαστε υποκριτικά «ποιοι τα έφαγαν».
ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ που κυρίως «τα έφαγαν», όσοι µετείχαν στο φαγοπότι του ευρύτερου δηµόσιου τοµέα, διαδηλώνουν τώρα αγανακτισµένοι φωνάζοντας ότι «δεν τα φάγαµε µαζί». Προφανώς, δεν τα φάγαµε µαζί. Μόνοι τους τα έφαγαν. Εµείς, οι υπόλοιποι, απλώς πληρώναµε τα ελλείµµατα.
ΩΣΤΟΣΟ, ΑΥΤΗ η απέραντη υποκρισία έχει και πρωταγωνιστές και χειροκροτητές. Υπέρ της πατρίδος ή υπέρ του λαού ή (κυρίως) υπέρ της αφεντιάς τους. Και να µου το θυµηθείτε: δεν φτάνει που µας χρωστούν, στο τέλος θα µας πάρουν και το βόδι!
(Του Γιάννη Πρετεντέρη από τα Νέα)
ΟΠΩΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ από επίσηµα στοιχεία, το 40% της δηµόσιας γης (ή και περισσότερο…) έχει περάσει ήδη σε χέρια ιδιωτών, διά της µεθόδου της καταπάτησης. ∆εν βλέπω όµως ούτε να διαµαρτύρεται ούτε να ενοχλείται κανείς.
ΤΙ ΝΑ υποθέσω;
ΟΤΙ ∆ΕΝ ΑΝΤΙ∆ΡΟΥΝ στην καταπάτηση επειδή η καταπάτηση συνιστά απόκτηση δηµόσιας περιουσίας τσάµπα και µε τον τσαµπουκά του καταπατητή; Και ότι εφόσον το τσάµπα αποτελεί κίνηµα κοινωνικής διαµαρτυρίας, άρα µπορούµε να εικάσουµε ότι οι καταπατητές δηµόσιας περιουσίας είναι και αυτοί αγωνιστές κατά του κοινωνικού συστήµατος;
Ή ΟΤΙ ΑΝΤΙ∆ΡΟΥΝ στην πώληση επειδή η πώληση ενδεχοµένως θα περιορίσει τις εκτάσεις που θα µείνουν προς καταπάτηση; Και ότι φοβούνται µήπως, αν αρχίσουν κάποιοι να αγοράζουν δηµόσια γη πληρώνοντας, αυτό θα χαλάσει την πιάτσα;
∆ΙΟΤΙ, κατά τα άλλα, λογική εξήγηση δεν βρίσκω. ∆εν µπορεί να δακρύζεις αν το κράτος πουλήσει νοµίµως δηµόσια γη ώστε να πάρει κανένα φράγκο, αλλά να µη σου καίγεται καρφί αν ο άλλος αρπάζει τη δηµόσια γη παράνοµα κι επειδή έτσι του γουστάρει.
ΕΚΤΟΣ ΑΝ (κατά τη γνωστή θεωρία) δεν τίθεται ούτε εδώ θέµα ανοµίας αφού «νόµος είναι το δίκιο του καταπατητή».
ΠΟΛΥ ΦΟΒΟΥΜΑΙ, όµως, ότι το πρόβληµα είναι γενικότερο.
ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ γενικώς να υπάρχει πρόβληµα σε πολλές συνειδήσεις αν κάποιοι αποµυζούν το κράτος και τη δηµόσια περιουσία, είτε µε την καταπάτηση γης είτε µε την παραγωγή ελλειµµάτων είτε µε πλαστές υπερωρίες και επιδόµατα.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, η δηµόσια συνείδηση εξεγείρεται µόλις κάποιοι προσπαθήσουν να βάλουν ένα τέλος στο φαγοπότι. Φαίνεται ότι το φαγοπότι είναι θεµιτό όταν µετέχει ο «λαός» ή, έστω, εκείνοι που αυτοδιορίστηκαν προστάτες των συµφερόντων του.
ΕΤΣΙ, στη χώρα όπου το 60% των φορολογουµένων δεν πληρώνει φόρο εισοδήµατος, αναρωτιόµαστε υποκριτικά «ποιοι τα έφαγαν».
ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ που κυρίως «τα έφαγαν», όσοι µετείχαν στο φαγοπότι του ευρύτερου δηµόσιου τοµέα, διαδηλώνουν τώρα αγανακτισµένοι φωνάζοντας ότι «δεν τα φάγαµε µαζί». Προφανώς, δεν τα φάγαµε µαζί. Μόνοι τους τα έφαγαν. Εµείς, οι υπόλοιποι, απλώς πληρώναµε τα ελλείµµατα.
ΩΣΤΟΣΟ, ΑΥΤΗ η απέραντη υποκρισία έχει και πρωταγωνιστές και χειροκροτητές. Υπέρ της πατρίδος ή υπέρ του λαού ή (κυρίως) υπέρ της αφεντιάς τους. Και να µου το θυµηθείτε: δεν φτάνει που µας χρωστούν, στο τέλος θα µας πάρουν και το βόδι!
(Του Γιάννη Πρετεντέρη από τα Νέα)
2 σχόλια:
Ο Πρετεντέρης, όπως και ο Θεοδωράκης νομίζω επίσης στο protagon και ο Καμπουράκης που έγραψε κάτι ανάλογο, αλλά κυρίως για πωλήσεις γης στο aixmi.gr (νομίζω έτσι γράφεται) βάζουν σε ένα τσουβάλι αυτούς που αντιδρούν με αυτούς που καταπατούν ή πωλούν. Νομίζω εκ του πονηρού δεν θέλουν να δουν και να αποκαλύψουν ότι μπορεί να είναι διαφορετικές κοινωνικές ομάδες και όχι οι ίδιες.
Δεν ξέρω αν ό,τι γράφουν είναι εκ του πονηρού. Στο συγκεκριμένο κείμενο διαβάζω μία άποψη που θεωρώ ενδιαφέρουσα και αυτήν κρίνω.
Νομίζω, λοιπόν, πως σε όσα γράφει ο Πρετεντέρης στο σχόλιο αυτό, είναι σωστά.
Ακόμη και το ότι το τσάμπα, δεν μπορεί να είναι κίνημα διαμαρτυρίας. Εγώ, δηλαδή, που έχω βγάλει κάρτα απεριορίστων διαδρομών στα ΜΜΜ, είμαι... προσκυνημένος και πιόνι του συστήματος και αυτοί που δεν πληρώνουν είναι επαναστάτες;
Δημοσίευση σχολίου