Το μεσημέρι, ο Πιγκουίνος έζησε την πολύ όμορφη εμπειρία να βαπτίσει ένα όμορφο αγοράκι.
Όλα κύλησαν στην εντέλεια στο μυστήριο χωρίς να λείψουν και κάποιες μάλλον απρόοπτες σκηνές, με πρωταγωνιστή τον συμπαθή ηλικιωμένο ιερέα, ο οποίος ξεχνούσε συνεχώς το όνομα του μωρού μας!
Ο μικρός, πάντως, έλαμπε και όπως... επιτάσσει το έθιμο, έκλαψε και με το παραπάνω.
Να μας ζήσεις, Αλέξανδρε Χρύσανθε!
5 σχόλια:
Αλέξανδρο - Χρύσανθο; Και γιατί όχι Αθανάσιο - Γλαύκο;
Να σου ζήσει!!! Πάντα άξιος!!! :0)
Να χαίρεσαι το βαφτιστικό σου..Πάντα υγεία να υπάρχει στη ζωή..Οι Αγιοι του (Αλέξανδρος-Χρύσανθος)να είναι πάντα προστάτες του
Πάντα άξιος, να τον χαίρεστε! Αντε, βάλε μπρος να κάνεις κι ένα δικό σου. ;)
Ευχαριστώ για τα καλά λόγια, φίλοι
Δημοσίευση σχολίου