Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Ψύχραιμες σκέψεις για τη Θάτσερ

Τα κοινωνικά δίκτυα, τα σάιτ και τα μπλογκ έχουν πλημμυρίσει τις τελευταίες ημέρες με... πανηγυρισμούς για τον θάνατο της Μάργκαρετ Θάτσερ. Πολλοί είναι εκείνοι που χαίρονται και το δείχνουν (μέγα δείγμα πολιτισμού και ενδεικτικό του ήθους τους) αλλά ευτυχώς υπάρχουν και εκείνοι, οι οποίοι διατηρούν την ψυχραιμία τους και γράφουν κάποιες σοβαρές σκέψεις για την άλλοτε πρωθυπουργό, προσφέροντας την ευκαιρία στους αναγνώστες τους να «κερδίσουν» κάτι από το κείμενό τους -άσχετα αν συμφωνούν ή όχι.
Παράδειγμα, το άρθρο που ακολουθεί, του Αντώνη Πανούτσου, από την εφημερίδα «Sportday». Δεν έχει σημασία το πώς αξιολογεί το έργο της Θάτσερ -θετικά ή αρνητικά- αλλά ορισμένες από τις σκέψεις του έχουν πραγματικά ενδιαφέρον, ειδικά δε εκείνες που σκιαγραφούν τη συμπεριφορά των Ελλήνων στο άκουσμα του θανάτου της. 
Ιδού:
«Τρεις φορές την ψηφίσανε πρωθυπουργό, έφυγε από την πολιτική όχι επειδή έχασε εκλογές, αλλά από εσωκομματικές ίντριγκες, αλλά εμείς στην Ελλάδα ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα τι θέλανε οι Βρετανοί. Ξέρουμε ότι η Μάργκαρετ Θάτσερ μισιότανε από όλους τους Βρετανούς, ότι κυνήγησε τους Ιρλανδούς που έχουν αρχηγό τον Μπάμπη Ο'Τεννές και καταπίεσε όλους εμάς του κόκνις και τους πανκς, που μεγαλώσαμε στο Ιστ Εντ. 
Την ίδια εποχή ευτυχώς ο σοφός ελληνικός λαός ψήφιζε τρεις φορές τον Ανδρέα Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ και σήμερα μπορεί να δρέπει τους καρπούς της σοφίας του. Αιωνία η μνήμη στη Μάργκαρετ Θάτσερ, που μπόρεσε να κρατήσει τη Βρετανία στα πόδια της στη δυσκολότερη μεταπολεμική περίοδο της ιστορίας της και οι Βρετανοί την αντάμειψαν με δύο επανεκλογές στην πρωθυπουργία. 
Και θα κλείσω με ένα tweet του «ο 3 ήτα»: «Πάντως κομματάκι περίεργο να μισούμε όλες τις ηγεσίες των χωρών στις οποίες θέλουμε να σπουδάσουμε/δουλέψουμε/μεταναστεύσουμε/ζήσουμε». 
Και ένα ακόμα του «gorgogoL»: «Στον προθάλαμο των Ηλυσίων Πεδίων, η βαρόνη, ανήσυχη, ξεφυλλίζει νευρικά περιοδικά, περιμένοντας την ετυμηγορία του ελληνικού τουίτερ». 
Είναι διασκεδαστικό ένα μάτσο αριστεροί που οι μόνες τους εμπειρίες από Θάτσερ είναι τρία άρθρα στην «Ελευθεροτυπία» και δύο φορές το Anarchy in the UK να φαντασιώνεται τι τράβηξε στο Brixton του '70.
Το γιατί οι Έλληνες μισούσαν τη Θάτσερ χωρίς να την ξέρουν, ούτε να έχει πάρε-δώσε με την Ελλάδα έχει εξήγηση. Στην προσπάθεια να δείξουν ότι όλοι ήταν αντιστασιακοί στη δικτατορία «μισούσαν» τον Κίσινγκερ και τον Ρίγκαν, αλλά «αγαπούσαν» τον Κάστρο, τον Αραφάτ και τον Καντάφι. Κατεβαίνανε στις διαδηλώσεις και φωνάζανε συνθήματα κατά του Θατσερισμού, που ήταν το ανάλογο σαν να φωνάζουν Βρετανοί διαδηλωτές συνθήματα κατά του Ευάγγελου Αβέρωφ.
Όσο για την πραγματική Θάτσερ και το πόσο πίστευε στις απόψεις της, η κλασικότερη φράση της είναι του '81, όταν τη συμβούλευαν να κάνει στροφή. «U turn» όπως το λένε στην Αγγλία. Η Θάτσερ είχε απαντήσει ότι όσοι περίμεναν με κομμένη την αναπνοή να ακολουθήσει το κλισέ των Μέσων, μπορούσαν να κάνουν αυτοί «U turn», αλλά «The lady’s not for turning». Τέλος είπε το «Being powerful is like being a lady. If you have to tell people you are, you aren’t» για δύο στοιχεία που η ίδια τα είχε σε αφθονία».
Ένα επίσης ενδιαφέρον κείμενο έχει γράψει και ο Γιάννης Βαρουφάκης στη lifo. Αξίζει να διαβαστεί.
Αντίθετα, οι πανηγυρίζοντες για τον θάνατο της Θάτσερ, μπορούν να μπουν στην ιστοσελίδα του πιτσιρίκου και να θαυμάσουν... Αυτό είναι το επίπεδό τους, αυτό είναι το ήθος τους, αυτός τους αξίζει...

2 σχόλια:

Μεταφορεύς είπε...

Το πιο ωραίο είναι ότι κατηγορεί για ξερολισμό τους Έλληνες ο Πανούτσος!!!!!

Νίκος Ματσαμπλόκος είπε...

Συμφωνείς, δηλαδή, Πιγκουίνε ότι ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΜΑΛΑΚΙΑ των Ελλήνων που ψήφισαν τρεις φορές για πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου; Γιατί όταν εγώ στα 'λεγα, εσύ με έλεγες δεξιό (όχι επαναστάτη).