Ένας γάμος στα συντρίμια

O Earvin Nierva και η Riza μετά την ολοκλήρωση της τελετής του γάμου τους, ποζάρουν μπροστά από τα κατεστραμένα σπίτια που άφησε πίσω του ο τελευταίος τυφώνας, ο οποίος πέρασε από την πόλη Τακλομπάν στις Φιλιππίνες έναν μήνα νωρίτερα.

Οι δύο νιόπαντροι, που ζουν στην περιοχή, αποφάσισαν να κάνουν τον γάμο στα συντρίμια και να βγάλουν φωτογραφίες με φόντο την καταστροφή, θέλοντας να περάσουν το μήνυμα ότι η πόλη και οι κάτοικοί της, μπορούν να αφήσουν πίσω τους την τραγωδία και να φτιάξουν και πάλι τη ζωή τους.

Χρόνια πολλά!

Το δικό μου Όσκαρ πάει στην Τζόαν Φοντέιν

Δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου ώστε να μπορώ να αξιολογώ τις ερμηνείες των ηθοποιών με καλλιτεχνικούς όρους. Πάντως, αν προσωπικά είχα τη δυνατότητα να απονείμω ένα Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου στην ιστορία του σινεμά, θα το έδινα στην Τζόαν Φοντέιν για την ταινία «Ρεβέκκα» του Άλφρεντ Χίτσκοκ, του 1940.

Για μένα, που παρότι μου αρέσει ο κινηματογράφος δεν έχω παρακολουθήσει πολλά φιλμ, η ερμηνεία της είναι η καλύτερη που έχω δει. Η μεταμόρφωσή της από νεαρή συνεσταλμένη κοπέλα στην αρχή της ταινίας σε γυναίκα με προσωπικότητα και οικοδέσποινα στην έπαυλη του Μέντερλι που βγαίνει νικήτρια από όλες τις δοκιμασίες στην εξέλιξή της, είναι εκπληκτική και δείγμα πραγματικά σπουδαίας ηθοποιού με γνήσιο υποκριτικό ταλέντο. 

Δεν ήταν τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι προτάθηκε για Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου για τη «Ρεβέκκα» (το οποίο, τη χρονιά εκείνη, κατέληξε στην Τζίντζερ Ρότζερς).

Τα παραπάνω τα θυμήθηκα στο άκουσμα της είδησης ότι η Φοντέιν έφυγε χθες από τη ζωή, σε ηλικία 96 ετών. Μία πολύ μεγάλη απώλεια για την έβδομη τέχνη.

Παγκόσμιος Μαραθώνιος Γραμμάτων: Γράψε για τα δικαιώματα: 2 εκατομμύρια γράμματα, tweet και sms, μπορούν να αλλάξουν ζωές

Ο Παγκόσμιος Μαραθώνιος Γραμμάτων, μία από τις σημαντικότερες παγκόσμιες εκστρατείες της Διεθνούς Αμνηστίας, κινητοποιεί για 11^η συνεχή χρονιά εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, με στόχο να αλλάξει, με γράμματα αλληλεγγύης και θεσμικής πίεσης, τις ζωές ατόμων των οποίων τα ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται σε κίνδυνο.

Από τις 6 έως τις 17 Δεκεμβρίου άνθρωποι από περισσότερες από 80 χώρες, από την Αλγερία ως τη Σλοβενία και από το Χονγκ Κονγκ ως το Μαρόκο, θα υπερασπιστούν, με τα γράμματα και τις υπογραφές τους, τα ανθρώπινα δικαιώματα 12 ατόμων και κοινοτήτων. Τα γράμματα  θα απευθύνονται, είτε στα ίδια τα άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο, προκειμένου να τους δώσουν δύναμη και ελπίδα, είτε στις κυβερνήσεις των χωρών τους, καλώντας τις να σεβαστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών τους.

Η Διεθνής Αμνηστία προσδοκεί ότι κατά τη διάρκεια του φετινού Μαραθωνίου θα αποσταλούν περισσότερα από 2 εκατομμύρια γράμματα, φαξ, email, tweet και sms.

«Ο Παγκόσμιος Μαραθώνιος Γραμμάτων είναι μια σημαντική στιγμή, η οποία βρίσκεται στην καρδιά της δράσης της Διεθνούς Αμνηστίας: αναλαμβάνουμε δράση για άλλους ανθρώπους, δείχνοντας αλληλεγγύη σε όσους υψώνουν με θάρρος το ανάστημά τους απέναντι στην τυραννία», δήλωσε ο Σαλίλ Σετί, Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας.

Το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας συμμετέχει και φέτος στον Παγκόσμιο Μαραθώνιο Γραμμάτων και καλεί όλες και όλους να στηρίξουν με το γράμμα τους ή την υπογραφή τους:

• Τρεις ρώσους ακτιβιστές, τους Vladimir Gheorgievich Akimenkov , Artiom Victorovich Saviolov και Mikhail Aleksandrovich Kosenko, οι οποίοι φυλακίστηκαν μετά από ειρηνικές διαμαρτυρίες στην πλατεία Bolotnya, με την κατηγορία για «συμμετοχή σε μαζικές εξεγέρσεις». Διαβάστε περισσότερα: http://bit.ly/18HX42V

• Τον τυνήσιο μπλόγκερ, Jabeur Mejri, ο οποίος καταδικάστηκε σε επτά χρόνια κάθειρξη το 2012 για «επίθεση σε ιερές αξίες» και «υπονόμευση δημοσίων ηθών», επειδή δημοσιοποίησε στο διαδίκτυο τις απόψεις του περί θρησκείας. Διαβάστε περισσότερα: http://bit.ly/1f2ybhf

• Την ακτιβίστρια από την Καμπότζη, Yorm Bopha, η οποία αντιμετωπίζει κατασκευασμένες κατηγορίες, που σχετίζονται με τον ακτιβισμό της για το δικαίωμα στη στέγη της κοινότητάς της, στη λίμνη Boeung Kak. Διαβάστε περισσότερα: http://bit.ly/1bMrdOC

• Τον τούρκο οδηγό, Hakan Yaman, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε άγρια​ από την τουρκική αστυνομία κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων φέτος και έχασε την όρασή του από το ένα μάτι. Διαβάστε περισσότερα: http://bit.ly/18pAiXL

• Τα Μέλη της Επιτροπής Συγγενών Κρατουμένων και Εξαφανισμένων (COFADEH) από την Ονδούρα, μιας ΜΚΟ αφοσιωμένης στη διερεύνηση εξαφανίσεων και άλλων παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα οποία βρίσκονται υπό συνεχή παρακολούθηση και δέχονται απειλές και επιθέσεις. Διαβάστε περισσότερα: http://bit.ly/1d4×4vD

Ο Παγκόσμιος Μαραθώνιος Γραμμάτων είναι μια ιδιαίτερη εκδήλωση παγκόσμιας αλληλεγγύης. Επίσης, έχει θετικό αντίκτυπο στις ζωές ανθρώπων των οποίων τα ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται σε κίνδυνο. Μια μεμονωμένη επιστολή προς τις αρχές μπορεί να αγνοηθεί. Αλλά χιλιάδες επιστολές που καλούν για αλλαγές στα ανθρώπινα δικαιώματα είναι δυσκολότερο να αγνοηθούν.

Από το ξεκίνημά του, ο Μαραθώνιος έχει επιτύχει την απελευθέρωση κρατουμένων συνείδησης. Φέτος, λίγες μόλις ημέρες πριν την επίσημη έναρξη της εκστρατείας, η ακτιβίστρια,Yorm Bopha, αφέθηκε ελεύθερη με εγγύηση στις 22 Νοεμβρίου.

Λίγες μέρες μετά την επανένωση με την οικογένεια και την κοινότητά της, δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία: «Ευχαριστώ τους υποστηρικτές της Διεθνούς Αμνηστίας! Η καμπάνια σας ήταν επιτυχής, και αυτό το δείχνει η απελευθέρωσή μου! Αλλά η υπόθεσή μου δεν έχει τελειώσει ακόμα. Σας παρακαλώ να συνεχίσετε να πιέζετε την κυβέρνηση της Καμπότζης να κλείσει την υπόθεση. Και σας παρακαλώ να συνεχίσετε να υποστηρίζετε την κοινότητά μου και άλλους στην Καμπότζη! Όταν συνεργαζόμαστε όλοι μαζί, μπορούμε να πετύχουμε!»

Η φωτογραφία της εβδομάδας

Παιδιά στο Αφγανιστάν κάνουν μάθημα σε τάξη στην ύπαιθρο σε κέντρο προσφύγων έξω από το Τζαλαλαμπάντ.

Who is Nelson Mandela?

Ίσως το καλύτερο ντοκιμαντέρ για τον Νέλσον Μαντέλα, την απώλεια του οποίου θρηνεί σήμερα όλος ο πλανήτης. Είναι του BBC (δυστυχώς στα αγγλικά) και αξίζει να το παρακολουθήσετε.

«'Εφυγε» ο Μαντέλα...

Ο Νέλσον Μαντέλα, ο «πατέρας της δημοκρατίας» της Νότιας Αφρικής και πρώτος μαύρος Πρόεδρος της χώρας, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 95 ετών, μετά από μακρά, άνιση μάχη με το θάνατο, ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Τζέικομπ Ζούμα.
Ο Μαντίμπα -όπως χαϊδευτικά τον αποκαλούσαν οι συμπατριώτες του- πέθανε γαλήνια στο σπίτι του στο Γιοχάνεσμπουργκ, περιστοιχισμένος από μέλη της οικογένειάς του.

Παγκόσμιο είδωλο στον αγώνα κατά του απαρτχάιντ και εθνικός ήρωας στην πατρίδα του, τη Ν. Αφρική, ο Νέλσον Μαντέλα ήταν από τα πλέον αναγνωρίσιμα σύμβολα προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της εποχής μας, ήταν ένας άνθρωπος που η αφοσίωσή του στις ελευθερίες του λαού του ενέπνευσαν υπέρμαχους των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο. 

Διάσημος για τον αγώνα του κατά του ρατσισμού, πέρασε 27 χρόνια στη φυλακή αγωνιζόμενος ενάντια στο απαρτχάιντ. Μετά την απελευθέρωσή του, σκοπός της ζωής του έγινε η εθνική και φυλετική συμφιλίωση. Ελεύθερος από το 1990, ανέλαβε την προεδρία από το 1994 μέχρι το 1999. Το 1993 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τον τελευταίο Πρόεδρο του απαρτχάιντ, Φρεντερίκ ντε Κλερκ, για την επιτυχή ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων που οδήγησαν στη Δημοκρατία.
Ο Μαντέλα γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου το 1918 στο Τρασκέι στη Νότιο Αφρική. Γιος φυλάρχου αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Γιοχάνεσμπουργκ. Πήγε στο Γιοχάνεσμπουργκ καθώς οι γονείς του ήθελαν παρά τη θέλησή του να τον παντρρέψουν. Το 1944, έγινε μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (ANC) και εργάστηκε σκληρά για την εξάλειψη των πολιτικών του απαρτχάιντ του κυβερνώντος Εθνικού Κόμματος. 

Κατά τη διάρκεια της δίκης του για τις δραστηριότητές του, ο Μαντέλα διακήρυξε: «Πάλεψα ενάντια στην κυριαρχία των λευκών, πάλεψα και ενάντια στην κυριαρχία των μαύρων. Αυτό που επιθυμώ είναι το ιδανικό μιας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας, όπου όλοι οι άνθρωποι συμβιώνουν αρμονικά και απολαμβάνουν ίσων ευκαιριών. Είναι ένα ιδανικό, το οποίο ελπίζω να ζήσω και να το πραγματοποιήσω. Αλλά αν χρειαστεί, είναι ένα ιδανικό για το οποίο είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω».

Το 1969 η μοίρα κτύπησε δύο φορές την οικογένειά του. Χάνει τον ένα γιο του από AIDS και τον άλλο σε τροχαίο δυστύχημα.Το 2010 χάνει και τη δισέγγονή του σε τροχαίο.  Από τότε ο Μαντέλα δραστηριοποιείται ενεργά κατά του AIDS. Κατά την 90ή επέτειο των γενεθλίων του, το 2008, έγινε παγκόσμιος εορτασμός προς τιμήν του.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε  σοβαρά προβλήματα υγείας. Στις αρχές του μήνα εισήχθη στο νοκοσομείο για 24 ώρες στο πλαίσιο εξετάσεων ρουτίνας, όπως δήλωσαν τότε οι αρχές, ενώ τον περασμένο Δεκέμβριο πέρασε σχεδόν τρεις εβδομάδες στο νοσοκομείο με λοίμωξη του αναπνευστικού έπειτα από εγχείρηση για αφαίρεση πέτρας από τη χοληδόχο κύστη. Είχε ιστορικό πνευμονοπάθειας από το 1988, όταν προσεβλήθη από φυματίωση στη φυλακή όπου βρισκόταν ως πολιτικός κρατούμενος. Το 2001 υπεβλήθη σε ακτινοθεραπεία για καρκίνο του προστάτη και τον επόμενο χρόνο δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι είχε θεραπευτεί εντελώς.

Τον αποστόμωσε η γυναίκα τον υπουργό ή μήπως όχι;

Άλλη μία… «γυναίκα που αποστόμωσε τον uπουργό» πρωταγωνίστησε αυτές τις ημέρες στο διαδίκτυο. Μαζί με το σχετικό link που αναρτούσαν τα διάφορα sites διαβάσαμε τα συνήθη επικολυρικά κείμενα για «την τόλμη και αξιοπρέπεια που ανάβλυζε ο πύρινος λόγος της». Η συγκεκριμένη κυρία βρέθηκε στο κοινό της εκπομπής «enikos» του Ν. Χατζηνικολάου απέναντι στον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση. Στην εκπομπή το κοινό συμμετέχει ενεργά στο διάλογο, θέτοντας ερωτήματα στον εκάστοτε καλεσμένο και μέσα από τις απαντήσεις ενημερώνονται και οι τηλεθεατές για όσα μπορεί να απασχολούν σε σχέση με τον τομέα του εκάστοτε υπουργού.

Λίγο πριν το τέλος, η «γυναίκα που αποστόμωσε τον υπουργό» πήρε τον λόγο. Όχι για να θέσει ερώτημα –άλλωστε προειδοποίησε τον υπουργό να μην απαντήσει, να μην σχολιάσει καν όσα θα πει– αλλά για να του πει το πρόβλημά της, ότι στη θέση του δε θα κοιμόταν τα βράδια και ότι δεν τον θεωρεί υπουργό της. Ακόμα του είπε «σας θεωρώ ηθικό αυτουργό που πέθανε το κοριτσάκι από αναθυμιάσεις από μαγκάλι γιατί υπογράφετε αυτές τις αποφάσεις με την τρόικα. Θέλω να ρωτήσω αν κοιμάστε τα βράδια από τις τύψεις. Εγώ δε θα κοιμόμουν. Είσαστε ηθικός αυτουργός που πέθανε το κοριτσάκι. Είναι ντροπή σας και εσάς και της κυβέρνησης και όλων όσων συνυπογράφουν αυτά της τρόικας. Ντροπή και αίσχος». Αναρωτήθηκε «κοιτώντας στα μάτια έναν άνεργο μπορείτε να του πείτε κάτι για την καταδίκη που του έχετε κάνει σε αεργία για το υπόλοιπο της ζωής του;» (αεργία και όχι ανεργία;). Ο υπουργός την κοιτά με σκυμμένο κεφάλι. Το κοινό ξεσπά σε χειροκροτήματα. «Τα άτομα με αναπηρία έχουν μεγαλύτερη περηφάνια και φιλότιμο από εσάς, που το γκατζετάκι σας στοιχίζει περισσότερο από το μηνιάτικο της κυρίας. Ντροπή και αίσχος σας!»

Την επόμενη μέρα είναι η νέα διαδικτυακή ηρωίδα. «Αποστόμωσε τον υπουργό!» Του είπε ότι δεν τον θεωρεί υπουργό! Του είπε ότι είναι αναξιοπρεπής, ότι δεν έχει φιλότιμο, ότι είναι ηθικός αυτουργός ενός θανάτου! Ζήτω!

Δεν ήταν βέβαια, η πρωτοπόρος. Είχαν προηγηθεί κι άλλοι πολίτες που «αποστόμωναν υπουργούς και πολιτικούς». Λίγο καιρό πριν είχαμε δει στα παράθυρα «τη γυναίκα που γείωσε τον Βρούτση». Πώς; Βγαίνοντας από τη συνάντηση με την τρόικα τον ρωτούν οι δημοσιογράφοι «όλα πήγαν καλά;» Καλά, καλά λέει αυτός. «Σαχλαμάρες που πήγαν καλά!» αντέτεινε μία γυναικεία φωνή. Άλλη μία μιντιακή ηρωίδα έχει αναδειχθεί. «Γείωσε τον Βρούτση» (όπως γράφει το σούπερ της είδησης), με τη φράση καταπέλτη «σαχλαμάρες που πήγαν καλά».

Πριν από περίπου 1 μήνα, η διάσημη 12χρονη μικρή Θεοδώρα από τον Πύργο είχε εκφωνήσει έναν πύρινο λόγο για τις αναμνήσεις που είχε από το… «κοινό υφάδι που υφαίναμε σε γειτονιές και εργοστάσια» καταγγέλλοντας «το κλείσιμο της ΕΡΤ και την αντικατάστασή της από τη φασιστική Δ.Τ». Και τότε το κοινό ξεσπούσε σε χειροκροτήματα

Πριν από 1 χρόνο, στα μέσα Νοέμβρη, πρωταγωνιστής των site ήταν ο φοιτητής που διαμαρτυρόταν επειδή «με απολυτήριο ΤΕΙ θα πάρω 450 ευρώ». Στη συνέχεια ανέλυσε τα φοιτητικά του έξοδα για ενοίκιο, φαγητό, «0,50 για μια φρατζόλα ψωμί για δύο άτομα, δύο καφεδάκια μία φορά την εβδομάδα», καταλήγοντας ότι δε βγαίνει.

«Σήμερα φουντάρισε μία κοπέλα, πήρε χθες χάπια δεν τα κατάφερε, πήγε φούνταρε από το παράθυρο. Ποιος κοινωνικός ιστός;». «Άμα έχουμε δραχμή δε θα έχουμε χρήματα να βάλουμε πετρέλαιο λένε, λες και τώρα που έχουμε ευρώ μπορούμε!» Το κοινό -ως όφειλε- ξεσπά σε χειροκροτήματα. «Είμαι 27 χρονών… Παιδεία… Ποια παιδεία; ΤΕΙ Χαλκίδας. 5 μόνιμοι καθηγητές, σκούζουνε κι αυτοί οι έρμοι για τον μισθό τους». Το ότι αν δεν είχαμε σε κάθε περιφέρεια, κωμόπολη, χωριό και από ένα ΤΕΙ, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά τόσο για τους φοιτητές, όσο και για τους καθηγητές, ήταν ελάσσονος σημασίας ζήτημα για να το θίξει ο αποστομωτής φοιτητής.

Επόμενος πολίτης: «Η καραμέλα ότι αν δεν υπήρχε μνημόνιο 3, δε θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις αποδείχθηκε ένα τεράστιο ψέμα… (παύση) Εντάξει, κατά την άποψή μου». «Το ότι χωρίς το 3ο μνημόνιο δε θα ανακεφαλαιωθούν οι τράπεζες, εντάξει μη σώσουν και ανακεφαλαιοποιηθούν! Ας πάνε να δανειστούν. Ας κλείσουν». Ναι, μωρέ και τι έγινε; Επειδή –το λιγότερο – έτσι θα χάσουμε τις καταθέσεις μας; Σιγά! Ποιος νοιάζεται για την ουσία όταν είναι τόσο φαντεζί η διαδικασία;

Οι πολίτες όμως δεν αποστομώνουν μόνο on camera, αλλά και γραπτώς. «Ο μαθητής που άφησε άφωνο το ελληνικό διαδίκτυο» λέει ο τίτλος. «Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, θέλοντας να εκφράσω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου για το θράσος και την υποκρισία και αυτών που μας κυβερνούν, καθώς και όλων αυτών των δημοσιογράφων και ΜΜΕ που τους βοηθάνε για να επιβάλλουν τα άνομα και ανήθικα σχέδια τους σε βάρος των μαθητών και της νέας γενιάς». Η επιστολή γράφτηκε το καλοκαίρι, όταν η κοινή γνώμη παρακολουθούσε τον συνδικαλιστικό αγώνα της ΟΛΜΕ, που κινδύνεψε να τινάξει στον αέρα τις πανελλαδικές εξετάσεις των μαθητών. «Δάσκαλοί μου, έχετε την υποχρέωση απέναντι σε όλους τους μαθητές ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ» (με κεφαλαία) έγραφε ο μαθητής, χρίζοντας τον εαυτό του αυτοδίκαιο εκφραστή και εκπρόσωπο των εν Ελλάδι μαθητών. Ειρήσθω εν παρόδω, όσοι έχουμε περάσει από ελληνικά πανεπιστήμια και έχουμε δώσει πανελλαδικές, δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσουμε για την ανηθικότητα του εκβιασμού του συνδικαλιστικού κλάδου των καθηγητών εν μέσω πανελλαδικών εξετάσεων.

Όλοι οι «πολίτες που αποστομώνουν τους πολιτικούς» ενήλικοι και ανήλικοι έχουν ένα κοινό. Την αυτοαποθέωσή τους. Ανάλγητοι, άχρηστοι, μίσθαρνα όργανα πολιτικοί που καταστρέφετε τις ζωές μας, που αν δεν υπήρχατε όλα θα ήταν τέλεια, που θα έπρεπε να ντρέπεστε που είσαστε υπουργοί, διαλύοντας εμάς, τους άμοιρους ευθυνών πολίτες. «Θεωρείτε ότι νομιμοποιείστε με την πολιτική που κάνετε;» ρώτησε η πρώτη «πολίτης που αποστόμωσε τον Βρούτση».

Η απάντηση είναι απλή. Βασικά, ναι. Οποιοσδήποτε βουλευτής εκλέγεται με δημοκρατικές διαδικασίες και τοποθετείται από μία νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση με σύννομο και δημοκρατικό τρόπο υπουργός, από μία κυβέρνηση η οποία a propos έχει λάβει πριν 1 μήνα ξανά τη δεδηλωμένη, ναι. Νομιμοποιείται να «κάνει την πολιτική που κάνει».

Είναι επόμενο, βέβαια, σε μία φοβική κοινωνία να εδραιώνεται ο λαϊκισμός. Εκεί όπου η ανομία επικρατεί σε όλα τα επίπεδα, όπου νόμος είναι το δίκιο του εκάστοτε συνδικαλιστή, που η τήρηση των νόμων γίνεται αλά καρτ- εάν συμφωνούμε και μας βολεύουν, είναι λογικό και επόμενο να θεωρείται ως μη νόμιμο κάτι το οποίο δεν μας αρέσει. Έτσι κι αλλιώς, τηρούμε μόνο όσους νόμους μας αρέσουν. Στο όνομα των συμφερόντων του εκάστοτε κλάδου καταλύονται τα δικαιώματα των άλλων. Επί παραδείγματι, η απόφαση του ΣΤΕ για τις Σκουριές δεν ήταν αυτό που βόλευε τους κατοίκους. Άρα δεν την εφαρμόζουμε. Τελεία. Ο νόμος για το κάπνισμα δεν μας αρέσει. Δεν τον εφαρμόζουμε. Τελεία.

Από εκεί και πέρα, η συλλογική απενοχοποίηση των πολιτών για τα πάντα, γίνεται με την αρωγή των ΜΜΕ. Σε μια χώρα όπου οι πολίτες κάνουν επιλεκτική χρήση των δομών της δημοκρατίας, θεωρούν αναφαίρετο δικαίωμά τους να χρησιμοποιούν έως και καταχρηστικά τα δικαιώματα που τους παρέχει, αλλά όταν θεωρούν ότι οι αποφάσεις ενός υπουργού δεν είναι αρεστές τις αναγορεύουν σε παράνομες.

Οι ευθύνες φυσικά ξεκινούν άνωθεν. Όταν πριν ένα μήνα περίπου σε παράθυρο πρωινής εκπομπής εμφανίστηκε ο κ. Λαφαζάνης και ο δημοσιογράφος του είπε ότι τα ματ επενέβησαν στην κατάληψη της ΕΡΤ γιατί οι καταλήψεις δημοσίων κτηρίων είναι παράνομες, απεφάνθη ότι «η κυβέρνηση είναι παράνομη». Κάποιος άλλος θα πει ότι η αντιπολίτευση είναι παράνομη κ.ο.κ. Κοντολογίς, το καλύτερο πλυντήριο στην παρανομία.

Για την ουσία δε των δηλώσεων που «αποστομώνουν τους πολιτικούς», επειδή με όρους μαγκιάς δεν τελεσφορεί κανένας αγώνας ή πρόβλημα, πέρα από κάποιες γενικόλογες διακηρύξεις και τη ρητορική αποκήρυξης του μνημονίου υπάρχει κάποια καλύτερη πρόταση;

Υπάρχει. Την ακούσαμε από τον κ. Στρατούλη στην ίδια εκπομπή που η «γυναίκα αποστόμωσε τον υπουργό»: «όταν κυβερνήσουμε εμείς θα ακυρώσουμε τα μνημόνια, θα εφαρμόσουμε αναπτυξιακές πολιτικές, θα χρηματοδοτήσουμε μεγάλες δημόσιες κοινωνικές επενδύσεις και ιδιωτικές επενδύσεις που δημιουργούν θέσεις εργασίας, σέβονται το περιβάλλον και τις εργασιακές σχέσεις και θα ανασυγκροτήσουμε την χώρα. Όχι μόνο δε θα αυξήσουμε το όριο των ομαδικών απολύσεων, αλλά θα το επαναφέρουμε στα προ μνημονίου επίπεδα, θα επαναφέρουμε το ποσό των αποζημιώσεων, αλλά και τον χρόνο προειδοποίησης»…

Και θα δίνουν και ένα i-phone 5, φαντάζομαι.
(Κατερίνα Παναγοπούλου, από την Athens Voice)

Νονός... Πιγκουίνος!

Το μεσημέρι, ο Πιγκουίνος έζησε την πολύ όμορφη εμπειρία να βαπτίσει ένα όμορφο αγοράκι. 

Όλα κύλησαν στην εντέλεια στο μυστήριο χωρίς να λείψουν και κάποιες μάλλον απρόοπτες σκηνές, με πρωταγωνιστή τον συμπαθή ηλικιωμένο ιερέα, ο οποίος ξεχνούσε συνεχώς το όνομα του μωρού μας!

Ο μικρός, πάντως, έλαμπε και όπως... επιτάσσει το έθιμο, έκλαψε και με το παραπάνω.

Να μας ζήσεις, Αλέξανδρε Χρύσανθε!