Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
Λάθος, Γιώργο...
Δεν υπάρχει λόγος για να συμβεί κάτι τέτοιο. Οι... προηγούμενοι -αν και αξίζει να σημειωθεί ότι πέρυσι κατέθεσαν προϋπολογισμό που προέβλεπε έλλειμμα 3% και το άφησαν πάνω από 12%!- έχουν καταδικαστεί από τους Έλληνες. Το -10% στις εκλογές απέδειξε ότι ο κόσμος αντιλήφθηκε πως επρόκειτο για πολιτικούς που ήταν ακατάλληλοι για να οδηγήσουν μπροστά τη χώρα.
Αυτό όμως δεν έχει σχέση με ό,τι επιχειρεί τώρα η κυβέρνηση. Οι άνθρωποι ήταν επικίνδυνοι γιατί έκαναν τραγικές επιλογές σε πολιτικό επίπεδο, δεν είναι εγκληματίες για να μπουν φυλακή για τα (ψεύτικα -το δίχως άλλο) στοιχεία που έδιναν. Επιπλέον, δεν υπάρχει λόγος να αρχίσουμε πάλι να βγάζουμε τα μάτια μόνοι μας και να γίνουμε ξανά ρεζίλι διεθνώς, κάνοντας κάτι παρεμφερές με τη βλακώδη απογραφή του 2004.
Κανείς δεν έχει να κερδίσει τίποτα από μία τέτοια κίνηση. Ούτε το θέμα είναι η συναίνεση. Ας μη συναινέσουν σε τίποτα, δεν πειράζει. Αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς και οι «δικοί μας», δεν έκαναν κάτι παρεμφερές παλαιότερα; Δείχνει, λοιπόν, μικροψυχία η απόφαση να περιορίσουμε την όποια έρευνα μόνο στην πενταετία Καραμανλή (φτάνουμε στο σημείο να λέμε πως έχουν και δίκιο!). Και εμείς, Γιώργο, δεν είμαστε μικρόψυχοι ή ρεβανσιστές. Γιατί αν είμαστε, σε τι διαφέρουμε από δαύτους;
Στο κάτω κάτω της γραφής αυτή τη στιγμή έχουμε πολύ πιο σοβαρά πράγματα για να ασχοληθούμε από τη ΝΔ, όπως το να σώσουμε τη χώρα μετά από πέντε χρόνια Δεξιάς.
Κι αν γίνεται, τέλος, πες στους... φίλους της ΕΕ ότι δεν έχουν να κάνουν με αριθμούς για να ζητούν συνεχώς θυσίες αλλά με ανθρώπους...
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
«Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες ... στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε»
Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες κιθάρες
ο άνεμος όταν περνάει,
στίχους ήχους παράφωνους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.
Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες
υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη
στην κορυφή τους τ' άπειρο αντηχάει
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.
Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.
Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα κι η ποίηση
είναι το καταφύγιο που φορούμε.
(Από τη συλλογή «Ελεγεία και Σάτιρες»)
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
O Ιταλός... Μαμαλάκης προτείνει... γάτα στιφάδο!
Και όλα αυτά, τα είπε σε μία χώρα, που η θανάτωση γάτας επισύρει ποινή φυλάκισης!
Ο κόσμος ξεσηκώθηκε, τα τηλέφωνα της ΡΑΙ έσπασαν αλλά ο ίδιος συνέχισε απτόητος παρά το γεγονός ότι και οι παραγωγοί της εκπομπής τού ζήτησαν να ανακαλέσει, όταν έγινε το διάλλειμα για διαφημίσεις.
Μετά από τις αντιδράσεις και των φιλοζωικών οργανώσεων απολύθηκε, ενώ το υπουργείο Υγείας προανήγγειλε έρευνα για να διαπιστωθεί αν στο παρελθόν έχει κακομεταχειριστεί ζώα.
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Απίστευτη ατάκα Θέμου!!!
Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010
Στην «μπασκετική» Ελλάδα του 2010 οι παίκτες παίρνουν τα παιδιά από την εξέδρα για να τα σώσουν!
Τελικά, ένα παιδί τραυματίστηκε ελαφρά, ενώ το ματς άρχισε με καθυστέρηση αφού οι διαιτητές ζήτησαν να εκκενωθεί το γήπεδο πριν από το τζάμπολ...
Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010
Κι όμως, γίνονται εκπλήξεις στο ελληνικό Πρωτάθλημα!
Στην Ελλάδα είναι πολύ σπάνιο να χάνουν οι «μεγάλοι» από τους «μικρούς» και μάλιστα στην έδρα τους, ενώ σε άλλα Πρωταθλήματα, το συγκεκριμένο φαινόμενο παρατηρείται σαφώς πιο συχνά. Όταν κάποια στιγμή έρχεται ένα τέτοιο αποτέλεσμα στη χώρα μας, σίγουρα προκαλεί μεγάλη εντύπωση, όμως παράλληλα φανερώνει ότι υπάρχει «υγεία» σε ένα χώρο για τον οποίο ακούγονται πολλά.
Συν τοις άλλοις, μετά από το αποτέλεσμα αυτό, το Πρωτάθλημα απέκτησε νέο ενδιαφέρον αφού η απόσταση ασφαλείας που είχε ο Παναθηναϊκός από τον Ολυμπιακό, εξαλείφθηκε και έχει περιοριστεί στους τρεις βαθμούς. Και από κοντά και ο ΠΑΟΚ (στο -5). Να κάνει και αυτός την έκπληξη και να πάρει το Πρωτάθλημα; Μακάρι!
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010
«Γιορτή» στη σκιά της τραγωδίας στο Βανκούβερ
Ο 21χρονος αθλητής του λουτζ, σκοτώθηκε λίγες ώρες πριν ανάψει η φλόγα, όταν κατά τη διάρκεια της προπόνησης, εκτινάχθηκε από το έλκηθρο και ενώ έτρεχε με περισσότερα από 90 μίλια.
Στην τελετή έναρξης τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του, ενώ η καναδική και η ολυμπιακή σημαία υψώθηκαν μεσίστιες.
Η πιο συγκινητική, ίσως, στιγμής της τελετής έναρξης ήταν η θερμή υποδοχή των 60.000 θεατών στη γεωργιανή αποστολή, στη διάρκεια της παρέλασης. Τα μέλη της ομάδας φορούσαν μαύρα περιβραχιόνια.
Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010
11 Φεβρουαρίου: Η ημέρα που «έφυγε» η Σύλβια Πλαθ...
Έγραφε καθημερινά από τις τέσσερις το ξημέρωμα έως τις οκτώ το πρωί, που ξυπνούσαν τα δυο της παιδιά. Το πυρακτωμένο μυαλό της έγινε παρανάλωμα.
Στις 11 Φεβρουαρίου του 1963, η Σύλβια Πλαθ ετοίμασε, όπως κάθε μέρα, πρωινό για τα παιδιά της. Ύστερα, άνοιξε όλα τα κουμπιά στον φούρνο του γκαζιού κι έβαλε το κεφάλι της μέσα. Ήταν τριάντα ενός ετών...».
Από «Τα Νέα»
Λαίδη Λάζαρος
Το έκανα ξανά.
Κάθε δεκαετία μια φορά
Το καταφέρνω –
Κάτι σαν θαύμα ζωντανό, το δέρμα μου
Φωτεινό σαν ναζιστικό αμπαζούρ,
Το δεξί μου πόδι
Ένα παπιέ μασέ,
Το προσωπό μου χωρίς χαρακτηριστικά, φίνο
Εβραϊκό λινό.
Ξετύλιξε τη γάζα
Ω Εχθρέ μου.
Είμαι τρομακτική; -
Η μύτη, οι κόγχες των ματιών, οι οδοντοστοιχίες;
Η ξινισμένη ανάσα
Σε μια μέρα θα χαθεί.
Σύντομα, σύντομα η σάρκα
Που στη σπηλιά του τάφου έχει φαγωθεί
Σε μένα θα επιστραφεί
Κι εγώ μια χαμογελαστή γυναίκα.
Είμαι μόλις τριάντα.
Και σαν τη γάτα μπορώ να χάσω τη ζωή μου εφτά φορές.
Η τρίτη είναι αυτή.
Τι σκουπιδαριό
Να εκμηδενίζεις τις δεκαετίες.
Πόσα μύρια νήματα.
Το πλήθος που μασουλά φιστίκια
Στριμώχνεται να δει
Να με ξετυλίγουν χέρια και πόδια –
Το μεγάλο ξεγύμνωμα.
Κυρίες και κύριοι,
Αυτά είναι τα χέρια μου
Τα γόνατά μου.
Μπορεί να είμαι πετσί και κόκαλο,
Αλλά είμαι η ίδια, πανομοιότυπη γυναίκα.
Όταν συνέβη για πρώτη φορά ήμουν δέκα.
Ήταν ατύχημα.
Τη δεύτερη σκόπευα
Να διαρκέσει και να μην ξαναγυρίσω πια.
Λικνιζόμουν κλειστή
Σαν όστρακο
Αναγκάστηκαν ξανά και ξανά να με φωνάξουν
Κι από πάνω μου να βγάλουν τα σκουλήκια σαν κολλώδη μαργαριτάρια.
Το να πεθαίνεις
Είναι μια τέχνη, όπως και καθετί άλλο.
Εγώ το κάνω εξαιρετικά καλά.
Έτσι όπως το κάνω είναι σαν κόλαση.
Έτσι όπως το κάνω μοιάζει αληθινό.
Μπορείς να πεις ότι έχω το χάρισμα.
Είναι εύκολο να το κάνεις μέσα σε ένα κελί.
Είναι εύκολο να το κάνεις κι ακίνητος να μείνεις.
Είναι η θεατρική
Επάνοδος μέρα μεσημέρι
Στο ίδιο μέρος, στο ίδιο πρόσωπο, στην ίδια
Βάρβαρη, εύθυμη κραυγή:
«Θαύμα!»
Που μου δίνει τη χαριστική βολή.
Υπάρχει χρέωση
Για τη θέαση των ούλων μου, υπάρχει χρέωση
Για της καρδιάς μου το άκουσμα –
Πραγματικά χτυπά.
Και υπάρχει χρέωση, πολύ μεγάλη χρέωση
Για μια λέξη, ένα άγγιγμα,
Ή για μια στάλα αίμα,
Ή ένα κομμάτι απ’ τα ρούχα ή τα μαλλιά.
Λοιπόν, λοιπόν, Herr Doctor.
Λοιπόν, Herr Εχθρέ.
Είμαι το μεγάλο έργο σου,
Είμαι το τιμαλφές σου,
Το βρέφος από καθαρό χρυσάφι
Που λιώνει με μια στριγκλιά.
Στριφογυρνώ και καίγομαι.
Μη νομίζεις πως υποτιμώ τη μεγάλη σου έγνοια.
Στάχτη, στάχτη –
Σκαλίζεις κι αναδεύεις.
Σάρκες, κόκαλα, δεν υπάρχει τίποτα εκεί –
Μια πλάκα σαπούνι,
Μια βέρα,
Ένα σφράγισμα χρυσό.
Herr Θεέ, Herr Εωσφόρε
Φυλάξου
Φυλάξου.
Μέσα από τις στάχτες αναδύομαι
Με τα μαλλιά μου τα πορφυρά
Και σαν αέρα χάφτω όλα τ’ αρσενικά.
(Στο βίντεο, η ποιήτρια απαγγέλει το ποίημά της. Από τη συλλογή «Ariel»)
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
Τουλάχιστον αυτά τα μέτρα ας πιάσουν τόπο...
Στο δελτίο του MEGA είπαν ότι οι κινήσεις της κυβέρνησης θεωρούνται πολύ καλές από τις αγορές και τα ξένα ΜΜΕ, που για τους δικούς τους λόγους, κόπτονται για τα οικονομικά της χώρας μας.
Βέβαια, για πολλούς από τους πολίτες τα μέτρα είναι σκληρά. Από ότι φαίνεται, πάντως, είναι και αναγκαία.
Τουλάχιστον, αυτή τη φορά ας... έχουν και αντίκρυσμα και ας βοηθήσουν την Ελλάδα να βγει από το αδιέξοδο. Γιατί παρά τα τόσα χρόνια ουσιαστικής λιτότητας (για τους πολλούς όχι για όλους), με τον κόσμο να υποφέρει, η χώρα έφτασε στο χείλος του γκρεμού...
Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010
6/2: Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κλειτοριδεκτομής
Τα στοιχεία δημοσιοποιήθηκαν από την UNICEF και το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό με αφορμή τη Διεθνή ημέρα κατά του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, στις 6 Φεβρουαρίου.
Στην κοινή ανακοίνωσή που εξέδωσαν η UNICEF και το Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Πληθυσμό, πραγματοποιούν κάλεσμα ώστε να τερματιστεί αυτή η βλαβερή πρακτική μέσα σε μία γενιά, καθώς ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων έχει άμεσες και μακροπρόθεσμες συνέπειες στην υγεία των γυναικών αλλά και συνιστά παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Όπως σημειώνεται, τα τελευταία χρόνια, παρατηρείται μείωση της αποτρόπαιης πρακτικής κυρίως λόγω της άρνησης από τις ίδιες της οικογένειες, ωστόσο υπολογίζεται πως 120 με 140 εκατομμύρια γυναίκες έχουν υποστεί τις συνέπειες της βλαβερής και επικίνδυνης αυτής πρακτικής και 3 εκατομμύρια κορίτσια εξακολουθούν να τίθενται σε κίνδυνο εξαιτίας της κάθε χρόνο.
Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων είναι μία πρακτική που συντηρείται από κοινωνικές αντιλήψεις, όπως ότι τα κορίτσια και οι οικογένειές τους θα αντιμετωπίσουν ντροπή, κοινωνική περιθωριοποίηση και θα έχουν χειρότερες προοπτικές γάμου αν την εγκαταλείψουν.
Εδώ και αρκετά χρόνια οι εκστρατείες- πρωτοβουλίες ενάντια σε αυτή τη πρακτική έχουν επιφέρει κάποια αποτελέσματα και τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά. Για παράδειγμα σε περιοχές, όπου οι ίδιες οι κοινότητες επέλεξαν να προβούν σε δημόσιες διακηρύξεις κατά της πρακτικής, όπως στη Σενεγάλη, σημειώθηκε μείωση μέχρι και 65%.
(Πηγή: tvxs.gr)
Με το θέμα αυτής της βάρβαρης πρακτικής, που απαντάται κυρίως στις μουσουλμανικές χώρες της Αφρικής και δηλώνει την υποταγή της γυναίκας στο μελλοντικό σύζυγο, έχει ασχοληθεί και ο «Εξάντας».
Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010
Το βιβλίο «Ο Αγών μου» θα επανεκδοθεί το 2015
Το βιβλίο του ηγέτη των Ναζί, το οποίο είχε απαγορευτεί να κυκλοφορεί από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έως σήμερα, θα τυπωθεί και πάλι το 2015.
Τη χρονιά εκείνη θα εκπνεύσει ο χρόνος καταβολής πνευματικών δικαιωμάτων, καθότι θα έχουν συμπληρωθεί 70 χρόνια από το θάνατο του Χίτλερ.
Για πρώτη φορά το συγκεκριμένο βιβλίο κυκλοφόρησε το 1925, ενώ επανεκδόθηκε το 1926.
Το υπουργείο Οικονομίας του κρατιδίου της Βαυαρίας, όμως, όπου και είναι κατατεθειμένο το βιβλίο, εκφράζει την αντίθεσή του σε ό,τι αφορά την επανέκδοσή του και ανακοίνωσε ότι δεν έχει δώσει τη συγκατάθεσή του στο Ινστιτούτο Σύγχρονης Ιστορίας.