Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Παρέλαση... ηλιθιότητας στην Αθήνα

«Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ». Αυτό και άλλα παρόμοια ανατριχιαστικά ακούστηκαν στο κέντρο της Αθήνας, όχι από μέλη της Χρυσής Αυγής που διαδήλωναν,αλλά από βατραχανθρώπους των Ειδικών Δυνάμεων που παρήλαυναν στην Πανεπιστημίου και στην Αγίου Κωνσταντίνου στο πλαίσιο της επίσημης στρατιωτικής παρέλασης της 25ης Μαρτίου.
Αμέσως μόλις άφησαν τις εξέδρες των επισήμων στο Σύνταγμα κι έστριψαν στην Πανεπιστημίου, τα παλικάρια της ΟΥΚ μετέτρεψαν την παρέλαση σε εκδήλωση που θύμιζε πορεία μίσους ακροδεξιών, με συνθήματα που υπόσχονταν την αιματηρή σφαγή κάθε γειτονικού μας λαού κι αποφάσιζαν ποιος δικαιούται να λέγεται Έλληνας και ποιος όχι.
Οι συνήθεις ύποπτοι «Σκοπιανοί», Αλβανοί και Τούρκοι είχαν την τιμητική τους, σε συνθήματα όπως το ακόλουθο: «Θα γίνει μακελειό, μετά θα εκδικηθώ, όταν θα προσκυνήσετε σημαία και σταυρό».
Ή αυτό το ανατριχιαστικό: «Τους λένε "Σκοπιανούς", τους λένε Αλβανούς, τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματ' απ' αυτούς».
Γραμμή στα συνθήματα έδιναν μάλιστα άντρες με πολιτικά, οι οποίοι ακολουθούσαν την παρέλαση από την πλευρά των θεατών. Ενας από αυτούς πηγαινοερχόταν με άνεση μεταξύ των θεατών και αυτών που παρήλαυναν, φωνάζοντας πρώτος τα συνθήματα που επαναλάμβαναν οι καταδρομείς.
Κι αυτά ενώ την παρέλαση παρακολουθούσαν δεκάδες οικογένειες μεταναστών, που θα κληθούν στη συνέχεια να απαντήσουν στην εύλογη απορία των παιδιών τους «Γιατί τόσο μίσος;». Λες και δεν ψήφισε πρόσφατα η Βουλή τον νόμο για την απόδοση της ιθαγένειας στους μετανάστες. Λες και δεν έχουμε αποφασίσει από καιρό σ' αυτή τη χώρα ότι μετανάστες μπορούν να συμμετέχουν στις αντίστοιχες μαθητικές παρελάσεις, και μάλιστα ως σημαιοφόροι.
Αναρωτιέται κανείς: Πώς είναι δυνατόν ο ελληνικός στρατός, παρελαύνοντας επισήμως και συντεταγμένα στο κέντρο της πόλης, να προσβάλλει την ανθρωπιά μας, να εκθέτει τη χώρα μας και να παραβιάζει κατάφωρα τον αντιρατσιστικό νόμο, ο οποίος διώκει αυτεπάγγελτα τη ρητορική μίσους; Ζούμε στο 2010, και μάλιστα με κυβέρνηση σοσιαλιστών, ή σε αλήστου μνήμης εποχές, όπου ο στρατός διεκδικούσε και είχε άλλο ρόλο στα πράγματα της χώρας;
(Από την Ελευθεροτυπία)

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Αυτά που δεν λέμε για το 1821 (π.χ. πώς δολοφονήθηκε -από Έλληνες- ο Οδυσσέας Ανδρούτσος)

Η Επανάσταση του 1821, η οποία δεν άρχισε σαν σήμερα, αποτελεί μία από τις πιο λαμπρές σελίδες της ελληνικής ιστορίας.
Σήμερα, θα ακουστούν πολλά πράγματα για την εποχή εκείνη, για τον αγώνα των Ελλήνων, για τους ήρωες, για τους άθλους των ξεσηκεμένων προγώνων μας. Δεν θα ακουστούν, ωστόσο, πολλές αλήθειες που ενοχλούν, που δεν διδάσκονται στα σχολεία (όπως για παράδειγμα, ότι δεν υπήρξε κρυφό σχολειό αλλά αντίθετα υπήρξε σφαγή δεκάδων χιλιάδων αμάχων Τούρκων κατά την άλωση της Τρίπολης, η οποία μάλιστα εξυμνείται στον εθνικό μας ύμνο ως κατόρθωμα).
Κάθε λαός -ακόμη και στις πιο λαμπρές σελίδες στην ιστορίας του- έχει και σκοτεινές πλευρές, τις οποίες οφείλει να γνωρίζει.
Σήμερα, το «Βήμα» έχει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον δημοσίευμα, το οποίο αναφέρεται στην αντιμετώπιση που είχαν κάποιοι από τους ήρωες της Επανάστασης από τους Έλληνες.
Διάλεξα ένα πρόσωπο, τον Οδυσσέα Ανδρούτσο, που δολοφονήθηκε από τους ανθρώπους εκείνους μαζί με τους οποίους πολεμούσε τον κατακτητή. Για διαβάστε:
«Ουδέποτε αυτός που αντιμετώπισε νικηφόρα τη φοβερή στρατιά του Ομέρ Βρυώνη στο Χάνι της Γραβιάς στις 8 Μαΐου 1821 θα φανταζόταν ότι τέσσερα χρόνια αργότερα, στις αρχές του καλοκαιριού του 1825, θα δολοφονούνταν στην Ακρόπολη κατ' εντολήν του πάλαι ποτέ πρωτοπαλίκαρού του Γιάννη Γκούρα.
Ο Ανδρούτσος ήταν θύμα του εμφυλίου πολέμου, μία από τις αιτίες του οποίου ήταν η σύγκρουση κάποιων οπλαρχηγών με τους κοτζαμπάσηδες. Τότε διέπραξε ένα τεράστιο σφάλμα: επιχείρησε να έλθει σε συνεννόηση με τους Τούρκους. Αντιλαμβανόμενος τι είχε κάνει, αποφάσισε να παραδοθεί- και, όπως υπέθεσε, στον πλέον κατάλληλο: το πρωτοπαλίκαρό του, τον Γκούρα.
Ο Γκούρας λέγεται ότι έλαβε μέρος και στα άγρια βασανιστήρια στα οποία υπέβαλαν τον Ανδρούτσο προτού τον δολοφονήσουν. Το περιστατικό ήταν από τα πλέον άγρια του εμφυλίου πολέμου που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στις διάφορες φατρίες των οπλαρχηγών και της πολιτικής ηγεσίας της εποχής. Και όχι μόνον από τα αγριότερα, αλλά και χαρακτηριστικά της ανανδρίας που είχε σε κάποιες περιπτώσεις αντικαταστήσει την παλικαριά και τον ενθουσιασμό των πρώτων χρόνων της Επανάστασης. Οι δολοφόνοι μετά το έγκλημα πέταξαν το πτώμα του ήρωα στα βράχια της Ακρόπολης ώστε να φανεί ότι ο Ανδρούτσος σκοτώθηκε ενώ επιχειρούσε να δραπετεύσει.
Η αλήθεια αποκαλύφθηκε 73 ολόκληρα χρόνια αργότερα, όταν τα πραγματικά περιστατικά δημοσιεύθηκαν από τον δικηγόρο Σπύρο Φόρτη στην εφημερίδα 'Καιροί', όπως του τα είχε αφηγηθεί ένας αυτόπτης μάρτυς, ο στρατιώτης Κωνσταντίνος Καλαντζής που ήταν σκοπός εκείνο το βράδυ».
Εδώ βρίσκετε το δημοσίευμα.

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Μουρ, Βαρντάλος απέτρεψαν αυτοκτονία μέσω Twitter

Οι ηθοποιοί Ντέμι Μουρ και Νία Βαρντάλος βοήθησαν ένα νεαρό Αμερικανό που απειλούσε ότι θα αυτοκτονήσει, όταν είδαν τα μηνύματα που έστελνε στο λογαριασμό Twitter της πρώτης.
«Δεν έχω κανένα λόγο να συνεχίσω να ζω», έγραψε ο 18χρονος για να του απαντήσει η ηθοποιός: «Ζητάς πραγματικά βοήθεια;». «Ναι», απάντησε εκείνος, που ζει στη Φλόριντα και το μήνυμά του διάβασαν περισσότεροι από 2,5 εκατ. άνθρωποι.
Την ανταλλαγή μηνυμάτων διάβασε και η ηθοποιός και σκηνοθέτης Νία Βαρντάλος, η οποία κάλεσε κέντρο πρόληψης αυτοκτονιών στο Λος Αντζελες, το οποίο με τη σειρά του ειδοποίησε την αστυνομία της Φλόριντα, που εντόπισε τον 18χρονο προτού κάνει πράξη τα λεγόμενά του.
Πρόκειται για την δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο που η Μουρ αποτρέπει αυτοκτονία χάρη στο Twitter.

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Ο Μαρκ Άλμοντ στο Gagarin: «Something's gotten hold of my heart»

Ο Μαρκ Άλμοντ από το βράδυ της Παρασκευής στο Gagarin. Ένα από τα παλιά αγαπημένα τραγούδια: «Something's gotten hold of my heart». (Η ποιότητα ήχου και εικόνας δεν είναι καλή επειδή έχει τραβηχθεί από κινητό αλλά η ατμόσφαιρα «περνάει»...).

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Η Πέννυ Μπαλτατζή και οι Swingin' Cats χθες βράδυ στο Gagarin (support act στη συναυλία του Μαρκ Άλμοντ)

Από τη χθεσινοβραδινή εμφάνιση της Πέννυς Μπαλτατζή και των Swingin' Cats, που άνοιξαν τη συναυλία του Μαρκ Άλμοντ στο Gagarin (με τη γνωστή... κακή ποιότητα εικόνας και ήχου από κινητό τηλέφωνο...).

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

Δεν ξανατρώμε Κιτ Κατ!

Η Κιτ Κατ ήταν από τα αγαπημένα γλυκά του Πιγκουίνου. Μέχρι που έμαθε -από την Greenpeace- ότι για την παραγωγή του, η Nestlé έκανε συμβόλαιο με μία εταιρεία, τη Sinar Mas, η οποία καταστρέφει τα τροπικά δάση της Ινδονησίας προκειμένου να την προμηθεύσει με φοινικέλαιο (συστατικό της Κιτ Κατ). Σύμφωνα με την οργάνωση, αυτή η καταστροφή φέρνει κοινωνικές και ανθρωπιστικές αδικίες, την εξαφάνιση των τελευταίων ουραγκοτάγκων και συμβάλει στις κλιματικές αλλαγές.
H Nestlé είναι η μεγαλύτερη εταιρεία τροφίμων και ροφημάτων στον κόσμο και χρησιμοποιεί φοινικέλαιο για μεγάλη γκάμα προϊόντων, συμπεριλαμβανομένου και του Kιτ Κατ. Η εταιρεία ομολογεί πως έχει σχεδόν διπλασιάσει την ετήσια χρήση φοινικέλαιου τα τελευταία τρία χρόνια.
Η Greenpeace ζητά από τη
Nestlé να σταματήσει να αγοράζει φοινικέλαιο από εταιρείες που καταστρέφουν τροπικά δάση, να ακυρώσει τα συμβόλαια με τους χειρότερους προμηθευτές όπως η Sinar Mas και να δεσμευτεί μαζί με τη βιομηχανία φοινικέλαιου και την κυβέρνηση της Ινδονησίας για την προστασία του δάσους της χώρας.
Μέχρι να γίνει αυτό, κομμένη η Κιτ Κατ και οτιδήποτε έχει την υπογραφή της
Nestlé.
Περισσότερες πληροφορίες εδώ κι εδώ.

Have a break? from Greenpeace UK on Vimeo.

Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Ιταλική ομάδα τιμωρήθηκε επειδή συμμετείχε σε πένθος για το θάνατο μαφιόζου!

Με αποκλεισμό δύο αγωνιστικών τιμωρήθηκαν δεκαέξι παίκτες της ιταλικής ερασιτεχνικής ομάδας, Σαν Λούκα επειδή, σε αγώνα που διεξήχθη τον περασμένο Νοέμβριο, φορούσαν μαύρα περιβραχιόνια, συμμετέχοντας στο πένθος για το θάνατο αφεντικού της Mαφίας στην Καλαβρία!
Από την ομάδα αφαιρέθηκαν εννέα βαθμοί και της επιβλήθηκε πρόστιμο 600 ευρώ, λόγω συμμετοχής στο πένθος για το θάνατο του αρχιμαφιόζου της περιβόητης οργάνωσης «Ντρανγκέτα», Αντόνιο Πέλε.
Η ιταλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία ανακοίνωσε ότι οι ποδοσφαιριστές φόρεσαν τα περιβραχιόνια, επειδή ο Πέλε ήταν συγγενής ενός μέλους της διοίκησης του συλλόγου.
(Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Σάββατο 13 Μαρτίου 2010

Κείμενο του Νίκου Δήμου, για προβληματισμό...

Το κείμενο που ακολουθεί, είναι του Νίκου Δήμου από την «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» της εβδομάδας που έφυγε. Προσφέρεται, όπως και όλα σχεδόν τα άρθρα του συγγραφέα, για προβληματισμό. Γενικά, στην Ελλάδα τον αποφεύγουμε αλλά καλός είναι πού και πού...
«Το πρόβλημα της Ελλάδος δεν είναι οικονομικό. Είναι πολιτισμικό. Σχεδόν διακόσια χρόνια τώρα η Ελλάδα προσπαθεί να γίνει Δυτική χώρα –στην κοινωνία, την οργάνωση, τη νοοτροπία, την οικονομία, τη διανόηση– αλλά δεν το καταφέρνει (και, ενδόμυχα, είναι σαν να μην το θέλει). Δεν νιώθει ότι ανήκει στην Ευρώπη. Ακόμα μιλάει γι αυτή σαν να ήταν άλλη ήπειρος (σπούδασε στην Ευρώπη – ήρθε από την Ευρώπη).
Δεν έζησε Αναγέννηση, Μεταρρύθμιση, Διαφωτισμό. Δεν απέκτησε αστική τάξη, κώδικα ηθικής και κοινωνικής συμπεριφοράς, κοινωνία πολιτών.
Εμμανουήλ Ροΐδης 1877: «…τα μεν πάτρια ήθη απηρνήθημεν, του δε διανοητικού βίου των εθνών της Δύσεως δεν μετέχομεν εισέτι».
Δεν μετέχομεν εισέτι –ούτε του κοινωνικού, ούτε του οικονομικού βίου. Ζούμε άναρχα και παρασιτικά, σαν να ήμασταν Αρματολοί και Κλέφτες που προσκυνάνε και ταυτόχρονα ληστεύουνε το ντοβλέτι.
Αυτό που μας ζητάει η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι απλώς να περιμαζέψουμε τα ελλείμματα και να νοικοκυρέψουμε τα δημοσιονομικά. Ζητάει (καλώς ή κακώς) να γίνουμε Ευρωπαίοι. Όχι μόνο στην εμφάνιση και την εξωτερική συμπεριφορά, αλλά και στη νοοτροπία, τους κώδικες και τη στάση ζωής.
Δύσκολο…»

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Ένας κατάμαυρος πιγκουίνος!

Σε αντίθεση με τους ανθρώπους εμείς οι πιγκουίνοι δεν είμαστε ρατσιστές. Αυτό σημαίνει ότι μαύρος... ξάδερφος της φωτογραφίας δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται επειδή είναι διαφορετικός αλλά αντίθετα μπορεί να υπερηφανεύεται μιας και είναι εξαιρετικά σπάνιος... Ακόμη και οι επιστήμονες που είδαν τη φωτογραφία, δεν πίστευαν στα μάτια τους...
Γεια σου ξάδερφε!

Τρίτη 2 Μαρτίου 2010

Συμπαράσταση στην Μπρία...

Την αλληλλεγγύη και τη συμπαράστασή τους στη 14χρονη Μπρία Κάρτερ, αδερφή του συμπαίκτη τους Πολ, η οποία διαγνώστηκε με καρκίνο, εξέφρασαν με τον δικό τους τρόπο, οι παίκτες των Μινεσότα Γκόλντεν Γκόφερς. Συγκεκριμένα, τα μέλη της πανεπιστημιακής ομάδας μπάσκετ των ΗΠΑ αγωνίστηκαν με ξυρισμένα κεφάλια στο εκτός έδρας παιχνίδι Πρωταθλήματος με τους Μπάντζερς. Θέλησαν, έτσι, να δείξουν ότι βρίσκονται κοντά στη νεαρή κοπέλα, η οποία έχει αρχίσει χημειοθεραπεία για να καταπολεμήσει την ασθένειά της με συνέπεια να χάσει τα μαλλιά της.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Πολ Κάρτερ έστειλε μήνυμα στον πατέρα του πριν από την έναρξη του αγώνα και τον ενημέρωνε για κάποια «έκπληξη» που ετοιμάζεται από τον ίδιον και τους συμπαίκτες του. Εκείνος βρισκόταν στο δωμάτιο της Μπρία στο νοσοκομείο και όταν άνοιξε την τηλεόραση για να παρακολουθήσουν τη συνάντηση, όλοι κατάλαβαν περί τίνος επρόκειτο. Μάλιστα, η μικρή βλέποντας την κίνηση των παικτών συγκινήθηκε και έβαλε τα κλάματα, ενώ την... ακολούθησαν ο πατέρας της και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας που ήταν παρόντα. Ο Πολ Κάρτερ, που είχε ξυρίσει το κεφάλι του λόγω της Μπρία, είπε πως οι συμπαίκτες του αποφάσισαν να τον... αντιγράψουν και εξήρε την ενέργειά τους.
Μάλιστα, η συγκινητική χειρονομία έφερε γούρι στην ομάδα, καθώς πέτυχε νίκη – έκπληξη με 68-52!